Elke ochtend hetzelfde ritueel. Twee boterhammen met pindakaas, eentje met kaas. Drinkflesje vullen. Haar van Laura in een vlecht, die ze vijf minuten later weer lostrekt. Diede die haar gymtas kwijt is — die ik gisterenavond zelf nog in de gang heb gelegd. “Mam, ik moet vandaag een tekening mee voor meester Bas!” Natuurlijk, dát was ik vergeten. Dus hup, snel een regenboog gekrabbeld op een A4’tje met wasco terwijl mijn koffie koud staat te worden.
De typische moederlook: een mombun, sportlegging en sweater
Tijd om zelf even te douchen of mijn haar te doen? Grapje zeker. Ik, Marieke, 34 jaar, moeder van twee heerlijke, maar intens drukke meiden. Laura is vijf, Diede zeven. Ik loop standaard in een mombun. Je weet wel, zo’n slordige knot waarvan je niet meer weet of het nu expres is of per ongeluk. Daaronder: een sweater die ik gisteren ook al aanhad (zit lekker) en een sportlegging waar een vlek op zit van havermoutpap. Heb ik net te laat ontdekt.
We hebben het weer op tijd gered
Maar goed, ik ben er. Op tijd. De broodtrommels zijn gevuld, haren (redelijk) netjes, tassen mee, tekeningen ingeleverd. Dat is toch al een prestatie? We lopen het schoolplein op. Diede springt al naar haar vriendinnetje, Laura blijft even hangen en wil nog een kus. Even snel nog haar jasje dichtdoen, want het is toch kouder dan gedacht. En dan draai ik me om. Klaar. Mijn missie zit erop. Tenminste, dat dacht ik.
Kim, het evenbeeld van de perfecte moeder
“Marieke!” Ik hoor mijn naam en draai me om. Het is Kim. Zo’n moeder die er altijd uitziet alsof ze net uit een folder van Zara komt gestapt. Perfect gestyled haar, een latte in de hand, een glimlach die net iets té vriendelijk is. “Hee,” zeg ik, een beetje hijgerig. Mijn armen vol met jassen, een gymtas bungelend aan mijn pols. “Alles goed?” vraagt ze. “Ja hoor, en met jou?” “Ja, lekker. Heb je gezien dat er binnenkort een schoolreisje is? Naar de dierentuin.” “Ja, leuk hè,” zeg ik, terwijl ik probeer mijn autosleutels uit mijn jaszak te vissen zonder alles uit mijn handen te laten vallen.
“Je moet ook een beetje aan jezelf denken hé”
En dan komt het. “Maar Marieke… gaat alles wel goed met je? Je ziet er een beetje… onverzorgd uit.” Ik zweer je, ik dacht dat ik het verkeerd verstond. “Sorry, wat?” flap ik eruit. “Nou ja… je zag er vroeger altijd zo leuk uit. En nu…” Ze maakt een vaag handgebaar naar mijn haar. “Je lijkt zo gehaast. Je moet ook een beetje aan jezelf denken, hè?” Mijn mond valt open. Ik weet serieus niet wat ik moet zeggen. Alsof iemand me net een klap in m’n gezicht heeft gegeven, maar dan verpakt in een roze glitteren complimentje.
Ik wist niet wat ik moest zeggen
“Euh… nee, ik had een beetje haast vanochtend,” mompel ik. Ze lacht vriendelijk, tikt met haar perfect gelakte nagel op haar koffiebeker en zegt: “Snap ik hoor. Maar toch, denk aan jezelf. Echt.” En weg is ze. Hup, het schoolplein over, haar hakjes klikken op de tegels. Ik sta daar. Met mijn knot, mijn havermoutvlek, en mijn volle handen. Ik voelde me net Bridget Jones in haar nieuwste film.
