Met trillende handen haalde ik de borstvoeding uit de koelkast en zette het klaar voor vanavond
Een ruim genomen flesje, genoeg om Shanti de hele avond tevreden te houden. Dit was de eerste keer dat ik haar achterliet bij een oppas. Mijn hart voelde loodzwaar, maar ik wist dat ik dit moest doen. Joe en ik waren in geen eeuwigheid samen op pad geweest. We hadden het nodig, zowel hij, als ik. Even geen vader en moeder, maar man en vrouw.
Ginny kwam binnen met een opgewekt humeur
Ze was 16, het oppasmeisje van mijn vriendin, en volgens haar heel verantwoordelijk. “Maak je geen zorgen, ik red me wel,” zei ze vrolijk. Ik liep alles met haar door—hoe het flesje op te warmen, waar de luiers lagen, het vaste slaapritueel. “Als er iets is, app me,” drukte ik haar op het hart. Met een steen in mijn maag liep ik naar buiten, mijn oren gespitst op elk geluid uit het huis. Maar het bleef stil. Ik had er meer moeite mee, dan ik had verwacht. Joe merkte mijn spanning op en pakte mijn hand. “Het komt goed, Helene. Even tijd voor ons.” Ik knikte, maar mijn gedachten bleven bij Shanti. Ik kon het niet helpen.
Het theater was prachtig, maar ik kon me nauwelijks concentreren
Geen enkele app van Ginny. Geen vraag over het flesje, niets over of Shanti goed sliep. Betekende dit dat alles goed ging? Waarschijnlijk wel. Na de voorstelling haastten we ons naar huis. Mijn hartslag versnelde bij het openen van de voordeur. Ginny zat op de bank. Shanti lag slapend in haar bedje. Opluchting overspoelde me.
Maar toen zag ik Ginny’s gezicht
“Ik moet iets vertellen…” begon ze aarzelend. Mijn maag trok samen. Zie je wel. “Ik heb per ongeluk het flesje moedermelk omgestoten.” Haar wangen kleurden rood. “En ik wist niet waar meer stond…” Mijn adem stokte. “Maar ik had extra in de vriezer!”, antwoordde ik snel. “Ik wist het niet… Je had dat niet verteld en ik wilde je niet storen.” Haar stem klonk zacht. “Shanti had honger, dus ik… ik heb koemelk opgewarmd en gegeven.”
Mijn hoofd tolde: “Wat?”
Ze keek me met schuldige ogen aan. “Het leek me het beste. Mijn broertje dronk dat ook toen hij een baby was…” Koemelk. Voor een baby van 4 maanden. Mijn baby. Ik ging gelijk naar de slaapkamer, naast het ledikantje zitten en keek naar Shanti’s slapende gezichtje. Haar wangen waren warm, haar ademhaling rustig. Maar wat als ze straks buikkrampen kreeg? Wat als haar darmpjes dit niet konden verdragen?
Ginny stond nog steeds bij de deur
“Het spijt me zo. Ik had je moeten appen.” Ik wilde boos zijn, echt. Maar de boosheid werd overschaduwd door schuldgevoel. Dit was mijn schuld. Ik had haar niet genoeg geïnstrueerd. Had ik niet beter moeten kijken of ze alles snapte? Had ik haar te veel verantwoordelijkheid gegeven? Ik slikte. “Ik neem je niets kwalijk, Ginny. Maar baby’s mogen echt geen koemelk. Hun lijfje en darmen kunnen dat nog niet aan.”
Ginny schrok zichtbaar
“Oh nee… ik wist het niet.” Ik knikte, probeerde kalm te blijven. “Ik zal haar goed in de gaten houden vannacht.” Ginny pakte haar jas, zichtbaar opgelucht dat ik niet uitviel. “Het spijt me echt, Helene.” Ik knikte, betaalde haar en sloot de deur achter haar. Pas toen ze weg was, liet ik de tranen komen. Mijn schuldgevoel vrat aan me. Had ik dit maar nooit gedaan. Had ik haar maar nooit achtergelaten.
Ik raadpleegde gelijk Google
Het was geen ramp. Een klein beetje melk koemelk is geen probleem. Baby’s kunnen dit wel verteren, alleen grote hoeveelheden zijn nog niet goed voor de niertjes. Ik was een stuk geruster. Het viel allemaal vast mee. Toch voelde ik me ontzettend schuldig. Het had gewoon niet mogen gebeuren.
