Al van jongs af aan (ik denk dat hij 2 of 3 jaar was) keek Gijs in de winkels naar jurken. Dat vond hij zo fantastisch. Groot of klein. Met glitters of ruches. Alle jurken waren mooi. In die tijd had hij regelmatig een jurk aan van zijn oudere zus Estelle. Ik vond het prima en dacht dat: “Dit is een fase en stopt een keer”, maar ik had het mis…
Toen hij naar groep 4 ging, wilde hij op de kennismakingsdag perse een jurk aan
Ik probeerde het subtiel uit zijn hoofd te praten. “Als we de jurken voor thuis laten, dan blijven ze mooi en schoon en doen we een broek aan naar school”, probeerde ik. “Nee, ik draag vanaf nu alleen nog maar jurken”, zei Gijs. Hij hield voet bij stuk. “Anders ga ik niet naar school.” Ik was erg bang dat andere kinderen bij de eerste kennismaking Gijs gek zouden vinden, of erger nog: dat ze hem zouden gaan pesten. Dit wilde ik pertinent voorkomen. Ik wilde niet dat mijn kind beschadigd werd.
Na een kwartier onderhandelen, zag ik dat we er niet uit zouden komen zonder die jurk
Gijs mocht de groene jurk aan met korte mouwen. Hij wilde zijn sneakers eronder. “Dan merkt hij zelf maar wat de consequenties kunnen zijn van ‘anders zijn’. Niet het normaal aanhouden. Outside the box denken en doen”, zuchtte ik. Ik hees de rugzak op de rug van Gijs, pakte zijn hand en liep met hem naar school. Onderweg kregen we veel vragende blikken. Een aantal kinderen fluisterden. “Kijk, daar heb je het gedonder al”, dacht ik. In school werd het alleen maar erger. Op de gang hingen we zijn schooltas aan de haak. Ik hoorde een paar meisjes grinniken. Ik weet niet of Gijs het ook hoorde. Hij zei er in ieder geval niets van.
Toen Gijs de klas binnenstapte, stelde een meisje direct de gevreesde vraag
“Waarom draag jij een jurk? Dat is voor meisjes. Heb jij geen broeken?”. Deze pijn wilde ik Gijs besparen. Maar het was te laat. Dit zat er aan te komen. Ik keek Gijs aan en knikte. Hij mocht het eerst zelf proberen op te lossen. Ook ik was benieuwd wat hij zou zeggen of doen. “Ik houd van jurken:, zei Gijs wijs. “Maar het is voor meisjes”, antwoordde het klasgenootje snel. Gijs haalde zijn schouders op. “Nu is het ook voor jongens”, en hij liep weg. Hij hoefde niet te huilen en was niet verdrietig.
Die dag hebben alle klasgenootjes wel iets van die jurk gezegd
Ik dacht dat Gijs het helemaal zat zou worden. Boos of juist verdrietig. Niets van dit alles. Hij kwam vrolijk thuis. “Niemand snapt het. Ze moeten allemaal nog een beetje wennen, he mam?!”, zei hij. “Zo is het”, steunde ik. Inmiddels hebben we meerdere jurken gekocht en gaat hij iedere dag naar school in een jurk. Hij gaat zeker vervelende opmerkingen krijgen als hij dit volhoudt. Aan de andere kant wil ik hem niet iets verbieden, wat onschuldig is.
In mijn hoofd word ik helemaal gek
Ik ben zo bang dat dit uit de hand gaat lopen. Straks wil hij ook in groep 3 en de andere klassen een jurk aanhouden. Misschien gaat dit wel verder en wil hij straks ook borsten. Ik zit iedere dag te piekeren. “Maak ik geen verkeerde keuze? Moet ik die jurk niet gewoon verbieden?”.
LONNEKE
mag ik vragen waar je de jongens jurkjes vandaan hebt. ik heb er wat laten maken maar zou fijn zijn als er een winkel is voor deze kinderen.
mvg. a
zonder regels kan geen spel gespeeld worden. je laat je kind ook niet in halloween kostuum naar school gaan, hou het bij rollenspel. kijk naar de geschiedenis. het moment wanneer een maatschappij de fundamentele waarden en normen verlaat is er altijd de val van dat rijk. Dit staat ons ook te gebeuren. jouw vrije keuze als je hier deelachtig in wilt zijn.
dear Lonneke,
I understand you doubt yourself sometimes and you need to listen to what other mothers have to say. I feel the sake very often. Am I the only one that thinks this way? what would you do?
But I am ashamed to read some of those comments you received. How some people dare to speak like this beats me!
Is good to read & stay curious to learn new things and get ideas from others, but you know your child best. Think what is your intention, what matters to you and your family the most and please don’t decide based on fears. The world is harsh and needs improvement that is a fact. If it wasn’t that, people would find something else to bully us about. We cannot protect our children from all pain and we shouldn’t. Because they won’t learn if we always lay the carpet out for them.
What I see is that Gijs has a mother that listens to him and that is very important. As children we discover the world around us and who we are. If our caretakers don’t listen to us or try to change us, then we lose trust and we stop sharing our thoughts with them. What matters to me the most is that my children feel safe and comfortable to be who & how they are in our home and in our family.
Hopefully you can find some strength to be the supportive and caring mother you want to be. Good luck!
Gijs heeft lekker een eigen willetje, ik zou mij nog geen zorgen maken hij is 4. mijn dochter knipte op die leeftijd al haar haren af en zei: ik wil een jongentje zijn. ik dacht; dat is een fase. jongens zijn sneller, stoerder en leuker vond ze. En ja ze is sneller en veel fitter dan eigenlijk bijna alle kinderen. nu is ze 11 wil ze geen jongen meer zijn, maar ze weigert pertinent meisjes kleding en de kleur roze is verboden. ze pikt mijn schoenen in, dus de sneakers die ik zelf wil dragen zijn nu roze. die pikt ze niet in. velen denken dat ze een jongetje is, maar het is alsnog een fase geweest. Wel een lange. Dus wie weet ook voor Gijs. geniet van zijn creatieve geest. Hij is gelukkig dus laat het los voor nu.
En trouwens wie zegt dat jurken en rokjes voor meisjes zijn in Schotland dragen de mannen ook een rok alleen daar noemen ze het eeen kilt en dan ook nog in hun blote kont. nee jou zoon vindt ik echt een troeper de mensen zouden is wat meer om andere dingen druk moeten maken loop maar heeeel trots naast jou zoon en met een big smile.
Zoonlief heeft ook een jurkenfase gekend. Ben er helemaal in mee gegaan inclusief de Elsa jurken.
Op die leeftijd zijn ze zo puur en moet je dat niet vertrappen. Maar ik voelde me als ouder ook verantwoordelijk om hem voor te bereiden op de maatschappij. Het verschil tussen jongens en meisjes. De rol van kleding in relaties, functies. Wat “normaal” is in de maatschappij waar hij in opgroeit….. dus geen poep in je haar smeren.
Want als ik hem niet voorbereid, komt hij ongewild in een apart hokje, krijgt hij ongewild zoveel opmerkingen over zich heen. Terwijl hij zo jong is en dit een fase is zoals zovelen op die leeftijd.
(let op: ik heb geen oordeel over zijn eventuele keuze om later als volwassen persoon te kiezen voor een LHBTQ smaakje. Juist om die keuze bewust te maken, is een goede begeleiding op deze leeftijd belangrijk)
Na twee jaar jurken ging hij naar school. Geen vrije hippie school maar regulier. In de zomervakantie vooraf aan het begin van het schooljaar al gespeeld met andere kindjes uit z’n toekomstige klas. Met die jongens (en meisjes) heeft hij gepraat over jurken. En toen hij naar school ging, besloot hij (helemaal zelf!) dat dit “binnen jurken” waren. Niet voor school of buiten.