Ze weet me zo te raken met die ene opmerking
Ik stap in de auto, kijk in de achteruitkijkspiegel en zie inderdaad: de mascara van gisteren onder mijn ogen, haar dat alle kanten opstaat. En ineens voel ik het prikken. Niet van de kou, maar van tranen. Gewoon, omdat iemand je even herinnert aan iets waar je al onzeker over bent. Iets waarvan je had gehoopt dat niemand het écht zou zien. Want tuurlijk, ik weet heus wel dat ik er niet uitzíé als mezelf van vóór de kinderen. Maar moet dat dan? Moet ik écht een jeans aantrekken, mijn haar föhnen en een beetje bronzer opdoen, alleen om mijn kinderen naar school te brengen? Ik dacht van niet. Maar blijkbaar denken anderen daar anders over.
De dagen daarna twijfel ik vaker dan ik wil toegeven
En toch… het blijft in mijn hoofd hangen. De dagen erna twijfel ik vaker dan ik wil toegeven. Kijk ik net wat langer naar mijn kast in de ochtend. Trek ik die ene leuke trui aan in plaats van mijn sweater met vlek. Doe ik tóch even mascara op. En vraag ik me af: “Zien ze verschil?” Wat stom eigenlijk, hè? Dat één opmerking zo kan binnenkomen. Maar ik weet ook: ik ben niet de enige.
Het hele schoolplein staat vol met ‘niet perfecte’ moeders
Want als ik om me heen kijk op het schoolplein, zie ik meer moeders zoals ik. Moeders met nat haar onder een capuchon, moeders met een joggingbroek en crocs. Moeders die met een kind op de arm en een andere aan de hand de chaos trotseren. Moeders die op hun tanden bijten omdat ze wéér die traktatie vergeten zijn. Moeders die het allemaal nét redden.
De moeders die het allemaal perfect voor elkaar lijken te hebben
En dan zie je ze. De andere groep. Moeders met een trenchcoat en perfect gekrulde wimpers. Moeders die altijd tijd hebben voor een praatje, die weten wanneer het luizenpluizen is en al een team hebben gevormd voor het schoolreisje. Moeders die het allemaal lijken te weten. Lijken. Want weet je wat ik denk? Dat zelfs Kim, met haar latte en haar krullen, ook weleens jankend boven de vaatwasser hangt. Of een ochtend in paniek is omdat ze haar sleutels nergens kan vinden. Of zich soms ook afvraagt of ze het allemaal wel goed doet. Alleen… zij zegt het niet hardop. En ik wel.
Ik heb twee kinderen aangekleed, gevoed, op tijd op school, dat is al een overwinning
Ik probeer het allemaal bij te houden als moeder. Maar soms… soms zit ik in een sportlegging met een vlek. En soms… trek ik dat me meer aan dan ik zou willen. Want het maakt wel wat met je, zo’n opmerking. Die blijft hangen, ergens onder je huid. En ineens hoor je die stem weer als je naar je kleding kijkt: gaat alles wel goed met je? Dus ja. Soms denk ik nu langer na over wat ik aantrek. Maar meestal denk ik gewoon: ik heb twee kinderen aangekleed, gevoed, op tijd op school. En ik leef nog. Dat is al een dagoverwinning op zich. En Kim? Laat haar lekker. Misschien zeg ik de volgende keer wel gewoon: “Ja, gaat prima. En met jouw empathisch vermogen?” Of ik denk het alleen maar. Kan ook.
MARIEKE
Wij werden vroeger nooit naar school gebracht! Wij liepen altijd naar school met een groepje kinderen vanuit de straat. En ja, ook naar de kleuterschool. Alleen als het heel hard regende dan bracht mijn vader ons met zijn rode Citroën Deux Chevaux bestelwagentje naar school. Iedereen, hup in de kattenbak waar een oude deken in lag waar we op konden zitten. We fietsten niet naar school. Dat mocht niet. Alleen kinderen die meer dan 1 km van school woonden.
