Ik plof op de bank, eindelijk even rust. Mijn koffie is al lauw, zoals altijd, maar ik drink hem toch op. Sam en Loa zijn eindelijk stil. Sam ligt op de bank met zijn knuffel en een Peppa Pig-aflevering op de achtergrond, Loa zit in haar stoeltje en sabbelt tevreden op een boterham met pindakaas. Even ademhalen. Leon komt binnen met zijn telefoon in de hand. Hij kijkt me nauwelijks aan. “Druk op werk,” mompelt hij en verdwijnt in de gang. Ik zucht. Dat is het altijd.
De zorg komt altijd op mij neer en dat vind ik soms best pittig
Ik hou van mijn kinderen. Echt, met heel mijn hart. Ik geniet van hun zachte wangetjes en knuffels, hun geur na het badderen, de manier waarop Sam ’s ochtends in mijn bed kruipt en fluistert: “Mama, ben je wakker?” Ik vind het heerlijk om met ze te knutselen, samen erop uit te gaan en (steeds dezelfde) verhaaltjes voor te lezen. Maar de zorg voor hen komt grotendeels op mij neer. Ik sta ‘s nachts op als Loa haar speentje kwijt is, ik zorg ervoor dat Sam schone kleren heeft en niet met twee verschillende sokken naar de peuterspeelzaal gaat. Ik ben degene die de luiers verschoont, de flesjes maakt, de was draait en onthoudt wanneer de kinderbijslag wordt gestort.
Ik voelde iets in mij knappen, ik deed alles en was er klaar mee
Leon werkt. Veel. Als hij thuis is, kijkt hij voetbal of scrollt op zijn telefoon. Hij doet weleens wat, ja, maar het echte regelwerk? Dat laat hij aan mij over. Vorige week zat ik ‘s avonds op de badrand terwijl Loa krijsend tegen mij aan hing. Ze was moe, hangerig. Sam riep vanuit de woonkamer dat hij iets wilde drinken. Ik riep naar Leon. Geen reactie. Ik liep de trap af met Loa op mijn heup en Sam aan mijn been. In de woonkamer zat Leon op de bank met zijn telefoon. “Leon, kun jij even…” “Wacht even, ik ben bezig.” “Ja, ik ook,” beet ik hem toe. Hij keek op en trok zijn wenkbrauwen op. “Doe niet zo gestrest, Loes.” Dat was het moment. Ik voelde iets in mij knappen. Ik deed ALLES en ik was er KLAAR mee.
Een retourtje me-time in de zon
Diezelfde avond, nadat ik de kinderen eindelijk in bed had gekregen en Leon zonder een woord op de bank zat, pakte ik mijn laptop. Een week. Ibiza. All inclusive. Voor mij alleen. Geen poepluiers. Geen gehuil om snoepjes. Geen eeuwige onderbrekingen. Ik voelde een tinteling van opwinding terwijl ik mijn creditcardgegevens invoerde. Klik. Bevestigd. Ik kreeg spontaan kippenvel.
“Grapje zeker?”, zei Leon
De volgende ochtend, terwijl Leon zijn tas pakte voor werk, liet ik het nieuws vallen. “Ik ga een week naar Ibiza.” Hij stopte. “Wat?” “Een week, all inclusive. Even tijd voor mezelf.” Hij lachte. “Grapje zeker?” “Nee. Over twee maanden. Ik heb alles al geboekt.” Leon’s gezicht veranderde. “Dit kun je niet maken. En ik dan? Moet ik dan alles alleen doen?” Ik haalde mijn schouders op. “Ja. Dat doe ik zo vaak. Jij kunt dat ook. Je bent tenslotte hun vader.”
Drama in de woonkamer
“Dit meen je toch niet serieus?”, hij keek me aan alsof ik gek was. “Leon, luister. Ik ben hier altijd. Altijd. En ik ben kapot. Ik wil een week waarin ik alleen verantwoordelijk ben voor mezelf.” Hij ging met zijn hand door zijn haar. “Maar… hoe moet dat dan?” “Net zoals ik het doe. Ze eten drie keer per dag, slapen in hun eigen bed, dragen kleren zonder vlekken en soms moet je een driftbui negeren. Je kan het.”