Tegenwoordig taalt hij er totaal niet naar en is de jurken collectie overgegaan naar zijn zusje. Tja en die wil straks op de basisschool nog wel elke dag in een prinsessen jurk gaan 😬. Ik heb dus nog een opgave.
Onze zoon wilde ook altijd jurkjes aan van vriendinnetjes, maar alleen thuis, niet naar school. Als hij dat wel had gewild hadden we hem niets in de weggelegd. ik denk dat je naar het kind moet kijken, als hij zich er prettig bij voelt en zich niet van de reacties aantrekt vind ik dat heel knap. Het zegt iets over de andere kinderen en niet over hem. Onze zoon is inmiddels 23 en een hele fijne jongen die weet wat hij wil en staat op het punt samen te gaan wonen met zijn vriend. Jurkjes draagt hij niet meer, maar hij heeft er nog steeds maling aan wat anderen van hem vinden!
Lekker zijn gang laten gaan. Hij staat stevig genoeg in zijn schoenen zo te lezen. Onze zoon is 6 en gaat na de zomer naar groep 4. Hij wil ook met enige regelmaat een jurk aan, ook naar school.
Paars en roze zijn zijn favoriete kleuren en sinds vorig jaar heeft hij gaatjes in beide oren.
Ook hij staat stevig in zijn schoenen en trekt zich niets aan van eventuele opmerkingen. Maar die zijn er ook bijna niet.
Leerlingen, ouders en leerkrachten zijn er aan gewend.
Hij doet er niemand kwaad mee en we vinden het alleen maar mooi dat hij al zo’n uitgesproken mening heeft en daar ook voor staat.
En ach, misschien waait het over, misschien ook niet. We zien het in de toekomst wel. We houden toch wel van hem en als hij zich maar gelukkig voelt.
Het is de taak van ieder ouder om hun kind op het juiste spoor te zetten.
dus alle oosterse mannen in jurk zijn ook gek, wat raar is dat onze maatschappij zo reageert en oordeelt oordelen is een standaard waarde geworden in onze maatschappij. frustrerend is dat niemand vraagt zich meer af waarom.
leuk dat je kind zichzelf mag zijn,Het belangrijkste is dat een kind zich goed voelt, en tijd brengt raad.
Go Catharina.!
Wat een ruimdenkendheid hier allemaal, maar ik ben het helemaal met jou eens. Het begint al met ‘een kwartier onderhandeld’ waar ik persoonlijk de rillingen van krijg. Mijn ouders onderhandelen niet met ons, het was gewoon wat zij zeiden en niet anders. ik snap dat dat heel even iets heel anders is voor jullie, maar zo krijg je tenminste echte mensen en geen halve tamme kinderen zoals tegenwoordig. Wordt je een prima mens van, met een baan en een eigen huis. Kinderen moeten luisteren, punt uit. Een jurk is voor een meisje, niet voor een jongen. Er zijn twee geslachten, de rest zijn inderdaad allemaal psychische aandoeningen, maar aangezien de halve woke wereld tegenwoordig gestoord is wordt ons door de strot geduwd dat het een vrije keuze moet zijn en ga zo maar door.
nooit meer een broek dragen jij he want das voor jongens en mannen
OMG sommige mensen hier leven nog in het jaar 0 en ik denk dat mannen toen zelfs al jurken droegen. Who cares hoe het heurt?! feit is dat er mannen en vrouwen zijn die zich anders voelen dan hun gender aangeeft en mogen zij misschien ook gelukkig zijn? wat maakt het uit als een man een jurk draagt en nagellak op heeft? wie doen ze daar kwaad mee….Ik zou tegen Lonneke zeggen: trek je niets aan van wat anderen vinden en zeggen. Kijk naar Gijs en bedenk waar hij gelukkig van wordt en als hij inderdaad later een vrouw zou willen zijn (wat nu nog helemaal niet duidelijk is) dan is dat toch prima? sterkte en succes
N kind ziet het probleem niet en dat is er ook niet. Volwassenen maken er een probleem van en leren het ook hun kinderen, zie de opmerking van het meisje!!!
Typerend kinderen. Zij maken geen onderscheid of problemen dat doen de ouders, zo ook het meisje dat zegt dat dat voor meisjes is, dit komt door haar ouders die dit in haar opvoeding zeggen …….. meisje meisje …jongen jongen.
Volgens mij is iedereen in de eerste plaats mens. Valt het op een ander mens en kleed het zich als mens. Of dat nu het vrouwelijk of mannelijk geslacht is, is hieraan in mijn ogen ondergeschikt. Ja, mensen slaan misschien door in het moeten benoemen van een gender, waardoor jongeren misschien in de war raken en zich ergens aan moeten kunnen identificeren…maar waarom niet gewoon een mens? De een mannelijk, de ander vrouwelijk, sommige vallend op een vrouwelijke variant, andere op een mannelijke variant…maar in de basis maakt het niet uit: je valt op een persoon, voelt je aangetrokken tot iets wat jij aantrekkelijk vindt. Het zou zoveel schelen als er geen stempel op hoeft, dat iedereen geaccepteerd wordt als de persoon wie hij/zij/het is…zonder dat jij hetzelfde hoeft te vinden.
Het zou toch een saaie wereld zijn als iedereen hetzelfde is en doet…dus waarom niet elkaars verschillen omarmen, zonder daar perse een titel aan te hoeven hangen.. scheelt denk ik een hoop onzekerheid en problemen in zelfbeeld.
Mooi dat deze mensen elkaar gunnen om zichzelf te zijn, met alle zorgen en angsten die daarbij horen. Het gaat maar om een kledingstuk? Misschien…maar het gaat ook over de vrijheid om een “fase” te doorlopen, of een keuze te mogen maken wat je mooi vindt.
Lonneke is typisch een softe curling moeder, zo kweek je wel softe kinderen.
hallo ik ben een vrouw getrouwd met een man en 2 dochters. ik draag mannen ondergoed, kortebroeken en schoenen. zit veel fijner dan die strakke broekjes voor vrouwen en hebben zakken. en dames ondergoed kruipt steeds tussen je billen, zo niet fijn. en heb maat 42 daar zijn maar weinig sportschoenen van, en als het gewoon zwart en witte zijn ziet niemand het verschil. dus mij maakt het niet uit wat iemand draagt. moet je lekker zelf weten. gewoon dragen wat je fijn vind.
Beste Lonneke,
Belangrijk is dat je hulp zoekt. Zo kun je jezelf, school en vooral (vanaf de zijlijn) hem begeleiden in mogelijke processen. We associëren, zoals iemand hier ook zegt over haar dochter, dit vaak met een vrouwen-identiteit. Transgender zijn is zeker een optie. Maar er zijn veel meer smaken. In onze genderbinaire wereld moet je kiezen tussen man en vrouw. Mogelijk zou vrijheid hierin voor meer minder transities zorgen. Met vrijheid hoef je namelijk niet iets, maar kies je per onderdeel wat je prettig vind. Geen operaties, wel anders gekleed.
Maar ook puur qua identiteit is er meer dan man/vrouw. Ook kan iemand zich gewoon man voelen, maar het leuker vinden om “vrouwen”-kleding te dragen. Er zijn genoeg vrouwen die liever mannelijker gekleed gaan en zelfs kort makkelijk haar hebben. Geen haan die er naar kraait.
