Zucht, van het woord alleen al krijg ik de kriebels. De kleurtjes, de lucht, de gedachte van al die krioelende kinder-bacteriën. Bah bah.
Ik weet het niet, ik heb het er gewoon niet zo op. Of moet ik zeggen ‘had’?
Sinds dochterlief kon lopen, is ze al een klim- en klauteraar. Alles moet rennend, hinkend, springend. Je kunt je dus voorstellen dat zo’n ‘ballenbaketablissement’ heeu-luh-maal het einde is voor haar. (Voor welk kind niet eigenlijk…)
En dat is natuurlijk prima, want kind blij, mama blij tenslotte. En dus kun je mij hier regelmatig vinden. Zelfs met de vriendinnen die voordat ze moeder werden heuse contracten afsloten over dat ze hier nooit naar toe zouden gaan.
Nu heb ik inmiddels alle ‘merken’ van binnenspeeltuinen wel gehad en ze zijn allemaal anders en tegelijk hetzelfde. Koffie uit zo’n knopjesapparaat, zo op je plastic dienblaadje. Fristi en slushpuppy bij de vleet en overal hetzelfde interieur.
Voor de kids is er niéts op aan te merken, het ene speeltoestel nog gekker dan de ander en helemaal alleen bedoeld voor hen! (Ik vraag me dan ook écht serieus af wat sommige ouders te zoeken hebben in die gekke dingen, maar ok).
Voor de ouders (degene die dus niet iedere minuut op hun kind geplakt zitten) is het een ander verhaal.
Wij, ja ‘wij’, krijgen (semi) plastic stoelen, die verdraaide automatenkoffie dus en je frisje met een rietje.
Het gekke is, dat we het eigenlijk allemaal tolereren en er nog (dik) geld voor betalen ook.
Ik vraag me dus met recht af wanneer er iemand op gaat staan om deze formule eens wat aan te passen. Aan te passen op degene (de ouders) die de portemonnee trekken.
Lekker zittende stoelen, beetje hip interieur. Cola met een schijfje citroen.
Bitterbal en glaasje wijn zou ook niet misplaatst zijn. Oh, en misschien wat (uiteraard kindbeveiligde) stopcontacten, zodat ik ook wat werk op mijn laptop kan verrichten. (Of is dat een brug te ver, die stopcontacten?) En nu ik toch bezig ben, waarom staan er alléén maar ongezonde dingen bij de foodcorner? Believe me, chips en fristi is bij ons echt niet verboden, maar een klein assortiment aan gezondere alternatieven zou fantastisch zijn. Ook voor mijn lijn overigens, want iets moet dan die wijn en bitterballen weer compenseren.
Anyway, ik ben dan echt nog wel bereid om de entree voor de kids te betalen en waarschijnlijk houden ze ook nog eens meer geld over aan mijn verbruik. Win-win lijkt me.
Misschien moet ik hier zelf maar eens wat mee doen. Who’s with me?
Liefs,
Lisa