Ontbijt was Nutrix pap, boterhammen met pindakaas en een beker Caravan Cevitam. We kregen twee beschuiten met roomboter en melkhagelslag op elkaar geplakt of twee boterhammen met bastaardsuiker in een papieren zakje mee naar school voor onder het speelkwartier. Drinken deden we op de wc. Gewoon lebberen aan de kraan. Niks dure pakjes of bekers met drinken.
En ’s Middags was pauze van twaalf tot half twee en ook dan liepen we naar huis waar we uitgebreid gingen lunchen. Boterhammen, spek met ei etc. Om daarna weer terug te lopen naar school waar we elke dag tot vier uur school hadden behalve op woensdag.
Onze schoenen, haren en kleren zaten vaak onder de modder of zand. Je neus veegde je af aan je (jas) mouwen als je stoffen zakdoek vol was. We kwamen soms thuis met builen, schrammen of tand door de lip omdat we ruzie hadden gehad of overal op klauterden vielen etc.
Geen gezeur met concurerende moeders! Ouders kwamen alleen op school tijdens ouderavonden en rapportbesprekingen. Moeders deden het huishouden of gingen bij de buurvrouw koffiedrinken als de kinderen naar school waren.
Die goeie oude tijd…..
Oma vertelt.
mevrouw heeft geen recht jou aan te spreken en je nog onzekerder te maken dan je bent, helaas kun je anderen niet sturen.
je kunt wel iets met haar opmerkingen doen. sta vroeger op, leer je kinderen zelfstandigheid aan, consequenties.
Mama mag ook een kwartier om voor zichzelf te zorgen. terwijl zij eten, verzorg jij jezelf. een tekening maken, kan een 7 jarige ook direct na school.
brood smeren kunnen ze je bij helpen, ik wil maar zeggen, je cijfert jezelf teveel weg.
zet die wekker wat eerder, verzorg jezelf en niet voor die ander, maar voor jezelf.
zoals ik het lees, kom je om in de ochtendspits. je doet jezelf tekort.
maar…. aan de andere kant… als jij het zo goed vindt, het voelt goed… lekker blijven zoals je bent!!!
Mevrouw heeft juist alle recht zich zorgen te maken en iemand te vragen of alles wel goed met haar gaat.
Wat een nare vrouw. Ik had gezegd: gaat alles wel goed met jou, wijzend naar haar keurige nagels en haren. Of ben je bang dat je man vreemd gaat omdat je op dit uur al zo opgedoft naar school moet komen.
Zou ook kunnen dat zij maar 1 kind heeft en dus meer tijd? Of ze is zelf onzeker en heeft het nodig om haar zogenaamde superioriteit over anderen uit te spreken. óf normaal ziet Marieke er écht beter uit en de ander maakt zich oprechte zorgen (wellicht vooral door de vlek in haar broek en de mascaravlekken). Het zou allemaal kunnen. Volgende keer een schone joggingbroek en een snelle lipstick misschien.
Hahaha, dus omdat iemand zich netjes verzorgd door de partner vreemdgaan? Dan moet ik me ernstig zorgen maken om iedereen in m’n omgeving.
Lieve mama’s,
Jullie doen het allemaal goed op je eigen manier en tegelijkertijd hebben alle mama’s punten waarvan ze zeggen… dat zou ik anders willen.
Soms (vaak) lijk ik de perfecte mama die nadenkt over alles wat de kids nodig hebben, de leukste feestjes thuis organiseert en twee jaar lang klassemoeder was, maar vergeet ik een momentje voor mijzelf te nemen. Soms sta ik wel in mooie kleding op hakken op het schoolplein, soms in trainingsbroek. Soms klets ik met alle andere ouders, soms voel ik me er eenzaam.Soms denk ik, ik neem even rust en vergeet ik dat ik juist op dat moment iets voor de kids had moeten regelen en race ik heen en terug naar school omdat de gymschoenen niet in de gymtas terecht zijn gekomen. Soms kunnen de kids ook prima gymkleding regelen of gymmen op blote voeten. Soms laat ik het over aan mijn partner, en soms hebben we ruzie wie er nu eigenlijk verantwoordelijk was voor die gymschoenen, de lunch, de was of het kopen een cadeautje voor een feestje. Meestal lukt het de kids optijd weg te brengen, alles mee te geven en te weten wat er die dag is, soms lukt dat even niet. Wel weet ik, als ik mijzelf vergeet kom ik mijzelf later tegen, soms vind ik dat prima of kan het niet anders, soms zorg ik voor een extra momentje voor mijzelf om bij te komen.