Jij geeft hem vrijheid. Mooi! Maar dit moet niet ten kostte gaan van jouw geestelijke gezondheid. Je onzekerheid zal uiteindelijk toch doorlekken en kinderen pikken dat op. Meer kennis, steun van mensen die er mee te maken hebben gehad helpen erbij.
Belangrijk is dat enerzijds opties open blijven. Hij bepaalt wat hij voelt, niet een aanname dat hij iets wel of niet is (ook niet waar hij op zou kunnen vallen). Die aannames gaan mensen wel doen. Of je daar wat mee moet is de vraag, maar wees je er bewust van. Hun ideeën kunnen hun gedrag of houding kleuren en ontkennen iemands echte identiteit. (Mijn vriend is biseksueel, had hiervoor een huwelijk met vrouw. Hij had eerst niet door dat iedereen automatisch invulde dat hij er pas laat, na 3 kinderen, vooruit durfde te komen dat hij homo was. Totaal niet de situatie. Gewoon toevallig gescheiden en toevallig nu met een man. Deze aannames kleuren echter wel het beeld wat men heeft.)
Wel mag je hem en jezelf gelukkig prijzen met zijn prachtige manier van zichzelf zijn. Zijn uitspraken geven aan dat hij veel zelfvertrouwen heeft en nu al pragmatische in het leven lijkt te staan. Dat kan weleens een geweldige positieve invloed zijn op zijn klasgenoten. Het is belangrijk dat elke leerkracht, zeg ik als leerkracht, dat ook ziet en gebruikt.
Je angst voor pesten is niet onterecht. Maar weerbaarheid is aan te leren. In hoe je reageert en in waarom mensen zo reageren. Naar mate hij ouder wordt, kan die kennis macht zijn. Al is het maar om zich van zulke reacties te distantiëren. Kennis van de geschiedenis (Vrouwen dachten ooit zelf ook geen stemrecht nodig te hebben, ze wisten niet beter. Vrouwen mochten geen broeken. Roze was eerst een mannenkleur.), kennis van cultuur (Dat mensen elkaar nadoen en praten. Rol van media.). Zou hou je nare reacties buiten hem zelf. En, tot slot, zoals je hier ook duidelijk ziet zijn er ook mensen wiens mening simpelweg niet valide is. Als iemand geen empathie toont, vasthoudt aan oude (duidelijk foute) opvoedingsstijlen, negatief is én doet alsof diegene de eigenaar is van jouw leven, dan heb je de plicht naar jezelf toe om die totaal naast je neer te leggen. Hoe eerder je dat als mens leert, hoe beter.
Zoek contact met je lokale LHBTI organisatie, het COC, TNN door even te Googlen of via de gemeente.
Wat een prachtige uitgebalanceerd reactie Edwin en heel erg waardevol voor de moeder.
ik ben het 100% met je eens.
Veel geluk wens ik je met je partner toe.
Een aanvulling: op tv heb ik laatst een aflevering van 2doc. gezien, PETITE FILLE. Het gaat over een jongetje dat een meisje wil zijn.
Wauw wat bent u een goede moeder.
Misschien is het een fase, misschien ook niet. Ik kan er meerdere bij wie dit een fase was. Juist doordat hun ouders hun lieten gaan.
Volg vooral je eigen gevoel, en kijk niet naar een ander.
Veel geluk!
Kinderen weten heel goed wat ze mooi vinden, wie ze aardig vinden en wat ze willen. Volwassenen beïnvloeden kinderen in hun denken en doen en vormen prachtige personen om tot gehersenspoelde mensen;net als het gros van de maatschappij. Leef en laat leven. Geef elkaar de ruimte om te zijn wie je wilt zijn. Heb respect en liefde voor je medemens zonder oordeel. Als het niet gaat over dood en verderf; why should we care! Chapeau voor deze goed nadenkende, liefdevolle moeder. Je kind blijft je kind, wat hij ook aan heeft.
Ach. Gelukkig weet jij er alles van. Homoseksualiteit is dan ook nog een ziekte? En sowieso los je eventuele ziektes op door ze ‘de kop in te drukken’? Kanker ook? Je redenatie gaat alle kanten op, maar raakt alsnog kant noch wal. Waanzin is van miljoenen mensen ontkennen wat zij, niet jij (dus weet jij er helemaal niets van), voelen en ervaren. Gelukkig zijn bijvoorbeeld dokters anders voor jou en mij. Je komt met een klacht, luisteren, nemen je serieus. Ook als ze zelf dat nog nooit gehad hebben. Stel je voor dat zij hun ervaringen voorop zouden stellen. Pijn bij je hart? Nee, dat herken ik niet. Dus u stelt zich aan.
En voor DSM? Dus? Neemt niet weg dat iemand heeft wat diegene heeft. Wel fijn dat u in de wetenschap geloofd, dan is er meer dan genoeg onderzoek en leesvoer over transgender zijn. Waarin veel meer staat in positieve zin dan u hier beweerd. Ook over de chromosomen loopt u wat achter… Zoek maar op.
U lijkt uw eigen ongemak, culturele beïnvloeding en eigen leven (u bent de ander niet en heeft dus geen zeggenschap over medeburgers) te verwarren. Deze houding staat ook ergens in de DSM trouwens. Gebrek aan reflectie en inlevingsvermogen.
De vraag of jongens een jurk aan mogen doen heb ik voorgelegd aan mijn kinderen van 4 en 6.
Hun reactie is: Natuurlijk, iedereen mag toch zelf weten wat hij doet. Als hij dat mooi vindt dan kan dat toch?!
En als je daarom moet lachen dan ben je pas echt een grote pestkop.
Wij als volwassenen zouden de wereld iets vaker door de ogen van kinderen kunnen bekijken, dan is alles opeens een stuk simpeler en zonniger.
Persoonlijk vind ik jouw zoon en jou als moeder dappere, eigentijdse mensen als je in een wereld als deze met zoveel meningen gewoon bent wie je wilt zijn!
Mijn zoontje droeg toen hij 2 tot ongeveer 7 jaar was ook regelmatig jurken van zijn zus. Die zwierden mooi en zaten lekker. Die droeg hij ook gewoon naar school. We hebben hem altijd gelaten. Nu is het een tiener die echt niet meer in een jurk wil, iedere dag voetbalt, en lange blonde haren tot op z’n kont heeft. Vaak denken andere kinderen door zijn lange haren dat hij een meisje is. Het interesseert hem allemaal niks. Hij is gewoon zichzelf.
