Laat je email achter via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een bericht zodra er een nieuw deel van deze reeks wordt geplaatst!
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Facebook te volgen.
Deel 1: Ik ben bang, want er zit een hard plekje op de zaadbal van mijn man
Deel 3: Ons zoontje is tijdens de bevalling letterlijk kapot getrokken
Deel 4: Kyano heeft zenuwschade opgelopen tijdens de bevalling
Deel 6: Kyano kan zijn armpje niet bewegen en krijgt een zware operatie
Deel 7: Kleine Kyano krijgt een zware operatie, enkel door fouten die gemaakt zijn tijdens de bevalling
Deel 8: Kyano ligt in een gipsschelp: hij mag niets bewegen
Deel 9: Henrieke: “De ademhaling van Kyano is sinds zijn longontsteking anders”
Deel 10: Kyano verslikt zich dagelijks uit het niets, tot overgeven aan toe
De kinderarts belt met een onverwacht bericht
We lopen gelijk door voor de foto. Ik verwacht hier zelf niet zoveel van, maar het is zo gebeurd. We krijgen een ontzettend lieve meelevende vrouw die de foto maakt, ze maakt er haast een feestje met voorstelling van. Kyano vond het heel gezellig daar en daarna rijden we weer naar huis. De volgende dag gaat ineens de telefoon; privénummer. Het is onze kinderarts: “Schrik niet hoor, maar ik zie toch iets wat niet goed is.” Wow, nou ik schrik me rot. Hij vertelt ons dat Kyano zijn middenrif helemaal niet goed staat, scheef getrokken dus.
Na 8 maanden blijkt hij nog meer schade te hebben
Het besef hoe hard ze wel niet hebben getrokken aan dat kleine mannetje bij de bevalling! Hoe dan? Hersenschade, alle zenuwen kapot, organen met een bloeding en dan ook nog een middenrif wat niet goed staat? En dat horen we dus pas even na 8 maanden. Terwijl hier dus blijkbaar op andere manieren wel al naar gekeken was. Ik heb 1000 en 1 vragen maar besef me ook ineens dat er eigenlijk heel veel puzzelstukjes op zijn plek vallen. De kinderarts vertelt dat hij zijn linkerkant van zijn longen niet zelf schoon kan maken, en dat daar de bacterie- en de longontstekingen vandaan zijn gekomen. Het verslikken, het overgeven, de saturatiedalingen, allemaal dingen waarvan ze nooit de oorzaak konden vinden. Ik begin ineens meer en meer verklaringen te zien.
Ik ben blij dat dingen op zijn plek vallen
De kinderarts legt nog wat dingen uit, onder andere een gewone verkoudheid voor Kyano op een hele andere manier kan verlopen. Dat hij hoopt dat Kyano ooit sterk genoeg is dat andere spieren wat over kunnen gaan nemen. Hij zegt dat we elkaar die week erop weer even zien op de poli. Zo kan ik nog wat vragen stellen en het even laten bezinken allemaal. Ik schrik er best even van, weer wat erbij. Maar ben ook blij dat er eindelijk weer wat meer duidelijkheid is. Buiten dit alles blijft hij een ontzettend vrolijk en lief mannetje, wel heel prikkelbaar en vooral ‘s nachts heel onrustig. Maar kijkend van waar hij vandaan komt, zijn wij zo ontzettend trots op hem.
Kyano blijft zich verslikken en geeft telkens over
De week erop zijn we weer bij de kinderarts. Hij legt wat uit en kijkt Kyano helemaal na. Voor nu weer even goed gekeurd gelukkig. We hebben ondanks alles een hele leuke zomer. We verblijven dichtbij huis, want moeten tussendoor nog veel naar het ziekenhuis voor zowel Kyano als papa. Na de zomervakantie verslik jij je steeds wat meer. Het overgeven neemt ook toe en wordt steeds moeilijker voor je. De kinderarts stelt daarom voor om je op te nemen om te kijken wat het overgeven, verslikken en de onrust allemaal met je doet. Geeft de monitor dingen daarbij aan? Ze willen je een week opnemen, volledig aan de monitor.
Een week opname, een week aan de monitor
Het is inmiddels 29 augustus en en je opname staat voor 5 september, over een week dus al. De opname is om te kijken of je onrust vanuit je hersentjes komt of heb jij een trauma opgelopen, en is het verwerking daarvan? En dan het verslikken en overgeven, ze gaan bekijken of dat vanuit je hersentjes of middenrif komt? Bij aankomst krijgen we gelijk een kamer toegewezen, je vindt het allemaal nog best leuk. Mama lekker dichtbij en heel veel aandacht.
Kyano vindt het allemaal erg interessant
Deze eerste dag vind jij alles maar wat interessant. Er ligt een kindje uit ons dorp tegenover jou. Ook die vind je maar wat leuk, alle aandacht van de verplegers. Je pakt ze allemaal in en het eten vind je heerlijk. In bad, dikke pret, je spettert alles lekker nat. Daarna je pyjama aan en in je bedje. De draadjes van de monitor vind je ook maar wat interessant en super leuk om mee te spelen of in je mond te stoppen. Mama geeft je de laatste fles en blijft een tijdje zitten bij je tot je gaat slapen. Het duurt best een lange tijd, en logisch, in een ander bed en andere omgeving, overal draadjes. Maar toch val je in slaap en stiekem is mama heel trots dat je dit gewoon doet.
Voor het eerst slaap ik zonder Kyano
Mama gaat naar huis en moet jou achterlaten. Ontzettend moeilijk maar ik weet dat ze goed voor jou zorgen. In verband met het onderzoek wilden ze dat ik niet bij Kyano slaap, om een zo goed mogelijk beeld van de monitor af te lezen. Een enorme stap voor ons beide. Ik bel om half 12 nog even en het gaat goed zeggen ze. Ik val daarna in slaap tot 7 uur, dat was heel lang geleden. Gelijk aankleden en in de auto, ik ben er nog voor half 8. Je bent gelukkig nog niet eens wakker. Je bent maar een paar keer erg onrustig geweest. De verpleging moest jou er wel echt uithalen en troosten. De monitor is alleen tot half 4 een paar keer afgegaan; saturatie dalingen die je vanaf je geboorte al hebt.
Lees HIER verder.
HENRIEKE
Laat je email achter via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een bericht zodra er een nieuw deel van deze reeks wordt geplaatst!
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Facebook te volgen.