Ik denk en hoop dat mama Kim misschien ook weet hoe moeilijk het is tijd voor jezelf te plannen en het oprecht goed bedoelt. Niet om je terecht te wijzen maar om te zeggen, de kids zijn op school je mag even adem halen, je bent een goede mama zoals je bent én je bent het waard om voor te zorgen. Wel hoop ik dat we als mama’s tegen elkaar mogen zeggen dat de goede bedoelingen vandaag niet fijn aankwamen, het was al even teveel…
Ik hoop dat we elkaar echt zien en niet veroordelen omdat je er perfect uitziet of vandaag net een vlek in je broek hebt. Ik gun elke mama wat selfcare tijd (en ik weet ook hoe moeilijk dat is in de hectiek van de ochtend). Liefs voor alle hardwerkende ‘perfecte’ en ‘niet perfecte’ ouders ❤️
wat vind ik dit een leuke, lieve, sympathieke reactie!!!
en vooral jouw opmerking dat je ook mag zeggen dat een goed bedoeld advies niet fijn binnenkwam. wat een eye-opener om dat zo warm maar toch duidelijk aan te geven.
Dankjewel voor het mooier maken van mijn dag en je waardevolle advies!
geniet van dit mooie weekend!!
liefs!
En vaders, hoop ik?
Bridget Jones…..heerlijk wijf, leek ik er maar op. En die films zijn zo leuk. Wees trots op je zelf, en trots dat je misschien een beetje op Bridget lijkt, waar zoveel mensen voor naar de bioscoop gaan.
Ik vind het in dit geval nogal verschillen wie het zegt. Een vriendin van mij vroeg laatst ook of het wel goed met mij ging, omdat ik niet, zoals normaal altijd, in vol ornaat was. Het ging inderdaad niet zo goed en ik vind het dan fijn als iemand dat opmerkt.
Als iemand die geen vriendin is dezelfde opmerking maakt, zou ik dat wel echt veel erger vinden.
Ik ben dus normaal zo’n moeder die in vol ornaat naar het schoolplein of mijn werk gaat en daar sta ik inderdaad een half uur eerder voor op. Wél omdat IK mij daar prettiger bij voel. Zeker niet voor een ander. En ja ik sta ook zeker vaak genoeg jankend boven de vaatwasser, omdat alles zo druk is. Niemand is perfect, maar de keuze wel of geen make up en wel of geen schone kleding. ligt gewoon fijn bij jezelf, daar heeft een ander niets over te zeggen.
Ga bij jezelf even na waarom die opmerking zo steekt, want ik denk dat het niet eens zo gemeen bedoeld is. Vaak raakt zo’n opmerking juist, omdat je jezelf er niet zo goed bij voelt en moet je eens gaan kijken naar je planning. Dingen al in de avond klaarzetten, helpt enorm. Ik sta altijd op voor de rest van mijn huishouden, zodat mijn dag rustig start
lekker je zelf zijn meid en niet andersom.
als jij met een knot wilt lopen of gewoon in je sportlegging waar een vlek op zit.jij bent jij en niet die tut hola
Haha, alsof iedereen die z’n haar kamt en schone kleding aantrekt een tuthola is. Dat is gewoon basale persoonlijke verzorging.
Je bent geen tuthola als je je haar kamt en schone kleding aan trekt, maar wel als je het nodig vindt een zogenaamd aardige, maar vooral beledigende opmerking te maken over het uiterlijk van een andere moeder. Dat is volstrekt onnodig en maakt je absoluut een tuthola.
