Soms vraag ik me af waar ik de tijd vandaan haal. De afgelopen jaren zijn voorbij gevlogen. In 2012 vertrokken mijn man (ondernemer) en ik op wereldreis voor bijna 2 jaar. Samen de wereld over reizen, door 21 landen, en nog niet genoeg ervan hebben. Eenmaal weer thuis was ik binnen no-time zwanger en gingen we weer thuis settelen. Mijn shopje gevuld met zelfgetekende kinderkamer posters, interieur posters en landen posters liep al aardig. Onze dochter, Jaya, werd geboren in februari 2015 en mijn shop kwam weer op de 2e (of misschien wel 3e?) plaats. Maar toch, mijn intuïtie zei dat ik door moest gaan met de shop. Ik wilde immers na die lange reis echt niet meer voor een baas werken. Na het zwangerschapsverlof ging ik er echt voor en kwam de shop van de grond. Ook nam ik Bol.com erbij om hier ook mijn assortiment te gaan verkopen. De beste stap ooit! Nu, een aantal jaren verder, hebben we er een zoontje bij, hebben we beide nog steeds een eigen zaak én reizen we de wereld over met de kids.
Zo gingen we in mei 2017 met z’n vieren naar Bali voor drie maanden. Dit stond al langer op de planning (want in 2013 hebben we het daar zo fijn gehad) maar we wilde toch even de bevalling van Sen afwachten. Alles verliep goed, Sen deed het goed en dus was het tijd om die tickets naar Bali te boeken. Zo gingen we 2 mei met z’n vieren naar Bali. Een groots avontuur! Nog groter dan die 2 jaar wereldreis als je het mij vraagt. Want nu had ik niet de verantwoordelijkheid over mezelf maar ook over 2 kinderen. Deden we er wel goed aan om te gaan? Naar een land met minder hygiëne, muggen, zon en noem het maar op. Eenmaal in het vliegtuig vielen alle zorgen van mij af en wist ik dat dit de beste keuze was die we gemaakt hadden. Gewoon gaan! Geen smoesjes bedenken, geen redenen bedenken om niet te gaan, gewoon gaan. Want er zijn altijd wel smoesjes en redenen te bedenken dus wanneer ga je dan?!
Drie maanden Bali gevuld met ontspannen dagen, werken wanneer de kids sliepen, dagjes naar het strand, heel veel zwemmen, eten, koffietjes drinken maar vooral heel veel tijd voor de kids. Dankzij onze eigen zaken hadden we de vrijheid dit te doen en op afstand te werken. Ik denk dat sommige opdrachtgevers (want ik doe ook nog schrijfwerk) niet eens in de gaten hadden dat ik in Bali achter de laptop zat. Maar of je nou een eigen baas bent of niet: reizen met kinderen is wat mij betreft echt een must. Je kan er heel lang over nadenken, in problemen denken, alle opties afwegen maar je kan ook gewoon je gevoel volgen. Natuurlijk moet er vooraf van alles geregeld en uitgezocht worden. Denk bijvoorbeeld aan je verblijfplaats, is er een kinderdagverblijf, inentingen, medicijnen die mee moeten, visa, paspoorten maar uiteindelijk red je je overal wel. Wij kozen voor Bali omdat we daar in 2013 geweest waren, het een prachtig eiland vinden en de locals zo ontzettend vriendelijk en inspirerend zijn. De risico’s van Bali zijn relatief klein en dus perfect voor de kinderen. Onze zoon Sen, toen 4 – 7 maanden oud, heeft er natuurlijk vrij weinig van meegekregen. Hij genoot intens van alle knuffels die hij kreeg van de Balinezen maar voor hem was het niet zo leerzaam als voor Jaya. Jaya, 2,5 jaar oud, leerde over de dieren, de natuur, de zee, het strand, het eten, de mensen in Indonesië maar ook hoe je in het Balinees dankjewel zegt of het meerijden op een scooter.
Nu we weer terug zijn in Nederland zitten we direct weer in het dagelijks leven. Naar kantoor, de kids naar opa en oma of de crèche, naar vrienden, sporten, boodschappen doen, wasjes draaien etc. Het verlangen naar nog meer reizen maken samen blijft, en dat zal zeker weer gaan gebeuren in het nieuwe jaar. De bestemming? Nog onbekend!
CLAUDIA
