Karolina schrijft over haar dochter Sarah*.
Deel 1: Pasgeboren Sarah werd geboren zonder middenrif, alle organen lagen op een andere plek
Deel 2: De artsen nodigden ons uit om Sarah te zien en afscheid te nemen voor het geval het mis zou gaan…
Deel 3: Gezinsbudget: “Door het hoge bedrag aan alimentatie voor mijn ex-vrouw kom ik zelf amper uit”
Deel 3: Tijdens de zwangerschap is er een verkeerde inschatting gemaakt, met fatale gevolgen
Deel 4: De artsen vertelden dat als Sarahs toestand weer zou verslechteren, er geen plan B was
Deel 5: De dag dat er weer hoop verscheen voor baby Sarah
Vandaag (10 april 2021) heb ik zo’n lieve foto van Sarah gemaakt
Het lijkt alsof ze aan iets heel leuks denkt. Misschien over samen wandelen in het naar bloemen geurende park of urenlang met mij knuffelen. Mijn Schatje, ze weet niet eens dat mijn mijn hart heeft gestolen. Ik ben helemaal gek op haar! Elke dag omhels ik haar met al mijn kracht in gedachten. Ik hoop echt dat ons moment snel komt en ik haar echt in mijn armen kan nemen. Tot nu toe vecht ze dapper voor haar leven, en ik geniet van elke seconde die ik met haar doorbreng.
Na een paar dagen melk geven, werden er gisteren röntgenfoto en echo van de borst gemaakt
Na alle resultaten te hebben geanalyseerd, besloten de artsen om de drain, die een paar dagen geleden was afgesloten, eruit te halen. De röntgenfoto en de echo lieten geen overtollig vocht zien dat Sara’s longen zou kunnen samendrukken. In mijn ogen is het weer een buisje minder in haar lijfje, dus ze zal zich nu zeker meer op haar gemak voelen. Gisteravond tijdens de rondes heeft de dienstdoende arts me het goede nieuws verteld en gezegd dat hij de drain gaat verwijderen. Natuurlijk besloot ik om tijdens deze procedure bij Sarah te blijven en mijn hand op haar hoofd te houden, zodat ze mijn aanwezigheid en steun zou voelen.
Ondanks mijn uitgebreide ziekenhuiservaring voelde ik me voor het eerst in mijn leven misselijk
Ik viel bijna flauw. Ik moest even de kamer uit en water drinken met hulp van andere verpleegkundigen. Ik wist zeker dat niets me meer kon raken en dat ik sterk was, maar het is een heel ander gevoel als de patiënt niet jij bent, maar je geliefde baby.
Vandaag ben ik voor het eerst sinds Sarahs geboorte alleen
Haar vader ging Tom naar oma brengen, en hij moest wat werk doen in zijn bedrijf. Het is heel moeilijk voor mij om te begrijpen hoe de wereld door kan gaan. Het leven van iedereen gaat door, terwijl zij zo ziek is. Mijn hele wereld stopte en kromp ineen tot haar wieg, ziekenhuiskamer en monitoren. Ik had nooit gedacht dat de cijfers op het scherm me zo’n scala aan emoties zouden bezorgen, van totale paniek tot euforie. En nu als ik haar vitale functies volg, ben ik zo blij als een klein kind voor de kerstman.
Door de drain uit haar borstkas te halen heb ik kunnen helpen met de avondverzorging, het verschonen van haar bed en het op haar buik draaien. Wat was het een heerlijk moment om haar met behulp van een verpleegster in mijn handen te kunnen houden. Ondanks dat ik totaal uitgeput was, voelde ik me heel gelukkig dat we al zoveel hadden bereikt. Om dit prachtige moment te vieren, heb ik mijn masker even af kunnen zetten voor een foto met mijn alle mooiste dochtertje.
KAROLINA
