Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Laat je email achter via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een bericht zodra er een nieuw deel van deze reeks wordt geplaatst!
Deze leerling heeft een speciaal plekje in mijn hart veroverd
Als juf maak je in de loop der jaren veel bijzondere momenten mee, maar sommige blijven je voor altijd bij. Thijmen is zo’n leerling die een speciaal plekje in mijn hart heeft. Ik ken hem al sinds de kleutergroep. Toen al viel hij op, niet door zijn gedrag of prestaties, maar door wie hij was en hoe hij zichzelf liet zien. Hij voelde zich altijd het meest comfortabel bij de meisjes en speelde het liefst in de poppenhoek. Zijn favoriete bezigheid? Zich verkleden als prinses. Met speelgoedmiddag bracht hij steevast zijn poppen mee en zette ze liefdevol op een rijtje in de klas.
Van jongs af aan gedroeg hij zich anders dan andere jongens
Ik herinner me nog een moment in groep 2: we deden een opdracht waarbij de kinderen een lievelingsdier moesten tekenen. Thijmen zat toevallig in mijn groepje. Waar de jongens kozen voor stoere tijgers en haaien, tekende Thijmen een vlinder met prachtig gedetailleerde vleugels in alle kleuren van de regenboog. En in groep 5 hoorde ik van mijn collega dag hij tijdens de kerstviering vroeg hij of hij ook in een glitterjurk mocht komen. Het antwoord was natuurlijk ja. En tijdens de disco met schoolkamp had hij net als de meiden in zijn klas een kort broekje aan met kleurige kniekousen. De kinderen keken er niet eens van op, want Thijmen was gewoon… Thijmen.
Thijmen wordt helemaal opgenomen in de meidengroep
Nu in groep 6 was er weinig veranderd. Thijmen had zijn haar laten groeien en werd helemaal opgenomen in de meidengroep. Hij droeg graag roze shirts, zowel van de jongens als meidenafdelinf. Voor mij was hij altijd zichzelf en ik wist dat zijn ouders bezig waren met professionele begeleiding om samen te onderzoeken of een transitie de juiste stap voor hem zou zijn. Er was nog geen definitieve beslissing genomen, maar het proces was in volle gang.
Hij vroeg aan het begin van de dag of ik even tijd had
We liepen inmiddels richting het einde van het schooljaar. Die maandagochtend na het weekend kwam Thijmen met een vastberaden blik naar mijn bureau gelopen. “Juf, heb je tijd voor mij?” vroeg hij. Ik zag meteen dat het belangrijk was, dus toen iedereen rustig aan het werk ging, nam ik hem mee naar de gang. Hij wachtte niet lang, keek me recht aan en zei: “Het is besloten. Ik word Tess, en na de zomervakantie ga ik verder als een meisje hier op school.”
Tess gaf aan dat ze zich eindelijk gelukkig voelde
Ik voelde mijn hart een sprongetje maken. Niet van schrik of twijfel, maar van trots. Wat een moed had hij, of moet ik zeggen, had zij, om zo’n beslissing te nemen en dit met mij te delen. “Wat ontzettend dapper van je!” zei ik. “Hoe voel je je daarover?” Haar ogen begonnen te glimmen. “Ik voel me blij, juf. Eindelijk echt blij.”
We maakten samen goede afspraken
We spraken verder over wat er zou veranderen, over hoe ik haar kon steunen en hoe ze dit wilde delen met de klas. Ik stelde voor om het samen te doen als zij daar klaar voor was. Ze knikte opgelucht. Uiteraard zou er nog een gesprek met ouders volgen maar het was fijn om haar mening volledig van haarzelf te horen.
Het is een voorrecht om deel uit te mogen maken van zo’n belangrijk moment
De rest van de dag liep ik met een warm gevoel rond. Tess had al een lange weg afgelegd, en hoewel er nog vele stappen te zetten waren, wist ik dat ze er klaar voor was. Het is een voorrecht om deel te mogen zijn van zo’n belangrijk moment in het leven van een leerling. Na de zomervakantie zou deze klas een prachtige meid rijker zijn. En ik, ook al ben ik dan niet meer haar directe juf, blijf er alles aan doen om haar het gevoel te geven dat ze precies goed is zoals ze is.
IRIS
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Laat je email achter via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een bericht zodra er een nieuw deel van deze reeks wordt geplaatst!
Als een biseksuele jongen die veel vrienden, vriendinnen heeft oa ook binnen de “gemeenschap” ben ik toch sterk van mening dat het medische ingrijpen niet zo vroeg moet gebeuren. Als jongere die queer is heb je al een verhoogde kans op mentale problemen. Soms duurt het jaren om te achterhalen wat er nou precies aan de hand is. Het idee dat je in het verkeerde lichaam zit kan dan uitkomst bieden. Maar betekend niet dat dit het daadwerkelijke probleem is.
Eindstand; nu we allemaal in de 20 zijn, hebben de meeste van deze mensen spijt. Ze dachten transgender te zijn, maar er speelde andere diepere problemen. Sommige zijn natuurlijk gewoon transgender maar dat is de minderheid van wie deze ingrepen hebben laten doen.
Iedereen mag zijn wie ze zijn, maar het medische ingrijpen op zo een jonge leeftijd is gewoon niet slim.
Nou Nel,
Waarom meteen zo aanvallend?
Alsof iemand die er een andere mening over heeft meteen zo’n reactie verdiend.
Daarbij is het een behoorlijke ingrijpende beslissing welke regelmatig door mensen tijdens of na transitie is betreurd. De levenslange hormoonkuur en fysiek complicaties die kunnen optreden, zijn niet mals. Laat staan het emotionele stuk. Vergeet ook vooral niet deze kant van de situatie. Voor een kind als Tess die nog een heel leven voor zich heeft, is het belangrijk daar heel voorzichtig mee om te gaan. Natuurlijk is het ultieme streven voor ieder mens om gelukkig en zichzelf te zijn. Ook voor Tess is dat het geval. Echter mijns inziens vind ik dat de beslissing erg vroeg is gemaakt. Hoop dat de keuze voor een transitie heel voorzichtig wordt besproken want eenmaal in transitie is terugdraaien helaas geen optie meer.
Tess is nu eindelijk gelukkig! En dat is het aller belangrijkste!
En wie er moeite mee heeft: Leef je eens in in deze situatie. En ik vind dat het jouw probleem is als jij er mieute mee hebt. Praat erover met iemand, heb geduld en heb respect.