“Lekker egoïstisch, Loes”
Hij keek me aan alsof ik gek was. “Ik kan geen week vrij nemen van werk.” “Dan regel je oppas. Of vraag je je moeder.” Hij wreef over zijn gezicht en zuchtte diep. “Je stelt me gewoon voor een voldongen feit. Lekker egoïstisch, Loes.” Egoïstisch? Ik, die al drie jaar alles draaiende houdt?
“Jeetje, is het echt zóveel?”
De weken erna deed Leon lacherig over mijn vakantie. “Ja hoor, mevrouw gaat naar Ibiza. Misschien neem ik ook wel een break.” “Moet je doen,” zei ik zonder sarcasme. “Echt.” Hij zei niets meer. Ik maakte een lijst voor hem. Wat Loa eet. Hoe laat Sam naar de opvang moet. Dat Loa’s speen op haar nachtkastje ligt en dat je die niet kwijtraakt, tenzij je zin hebt in een gebroken nacht. Hij fronste toen hij de lijst bekeek. “Jeetje, is het echt zóveel?” “Ja,” zei ik simpel. “Dat is het.”
Ibiza, here I come
En toen was het zover. Mijn koffer stond klaar. Leon was chagrijnig. “Nou, veel plezier dan.” Ik kuste de kinderen gedag. Sam zwaaide enthousiast. Loa keek me met grote ogen aan. Mijn moederhart kneep samen, maar ik hield me groot. Op het vliegveld voelde ik een golf van vrijheid. Niemand aan mijn been. Geen tas vol luiers en snacks. Geen slapeloze nachten. Gewoon… ik.
Alleen maar zon, boeken en cocktails
Mijn telefoon trilde. Een bericht van Leon: “Loa wil niet slapen. Sam wil alleen een boterham met chocopasta eten. Hoe doe je dit?!” Ik glimlachte. Tijd dat hij het eens echt beleefde. En ik? Ik bestelde een cocktail. In de zon. Met mijn boek. Mijn vakantie was begonnen.
LOES
een moeder met karakter 👏
wow aan al die reacties te zien vind iedereen het maar heel normaal wat deze moeder gedaan heeft. Ik vind het als moeder zijnde wel egoïstisch. Je bent tenslotte hun moeder en hoort gewoon voor je kinderen te zorgen. Als je dat te veel vind en liever meer vrijetijd had voor jezelf had dan een hond gekozen ipv kinderen
Nou, ik vind het tamelijk ouderwets; als ouders hoor je voor je kind te zorgen. Vader distantieert zich kennelijk van alles behalve werk en zijn telefoon; dát vind ik juist egoïstisch. Het zorgen is niet alleen de taak voor vader. Bovendien, het was weliswaar een voldongen feit, maar wel gewoon ruim vooraf aangekondigd, he?
Ik verbaas me erover dat het zover is gekomen. Enerzijds dat hij kennelijk geen enkele rol speelt in de opvoeding van wat ook zijn kinderen zijn. En anderzijds dat zij het zo ver heeft laten komen. Hij had gewoon vanaf de geboorte een vader moeten zijn en zij had het eerder bespreekbaar moeten maken. Terecht dat ze er even tussenuit gaat en coulant dat ze hem 2 maanden de tijd geeft om een en ander te leren én te regelen (al lijkt het me niet de bedoeling dat hij zijn kinderen vervolgens uitbesteed aan zijn moeder of welke oppas dan ook).
heb je zelf kinderen? en een man, die na zijn werk eerst gaat slapen en daarna voor de computer zit,, spelletjes spelen? En ik deed alles na mijn werk. Ik zei een keer tegen hem (ik was kapot door werk, kinderen en man) ‘Ik wou dat ik een week kon slapen.’ Zijn reactie? ‘Wat ondankbaar.’ Wat een inlevingsvermogen… Ik wou dat ik toen zo sterk was om een week heerlijk weg te gaan….
raar dat de reacties die niet in jullie plaatje passen niet geplaatst worden.
Wees gerust, je bent niet de enige die dit ervaart en raar vindt.