Dat is de negatieve interpretatie van de vraag ‘gaat alles wel goed met je’ die ook gewoon oprecht zou kunnen zijn. M.i. terecht dat mensen zich zorgen maken als iemand er verwaarloosd uit gaat zien.
Inderdaad S’avonds alles klaarleggen en je make-up eraf wassen. En s’ochtends eerder opstaan.
Kennelijk is er dan toch iets mis als je je zo stoort aan die opmerking.
want het raakt je toch wel heel erg.
Misschien wat vroeger opstaan om je war minder te hoeven haasten en alles vast klaarzetten ’s avonds van te voren .
Of je er niks van aan te trekken en gewoon zo doorgaan.
Ik denk wel dat het goed bedoeld is.
Ik denk/dacht altijd dat het een (kleding) style is.
Dus ik zou daar persoonlijk niets over zeggen.
Zelfs niet naar mijn volwassen dochter toe.
Hoewel ik wel complimenten geef als ze er leuk uit ziet.
Zelf heb ik een andere kledingstyle.
Ik hou van leuke kleding.
Zelf legde ik altijd een avond van te voren alles klaar voor de andere dag:
– dingen die ze voor school mee moesten nemen.
– (lege) broodtrommmels en pakjes drinken op het aanrecht.
– schone kleding mochten ze de avond van te voren al uitkiezen, en zelf doe ik dat ook (nog steeds)
Zo loopt alles wat soepeler in de morgen, anders gaan de kinderen met een gestrest gevoel weg.
Hear, hear. Een beetje voorbereiding (deels zodra ze op bed liggen) scheelt héél veel gedoe (tijd, stress) in de ochtend.
Ach meid, jouw meiden zijn goed verzorgd, blij en gelukkig. Dat is het belangrijkste. Fijn voor Kim dat ze tijd over heeft om zichzelf op te leuken. Jij bent Kim niet. Jij bent jezelf, gelukkig maar. Wie weet wat Kim allemaal verbergt onder die laag make-up, haarspray en modeblad outfit? Maak je niet druk, joh.
wees lekker jezelf, anderen zijn er genoeg
Wat origineel, heeft u dat zelf verzonnen?
ik ben ook moeder van 2 en herken het helemaal. Trek je iets schoons aan, zitten er alweer vlekken op voordat je weggaat (hoe dan?). mn haar… echt geen zin en tijd om daar teveel aandacht aan te besteden. make up doe ik niet aan.
als we een avondje uit gaan of iets bijzonders hebben, besteed ik met liefde aandacht aan mijn uiterlijk.
verder besteed ik liever mijn aandacht aan mijn kinderen… en eerlijk is eerlijk ik ben ook gewoon geen ochtendmens 🙂
gek genoeg is het voor vaders die alleen een dot gel in hun haar doen, wel oke… waarom moeten moeders dan wel zoveel aan hun uiterlijk doen?!
Mannen zijn niet per se klaar met een beetje gel. Als ik thuis zo kijk, kost een basic make-upje aanbrengen een minuut of 5. Dat kost scheren of trimmen van gezichtsbeharing ook.
Dankjewel voor je openheid, dit helpt mij een hele hoop in mijn onzekerheden hierover. mij word kwalijk genomen dat ik bijvoorbeeld niet kan helpen in school/uitjes/reisjes (thuis moeder baan dus ’tijd genoeg toch?’ Maar eerlijk, ik bewaar mijn hard nodige energie voor me 3 boys voor de tijd 14.00-22.00 dat ik het hard nodig heb😅 hoe andere ouders dit doen, petje af! Maar elkaar in waarde laten mis ik wel eens.
💐
Toen mijn dochter op de basisschool zat,
en ik haar naar school bracht,
was ik me er al snel van bewust dat bepaalde moeders er over the top uitzagen.
sochtends vroeg al.
