Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Edwin had het in zijn overdrachtsmail al aangekondigd
Het moment waarvan ik wist dat het zou komen, maar waar ik zo tegenop zag, was eindelijk hier. Edwin had in zijn overdrachtsmail al aangekondigd dat hij onze dochter Kiki in de kerstvakantie wilde vertellen over zijn nieuwe vriendin, Marleen. Een vrouw van 32 jaar, zonder kinderen, die dichtbij in de stad woonde.
Ik voelde een steek van verdriet en jaloezie
Het idee dat er een andere vrouw in het leven van mijn dochter zou komen, raakte me. Toen ik de mail las, voelde ik de bekende steek van verdriet en jaloezie. Het idee dat hij door kon met zijn leven, terwijl ik nog worstelde met de nasleep van onze scheiding, was pijnlijk. Maar het was december, een maand vol kerstborrels, werkstress en kinderactiviteiten. De boodschap zakte wat naar de achtergrond.
Edwin appte dat ik Kiki niet thuis bij hem hoefde te brengen
Tot enkele dagen later op die donderdagavond, vlak voor de kerstvakantie. Het was het kerstdiner op Kiki’s school, een moment waar ze al weken naar uitkeek. Zoals afgesproken bracht ik haar weg en zou ik haar na het diner overdragen aan Edwin, zodat ze de eerste week van de vakantie bij hem zou doorbrengen. Edwin appte mij die middag dat ik niet naar zijn huis hoefde te komen maar dat hij haar kwam ophalen bij het kerstdiner. “Ook goed”, dacht ik, “Voor Kiki het fijnste dat net als bij zoveel kinderen zonder gescheiden ouders zowel papa als mama er is.”
Het kerstdiner blijft een bijzonder moment voor je kind en ook als ouder
Met de andere moeders stond ik buiten te kletsen, genietend van de gezellige sfeer. Er was kerstmuziek aangezet en er werd gluhwein uitgedeeld. We stonden net voor het raam, de prachtig aangeklede kinderen bewonderend. Het blijft toch altijd iets bijzonders om iedereen zo op zijn mooist te zien. Kiki glunderde in haar glitterjurk en zwaaide enthousiast naar me.
En toen zag ik een blonde vrouw staan
“Hoi Riva,” hoorde ik ineens achter me. Die stem. Edwin. Was het al bijna tijd? Toen ik me omdraaide, voelde het alsof de grond onder mijn voeten weggleed. Naast hem stond een blonde vrouw, begin 30, met een brede glimlach. Dit moest Marleen zijn. Ze droeg een stijlvol, beige jasje en had een soort zelfverzekerdheid over zich die me direct irriteerde. “Hoi,” bracht ik uit, terwijl ik mijn gezicht neutraal probeerde te houden. “Dit is Marleen,” zei Edwin, alsof het de normaalste zaak van de wereld was om haar zomaar mee te nemen naar het schoolplein. “Hallo,” zei ze vriendelijk. Haar stem was zacht, bijna lief. Te lief. Ik knikte kort. “Hallo.”
Ik was woedend
Van binnen kookte ik. Dit was toch belachelijk? Een schoolkerstdiner van mijn dochter was niet de plek voor deze introductie. Wat dacht hij wel niet? Maar het schoolplein stond vol andere ouders, kinderen renden overal, en ik wilde geen scène maken. Dus slikte ik mijn woede in en haalde diep adem. Net op dat moment zwaaiden de deuren open en stroomden de kinderen naar buiten. Kiki kwam als een van de eersten naar buiten gerend, haar gezicht stralend van enthousiasme. “Mama, mama!” riep ze, terwijl ze me omhelsde.
Het gebeurde waar ik bij was…
Edwin boog zich naar haar toe en zei: “Kiki, ik wil je iemand voorstellen. Dit is Marleen.” Kiki stopte abrupt met glimlachen. Ze keek naar Marleen, en toen naar mij, alsof ze mijn toestemming zocht. Haar gezichtje stond ineens gespannen. “Hallo, Kiki,” zei Marleen met diezelfde zachte stem. Ze glimlachte naar mijn dochter, maar ik zag hoe Kiki ongemakkelijk dichter naar me toe kroop.
Edwin leek het niet door te hebben, zou het echt zo zijn?
Ik voelde mijn hart breken. Het kerstdiner was het moment waar Kiki zo naar had uitgekeken. En nu werd het overschaduwd door dit toneel. Edwin stond erbij alsof dit allemaal heel normaal was, alsof hij niet doorhad hoe ongepast dit was. Kiki mompelde een aarzelend “hallo” en keek weg. Ik zag dat ze zich ongemakkelijk voelde, en ik wist dat ik hier niets aan kon doen zonder een scène te veroorzaken.
Ik keek toe hoe Kiki met mijn ex en zijn vriendin wegliep
“Nou, zullen we gaan?” zei Edwin opgewekt, alsof er niets aan de hand was. Ik overhandigde Kiki’s tas en gaf haar een dikke knuffel. “Veel plezier, lieverd,” zei ik zachtjes, “Tot over een week”, terwijl ik mijn tranen wegslikte. Ik keek toe hoe Kiki met Edwin en Marleen wegliep. Ze keek nog één keer om, haar ogen somber. Mijn hart zakte. Dit was totaal niet hoe ik wilde dat haar kerstvakantie begon. Edwin had niet alleen mijn avond verpest, maar ook Kiki’s vrolijke avond omgetoverd in iets ongemakkelijks en verwarrends.
Mijn tranen vloeide
Terwijl ik naar huis liep, voelde ik de tranen opkomen. Dit was pas het begin, besefte ik. Marleen zou waarschijnlijk een steeds grotere rol gaan spelen in Kiki’s leven. Ik zou ermee moeten leren omgaan… Maar op dat moment voelde het als een verraad aan alles wat wij ooit samen hadden gehad.
RIVA
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