Ik schrik van de vele negatieve reacties ! Zo te zien moet er nog heel veel water door de zee voordat we echt accepteren dat het voorkomt dat jongens en meisjes in een verkeerd lichaam worden geboren ! Als dit het geval is dan is het van groot belang dat het al op heel jonge leeftijd wordt herkend want dat voorkomt heel wat ellende als je er pas op latere leeftijd achterkomt. Ik vind dat de moeder heel goed heeft gehandeld. Wil haar zoon jurkjes aan dan geef hem die kans. Probeer hem wel te overtuigen van het feit dat er zonder enige twijfel nare reacties krijgt maar sta wel achter hem ! Het kan natuurlijk tijdelijk zijn en het is mogelijk dat hij hier overheen groeit. Echter de kans is groot dat hij meer en meer er achter komt dat hij zich een meisje voelt. Neem in overleg met deskundigen op het juiste moment de stap om het transitie project in te gaan, want dat kan heel veel pijn, ellende en onbegrip voorkomen. Trouwens een meisje mag alle jongenskleding aan: lange broeken, overalls en andere typische jongenskleding. Volwassen vrouwen lopen zelfs in herenpakken en smokings. Allemaal heel normaal. Wij hebben het altijd over het feit dat vrouwen op veel fronten gediscrimineerd worden nou ik vind dit regelrechte mannendiscriminatie ! ☺️ Ik gun al die jonge kinderen die nu al zonder dat ze het zelf al weten met hun sexualiteit worstelen een moeder zoals deze jongen !
uit eigen ervaring weet ik: volg het pad van je kind, als die gelukkig is ben jij dat ook. wees trots op de eigenheid en kracht die het draagt en uit.
in basis is iedereen mens en het karakter maakt wie je bent…
Ben ik dan pot als ik als vrouw mannen kleren heerlijk vind zitten? Ik heb ook vrouwen kleren, maar ondanks dat de mannen kleren gewoon heerlijk oh een 98% van mij ondergoed is yes mannen ondergoed is alleen jammer dat ik niet zonder bh kan lopen. En wegens mijn brede voeten vind ik alleen schoenen bij de mannen afdeling
Wat een onzin!!!! Sommige mensen moet een ander lekker in hun waarde laten ongeacht de leeftijd.
Ik wordt over 3 maanden 53 en zelfs kleding die mijn zoon te klein is draag is hij is overigens 2 meter en je ziet dat het voor een man is maar ik heb schijt. ik trek aan waar ik mijn comfortabel in vind.
Wellicht is dat ook zo bij u zoon en het hoeft helemaal niet zo te zijn dat hij transgender wordt. Alles wat anders is in het leven moet, maar weer een naam krijgen pfffff wanneer houd het op?
En als jullie willen weten wat mijn kinderen ervan vinden ze zeggen boeien. Mijn dochter zegt mama ik heb ook mannen truien maak dat mij anders
Tot halverwege de 19e eeuw droegen zowel jongens als meisjes jurken omdat dat praktisch was, in Schotland dragen mannen nogsteeds rokken en wat dacht je van de Masai en veel Arabische rijken? Alleen bekrompen mensen denken in hele kleine hokjes.
Ik droeg als meisje zijnde nooit jurken, ben technisch, heb kort haar en ben hetro.
Voor wie het niet wist; je hebt ook mensen met XXY chromosoom. Trouwens maar een klein deel van de kinderen die zich zo onderscheiden blijken transseksueel te zijn een andel klein deel valt op hetzelfde geslacht en de rest hobbelt gewoon mee met de meute, wordt verliefd op een persoon en niet op een geslacht.
Grote bewondering dat je kind zich zo zelfbewust is, kinderen zijn vaak ruimdenkend, het zijn vaak de ouders die het niet snappen. Veel geluk, Gijs komt er wel!
een kind mag best zichzelf zijn maar er zijn wel grenzen. Moet je hier ls ouders nu al in meegaan.
Waarom zou je een lichaam dat gezond is willen veranderen, omdat je vindt dat bepaalde gedragingen er niet bij passen? Het is nergens voor nodig hormonen te slikken en verminkende operaties te ondergaan omdat je voorkeuren niet passen in maatschappelijke vooroordelen.
Waarom zou je een lichaam dat gezond is willenveranderen, omdat je vindt dat bepaalde gedragingen er niet bij passen? Het is nergens voor nodig hormonen te slikken en verminkende operaties te ondergaan omdat je voorkeuren niet passen in maatschappelijke vooroordelen.
mijn dochter liep vroeger t liefst in spiderman pakken ipv jurkjes.
dus waarom zou een jongen dan geen jurk aan kunnen of mogen?
soms kunnen t idd fases zijn en soms kom je er op latere leeftijd achter dat je kind toch echt in t verkeerde lichaam zit.
neem mijn dochter bv; ik heb haar gewoon op haar eigen tempo laten ontwikkelen. nooit ergens op aangepraat maar heb d’r wel altijd gewoon lekker laten shoppen op de jongens afd want ze vond de meisjes afd te roze. Ben ik dan een slechte opvoeder?
want ze heeft vanaf 4 a 5 jaar al tegen me gezegd dat ze liever een jongen had willen zijn omdat ze toch alleen maar van jongens dingen houd.
en ik heb haar altijd verteld dat je niet specifiek een jongen hoeft te zijn om van jongens dingen te houden, dat je bv als meisje ook jongens dingen zoals bv voetbal of auto’s leuk kan vinden.
en andersom. dat je als jongen ook wel gewoon bv met poppen kan spelen.
en ik dacht ook altijd; t is een fase.
inmiddels is ze 16 en weet ik nu dat t geen fase is. en ja ik vond t een dingetje want ik was ook bang voor de reacties van andere mensen want niet iedereen snapt t hoe t is om een kind te hebben die liever van t andere geslacht zou willen zijn.
en ik was ook bang dat ze beïnvloed zou zijn of raken door social media en alles.
maar zij heeft hierin echt haar eigen gevoel gevolgd en heb ook vele gesprekken gevoerd met haar, dat ik altijd achter d’r zal staan maar ik ook vind dat ze eerst de puberteit een beetje moet doorlopen voor ze ook maar iets aan zich zelf laat doen zoals bv hormonen of borstverwijdering etc.
omdat hormonen nog zoveel kunnen doen in je lijf en met je hoofd.
en dit snapt ze ook. maar ze geeft wel aan dat op een dag haar borsten er toch af moeten.
want ze wil ze niet meer.
onlangs heeft ze haar mooie lange lokken verruild voor een echt jongens kapsel en eerlijk, bloeide ze er echt van op. want ze ziet er nu wat meer uit zoals ze zich voelt. namelijk jongens achtig.
oh ja en ze valt ook op meisjes.
heb ik d’r ook niet aangepraat maar dit heeft ze zelf ontdekt.
en ik laat t haar ook gewoon allemaal ontdekken.
ik hoop alleen maar dat de wereld ooit een beetje minder hard word en op een dag iedereen gewoon zich zelf kan en mag zijn.
en dat heeft niks met woke te maken of met dat t door je strot geduwd word.
bij sommige kinderen zie je t al vroeg en bij weer anderen is t idd een fase en dat is ook goed. maar laat de kinderen t lekker zelf ontdekken zonder er al te veel druk op te leggen van hoe de wereld vind hoe iemand zou moeten zijn.
Het probleem is dat transgenderisme voornamelijk aangepraat wordt. Sterker nog, de hele WOKE agenda wordt ons letterlijk en figuurlijk de strot afgeduwd! Kinderen hebben hun ogen en oren niet in hun zak zitten! Dat een jongen een poppen fase heeft en een meisje een autootjes fase heeft daar kan ik nog wel in meegaan maar daar ligt bij mij de grens.
Sommige dingen moet je de kop in drukken. Een kind van vier jaar is nog veel te jong om echt te weten wat het daadwerkelijk wil. Ik vind het niet normaal. Het gaat veel te ver allemaal. Genetisch gezien zijn er maar twee geslachten man of vrouw. XX of XY. Je kunt wel een geslachtsveranderende operatie ondergaan maar dat verandert niks aan het feit dat je op celniveau man of vrouw bent. Je wordt niet in een verkeerd lichaam geboren. Genderdysforie is een psychische aandoening, het zit tussen de twee oren in en hoort bij een psychiater thuis. Deze ziekte staat ook beschreven in de DSM IV en V.