Mijn haar zat netjes, mij kleding was schoon, maar toch werd ik genegeerd.
Totdat er zo’n moeder naar me toe kwam
en vroeg waarom ik geen make- up gebruikte.
serieus? dat was de reden dat ik niet meegevraagd werd. Die moeders vormden later LMC. leuke moeder club.
ja echt. Dan deden ze moeder/dochter uitjes. gelukkig was mijn dochter niet bevriend met die meisjes.
Soms matchen mensen gewoon niet. Dat komt vast niet door je gebrek aan make-up, maar door jullie andere karakters. En vaak passen de kinderen dan ook niet bij elkaar. Die kliekjes zijn er overal; ieder z’n eigen cirkeltje.
Heeft Kim een Nancy of au-pair in huis? Dat zou een hoop verklaren 😉 Probeer het niet teveel op je in te laten spelen: er zijn veel meer moeders zoals jij. Het gaat ’s ochtends nooit zoals het zou moeten gaan. Succes met alles en echt….er komen betere tijden ❤️
Eh, spreek voor jezelf. Hier gaat het ’s ochtend 9 van de 10 keer wel zoals het zou moeten gaan. Gewoon omdat daar noodzaak aan is met een groot gezin, vaste schooltijden en werk. Duidelijke afspraken, vaste plekken, plannen en organiseren. Anderen vinden het wellicht een strak regime, maar iedereen weet waar ‘ie aan toe is en heeft alles bij zich wat nodig is.
als je iets typt moet je het wel kloppend typen. je kinderen zijn net naar school maar de tassen en gymtas bungelen nog aan je arm als ze naar je toe komt en je zoekt met alles aan je armen ook naar de autosleutels.
ook zoekt je dochter elke dag naar der gymtas heb nog geen school gezien die elke dag gymt
Het blijven vergeliken met anderen werkt niet, iedereen is anders, leven is anders, kids zijn anders. ik ben alleenstaande moeder met MS en een 8 jarig dochtertje met cerebrale parese….genoeg “gezeik”. Zit 30 minuten verder op school kan niet met vervangend vervoer etc. De ene keer zie ik eruit als een lopend lijk, heb ik serieus met pyjama gewoon aangehouden en alleen schoenen aangetrokken, de andere keer zie ik eruit of ik op bezoek ga bij de koningin…ik vind opmerking niet nodig als je niet echt contact hebt met die vraag. maar goed, iedereen bemoeit zich zo graag net anderen en kijken naar anderen. ik heb schijt…ik zie er moe uit, jij NEP…snapje. is maar net how je er naar kijkt. you got this 🫶🏽, met BUN of met een net gekapt kapsel🤗
Gewoon eerder opstaan en s avonds al wat klaar leggen. Perfect gekapt en gestyled hoeft niet maar met vlekken, mascara van gisteren en een joggingbroek??
Ik weet niet of je werkt maar zo ga je toch ook niet naar je werk?
wat een onzin zeg…ZIJN ER STANDAARDEN dan over hoe je op een schoolplein moet staan? En wie bepaalt die standaarden, alle schapen van Nederland zeker waaronder u zelf of???? wat en bullcrap zeg, hou toch. ze mag zelf bepalen hoe ze haar kids naar SCHOOL brengt.
Tenzij je onder een brug slaapt, is het in mijn omgeving niet erg gebruikelijk om met verlepte make-up van de dag ervoor en met gore kleding over straat te gaan, nee. Dat is geen wettelijke standaard, maar wel de norm gebaseerd op wat de meerderheid normaal vindt.
