Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Facebook te volgen.
Lees eerst de eerdere delen:
Deel 2: Mijn dochter heeft een zeer laag IQ van 62
Deel 3: Mijn dochter moest naar het speciaal onderwijs
We kregen het advies te kijken naar een logeerplek voor Jacky
Al vaker is ons geadviseerd om eens te kijken naar een logeerboerderij. Vooral Rob werd hier heel naar van. Meerdere keren per jaar ons kind ‘dumpen’ om voor de rest van het gezin meer rust te krijgen. Nee, daar begonnen wij niet aan. Toch gaf het mij ergens wel een goed gevoel. Wat als Jacky daar haar vriendjes zou maken, en er met plezier heen zou gaan? Dan zou het voor haar een momentje van rust zijn, en wellicht voor ons stiekem ook. Toch maar inschrijven dacht ik. De wachtlijsten waren erg lang dus genoeg tijd om erover na te denken.
Samen met mijn zus gingen we de mogelijkheden bekijken
Drie maanden later krijgen wij onverwachts een mail dat er plek is voor Jacky. Samen met mijn zus ging ik in maart 2023 kennismaken. Het blijken verschillende huisjes op een groot terrein. Opa’s huis, dat zou Jacky haar plekje worden. Een gezellig huis met grote tuin en achter op het terrein een erf met dieren en ruimte om lekker te spelen. We vertellen over Jacky en wat haar en onze behoeftes zijn. Zij geven aan dat ze denken dat één weekend per drie weken Jacky heel goed zou doen. Ze begrijpen onze spanningen en vraagtekens en helpen ons zo goed mogelijk bij het beantwoorden van alle vragen.
Het voelde goed
Eenmaal in de auto kijken mijn zus en ik elkaar aan; dit klinkt toch wel erg positief en voelt goed aan. Thuis vertel ik aan Rob hoe mijn ervaringen zijn en geeft hij aan het toch wel te willen proberen. We spreken met elkaar af dat Jacky alleen hoeft te gaan als ze zelf wil. We willen haar niet met tegenzin af moeten zetten. Wij gunnen haar de rust en plezier en we willen haar niet ‘dumpen’.
Met gemengde gevoelens namen we afscheid van haar
Op 2 juni 2023 was Jacky haar eerste weekend. Ook hier kon ‘Harry’ haar lievelingsknuffel uiteraard niet ontbreken. Met haar koffertje, Harry, papa, mama en zusjes liepen we het terrein op. Stiekem mochten ook haar zusjes en papa even binnenkijken om te zien waar Jacky zou verblijven. Met een lach en een traan namen wij afscheid. Met de begeleiding spraken we af dat als het niet ging, zij echt moesten bellen want nogmaals het mag niet als straf voelen.Jacky kwam verrassend goed terug
Zondag mochten wij haar weer ophalen. We gingen er vanuit dat in de auto alle emoties en prikkels eruit zouden komen en waren hier met zijn allen goed op voorbereid. Maar niets was minder waar. Wij kregen op zondag een heel ontspannen en gezellig meisje terug. Vol met verhalen wat zij dat weekend allemaal gedaan had en dat ze zelfs de konijntjes mocht aaien.
Een momentje rust voor ons allemaal
Vanaf dit moment gaat Jacky elke drie weken met een lach naar het logeerhuis toe. Zij even ontprikkelen, en wij even extra aandacht voor de kleine meisjes. Nee, het is niet het dumpen van je kind. Het is je kind en de rest van het gezin even een momentje van rust bieden en even meer aandacht voor de rest.We hebben veel moeten verwerken
Inmiddels is het mei 2024. We hebben een zwaar en pittige tijd achter de rug. Niet alleen het verwerken van het nieuws van Jacky, maar ook het ziek zijn van mijn moeder kwam erbij. Jacky maakt dit allemaal bewust mee, maar in plaats van haar emoties wegstoppen dealt ze ermee. Ze is gek op haar oma en gaat dan ook regelmatig met veel plezier mee. Ze weet haar rust daar te houden en geeft verbaal en non-verbaal haar liefde aan haar oma. Ook op school uit zij haar emoties nu veel beter. Ze weet dat ze overal over mag en kan praten en doet dit dan ook steeds vaker.
