Vertel eens: hoe was jouw jeugd?
De jeugd die ik heb gehad mag ik wel bestempelen als goed. Ik had samen met mijn broers niks te klagen. Redelijk onbekommerd. Het ontbrak ons aan niets. Alhoewel mijn ouders al vroeg in mijn leven gingen scheiden, ik was drie jaar oud, heb ik dat nooit als enorm rot ervaren. Sterker nog, er kwamen twee ‘ouders’ bij. Mijn moeder trouwde weer en ook mijn vader trad nogmaals in het huwelijksbootje. Toentertijd was het gebruikelijk om veel buiten te spelen en dat deed ik graag. Klimmen in van alles en nog wat, sporten, kattenkwaad. Maar ook binnen kon ik mezelf goed vermaken: tekenen, kleien, bouwwerken maken. Ik was een bezig bijtje. Met mijn broers kon en kan ik goed overweg. Vier broers heb ik! Uit twee gezinnen. We lopen niet de deur bij elkaar plat, maar wanneer we elkaar zien is het altijd goed. Mede te danken aan die goede jeugd denk ik.
Hoe heb je jouw vrouw Denise (van de Vengaboys) leren kennen?
Van een bruiloft komt een bruiloft’ is het cliché, maar in mijn geval zeker waar. Op de bruiloft van mijn oudste broer (Franklin) sprak ik voor het eerst met Denise. Dit was in 2000. Alhoewel we vrijwel de gehele avond om elkaar heen draaiden, is het die avond geweest waarop het eerste kleine ‘vonkje’ al werd ontstoken. Later die week spraken we af om wat te drinken in het toenmalige Doelencafé in Rotterdam. Vanaf toen hebben we elkaar eigenlijk niet meer losgelaten. Inmiddels zijn we dus 18 jaren verder, getrouwd met twee kinderen.
Wat zou je ooit nog in je leven willen doen? Ik bedoel, wat staat er zoal op je bucketlist?
Ik ben in de luxueuze positie dat ik veel van mijn bucketlist heb kunnen schrappen: o.a. De rally Parijs-Dakar rijden, veel van de wereld zien en het Pro-Am golftoernooi van het KLM Open spelen. Er staan nog een paar dingen op die lijst: in een zweefvliegtuig rondzweven, schaapherder-en in de Schotse Hooglanden en, maar dit is een erg lastige, een 1-op-1 gesprek met Bono (zanger U2).
Hou je meer van acteren of meer van presenteren?
Hou jij meer van je vader of moeder? 😉
Haha, oke we gaan door. Hoe reageerde jij toen je hoorde dat je vader werd?
Haha, gelukkig was ik op de hoogte van het feit dat eraan gewerkt werd, dus het kwam niet geheel als een verrassing, maar toen Denise en ik het befaamde paarse streepje zagen in de predictor sprongen we uiteraard een gat in de lucht. We waren zo ontzettend blij! Een heerlijk moment is dat voor mensen om mee te mogen maken. Blissfull! Inmiddels alweer 14 en 4 jaar geleden… de tijd gaat snel.
Hoe is jouw ervaring met de bevallingen van je zoon en dochter?
Deze twee momenten zal ik nooit meer vergeten. En dat is best knap voor iemand die nogal vergeetachtig is. De intensiteit die ik toen beleefde, had ik nog nooit eerder meegemaakt. Wat geweldig! Je vrouw die zo hard haar best doet om een nieuw wezentje op de wereld te zetten. Ons wezentje! Het enige dat ik kon doen, was er voor haar zijn en haar steunen. Het is een moment van echt ‘teamwork’ zo heb ik ervaren, ook al deed ikzelf niet veel, we hebben die intense momenten samen gedeeld en die had ik nooit van mijn leven willen missen.
KIJKERSVRAAG: Wat vind jij het leukste om te doen met je kinderen?
Het leukste om te doen met mijn kinderen vind ik toch wel ‘zijn’. Klinkt heel diep, maar als we samenzijn en ik zie dat zij het naar de zin hebben, dan is mijn dag ook weer top. Whatever we ook doen. Vakantie, bankhangen, dierentuin, it’s all good zolang we genieten van elkaars aanwezigheid.
Hoe zijn jullie op de namen gekomen van de kids?
Pfff,.. Jayden was in die tijd een aparte naam. Hoorde je zelden. Vonden we een mooie naam voor ons kindje. Een echte jongensnaam. Waren we na een klein namenlijstje te hebben doorlopen redelijk snel uit. Bij River (Mae) hebben we Jayden erbij betrokken en die kwam uiteindelijk met de doorslag. Ook al hoorden we de naam niet eerder als meisjesnaam, toch bleef het door onze hoofden spoken. Wel wilden we een dubbele naam. Over Mae waren we al snel klaar, maar er bleven twee namen over voor de roepnaam waaruit we toen met z’n drieën hebben moeten kiezen. River Mae…
Wat vind jij een moeilijke opvoedingssituatie?
Laat ik daar kort over zijn; consequent zijn als ouders is het lastigste dat er is, althans dat vind ik. En juist dat hebben kinderen nodig. Weten waar ze aan toe zijn. Maar ja, choose your battle… Je hebt niet altijd zin om ‘de sfeer te verpesten’.