Werdt wel eens tijd dat je man ziet dat kinderen opvoeden en verzorgen een behoorlijke dag/nach taak is.. 45 jaar geleden ging ik elk jaar een week alleen met een vriendin met vakantie. Mijn man nam dan een week vakantie om voor onze 4 kinderen te zorgen. Op deze manier liet hij zien dat ik ook door hem gewaardeerd werd.
lekker hoor ff weg
ik vind dit belachelijk zij koos voor thuis te blijven voor de kinderen hij werkt en zij gaat er een week tussenuit omdat zij moe is,als ik deze man was zou ik zeggen ga lekker werken zoek oppas voor de kinderen en zeur niet dat ze zo vermoeiend zijn .
Ik krijg uit het verhaal niet écht de indruk dat de man in kwestie buiten zijn werkdagen om wél wat aan de opvoeding doet als ze alles voor hem voor moet kauwen op een lijstje.
Wie zegt dat zij niet werkt?
lijkt me wel gek om dit niet even van te voren te bespreken maar gewoon voor een voldongen feit neerzetten. Want de ene week komt bijvoorbeeld toevallig net even beter uit dan de andere week. met zo’n idee lijkt me dat je dat even met elkaar bespreekt. ook al is het over 2 maanden.
Neemt verder niet weg dat het gewoon moet kunnen om even weg te zijn. Want inderdaad, je bent tenslotte niet voor niks met z’n tweeën.
Ze heeft groot gelijk dat ze het zo heeft gedaan, want anders was er waarschijnlijk niets van terecht gekomen. Zoals hij nu reageerde had hij ook gedaan als ze het besproken had met hem. Nu was het een voldongen feit en anders had hij haar misschien omgepraat.
Ik geef Willem groot gelijk. Als je jarenlang niet over dit probleem praat dan vraag je erom dat je man het allemaal voor lief neemt.
Zo zorg je voor verwijdering tussen man en vrouw.
Praat met elkaar!!!
Willem.heeft helemaal geen gelijk. Had ze eerder met hem moeten praten? Misschien wel, maar ik denk dat dat niets had uitgemaakt. Meneer is een workaholic en een ” de wereld draait om mij” type. Waarschijnlijk had ze tegen dovemans oren gsproken, want pas toen hij het zelf moest doen, snapte hij wat zij iedere dag doet. Tot op dat moment vond hij dat zij het maar makkelijk had.
ik zou graag willen weten hoe Leon was toen ze terug was. Zou hij beseffen hoeveel werk ze al die jaren heeft verricht?
Ja dat zou ik ook wel willen weten. Nu is het voor mij een onafgemaakt verhaal.
werk thuis zijn met je kinderen en de vrijheid te hebben om je tijd zelf in te delen,ik was een thuis blijf moeder met 3 kinderen en dat is geen werk maar een hobby om lekker te doen wat jij wil met de kids .
een moeder mag zeker voorwaarden stellen en al helemaal als vader dat in extreme doet
Wat ben jij een held!!! Enorm respect voor jou! ik ben een werkende vader met inmiddels tienerdochters en gun je dit met volle overtuiging. Dit maakt jou een (veel) betere moeder en de vader een betere vader. Wellicht leert hij zijn kinderen extra te waarderen na jou vakantie. Geniet ervan!!!!!!
haha. het is wel een stoere actie. En dan hoop ik dat na de vakantie er tussen jullie als koppel beter gecommuniceerd wordt en meer begrip en wellicht goede afspraken gemaakt kunnen worden zodat jij ook ruimte voor jezelf hebt, want dat geeft immers energie waarbij iedereen in het gezin hier uiteindelijk baat bij heeft.
Super stoer van deze moeder!!Ik denk als ze terug dan pas de waardering voor haar komt hahaha,dit zouden meer moeders moeten doen die in zo een zelfde situatie zitten.
Dit zouden alle vaders en moeders moeten doen. Gewoon ff paar dagen alleen eruit. Lekker bijtanken zonder gedoe.
mijn schoondochter is vorig jaar 3.5 week met haar moeder naar Zuid Afrika geweest in goed overleg met mijn zoon.