Ze had niet moeten meegaan hierin. Maar tegenwoordig krijgen kinderen in alles hun zin tot op het bizarre af. Als het kind ook maar een kick geeft wordt het met fluwelen handjes aangepakt. Dat noem ik geen opvoeding! Ik noem het complete waanzin!
Wat een reactie. Alles en iedereen moet in een hokje geduwd. Goed binnen de lijntjes anders…..
Normaal en omgevingsgericht. Wie bepaald wat normaal is? Wie bepaald wat hoord? Omdat het zo is volgens mij en mijn omgeving is het normaal en moet het zo.
NO WAY. Jij en je omgeving bepalen niks. Wetten doen dat en daarvan zijn er ook al veel achterhaald. Ik zie geen probleem met kledingkeuzes. Ik trek grenzen bij niet tonen van respect, grote mond, onbesuisd met de fatbike door voetgangers gebied racen en dat soort zaken.
ik geef je groot gelijk,die WOKE mensen moesten ze opsluiten,kinderen laat je gerust!
Om even iets recht te zetten. We hebben niet allen XX en XY, maar bijvoorbeeld ook XXXY en XXXX als chromosomen. Of bestaan die voor jou niet Catharina? Nooit van gehoord zeker?
wat een rot opmerking ….het is al bewezen dat er meer is dan enkel mannen en vrouwen maar dit slaat niet op het verhaal. ik heb ontzettend veel respect voor hoe de moeder ermee omgaat!! hoe ze haar voelde toen hij vasthield aan het jurkje ,denk je dat dit gemakkelijk was of is ?laat dat kind zichzelf ontdekken ….
Gelukkig is dat kind niet bij u geboren
Hoezo transgender? Ik lees niet dat hij eigenlijk een meisje wil zijn, hij erkent dat hij een jongen is door zijn uitspraak “nu wel”.
Hij houdt van jurken!! Dat is niet per definitie hetzelfde als transgender!
laat hem gewoon zichzelf zijn, laat hem ontdekken wie hij is. ik loop zelf soms in een jurk of rok maar trek ook gemakkelijk een stoer legerpak met stoere boots eronder aan. heerlijk om out of the box te zijn.
trangenezr zijn is helemaal geen probleem maar degene die problemen heeft met trangenders die mensen zijn het probleem!!!
wat is hij een geweldig kind!!!! die blijft helemaal bij zichzelf en heeft moed om zichzelf te zijn, nu mag jij als moeder hem helemaal laten zijn wie hij is. dat heet onvoorwaardelijke liefde, en heeft ieder kind nodig.
Ik vind dat je heel goed met de situatie omgaat. Je geeft je kind de ruimte om zichzelf te kunnen zijn ook al voorzie je dat hij daar misschien wel problemen door krijgt.
Je kind mag zich gezegend voelen met zo’n moeder. Chapeau.
En trek je van de negatieve reacties van anderen alsjeblieft noets aan. Volg je gevoel dan komt alles goed!
Wees trots op je zoon. Hij kiest zo jong al dat wat hij zelf wil. Misschien past hij niet in het plaatje van jezelf of van anderen, maar de vraag is of dat moet. Laat hem zijn wie hij is, want uiteindelijk is het mooiste wat je kan worden…jezelf. Hij maakt de wereld mooier met wie hij is en de keuze die hij maakt. Geniet van zijn pad en zijn kracht.
schotten dragen toch ook een kilt , wat is daar mis mee?
Als je kind echt transgender is, voelt hij zich bij jullie ongetwijfeld veilig genoeg om daarover te beginnen als zijn tijd rijp is. Tot die tijd hem gewoon dat laten dragen wat hij graag wil. Mijn dochter kleedde zich graag in fluoriserende pipo de clown kleuren. Geen gezicht, maar zij voelde zich daar lekker en zeker in. Dat is het belangrijkste toch? En ze is opgegroeid tot een mooi evenwichtig persoon die sterk in haar schoenen staat.
Belachelijk. Je zoon in een jurk naar school sturen. Wil je dat je kind gepest wordt? Het is gewoon niet normaal en als moeder zijnde moet je hier gewoon tegenin gaan. Je kind kan zoveel willen, maar je snapt toch ook wel dat dit niet kan? Jij bent de ouder, dus jij bepaald. Het wordt steeds gekker.
gelijk heb je
Het gaat hier niet om jurken dragen. Het gaat hier over een veel dieper probleem namelijk transgender kinderen.
Denk daar aan.
Hoe ga je daar mee om? Ga je als hij 4 is naar de transgender poli ? Laat je hem onderzoeken? Steun je hem in zijn mogelijke transitie? Laat je hem hormoonremmers geven?
Wat vindt zijn vader hier van?
Transgender is al in de vroege jeugd zichtbaar!
welja…
het is de normaalste zaak dat gender bij kinderen fluctueerd en dat het ene kind meer dan het andere daarin vrij experimenteerd. Dat heeft niets te maken met een ander gender willen zijn maar de drang naar Ik ontdekking.
Probleem is juist dat er tegenwoordig direct dit soort alarmbellen gaan rinkelen, actie ondernomen wordt.
Mijn kind wilde toen hij 3 jaar was een grote duikbril op. Dat heeft lang geduurt en was hij niet vanaf te brengen.
Het zijn Kinderen!
In het midden- oosten dragen vrouwen èn mannen jurken ( djelabba’s). En in Schotland dragen mannen rokken…!! Traditie.
Kinderen hebben fases in het leven. Met liefde geduld en uitleg geef jeje kind de ruimte om zich zelf te leren kennen.
Sturing en bescherming van ouders is noodzakelijk maar het kind heeft uiteindelijk , als volwassene, de keuze hoe verder te gaan.
Succes gewenst aan alle ouders die jonge kinderen hebben in deze tijd.
o o wat had ik als kind graag in deze tijd geleefd. ik wilde graag een broek dragen net zoals mijn broertje. toen zijn geruite overhemd te klein was wilde ik die graag hebben. nee die was voor jongens want de knopen zaten andersom. ik heb net zolang gezeurd tot ik hem aan kon trekken en wat was ik gelukkig en trots. ik ging een spijkerbroek dragen toen mijn buurman zei, waarom draag jij geen spijkerbroek. heb er een gekocht en daarna nooit meer een jurk of rok gedragen. je zat zo vast in dat jurken broeken gedoe, je wist niet anders. ik heb respect voor die moeder die haar kind laat dragen wat hij wil. voor de duidelijkheid ik ben nu drieentachtig en broek dragend en dat zal wel tot mijn dood zijn.
Bij bijna alle stukken die ik lees op deze site, bekruipt mij het gevoel dat ze uit de duim gezogen zijn. Zo ook deze
Wat is het probleem? Een jongen draagt een jurk. Spannend hoor.
in vroegere tijden droegen jongens en mannen ook rokken. In mijn jeugd mocht ik naar school geen broek mits er een rokje over heen gedragen werd. Mijn vader was het daar niet mee eens. Heeft een hartig woordje gesproken met de directeur. Ik mocht wel gewoon een broek aan. Ik ben zelf vann1952.
Wij werden opa en oma van 2 kleinzoons, dit is inmiddels verandert in 1 kleinzoon en 1 kleindochter.