Iedereen mag zelf bepalen wat die aan heeft en hoe die eruit ziet. Maar er is wel een groot verschil met zomaar even wat makkelijks aan of kleding met vlekken aandoen en je gezicht blijkbaar niet gewassen met uitgelopen make- up. Het feit dat je er op word aangesproken en je dat zo raakt zegt wel iets over hoe je er eigenlijk zelf ook over denkt. Trek lekker aan wat je wil, maar laat het gewoon schoon zijn ipv nog even die trui of legging met vlek. denk ook even aan je kinderen. Je noemt heel expliciet dat het een overwinning is dat ze op tijd en netjes op school aankomen. Daar hoort het hele plaatje bij, dus ook hoe moeders eruit ziet. En daarna bedoel ik echt niet vol in de make- up en op hakjes, maar gewoon gewassen verzorgd en schoon. Wees dankbaar dat je werd aangesproken. Je hebt het daarna meteen over haar nagels en hakjes. je verzet je er zo tegen. meestal betekent dat dat je haarfijn weet hoe het zit en wat anders zou moeten, maar wil je er niet aan toegeven. Ik begrijp heel goed dat het juist wat onzekerheid geeft, maar die onzekerheid komt uit het feit dat je beseft dat iets anders moet. Dus lekker aantrekken wat je wil, maar laat het representatief en schoon zijn.
Hier een mam met 5 kids.. ik breng ze naar school in trainingsbroek met trui en mombun, maar haal ze op pico bello gestyled 🤣🤣 mijn tijd begint als ze op school zijn.
Heb je daar werkelijk van 9 tot 14 voor nodig?
ik vind het eigenlijk wel lief van haar, iemand die toch even bij je incheckt of het wel goed met je gaat. En even zegt denk ook eens aan jezelf. En aangezien het je zo aangrijpt zit er ergens wel een kern van waarheid in. De ochtendspits kan idd af en toe wat chaos zijn, maar toch niet elke dag? Makeup van gisteren? savonds als de kinderen naar bed gaan even lekker je gezicht wassen.
Ik heb het een tijdje alleen moeten doen met drie kinderen stond elke dag 30 min voor hun op even douchen, aankleden mn haar en gewoon even een spf met een kleurtje beetje mascara en klaar. Niets moet en je moet vooral doen wat jezelf prettig vind, maar er is dus schijnbaar wel iemand die eerlijk tegen je is even van goh ben je oke? Ipv achter je rug zo die ziet er uit blablabla
Dat dacht ik dus ook.
Precies. Mensen trekken het gelijk in het negatieve, maar als iemand er verwaarloosd uitziet, is het m.i. heel goed om even te checken of iemand oké is en iemand een hart onder de riem te steken. Je weet nooit of er wat speelt.
Zo denk ik er ook over.
Als je élke ochtend haast hebt, gaat er m.i. structureel iets mis. Je staat of te laat op of je bent slecht voorbereid (of allebei). Een vaste plek voor jassen, tassen, sleutels en andere spullen, deadlines voor tekeningen en luizencontrole gewoon in je agenda zetten en op tijd de knutselwerkjes laten maken – niet op het laatste moment aan laten komen. Er zit nog wel een bandbreedte tussen perfect gestyld en compleet verwaarloosd. Is het echt zoveel moeite om (desnoods de avond ervoor) een setje schone kleren uit de kast te pakken? Je kinderen lopen toch ook niet in gore kleding (hoop ik)? Ik vind het niet écht en overwinning dat het je lukt je kinderen aan te (laten) kleden, te eten te geven en op tijd op school te hebben, eigenlijk. Dat is gewoon normaal. Waar is de vader van de kinderen in dit verhaal overigens? En waarom doe je haar jasje dicht als je op school bent aangekomen en ze naar binnen gaat? Handiger om dat te doen voor je thuis vertrekt…
haha dit soort vaders/mannen zitten er dus achter die perfect gestylde moeders. Nu snap ik waar de reactie van die perfecte moeder vandaan komt. Afgunst waarschijnlijk.. leg de lat lekker hoog. tuurlijk moet je ook aan jezelf denken maar sochtends vroeg om je kids alleen maar af te leveren op school? Lekker doen in je comfo kleding als je niet hoeft te werken of andere verplichtingen hebt.