Hij heeft dus 3.5 week met hun dochtertje van 1.5 jaar een mooie papa/ dochter tijd gehad.
Toppers!!!!
Nou.Loes fantastisch gedaan. Na drie jaar benen uit je gat gelopen en meneer komt thuis en gaat zitten of liggen op de bank en niks doen ook niet even helpen welnee. Je moet ook nog eens eten koken. Heel blij dat je hebt gedaan. Jou ventje kan nou eens zien wat een huisvrouw moet doen. Ik was vroeger precies hetzelfde als jou vent. Toen zei ze je moet dit en dat doen. Toen ben ik met de relatie gestopt en ben wer teruggegaan naar mijn eigen koopwoning. Nogmaals Loes volgendjaar wer naar Ibiza en dan voor 2 weken..
dus jij bent een lul? of vroeg ze het niet lief genoeg? hahaha
typische mannen reacties. Een vriendin van mij studeerde en was thuis met 2 kleine kinderen. van 6.00 tot 22.30 bezig. Als haar man thuis kwam van zijn werk, deelden ze de rest van avond te taken. kinderen in bed doen, eten koken, kinderen naar bed brengen. heel gewoon. want waarom zou de man zijn werkdag dag ophouden als hij thuis komt en die van de vrouw gewoon doorgaan tot bedtijd? deze vrouw heeft het heel goed opgelost. Een betere confrontatie is er niet. Wie niet horen wil moet maar voelen. reuze benieuwd of hij na die week nog zo makkelijk denkt over huishouden met kleine kinderen.
Geweldig. En groot gelijk en het zou wel eens de redding van het huwelijk kunnen zijn.
Respect voor elkaar moet van twee kanten komen en op de bank zitten appen en dat je zelfs na vraag moeder om het andere kindje te helpen vindt dat je daar geen tijd voor hebt….dan helpt alleen rigoreus geschut.
Ik hoop dat de ogen zijn opengegaan hoe pittig Full time moeder/ vader is.
Zelfs toen mijn kinderen oudere pubers was en ik kostwinner en een jaar 60 uur per week werkte, was ik totaal niet moe, laat staan uitgeput zoals ik was tijdens de tropenjaren met mijn drie kleintjes.
Diepe buiging moeder. Dit kan echt je huwelijk redden want je man moest als papa even wakker geschopt worden. Hopelijk zijn jullie samen eruit gekomen.
zoals ik het verhaal lees werkt mevrouw niet en klinkt het dat haar man minstens 40 uur per week werkt.
Ik zeg niet dat de man als hij thuis komt niks hoeft te doen, kinderen opvoeden doe je samen dus als je thuis komt wil je ook tijd doorbrengen met je kinderen en als ze dan even vervelend zijn los je dat samen op of doe je dat als man alleen.
Maar ga mij niet vertellen dat een huishouden runnen meer dan 40 uur per week kost. Mijn dochter woont volledig bij mij en ik werk gewoon 40 uur en heb het huishouden altijd zelf gedaan. Nu ze wat ouder is geworden (ondertussen al 18) helpt ze af en toe mee en dat is ook nodig voor als ze zelf een keer op haarzelf of samen gaat wonen.
Maar hoe mevrouw zelf beslist ik ben er een week niet en zoek het maar uit is echt triest.
Zeg niet dat ze niet alleen op vakantie kan kan maar niet zo. als ze alles zo goed kon regelen kon ze ook iedergeval een oppas regelen, ten minste voor een paar dagen.
maar is zoals ik lees een erg ongezonde relatie wat sowieso niet heel lang meer goed zal gaan
wat een ongekend gevoelloze reactie
wat ik lees heb jij dus 1 dochter? mevrouw heeft er 2. je was alleen? waarom is dit want je hebt een hele grote oordeel op het huwelijk van een ander. en ze moet dus ook nog oppas regelen? dat is het hele punt van het verhaal, dat ze dit niet doet dit keer. ze geeft hem 2 maanden de tijd. er staat ook niet dat zij thuis zit. er staat dat zij alles regelt. ook maakt salaris jou niet de baas. en huishoudelijke taken en kinderen opvoeden is ruim 80 uur in de week.
juist!!!en dat hij niet eens ervoor kan zorgen dat zijn kind een broodje eet en ze alles moet opschrijven zegt al genoeg….het boeit hem gewoon niet
het huishouden draaiende houden is meer dan alleen soppen en stofzuigen. Het is ook met de kinderen bezig zijn en alles erom heen regelen. Is inderdaad geen 40 uur per week maar 24/7.
leonie
18, je dochter? Die ligt vast regelmatig huilend in bed omdat ze haar speen kwijt is, zodat je weer een gebroken nacht hebt?