Wij zijn super trots op onze kleinkinderen en hebben diep respect voor onze kleindochter en de ouders . We kunnen overal een mening over hebben, maar niemand weet wat de toekomst brengt. Hier vraag je niet om, dit overkomt je. Het is fijn om dit te mogen meemaken. Wees respectvol naar ieder mens
Gijs heeft een prachtige moeder en gun deze mensen het leven wat ze mogen en kunnen leiden
Vroeger moesten zowel kleine jongens als meisjes een jurk dragen, enkel alleen al voor het gemak, want er bestonden toen geen pampers.
Misschien wil hij onbewust de traditie in eer houden. Zoiets kan tijdelijk zijn, groeit het er niet uit, hij is misschien gevoelig en houdt niet van spannende kleding. Later kan hij nog altijd een kilt dragen of verhuizen naar Schotland. De kleren maken de man, ja, maar Schotten dragen graag een kilt. ( is toch ook een rok?)
Is het niet zo dat de meisjes/vrouwen van tegenwoordig zich steeds vaker als man kleden en dat je daar nooit iemand over hoort? Oversized shirts, broeken, shorts, petjes, sneakere etc. Probeer in dit soort discussies de gedachtengang eens om te draaien.
Heel wat anders misschien maar ik was tegen gebruik van make up van onze dochter op jonge leeftijd. Maar vanaf dat ze klein was is ze heel erg meisje, meisje en droomt van make up en glitter zooi en prinsessen dingen met alles erop en eraan. Niks voor mij maar net als jij heb ik besloten haar te volgen en dus mijn weerzin ingeslikt. Denk dat het goed is te volgen. Kind mag leren dat het goed is om jezelf te zijn
Wat mij altijd zo verwonderd, is dat zoveel mensen nog steeds niet weten dat we als onsterfelijk bewustzijns-wezen vele levens in een fysiek lichaam doorbrengen. Als hoog ontwikkeld elderziend zielencoach begeleid ik veel volwassenen en ook kinderen met bijzondere issues waar ze in het dagelijks leven mee worstelen. Kinderen en volwassenen die worstelen met hun geslacht, komen bijna zonder uitzondering uit een reeks incarnaties waarin ze het andere geslacht hadden. Dit is ook vaak de oorzaak van homofiel of lesbisch zijn. Het zijn overgangslevens waarin de ziel zich weer meer gaat verbinden met de eigenschappen en kwaliteiten van het andere geslacht en dat kan best even wennen zijn. Wat bijzonder jammer is, is dat mensen die nog steeds erg gevangen zitten in de fysieke dimensie van dit ene leven, dan denken dat ze hun lichaam op volstrekt onnatuurlijke en geforceerde manier moeten gaan laten ombouwen. Dit is schadelijk voor de ziel en ook niet ondersteunend voor het innerlijke leerprogramma binnen het geslacht waarin men nu geboren is. Deze kinderen moeten goed begeleid worden . Er moet een balans komen tussen zelf-beleving (die ook geuit moet mogen worden,) en een zekere mate van aanpassing aan het geslacht dat men draagt….
Wat staat jouw mannetje sterk in zijn schoenen. Laat hem dat zeker behouden. Misschien is het een fase en misschien is dat het niet. Dat zie je dan wel weer. Zelf heb ik een kind die zich non-binair voelt (14). en ook zij heeft al wat opmerkingen moeten ontvangen. Maar ze bleef zichzelf en nu is ze gewoon wie ze is. En haar omgeving vindt het prima. Ze is een prachtig mens.
Heb respect voor jullie, ga zo door.Leven en laten leven
Helemaal eens met Annemarie, wat een sterk kind is Gijs hij gaat er open in en oordeelt ook niet over hoe de andere kinderen er uit zien. Daar kunnen we allemaal wat van leren! Respect ook voor Gijs zijn moeder, jij ziet je kind echt.
respekt voor jullie
Jaaaaa, laat hem lekker een jurk dragen, amen! ik draag toch zeker ook een spijkerbroek als 49 jarige vrouw, ben ik dan opeens een man, omdat mannen broeken dragen? of ben je dan een cowboy, omdat de meeste cowboys spijkerbroeken dragen? oh wacht, vrouwen zijn ook cowboys, politie agente, brandweervrouw, en dragen ook broekpakken……
blijf maar lekker jezelf lieverd en wees gelukkig met het dragen van jurken!!!!
Respect mama ik zelf heb 2 zoons en ik weet niet of ik zo coulant had kunnen reageren. weet in ieder geval wel dat hij niet in een jurk naar buiten was gegaan nu ben ik geboren in 1951 maby is dat het euvel. Maar als dit je zoon gelukkig maakt top toch en laat de rest maar lullen de en de tijd geeft raad echt waar wees trots op je kind.
Vorige week een toneelstuk bezocht, thema ‘ik’, een jongen van 24 liet weten dat ook hij als kleuter in jurken liep maar dat niet meer mocht van zijn ouders toen hij naar school ging. Hij is zijn hele jeugd ongelukkig en depressief geweest en is pas op zijn 19de zijn echte ‘ik’ gaan ontdekken. dat wens je je kind toch niet toe?
Heel fijn dat jij je kind lekker zichzelf laat zijn, en hem daarin steunt, ik begrijp dat het niet makkelijk is
ik heb een dochter die toen ze klein was alleen maar broeken wilde dragen en voetbalde tussen de jongens, in bomen klom. zij was gelukkig.
met de communie een mooi pakje aangedaan. want toen ook geen jurk. maar het was haar dag.
vanaf haar 13 jaar is ze veranderd en draagt ze wel jurkjes en maakte zich op. dus je kunt er niks van zeggen of dit een fase is of niet. wel kun je zeggen dat je kind gelukkig is. en laat de buitenwereld maar kletsen, dat is niet belangrijk
over de hele wereld heen worden jurken door jongetjes, jongens en mannen gedragen en of dat nu met gender mode beeld of cultuur te maken heeft , dat maakt toch helemaal geen verschil, ik vind het super dat dit jongetje zich zelf mag zijn en ik vind het erg jammer dat er een opmerking over poep in je haar smeren gemaakt wordt , laat iedereen in z’n waarde !
heel mooi dat je als moeder je over de normen van de maatschappij heen kan zetten, zodat je zoon zijn eigen waarden kan ontdekken. Het is voor niemand kwalijk toch? En eerlijk is eerlijk, jurken zijn gewoon ook heel mooi😉
Honderd jaar geleden droegen jongetjes in Nederland ook jurken. En kijk naar de moslims. die dragen ook jurken. Ik vind het reuze stoer van dit knulletje. Ik hoop dat hij zich niets aan blijft trekken van moraal mensen die dit gek vinden
wat heerlijk dat hij zelf mag kiezen.
ik werd verplicht meisjes kleding te dragen en als ik ergens de pest aan hen is het dat.
nooit meer een jurk of rok aangehad in mn volwassen leven,(72)
en een kilt of sarong voor mannen staat prima
Mijn zoon heeft tot een jaar of 7 ook af en toe jurken gedragen. Had ook lang haar tot 10 jaar. Hoeft niet meteen trans te zijn. Vooral als je een jongen mag zijn in een jurk. Nu 12 jaar. Ziet er uit als een boy.
Wauw Lonneke!
Wat zijn jullie 2 moedig!
Gijs omdat hij kiest voor wat hij wilt.
Afwijkt van wat de rest als normaal beschouwt en zijn eigen normaal maakt.
En voor de mensen die er meer van maken, Gijs zegt mooi dat jurken nu wel voor jongens zijn.
Uit heel deze tekst haal je niet dat Gijs zich geen jongen voelt. Gijs kiest gewoon voor wat hij leuk vindt! En hij laat zich niet tegenhouden door de mening van anderen.