Een onzekere toekomst
Jacky is inmiddels een heerlijk meisje van 10 jaar. De toekomst is onzeker qua ontwikkeling. Maar hoe zij zich ook ontwikkelt, en waar zij dan ook hulp bij nodig zal hebben, wij zijn super trots op haar. Want wat kunnen wij als ouders oprecht zeggen dat ondanks de moeilijkheden die op haar pad komen, zij er steeds beter mee om gaat en het gewoon echt een ontzettend heerlijk kind is!JANTINE
Insta: jantinevanhemert
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Facebook te volgen.
Ik ben ook een vrouw van nu 43 , met een ligt verstandelijke beperking ,heb vroeger ook op het speciaal onderwijs gezeten ( adhd , in een over volle drukke klas niet kunnen concentreren en langzaam leer werk tempo )
Kinderen / jong volwassenen en volwassen en die een ligt verstandelijke beperking hebben , willen vaak helemaal niet zielig en of speciaal gevonden worden ( weet ik uit mijn eigen ervaring ) en willen ook heel erg graag gewoon mee doen in de maatschappij. En als een kind en of jongere op het speciaal onderwijs zit dat hoeft nog helemaal niks te zeggen over de toekomst .
Ik doe nu op mijn 43ste ( oké ik ben er ook wel zo laat mee / aan begonnen , omdat ik iets meer dan 21 jaar een chronische zieke dure kat heb gehad en tot het eind voor gezorgd heb gehad, waardoor ik voor een studie / opleiding geen geld had ) maar ik doe nu via zelf thuis online studie , een mbo opleiding , en ik zit nu in de 8ste week van de jaar opleiding , voor homeopathische e.h.b.o er kruiden vak vrouw .
En ik moet eerlijk zeggen , t valt mij nog best wel mee , zo heel moeilijk vindt ik de les stof niet , en ik lig ook prima op schema , ik heb er een super goed gevoel bij en alle vertrouwen in dat ik eind september 2025 mijn diploma ga halen , wat dan ook tevens mijn aller eerste school diploma zal zijn die ik in mijn leven haal !
En ook ik zie ook steeds meer het bewijs om mij heen , dat hard lopers , dood lopers zijn , want op de zorg boerderij waar ik als deelnemer nu werk , ( ik zal vanwege de hoge werk druk nooit in een vrij bedrijf kunnen werken ) komen steeds meer ( laatste tijd komen ze met heel veel tegelijk bij ons binnen op de boerderij ) mensen die van kids af aan op het regulier onderwijs hebben gezeten , en tussen de 1 a 3 jaar een reguliere vervolg opleiding hebben gedaan ( en zelfs ook met op hbo-opleiding en universiteit opleiding ) die heel hard zijn ingestort , de hoge werk druk op school of in de praktijk in het bedrijf waar ze werkten niet meer aan konden , en er ook nog pshychische beperkingen , zoals psychoses , paniek aanvallen , nacht merrie s en schizofrenie aan over hebben gehouden ook !
wat een leuke dame en positieve toekomst gaan julie tegemoet.
ik heb zelf ook een laag q rond 62 en helaas ook autisme ook vanaf gr 1 naar een speciaal onderwijs gegaan. Ik heb het ontzettend moeilijk gehad in mijn kinder jaren jeugd jaren ook ontzettend onzeker toen ik een jaar of 15 was ging ik mezelf afvragen waarom niks lukte en iedereen in me omgeving had goede schooladvies. Het was zo erg dat ik dacht aan zelfmoord omdat ik tegen mezelf zei ik kan niks wat doe ik hier nog. wat ook een probleem was mijn ouders kende de taal niet weten niet eens wat autisme was. ik voelde me zo alleen. Alles ging mis om het verhaal kort te maken heb ik pas op me 27ste hulp gezocht en ben in therapie gegaan jarenlang om te gaan met me autisme en prikkels ect en nog privé. en dat is gelukt. heb uiteindelijk zelf me rijbewijs gehaald en tot mbo 3 diploma kunnen behalen en werk nu woon op mezelf..en het last hebben van emoties en prikkels dat blijft helaas nog steeds ik kan bv wel naar een feestje gaan verjaardag maar heb daarna wel paar dagen nodig om bij te komen hou niet van drukte ook heel introvert.