Dan moet je er ook geen punt van maken als een ander er iets van zegt. En dat doet ze wel.
huh wie is een ander, is het familie een vriendin?? waar haal je het lef vandaan om iemand die je niet kent te zeggen hoe of wat. Dat is het probleem, mensen moeten zoch lekker bemoeien met zichzelf, ik vraag me echt af waar mensen het lef vandaan halen dat ze denken dat het ook is om commentaar of ongevraagd advies te leveren aan mensen die ze niet kennen. Je komt een keer de verkeerde tegen, ik zeg je gewoon ” bemoei je lekker met je eigen” je weet nooit hoe of wat!!!
Ze zegt niets, ze vraagt of het oke gaat.
Gezien jouw hypothetische reactie ben je een tokkie. Het komt op mij over alsof ze naar elkaar omkijken; ze maakt zich zorgen of het wel goed gaat. Niet altijd maar van het negatieve uitgaan…
ik bracht altijd vroeger mijn kids na school
savonds gingen ze onder de douche en kleding legde ik klaar voor de volgende dag
en gewoon optijd eruit m’n kids eten ondertussen zat war ze nodig hadden al in de tas maar gewoon relax tempo
en dan gezichtjes wassen en tanden poetsen hun haar doen
nooit haastig of alleen een keer als ik me bijna verliep maar dan nog tis wel heel erg gehaast
zelf had ik gewoon makkelijke kleding aan of knoet op het hoofd so what?
gelukkig in ons volksbuurtje keek gineen elkaar aan en helemaal aangekleed met lange nagels of make-up en pumps nee deed gineen
zouden ze in onze buurt nog niet eens doen al kwam het koningspaar whahah
ging niet zelf met vieze kleding mijn kinderen brengen is voor de kids niet leuk
maar een hittepetit had dat bij ons ook niet hoeven doen zulke opmerkten dan had madame een opmerking gekregen waar ze beroerd van was geworden
waar bemoeit ze zich mee gaat haar helemaal niks aan wie denkt ze dat ze is de Queen of zo
deze moeder had haar lik op stuk moeten geven want nu zit ze ermee en waarvoor?om mevr perfect nee direct aanpakken
moet ze doen in onze wijk
Zo kun je het zien. Je basale zaakjes op orde hebben is volgens mij geen perfectie, maar normaal. Het is vrij eenvoudig om ’s avonds je gedragen kleding in de wasmand te deponeren in plaats van op het voeteneind ‘klaar te leggen’ voor de volgende dag. Pak gewoon een nieuw setje – dat koste echt niet zoveel moeite. Je wisselt toch ook je ondergoed, hopelijk? Niets mis met comfy kleding als jij je daar lekker in voelt, maar schoon (en daarmee verzorgd) de deur uit is m.i. niet bijster moeilijk.
Ach joh niks van aantrekken als jij geen tijd hebt of wil vrij maken sochtends om je helemaal perfect op te maken en dergelijke moet je toch zelf weten? laat die Kim of wie dan ook lekker denken…. zij is zoals je zelf ook al kan bedenken ook heus niet altijd zo perfect (gekleed) als dat het lijkt!
ik haat ook die perfecte moeders maar eerlijk gezegd had ik nooit kleren aan met vlekken en zat m’n haar normaal. ik was al vroeg alleenstaande moeder maar stond gewoon eerder op om even een momentje voor mezelf te hebben en me rustig aan te kunnen kleden zonder de stress van de Kids. en nee je hoeft er niet perfect uit te zien maar wel verzorgd zonder vlekken.
neem tijd voor jezelf in de ochtend dan heb je ook minder stress dat is echt zo fijn! eerder opstaan, een half uurtje is echt veel rustiger voor jou maar ook voor je kinderen en echt je gaat vrolijker de deur uit.
scheit aan die perfecte moeders, je weet niet wat zich achter hun deur afspeelt! blijf lekker bij je eigen leven met je mooie kinderen, trek je er niks van aan en neem een lekker kopje koffie als je thuis bent!
juist helemaal goed omschreven