Ik trok Shanti voorzichtig uit haar bedje en hield haar tegen mijn borst
Haar kleine lichaam voelde lekker warm. “Het spijt me, liefje,” fluisterde ik. Nooit, nooit meer. De rest van de nacht sliep ik onrustig, luisterend naar elke ademhaling van Shanti. Rond drie uur begon ze te bewegen. Een klein kreuntje. Toen een zachte pruttel uit haar buikje. Shanti sliep gelukkig verder. Mijn moederhart kon dit niet aan. Voorlopig ging ik niet meer zolang weg.
HELENE
ik vind het wel heel netjes dat de oppas het je verteld. ze had het ook kunnen verzwijgen. kindje ligt lekker te slapen dus ze had net zo goed kunnen doen alsof er niks gebeurd was.
Jeetje, wat een hoop ongevoelige reacties! Deze mama heeft vier maanden geleden haar eerste kindje gekregen en wil alles perfect doen. Ik vind het al heel dapper dat ze haar babytje bij een oppas achter durft te laten!
De oppas heeft naar eer en geweten gehandeld, ze heeft berouw laten zien toen ze op de fout werd gewezen. Klinkt allemaal precies zoals je bij een wijze 16-jarige zou verwachten. Ja, ze had moeten bellen. Zal ze de volgende keer ook echt wel doen.
Er zal nog een hoop anders gaan dan gepland of gewenst en waarschijnlijk houdt de kleine er niets aan over. Hoort er helaas ook bij.
mijn kinderen zijn groot geworden als baby met koemelk wel met water en een schepje molenaarskindermeel .
Ja, zo ging dat vroeger. Maar dat het gedaan werd, wil nog niet zeggen dat het goed was voor een baby. Vroeger stonden ook de sigaretten op tafel.
Kortom, wat wil je nu eigenlijk zeggen?
Van wie heb jij deze wijsheid,miljarden mensen zijn groot geworden als baby door koemelk.
Ze weten ineens alles beter vandaar
En miljarden roken als een ketter, doen dingen die ze beter niet kunnen doen, enzovoorts. Dus???
Tjonge, jonge, drama om niks! in de oorlog had mijn oma geen borstvoeding omdat ze bijna niks te eten had en ze had geen koemelk. De baby kreeg suikerwater! En toen de Amerikanen kwamen geconcentreerde melk uit blik dat aangelengd moest worden met water. Mijn oma was er dolblij mee! Die baby was mijn vader. Hij heeft het toen overleeft hoor! Dat overbezorgd zijn is niet goed voor je gezondheid zowel geestelijk als lichamelijk. De oppas heeft echt haar best gedaan. Stap van die perfectionisme wolk af en word eens nuchter. De baby gaat heus niet dood van een beetje koemelk.
mijn kinderen zijn groot geworden als baby met koemelk wel met water en een schepje molenaarskindermeel .
O, maar dan is er niets aan de hand. Jemig, wat een reactie. Mijn jongste mocht het eerste jaar niets vanwege eczeem en allergieën. Dat zeiden de artsen niet voor niets. Gelukkig is hij bij mij geboren en niet bij jou.
Jij zult nog vaak een op hol geslagen moederhart hebben
Wen daar maar aan. Deze oppas heeft een voor haar leeftijd, volwassen beslissing genomen. Volgende keer haar maar weer vragen. Zr gunde jou een leuke avond en heeft oplossing gericht gehandeld. Je baby zal er heus niets aan overhouden.
pff, wat een drama. Eén flesje koemelk zal die kleine wel overleven.
Geweldig goed opgelost van de 16-jarige!
Ik had een 17- jarige jongen als oppas.
Spuitluier waar de kak uit de pijpjes en de kraag van t rompertje kwam?
Baby afgespoeld onder de kraam! Hilarisch!
Een andere keer kwamen we thuis, lag hij plat op zijn rug een toets te leren met de baby op zijn borst. “ja, hij wou bij mij slapen.”
Grote zus van de baby had overgegeven op haar dekbed.
“o ja, de overtrek ligt te weken in het bad hoor.”
Zo’n heerlijk praktisch jong!!
Fantastisch! Nog vaak op laten passen hoop ik. Misschien niet altijd de oplossing die je zelf zou kiezen, maar wel opgelost met liefde voor de baby.
Slim toch juist?! Kan prima onder de kraan. En de baby op zijn borst, hoe liefdevol! En in bad te weken, kan niet beter. Topper!
hahaha, wat een drama…. als het zo’n gif was, was de mens er al niet meer geweest…
Dat is ook de reden waarom ik altijd wat extra melk mee geef. kan een keer gebeuren dat hij het niet wil en een paar uur later wel, wanneer je het niet meer opnieuw mag opwarmen. of per ongeluk veel te heet of omstoten.
