Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Abonneer je op deze reeks via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een berichtje zodra er een nieuw deel wordt geplaatst!
Lees eerste de andere delen:
Mijn ex zette een mes op de keel van mijn zoontje
Ik raakte ernstig gewond na mishandeling door mijn vriend
Ik durfde niet te vluchten voor mijn gevaarlijke partner
Ik durf mijn man geen seconde alleen te laten met mijn kinderen
Mijn man werd zo woest dat de hele woonkamer in puin lag
Mijn ex dreigde mij, mijn kinderen en mijn ouders te vermoorden
Ik wilde niet dat de kraamzorg erachter kwam wat er zich in ons huis afspeelt
Mijn advocaat vroeg een straat- en contactverbod voor mijn ex aan
Ondanks het straat- en contactverbod werd het stalkgedrag van mijn ex steeds extremer
Het gedrag van mijn zoontje werd steeds moeilijker
In de weken erna wordt het gedrag van mijn zoon steeds iets erger. Ik heb er mijn handen vol aan en op de peuterspeelzaal merken ze ook dat hij steeds bozer wordt. Ik weet dat ik iets moet gaan doen om mijn zoon te helpen. Na veel wikken en wegen en met lood in mijn schoenen besluit ik de dame van Bureau Jeugdzorg te bellen. Met trillende vingers toets ik het nummer in. Ik durf bijna niets te zeggen en stamel dat ik vorig jaar gebeld had en dat ik hulp nodig heb. “Is er iemand die mij kan helpen?”, vraag ik. Van de spanning begin ik te stotteren. De vrouw heeft meteen door wie ik ben, want het is dezelfde vrouw die ik vorig jaar aan de lijn had.
De dame van Bureau Jeugdzorg belooft mij te helpen
Ik vertel haar mijn hele verhaal. Ze is trots op mij dat ik de stappen heb durven zetten om van mijn ex af te komen. Ook verzekert ze mij dat ik er nog lang niet doorheen ben, maar dat ik al wel op de goede weg ben. Ze zal er alles aan doen om mij en de kinderen te helpen. Door haar woorden krijg ik weer een beetje hoop dat het toch allemaal goed kan komen. Hoewel ik een enorm schuldgevoel heb, dat ik me niet eerder uit de ijzeren greep van mijn ex heb kunnen ontworstelen, dat ik daar niet eerder de ruggengraat voor had, weet ik dat ik nu zal doorzetten en zal vechten als een leeuwin. We spreken af dat er volgende week iemand langs zal komen voor een gesprek om te kijken hoe ze mij kunnen helpen.
Credit: pexels.com
Mijn ex geeft aan dat hij ons mist en terug wil
Opgelucht hang ik weer op, en ga mijn huisje poetsen. Wanneer ik even de ramen open doe, schrikt mijn zoon en begint gelijk te schreeuwen dat de ramen weer dicht moeten. Snel doe ik ze dicht en probeer mijn zoon te kalmeren, maar dit lukt niet. Ik probeer hem af te leiden. “Kijk de postbode. Wil jij de post halen voor mama?” Hij holt naar de brievenbus en komt terug gerend met twee enveloppen. “Mama pos isse jou.” Lachend neem ik de enveloppen aan maar val vervolgens bijna om van schrik. Op beide enveloppen herken ik gelijk het handschrift van mijn ex. Trillend maak ik ze open en ik word woedend. Hij mist me, heeft spijt van zijn daden en zal er alles aan doen om ons weer terug te krijgen, als ik hem nog maar een kans gaf. De tweede envelop bevat een kaart voor mijn dochter en wederom allemaal smeekbedes. Ook die leg ik weg, ik wil er niet naar kijken. Waarom laat hij ons toch niet met rust?
Ik vind het gesprek met Bureau Jeugdzorg erg spannend
Ik ben erg zenuwachtig voor het bezoek van de dame van Bureau Jeugdzorg. Zal ik op mijn kop krijgen? Zullen ze me gaan proberen te helpen? Gelukkig is mijn moeder erbij dus alleen ben ik niet. Opeens gaat de deurbel, daar is ze al. Ik maak de deur los en laat haar binnen. Ze schrikt zich een hoedje als ze alle kapot geslagen spullen ziet, en de algehele armoede. Het is mijn moeder die haar uitlegt dat het even zal duren voor alles vervangen is. Ze begrijpt het helemaal en samen gaan we aan tafel zitten.
Ze stelt voor dat mijn zoontje naar een speciaal kinderdagverblijf gaat
Ons gehele verhaal vertel ik huilend en wel tegen de dame. Soms vult mijn moeder mij aan omdat ik te erg moet huilen. Na twee uur praten vertelt ze me dat het misschien wel een goed idee is om mijn zoon naar het medisch kinderdagverblijf te laten gaan. Daar zullen ze hem observeren en tegelijk kunnen ze mij ondersteunen, want hier alleen in blijven staan is niet zo’n goed idee. Dat is niet te behappen, er is teveel aan de hand geweest en hulp is echt noodzakelijk. Ze verzekert me dat ik het super doe en dat het echt niet aan mij ligt, Maar we moeten nu wel gaan kijken dat mijn zoon weer lekker in zijn vel komt te zitten, de shit kan verwerken en hulp kan krijgen om zijn patronen te doorbreken.
Ik zal er alles aan doen om mijn kinderen te helpen
Spannend vond ik het zeker maar ik stemde gelijk in. Mijn zoon moet geholpen worden, linksom of rechtsom. Ik zal alles doen wat er nodig is voor mijn kinderen. De week erna mag ik al op kennismakingsgesprek komen en de mevrouw van Bureau Jeugdzorg is erbij. Alles wat ik ooit gehoord had over Bureau Jeugdzorg, daar kon ik me niet in vinden. Ze steunt me vierkant en legt de mensen ook echt uit dat het probleem absoluut niet bij mij ligt. We moeten nu gaan samenwerken om mijn zoon het beste te kunnen helpen.
Lees HIER het vervolg.
TRUUSJE heeft een boek geschreven. Klik HIER voor het boek.
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Abonneer je op deze reeks via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een berichtje zodra er een nieuw deel wordt geplaatst!
