Wanneer ik vertel dat mijn peuter mij regelmatig (het liefst op drukke plekken) aankijkt met ‘dé blik’, zegt dat eigenlijk al genoeg. Menig ouder zal namelijk direct deze blik herkennen: Het is namelijk dé blik die je krijgt vlak voordat de terrorbui van je kind losbreekt. Maar ondanks dat ‘dé blik’ eigenlijk al genoeg zegt, weerhoudt mij dat niet om weer eens een lekker lang van stof te zijn, sorry not sorry.
Een peuter is een uitdaging, daar valt niet over te discussiëren. Oké, er zijn vast een paar moeders (we kennen er allemaal minimaal eentje) die zullen zeggen: “Mijn kind is voorbeeldig, slaapt door en vindt alles wat ik kook ge-wel-dig. Daarnaast is mijn wondertje net toegelaten op de opleiding ‘Moleculaire Celbiologie’ zodat hij zichzelf kan leren klonen en iedereen net zo’n per-fect kind kan hebben als ik heb.” – good for you.
Maar de gemiddelde peuter is gewoon een dictator in de dop, laten we er niet om heen draaien. En weet je, het is oké als je, net als ik, af en toe (haha, ‘af en toe’) een klein boos mensje rond hebt lopen. Het hoort namelijk allemaal bij de ontwikkeling dat ze de grenzen opzoeken en ontdekken dat ze een (duidelijke) eigen mening kunnen en mogen hebben. Theoretisch gezien is het terrorgedrag dus allemaal perfect te verklaren. Maar dat maakt het niet minder vervelend wanneer jouw peuter net in gangpad 6 van de supermarkt besluit uiting aan zijn of haar ontwikkelingsbehoefte voor autonomie te geven door op de grond te liggen en heel hard “NEEEEH” te roepen, omdat er bijvoorbeeld geen familieverpakking chips open getrokken mag worden.
Hoe goed het gedrag theoretisch ook te onderbouwen is, ken ik weinig ouders die nooit met hun handen in het haar hebben gestaan van: “Hoe kan ik hier nu weer het beste op reageren?” – iedere ouder probeert vooral uit te vinden wat het beste voor hun kind werkt. En verrassing: Bij peuters kan het zomaar zijn dat wat de ene dag wél werkt de andere dag helemaal verkeerd is en een nog grote woede-uitbarsting uitlokt.
Ik gooi maar weer even de hashtags:l #lekkergenieten #blessed #jekrijgterzoveelvoorterug erin.
Maar wanneer ik dan naar mijn kleine mensje kijk dat zó hard haar best doet haarzelf en de wereld te leren kennen. Dat ontzettend lief is voor haar broertje en alle andere mensen om haar heen. Onze peuter die zonder aarzelen, vol enthousiasme overal op afstapt. Dan kan ik alleen maar denken: “Waar is dat inschrijfformulier voor de opleiding Moleculaire Celbiologie? Want van jou wil ik er nog wel 10.”
RENEE (klik hier voor haar Instagram)