En ’s ochtends moet ze gelijktijdig met haar broer aangekleed worden?
Of kan ze dat al zelf? En is ze het grootste deel van de dag gewoon weg? En hoef je geen boodschappen te doen met twee peuters erbij? En doe je de huishouding niet in een woning met twee kleine kinderen, hun speelgoed en hun omgevallen limonadebekers? En hoef je tussendoor ook niet de hele tijd te bedenken hoe je ze bezighoudt, hoe je alles om hun slaapjes heen plant en wanneer je echt tijd voor jezelf hebt zonder dat iemand ‘mamaaah’ roept (want die slaapjes vallen zelden gelijktijdig en als ze dat doen, is het het perfecte moment voor die klusjes die je met een kind om je heen niet kunt doen).
Los daarvan, als je echt 40 uur werkt en daarnaast het huishouden doet, waarom heb je dan zoveel begrip voor een man die thuiskomt, een biertje opentrekt en de boel verder de boel laat?
helemaal mee eens
precies dat denk ik ook .
Als werkende moeder van 3 kleine kinderen, is mij heel helder geworden dat werken rusttijd is vs thuis zijn met kinderen. Ligt natuurlijk aan je baan, die van mij is toch (mentaal) vrij uitdagend maar dan nog.
Bij zwaar fysiek werk (bouw) of zoals vroeger in de mijnen ja, dan snap ik dat je uitgeteld bent en de balast mogelijk meer bij de ander ligt.
Maar met veel banen van nu, is werk echt veel makkelijker zeker met kleine kinderen. Je moet het met elkaar oplossen. In ons geval, gedeelde zorg.
daar zijn de kinderen de dupe van .
een moeder zorgt onvoorwaardelijk voor haar kinderen
En daarom mag ze niet een weekje op vakantie?
Ze heeft groot gelijk.
Als je dag en nacht alleen voor je kinderen zorgt mag dat.
een moeder mag zeker voorwaarden stellen en al helemaal als vader dat in extreme doet
Bea dat is onzin dat de kinderen daar de dupe van worden ..
in principe kan een vader dat net zo goed maar je moet het wel willen als vader zijnde ..en deze vader in t verhaal heeft daar totaal geen zin in ..
hij heeft zich 2 maanden kunnen voorbereiden en het is een voldongen feit voor hem ..
net goed
wat een zakkenwasser om zo te doen
en ja hij brengt ook geld binnen maar dat is niet de enige verantwoordelijkheid die je hebt als vader en partner
Vaders niet? Hij wist hun basis benodigdheden niet eens. Dus waar is zijn verantwoordelijkheid precies? Al is het alleen al mamma ook gelukkig maken net zoals hij lekker voor zichzelf doet, en dat kan hij niet eens. Dan moet zij het zelf doen, en hij is de vader hij zou dat moeten kunnen oppakken.
Helemaal leuk en dik verdiend voor zeker dat Leon met zijn neus op de feiten wordt gedrukt.
Eileen heeft het niet helemaal begrepen anders zou ze wel anders reageren.
Maar Maaike een weekje alleen weg terwijl je kleine kinderen hebt is natuurlijk heel anders dan weekje weg terwijl.je kinderen volwassen zijn.
Hoop dat je genoten hebt op Ibiza.
Ik prijs me gelukkig dat ik juridisch medewerker was en na de geboorte van mijn zoon 20/38e kon gaan werken.
Dankzij het progressieve belastingsysteem kostte dat niet eens zo veel geld en met wat minder kon ik ook prima tevreden zijn.
