Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Lees eerst deel 1: Sharin was zwanger van een tweeling: “Eén kindje leek gezond, maar het andere kindje niet, wat nu?”
In Leiden kregen we opnieuw slecht nieuws
Eenmaal in Leiden kregen we opnieuw een uitgebreide echo. Onze gedachten en emoties liepen door elkaar heen. De arts vertelde ons dat het navelstrengetje van het zieke kindje heel kort was, waardoor beide behandelingen weinig zin zouden hebben. We hadden van tevoren al goed nagedacht over wat we wilden en hadden besloten de natuur zijn gang te laten gaan. Gelukkig hoefden we die moeilijke keuze niet meer te maken. We mochten terug naar Groningen voor verdere controles.
Het slechte nieuws werd meer en meer
Bij elke afspraak kregen we een echo om te zien hoe het met de kindjes ging. Elke keer was het spannend, want steeds kregen we meer slecht nieuws. Ons gezonde kindje groeide gelukkig goed, wat ons de kracht gaf om door te gaan. Rond de 19e week kreeg ik een telefoontje over de uitslag van de vlokkentest; er was iets verkeerd doorgegeven. Opnieuw stortte mijn wereld in, dit was vast slecht nieuws. Ze vertelden ons toen dat we twee meisjes zouden krijgen, maar ik had al een vermoeden. Het waren geen meisjes, maar twee jongens. Opgelucht hing ik op, ontzettend blij dat er verder niets ernstigs aan de hand was.
Ook bij het gezonde kindje werd iets gevonden
Rond de 21 weken dacht de verloskundige iets aan het hartje van ons gezonde kindje te zien. Een paar weken later werd er een specifiek onderzoek gedaan. De verloskundige kon het probleem echter niet duidelijk vaststellen, waardoor we met 30 weken hetzelfde onderzoek opnieuw moesten doen. Teleurgesteld en vol angst gingen we naar huis.
Er vielen veel emotionele dingen samen
Rond de 27 weken werd ik opgenomen in het UMCG. Ze wilden de kindjes meerdere keren per dag monitoren om alles goed in de gaten te houden. Dit vond ik moeilijk, want kort daarvoor hadden we afscheid van mijn broer genomen. Zijn euthanasietraject was al zwaar, in combinatie met onze zwangerschap. Kort na zijn uitvaart opgenomen worden, voelde niet goed. Maar ik koos voor mijn kinderen en besloot toch te gaan.
Ik lag vaak uren aan de CTG
De dagen en weken verstreken en ik begon me steeds depressiever te voelen. Gelukkig kreeg ik veel bezoek, wat me een geliefd gevoel gaf. Het monitoren van de jongens was een uitdaging; ze schopten de sensoren telkens weg, waardoor goede opnames maken lastig was. Soms lag ik wel vier uur lang aan de CTG.
Ik begon ineens weeën te krijgen
Tijdens mijn opname kreeg ik longrijpingprikken om de longen van de jongens sneller te laten rijpen, voor het geval ze te vroeg geboren zouden worden. Elke dag hielden de jongens het spannend. Rond de 29 weken begon ik weeën te krijgen en dacht ik dat het zover was. De verloskundige zei dat het geen dagen meer zou duren, eerder uren. Na een nacht wachten gebeurde er echter niets en ging ik terug naar mijn kamer. Uiteindelijk bleven de jongens nog weken zitten, wat ik alleen maar fijn vond. Ik had ze nog bij me!
We zouden een kindje krijgen en een kindje verliezen
Bij een MCMA-tweeling is het beleid dat ze tussen de 32 en 34 weken gehaald worden. Op 14 november 2023 zouden de jongens middels een keizersnede worden geboren. Tijdens eerdere afspraken was al besloten dat dit zou gebeuren, als dat nog mogelijk was. We wisten dat we niet alleen één kindje zouden krijgen die zou blijven leven, maar ook één zouden verliezen. Ik wilde dit moment bewust meemaken en niet onder invloed zijn van weeën en stress, waardoor het misschien een spoedkeizersnede zou worden. Ik belde Jasper direct om te vertellen dat we op die dag onze jongens zouden ontmoeten. Elke dag dat ze nog in mijn buik zaten, voelde als een dag van veiligheid. Ze waren nog samen, en wij waren nog samen.
Het laatste moment samen in mijn buik
Vlak voordat we naar de operatiekamer gingen, werd de laatste CTG gemaakt. Dit vond ik confronterend, omdat ik de jongens zo sterk voelde bewegen. Dit was gewoon het laatste moment dat de jongens nog bij elkaar waren…
Lees HIER verder.
SHARIN & JASPER
Insta: @sharinhendriks en @mr_gonso
Foto credits: @sanopho__, Make a Memory, Wereld Prematuren dag
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