wat ik wil meegeven het is echt super belangrijk om voor je dochter te zijn ook is ze straks volwassen. heeft ze soms woede aanval word het teveel dat ze het verkeerd uitbrengt het is niet erg l, het is oké om haar gevoelens te delen.
goh, ik vind dit heel moeilijk. blij dat zij zich zo goed voelt. maar als ouder van een kind met een beperking veronderstel ik dat je toch ook ’s nacht wakker ligt met zoveel zorgen over haar toekomst. zelf ben ik moeder van een 21 jarige zoon met ass. uiterlijk zie je praktisch niets aan hem. dus mensen overschatten hem dikwijls. terwijl hij het in zijn hoofd heel moeilijk heeft. na jaren sukkelen, na een groot trauma is hij van aso burgerlijk ingenieur nu afgezakt naar OV1 type 9. dit is een richting voor jongeren met ass, normale begaafdheid, maar die door bepaalde problematiek nooit tot werken zullen komen. hij is de 14e 21 geworden waar ik het heel moeilijk mee heb. ik ben ad sukkel met mijn gezondheid. hij werd pas geboren toen ik 36 was. zijn vader, alhoewel die zl veel schade heeft aangedaan, pleegde zelfmoord toen zl 13 was. het is heel moeilijk
wat eer vreselijke mooi meisje en goed van jullie dst je er zo goed en zo liefdevol mee omgaan. ik heb respect voor jullie allemaal. Geef haar maar heel veel liefde en niet iedereen hoeft dokter of advocaat te worden hoor. jullie dochter komt er wel met zulke lieve en zorgzame ouders sjapo.
Wat een. goed artikel. Wij hebben zelf een verst.gehandicapte dochter,nu inmiddels volwassen. En begrijpen zo goed dat het fijn is dat jullie dochter naar de logeerboerderij kan.Zij geniet en het gezin heeft even tijd om bij te tanken zoals wij dat noemen. Jullie dochter is een lieve jongedame om te zien en zal haar plekje in de maatschappij vast wel vinden. Geweldig hoe jullie als gezin en voor haar zijn.
wat een mooi meisje die jacky! en wat hebben jullie goede beslissingen genomen met jullie hart en liefde voor haar!
mijn dochter heeft ook op het speciaal onderwijs gezeten en later is ze naar de mytylschool gegaan vanwege ziekte maar oh wat was dat een goede stap! zoveel begrip en tijd die ze hadden voor haar! ze had adhd en werd altijd als lastig bestempeld en nooit begrepen maar hier gi gen ze vol begrip met haar om.
later werd ze erg ziek en was ze beter thuis op de mytylschool en ook daar heb ik erg goede ervaringen. alles was mogelijk, rusten in een zitzak achter in de klas bijvoorbeeld. heel fijn! ik heb me er nooit voor geschaamd en zij ook niet, ze vertelde dan aan andere kinderen daar begrijpen ze je je beter en dat is het belangrijkste en mijn school staat in het bos!
heel veel succes met jullie geweldige dochter jacky, zij komt er wel op welke manier dan ook! jullie zijn geweldige ouders!❤️
Heerlijk als je samen met je partner en je kind(eren) zo’n uitdaging en of beslissing kunt nemen dat naderhand blijkt dat het ook allemaal goed uitpakt. Voor het kind is dit een ideale oplossing maar ook voor het hele gezin zodat er wederzijdse rust wederzijds wordt gecreëerd.
potverdikkie wat een mooie meid!! Ik heb alle vertrouwen in de toekomst, zeker als ik lees hoe jullie als ouders hiermee om gaan! laat je vooral niet leiden door de maatstaf, blijf lekker varen op jullie eigen gevoel en wat goed voor haar is! Sterkte met de ziekte van je moeder! xx