Jammer genoeg had ik dan weer een vrouw zoals deze vent en ben ik samen met mijn zoon elders gaan wonen.
Tja… je pensioen wordt dan ook maar 20/38ste
meesterlijk! goed gedaan Loes!
geniet lekker van jouw week en hopelijk heeft Leon eindelijk wat meer respect voor jou nu!
Ik had wel nog even een gesprekje van tevoren verwacht… Ik heb zelf een zwaar jaar gehad. En wilde ook heel graag een weekje naar Londen, alleen. Meerdere mensen hadden mij gevraagd: wat doe je voor jezelf? Na een half jaar kaartte ik het bij mijn man aan en die zei meteen ja. Terwijl ik weet dat hij me ongelooflijk gaat missen. Ik was compleet verrast. Heb zelfs nog twijfels gehad voor het boeken, maar toch doorgezet. Mijn dochters (22 en 24) vinden het helemaal super dat ik ga.
Ik zou wel adviseren om je man te vertellen wat je nodig hebt dat hij voor je doet. Vaak gaan ze zo op in de hoofdlijnen en zelf daarvan afschakelen dat ze niet doorhebben waar jij doorheen gaat. Dat moet je hem leren. En dat kost ook tijd. Maar het is de moeite waard.
Ik vroeg me wel af hoe de rest van de vakantie is gegaan. Heb je de kinderen en je man nog gemist?
Zij voelde blijkbaar die veiligheid niet. Zij zat niet in jouw relatie.
kennelijk is dit een relatie waar communicatie een vergeten kunde is.
Samen wil ook zeggen delen, niet alleen werk maar ook gevoel.
Dat gaat hier flink mis.
Onbegrijpelijk dat er nog steeds kerels zijn die zich er zo makkelijk van af maken. Ik ben nu 60. Nog nooit gedoe gehad over de kinderen. Als ik aan het werk was dan nam mijn man alles over en het huishouden ging altijd gezamenlijk. Je kan het toch niet maken om helemaal niks te doen?
maar erika, het gebeurt! nog altijd, en blijkbaar is het voor dergelijke mannen onbespreekbaar. dan mag je best wat drastisch doen vind ik.
toen ik zelf onlangs weer voltijd ging werken heb ik gezegd: jij doet de benedenverdieping, ik de rest. het huis huilt op de begane grond maar het gaat langzaamaan beter.
ik blijf toch niet alles in mn eentje doen…
Het is het enige middel dat werkt!
Ik heb zovaak mijn oververmoeidheid, mijn stress en mijn diepe ontevredenheid geuit over het feit dat ik naast mijn fulltime baan overal voor opdraai omdat meneer zich uitsluitend interesseert voor zijn werk , zijn voetbalclub en de tv.
Ook ik ben de deur uitgestapt!
Uiteindelijk is het tot hem doorgedrongen en nu, na 17 jaar zeuren en klagen, is eindelijk de verantwoordelijkheid eerlijk verdeeld.
Je moet vechten voor jezelf, enkel praten heeft geen zin
N=1.
Volgens mij is er in een normale relatie juist een middel dat niet werkt. praten zou voldoende moeten zijn. Je noemt zelf al klagen en zeuren. Dan is het al te ver gekomen. Ga een gesprek aan: “ik merk dat je weinig doet in het huishouden/met de kinderen/met whatever, daar wil ik het graag over hebben want volgens mij moeten we dat beter verdelen”. Iets in die trant lijkt me volwassener en een betere structurele oplossing dan niks zeggen, zelf de spanning op laten lopen en dan plots een vakantie boeken.
Volgens mij heeft zij die route al lang geprobeerd. Want hij neemt het allemaal niet serieus, de kinderen blijkbaar niet want ze moest een hele waslijst maken met dingen die een vader gewoon zou moeten weten over z’n kinderen. En wanneer ze wat zegt wordt ze afgewimpeld. Dit lijkt mij een uitstekend statement.
jij werkt fultime zij is de hele dag thuis en ik kan je vertellen het huishouden stelt tegenwoordig niks voor,zij zorgd voor de kinderen hij werkt 40 uur in de week dat is heel anders dan in jouw situatie.
Hahaha goed idee.