Gewoon altijd extra mee geven.
Daarnaast laat ik een oppas(oma’s vriendin e.d.) altijd eerst oefenen waar ik zelf jij ben. ik heb een papier met de belangrijkste info als ze het even niet weten. (bv hoe lang de melk in de magnetron moet)
borstvoeding in magnetron is niet zon goed idee
jij laat mensen oefenen met oppassen waar jij bij bent… wat een overdreven onnozel iets! Blijf dan gewoon zelf thuis!
wat een drama. ‘mijn moeder hart kon dit niet aan’? stap uit je roze bubbel en begeef je in de echte wereld. Ik vind het ook een belediging voor alle moeders die zelf misschien geen borstvoeding kunnen geven. Alsof dat verschrikkelijke moeders zijn. De.oppas verdiend een lintje want met haar 16 jaar heeft ze het zo goed opgelost, super van die meid. Ze verdiend meer waardering dan jij geeft. Als je dit al zwaar.vindt.dan wens ik je veel succes
Eh.. als niet borstvoeding gevende moeder geef ik gewoon poedermelk. Want koemelk is sowieso hartstikke slecht. Dat heeft niets met borstvoeding of niet te maken.
koemelk is voor het kalf niet voor de mens 😉
en waarvan is deze poedermelk dan gemaakt?
Een compliment voor de oppas en ook voor de mamma het gaat af en toe niet zoals het in de boekjes staat maar daar kan iedereen van leren. En verwijten maken heeft geen zin meer het was een leer moment voor alle betrokkenen.
Hulde aan de oppas: ze heeft het netjes verteld, dacht dat ze een goede oplossing had gevonden, excuses gemaakt, je zag dat ze schrok en zich schuldig voelde.
Wat een drama. Je kunt het ook overdrijven.
En al een “eeuwigheid” niet samen op pad geweest. Vier maanden om precies te zijn. En na vier maanden al even geen vader of moeder willen zijn.
Tja, het kindje is er nu eenmaal.
En heeft nog een paar maanden borstvoeding nodig! Beter dat je thuis blijft, rechtstreeks vanuit de borst voedt. Geen bevroren en weer ontdooide moedermelk opwarmt, ik mag hopen, in de flessenwarmer en niet in de magnetron.
ons zoontje kreeg ook al vroeg koemelk kan geen kwaad hoor.
jammer dat je zo stressing bent.
niet goed voor jezelf en de baby.
hoop dat je later alles wat losser kunt laten
sterkte de komende tijd.
geniet vooral
Zo’n 100 jaar geleden kregen baby’s koemelk als er geen borstvoeding was. Ze gingen niet dood. Het is niet ideaal en ook niet echt goed. Maar deze hysterie hoeft nou ook weer niet. Al met al heeft de 16 jarige het nog best goed opgelost ipv haar te laten huilen van de honger. Relax mama
Geen 100 jaar geleden maar ook al 50 jaar geleden. Ik en mijn broers en zussen zijn gewoon opgegroeid met koemelk. Zo bij de boer gehaald en eerst gekookt. We hebben er niets aan over gehouden!
Wat een drama maakt deze moeder, alsof dat meid haar baby echt een verboden iets heeft gegeven. Ze heeft tenminste de baby niet zonder haar flesje laten slapen. Ik vind dit zo irritant, dat sommige ouders doen alsof zij de enige ouders zijn.
dat vind ik altijd van die grappige reacties. dat je er zelf niks aan over hebt gehouden bekend niet dat het goed is voor iemand. net als kettingrokers die nog geen longkanker hebben vertellen dat het geen kwaad kan.. tja..
ik vind het artikel zelf ook erg overdreven hoor en ben blij dat het kindje er geen last van heb gekregen. ze zal er heus niet aan doodgaan, maar misschien wel een zere buik die je liever had voorkomen.
16 jaar…dat vind ik zelf nog net baby’s. ik zou die leeftijd op laten passen op 6+, maar een 4 maanden oude baby?
Tuurlijk had ze moeten bellen maar ja, je bent 16 en in paniek, en die hebben niet te kennis om te weten dat koemelk niet kan onder 1 jaar, dat mag je ook niet verwachten (wel dat ze belt bij problemen, maar goed, het blijft een tiener met nog een deel van de hersenen in de ontwikkeling).