Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Deel 1: Sanne: “Ik moest direct geopereerd worden mét risico’s voor mijn ongeboren baby”
Deel 2: “Ik kijk in mijn online ziekenhuisdossier en schrik enorm van wat ik daar lees”
Deel 3: Sanne: “Ik liep tijdens mijn zwangerschap een zeer gevaarlijk virus op voor mijn ongeboren kindje”
Dan krijg ik het verwachte telefoontje
De volgende dag krijg ik aan het eind van de middag een telefoontje van een anoniem nummer, het is de gynaecoloog. Ze zegt dat ze net al de uitslag binnen heeft en dat er geen CMV is aangetroffen in het vruchtwater. Ze geeft nu aan dat de kans erg klein is dat de baby het virus heeft, maar dat het niet 0 is. Ik baal hier van, want eerder was er gezegd dat als er geen CMV wordt aangetroffen in het vruchtwater de baby zeker geen CMV heeft. Nu heb ik nog geen zekerheid.
Ik mag voorzichtig blij zijn
Ze geeft wel aan dat ik voorzichtig blij kan zijn, in het bloed blijkt dat er ook bijna geen virusstoffen meer aanwezig zijn. Dus ik kan stoppen met de medicatie, ik kan het nu namelijk niet meer doorgeven aan de baby. Er wordt afgesproken dat ik weer terug kan naar mijn eigen ziekenhuis en dat er regelmatig een echo gemaakt moet worden. Rond de 28 weken willen ze mij nog een keer terug zien en dan maken ze nog een keer een uitgebreide echo van de baby.
De baby wordt gelukkig goed opgevolgd
Ik ga weer terug naar het ziekenhuis waar ik bekend was en de baby wordt hier goed opgevolgd. De dag na kerst heb ik weer een afspraak in het academisch ziekenhuis, wederom ziet de baby er goed uit en hij ligt goed op schema qua groei. De zwangerschap vordert en ik voel me eigenlijk erg goed. Om de 2 weken wordt er nu een echo gemaakt. Een aantal keer zijn er toch wel wat zorgen omdat de baby niet zo goed groeit. De echo die daarna gemaakt wordt laat dan weer zien dat hij zijn eigen lijntje volgt. Dit maakte het lastig waar we nu vanuit kunnen gaan.
Dan blijkt de groei van de baby wederom niet goed
Bij 37 weken wordt er nog een groei echo gemaakt, hierop zien ze dat de groei van de baby wederom niet goed is. De gynaecoloog vindt dat het nu tijd wordt om een datum af te spreken om in te gaan leiden. Ik gebruik bloedverdunners en zou eigenlijk met 39 weken worden ingeleid. Maar er wordt nu besloten om dit met 38 weken te gaan doen. Ik ben ergens opgelucht, maar vind het ook heel spannend.
Eindelijk is het zover
Ik word op 20 februari om 11.15 in het ziekenhuis verwacht. Er wordt een ballon ingebracht en het lange wachten kan beginnen. Ik heb af en toe een krampje maar heb geen idee of dit nou het begin van de weeën zijn of gewoon een reactie op de ballon. Ik hoopte dat de ballon eruit zou vallen maar dit is niet gebeurd. Dus ik vroeg me af of hij überhaupt iets gedaan had. De volgende ochtend werd ik onderzocht en bleek de ballon los te liggen en had ik 3cm ontsluiting. Rond 8 uur zijn mijn vliezen gebroken en vanaf ongeveer 10.30 kreeg ik het wat zwaarder.
Na een vlotte bevalling werd hij geboren
De bevalling ging vlot en om 13.44 op 21-2 ben ik bevallen van mijn zoon Siem. Hij woog uiteindelijk 2895 gram, wat dus helemaal niet heel licht is voor een termijn van 38 weken. Wij zijn 1 nachtje in het ziekenhuis gebleven omdat hij zich niet op temperatuur kon houden. In het ziekenhuis hebben ze meteen urine opgevangen om hem te controleren op het virus. De uitslag zou ongeveer 2 weken op zich laten wachten. In de tussentijd zou Siem net zo als elke baby een gehoortest krijgen, het kan namelijk zo zijn dat het virus voor gehoorschade heeft gezorgd.
De gehoortest was spannend
Eenmaal thuis, waren er wat kleine opstartproblemen met de voeding en is Siem nog afgevallen naar 2520gram. Maar na een aantal dagen ging ook dit prima en ging hij weer groeien. Na 4 dagen kwamen ze voor de gehoortest, ik had niet het idee dat Siem slecht hoorde. Als ik iets liet vallen of er was een hard geluid dan gaf hij namelijk meteen een schrik reactie. De mevrouw van de gehoortest gaf aan dat het kon zijn dat Siem door het virus slecht hoorde of dat de test gewoon niet lukte. Ze zou dan na een aantal dagen terug komen om hem nog eens uit te voeren. Spannend, maar na enkele seconden waren allebei zijn oortjes al goedgekeurd en blijkt dat Siem gewoon hoort.
Het ziekenhuis belde mij met een positieve boodschap
De volgende dag word ik door het ziekenhuis gebeld, ik schrik hier een beetje van want de afspraak zou pas een week later staan. De arts vertelt mij dat er geen virus is gevonden bij Siem dus dat hij geen CMV heeft opgelopen. Het voelt als of ik 100kg lichter ben, er valt een enorme last van mijn schouders. Ik heb gewoon een kerngezonde zoon!
In België worden vrouwen standaard getest op CMV
De hele zwangerschap is toch wel erg spannend geweest, waardoor ik niet altijd evenveel heb kunnen genieten. Ik heb weinig opgezocht over CMV tijdens de zwangerschap en wat ik opzocht was meestal niet positief. Ik heb begrepen dat in België een zwangere vrouw al standaard getest wordt op CMV, in Nederland is dat tot nu toe niet het geval. Maar daar komt hopelijk binnenkort verandering in. Ze zijn bezig om elke zwangere vrouw tijdens de NIPT ook op CMV te testen. En indien er CMV uitkomt kunnen vrouwen net als ik behandeld worden met virusremmers. In de hoop dat het virus de placenta niet passeert.
Ik kan dit verhaal gelukkig positief afsluiten en ik kan heerlijk genieten van mijn kleine mannetje!
SANNE
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