Dat is erg bewonderingswaardig! Een eigenschap die de meesten meer kunnen gebruiken.
En Lonneke wat ben jij dapper!
Dit is niet waar jij als mama voor zou hebben gekozen. Maar je laat je kind zichzelf zijn en zelf ontdekken hoever hij durft gaan om de wereld te veranderen. Erg mooi!
En over je andere zorgen,… heeft Gijs ooit aangegeven dat hij zich een meisje voelt of geen jongen? Indien niet lijkt het me dat je je geen zorgen hoeft te maken. Hij vind jurken gewoon prachtig! En waarom zouden ze alleen voor meisjes mogen zijn? Gewoon niet toch.
Zo je kind zichzelf laten zijn en het daarin ook steunen ondanks je eigen angsten en zorgen… RESPECT!
Dan besef ik dat ik toch beter kan.
Bij ons op school hebben we ook een jongen die graag jurken draagt. Kleuters vragen erover in het begin, maar al zo snel is het normaal voor iedereen. Inmiddels gaat dit vrolijke mannetje alweer naar de middenbouw.
Wat boft jullie zoon met zulke ouders en wat goed dat je hem ook zelf het gesprek laat voeren met zijn klasgenoten.
kind is de baas daar
op meerdere punten in dit verhaal gaat het ouderschap mis. Het begint al met een discussie van 15 minuten…
Dit is precies waarom dit kind anders is. Alles is nieuw voor kinderen en op deze leeftijd worden ze op veel vlakken voor t eerst geprogrammeerd. daarom moeten ze vanaf deze leeftijd ook naar school. Ze hebben duidelijkheid nodig over hoe alles werkt en wie ze zijn. Dit arme kind wordt helaas niet geholpen in deze, voor hem, nieuwe wereld. Feitelijk wordt hij gewoon verwaarloosd.
Ik vind dit een in en in triest verhaal.
in Schotland dragen mannen ook een rok en daar kijk niemand van op.
Er zullen nog wel landen zijn waar een man lappen stof dragen.
maar in Nederland denken ze in hokjes.
het is zo en niet anders.
Het is knap en een doorzetter dat hij doorzet als hij het leuk vind om een jurk.laat hem doen
Als moeders zijn we heel beschermd want we willen onze kinderen voor deze harde wereld beschermen en hun niet laten kwetsen.
Als ik kijk naar mijn zoon die 28 is en die Autisme heeft die vind het ook raar waarom zou ik alleen met koningsdag mijn kroon op mogen zetten .Als ik nu elk weekend hem op straat wil dragen
Dan zie je mensen raar kijken en probeer ik het ook uit te leggen.
hij vind iedereen schapen en in hokjes denken.
Alles staandaard we denken te veel
Dus laat je zoon met zijn jurken naar school gaan.
En misschien is het een fase.
Maar Misschien voelt hij dat hij een verkeerd lichaam heeft.
En weet hij over een.paar jaar Ja mama ik ben een meisje en dan je het gewoon.
We moeten allemaal uit het staandaard hokje komen .en laat jeniet gek maken door de omgeving.
sta als een rots achter je zoon.
Zo te lezen, komt hij wel voor zichzelf op. Het komt wel goed met him. ❤️
Wat een bewonderenswaardig eerlijk verhaal over een kind dat gewoon zichzelf wil zijn en dat ook kiest.
Wat me raakt in het verhaal is de reactie van hem ” nu wel ” op zijn klasgenoot die zegt dat jurken niet voor jongens zijn.
Ooit mochten vrouwen ook alleen maar jurken en rokken dragen. Ondenkbaar nu zoals zoveel dingen…..wie bepaald wat “normaal” is?
Hij doet dat zelf…..krachtig kind…..een voorloper zoals vaak gebeurd als er dingen veranderen.
Respect lijkt me wel het minste dat je kunt tonen ook voor moeder die “gewoon” durft te zeggen hoe spannend ze het oordeel van anderen vindt.
Twee sterke mooie mensen die alleen hun hart laten spreken
RESPECT
In de 18de eeuw werden jurken met een vierkante kraag door jongens gedragen, meisjesjurken hadden een ronde hals.
Meisjes lopen tegenwoordig in lange broeken, dit was vroeget ook niet “normaal”, tegenwoordig zie je bijna niet anders. Als het kind zich prettig voelt in een jurk, dan is dat zo. Hij staat voor zijn leeftijd behoorlijk stevig in zijn sneakers😊 Waarom zou je moeten voldoen aan dat wat jouw omgeving vindt of verwacht
Zolang hij geen crimineel-of asociaalgedrag (waar tegenwoordig “stoere” jongens/meisjes een zwak voor hebben), laat lekker gaan.
als je terug kijkt in de gescheidenis hadden mannen vroeger ook jurken en pruiken op. dat was soort van status. de maatschappij bepaald en veranderd en zelfs kleding is niet veilig voor gender bepaling. misschien zijn het wel de mensen die zeggen dat jurken voor meisjes zijn het zaadje planten dat hij eigenlijk een meisje moet zijn. als je kijkt naar mijn kleding keuze dan moet ik eigenlijk een jongetje zijn met mijn broeken t-shirts sneaker en petje
ik vind het heel goed dat je hem laat kiezen waar hij gelukkig van wordt en wat heeft hij een sterk karakter om het gewoon te doen. zijn klasgenootjes vragen ernaar.ook een logische reactie en jouw kind geeft antwoord.niks mis mee .of het een fase is of hij voelt zich inderdaad een meisje
hij verdient een leven waarin hij zich gelukkig moet voelen. en alle meningen van anderen.? ?? volgens mij heeft je zoon nu al een goed zelfbeeld van zichzelf laat hem dat behouden dan lacht hij later iedereen uit.je bent een leuke mama
Ik zou het ook spannend vinden. tegelijkertijd kan ik beamen dat jurken superlekker zitten. als mijn zoon een jurk wil, dan mag dat. ook als hij daardoor moet kennismaken met de hardheid van anderen. Ik vind het discriminatie om dat soort dingen te verbieden.
vreselijk hoe ouders meegaan in de denkwijze van peuters , kleuters
mijn dochter droeg veel jongenskleding en was dus ook altijd op de afdeling voor jongens te vinden. Het mocht geen roze zijn en geen jurk of rok. nu ze wat ouder is is de kleding nog steeds stoer, donker en zeker niet meisjesachtig. ze zit idd in een fase van wie ben ik en ontdek jezelf. Welke keus je ook maakt om je kind op te voeden qua kleding het heeft geen invloed op wie en wat ze later zullen worden. laat het gaan en sta achter je kind. ze hebben jouw aandacht en liefde nodig. Blijf er over praten met je kind, ik wens jullie het beste met alles wat nog komen gaat.
Knap en fijn dat je je zoon ds ruimte geeft om te ontdekken wat bij hem past. Kleding is ook maar iets dat door mensen is bedacht, laat iedereen lekker zelf kiezen wat ze dragen! En als je zoon ook ooit lichamelijk iets aan zichzelf wil veranderen, dan komt dat dan wel en zijn er genoeg professionals die kunnen helpen met zo’n verandering <3 ik snap dat je je zorgen maakt omdat je niet wil dat je zoon gepest wordt, dan breekt je hart, maar hij lijkt goed met de situatie om te gaan. En als hij niet kan zijn wie of hoe hij wil zijn, dan is dat ook hartverscheurend. Succes, ik vind dat je het super doet.
ik ben het eens met Suus. je geeft jouw kind onvoorwaardelijk steun en dat is heel goed voor zijn zelfvertrouwen. vervelende opmerkingen kan hij blijkbaar heel goed zelf oplossen. hoe hij zich verder gaat ontwikkelen weet je niet. mijn zoon ging alleen met carnaval als meisje gekleed. en die zwarte lakschoentjes vond ik echt to much. nu is hij op zijn 15e uit de kast gekomen, hij is homo. in mijn optiek is hij zo geboren, niet gemaakt door een moeder die hem steunde in zijn keuzes.
als een meisje een stoere broek aantrekt vind niemand dat gek. Mijn kleinzoon heeft tot en met zijn vierde jaar jurken gedragen en lang jaar gehad. nu wil hij juist hele stoere kleding.
maar het maakt toch niet uit als het kind zich maar prettig voelt.
Wat fijn dat jou kind ook zelf mag ontdekken wie die is en wat hij vindt!
Ik snap dat je misschien even moest omschakelen, aangezien de meesten er zelf niet mee zijn opgegroeit. Maar zelf zie ik het als zeer waardevol. Waarom zou een jongen geen jurk mogen dragen als hij dat mooi vinden of fijn vinden zitten. Hoe moeten kinderen anders hun ik leren ontdekken.
Mijn dochters mogen van mij ook gewoon kleding kiezen van de meiden EN jongens afdeling kiezen. Met haar afgelopen verjaardag droeg ze vol trots een mooie rok samen met een stoere (jongens) dinotrui omdat ze dat de mooiste trui vond.
wat fijn dat hij zich zo vrij voelt om te dragen waar hij zich fijn in voelt
de andere reacties lezend maakt het, pijnlijk duidelijk, dat hij op veel onbegrip en ongevraagde meningen zal stuiten.
helaas is dat ook de realiteit.
daarnaast is er ook een snel groeiend begrip en bewustzijn dat iemand mag zijn wie hij wil zijn.
als het mijn kind zou zijn dan zou ik ze vooral willen steunen.
dit is weer typisch iets hoe er heiligdommen van kinderen gemaakt worden ,je zou iets moeten verbieden bij je afgod dat ken niet.
kinderen zijn tegenwoordig de baas over de ouders
als ouder wil je je kind gewoon gelukkig zien en als je zoon blij wordt van een jurk zeg dan maar eens nee. helaas vinden velen dat ze dan negatief commentaar moeten leveren. laat Gijs opgroeien zoals hij wilt. je kan niet het gepest tegengaan maar hem daar wel in begeleiden. het kan zijn dat hij later toch andere keuzes gaat maken of inderdaad zich meer vrouw voelt. het belangrijkste is dat zij directe omgeving van hem houdt zoals hij zich ontwikkeld.
Dat is nogal wat hé, een jongen in een jurk!
Komaan zeg, we leven in 2024. Laat elk zijn goesting doen. Een meisje trekt toch ook een broek of short aan. Laat een kind gelukkig zijn. Laat ze ontdekken wat ze willen en wat ze graag doen. Er zijn toch ergere dingen in de wereld dan dit. Worden we niet allemaal gelukkig van een gelukkig kind. 🤗
lekker kort zichtig jij was er vast ook van overtuigd dat er echt iets ging veranderen toen pvv en bbb aan de macht kwamen
ik vind dat maar heel gewoon. Waarom mag een jongen geen kleed dragen?
Vroeger droegen de mannen ook rokken en jurken.
Lang haar en staartjes dat mag dan wel voor een jongen.
je kan het evengoed omdraaien. Waarom dragen meisjes Lange broeken?
Lonneke’ draag gewoon waar je zin in hebt, want dat doen meisjes ook.
Mijn zoon was precies zo. De kinderen op school wennen er wel aan. Je hoeft het niet te stimuleren maar ook niet te verbieden. Gewoon goed begeleiden is heel belangrijk. Wij hebben nu een prachtige dochter ervoor terug gekregen.
ongelofelijk dat een kind van 4 jaar bepaald wat goed is .
dat behoren zijn ouders voor het kind te doen .
en dan heeft het kind zich maar te voegen .
zo een jong kind kan niet bepalen wat goed is voor hem .
helemaal eens. aansmeren is ook een vak
Het gaat erom dat je kind zich happy voelt, wat er in de toekomst ook gaat gebeuren. Misschien inderdaad transgender, homoseksueel of hetero of wat dan ook. Zolang hij gelukkig is en jij hem steunt en hij goed met de situatie omgaat. Hij weet in ieder geval wat hij wil en trekt zich niet veel aan van de mening van anderen, een sterk en zich krachtig voelend kind, klasse!
Tja ik vind het juist leuk als meisjes zich als meisjes kleden en gedragen en jongen zich als jongens kleden en gedragen.
Maar over zulke dingen word je direct aangevallen door mensen die denken dat er meer genders bestaan dan vrouwen en mannen.
Tja als je wilt dat jongens make up dragen, nagels lakken en jurken gaan dragen, dan moet je niet bij mij aankomen waaien hoor.
Wat heerlijk dat jouw zoon zichzelf mag zijn! Hij leert anderen kinderen en volwassenen dat niet iedereen hetzelfde is en dat je niet minder bent als je anders bent! Ik vind het ontzettend knap hoe hij op deze leeftijd hier al mee om kan gaan. Ik begrijp jouw struggles, maar hoop dat je dit vol kan houden, ook in lastiger situaties.
Dat zullen we dan ook zeker niet doen! Een probleem is zo groot als je het zelf maakt.
mooi gezegd
ehh, nog al kort door de bocht.. even vergeten dat het tot de jaren 90 ook nog dood normaal was dat mannen nog make up droegen en hakken? de Egyptenaren ben je die ook nog vergeten ? wat is “jongens” en wat is “meid”.. niks zit een label aan. Laat kinderen gewoon lekker in hun waarde, als hij zich goed voelt bij een jurk boeiend. In andere culturen dragen mannen ook gewoon een jurk.
helemaal mee eens. ik ben dolblij dat ik een echte knul – knul heb. ik heb heus wel eens zijn nagels gelakt maar niet in roze natuurlijk want dat vindt hij superstom en niet op school. met de rest van je tekst ben ik het ook eens
Ik vind het juist leuk als mensen aan het strand zonder badkleding lekker het water in gaan. Gewoon vrij en één de natuur. Maar wat moet jij met wat ik vind? Ga jij je nu aanpassen? Moet een ander zich aanpassen omdat jij iets leuk vind? Terwijl diegene jou niet eens kent? Ergens anders in het land woont? Wat doet wat jij leuk vind ertoe als datzelfde juist voor zelfmoord, zelfbeschadiging en zware mentale problematiek zorgt? Laat anderen zichzelf zijn. Kan jij ook ten slotte, want jij kan voor jezelf netjes en leuk in jouw genderhokje leven. Heb ik geen probleem mee hoor, want het gaat dan ook niet om mij.
Wat jij leuk vindt, hoeft een ander niet zo te voelen.
in onze eeuw is het dragen van jurken door jongens bijzonder, maar in de 17de eeuw droegen zowel meisjes als kleine jongens rokken. Als Gijs er geen problemen mee heeft, laat hem lekker gaan. Mijn blonde dochter wilde als de zwarte koning verkleed naar school gaan, hoewel het feest van 3 koningen al geweest was. Haar juf ging er heel goed mee om, ze kwam heel gelukkig weer thuis.