Ik ben al heel wat jaren bezig met de zwemlessen van mijn 3 kinderen. Mijn zoon is begonnen met 4 jaar en vond spelen leuker dan leren zwemmen. Daar ging ik dan, ieder week getrouw, met zijn net geboren babyzusje in de Maxi-Cosi (toen nog vrolijk) naar de zwemlessen. Het is altijd een hele klus om je kind aan te kleden en uit te kleden in het te kleine badhokje, en de tropische temperaturen. Afijn… het heeft even geduurd maar uiteindelijk had hij het A-diploma….door naar B.
Dit heeft al een moeilijkheidsgraadje, want je moet dan zorgen voor een korte broek, T-shirt, waterschoenen, vergeet je handdoek niet en vooral je zwembroek. Ondertussen was ook babyzusje 3 geboren. Zusje 2 kon net lopen en zusje 3 zat in de Maxi-Cosi. Ik vond het een uitdaging hoor!! 1 Kind uitkleden, in de tropische hitte in het te kleine badhokje, kind 2 die natuurlijk onder het badhokje doorkroop en bij een ander in het hokje belandde en baby 3 die het op een schreeuwen zette… Ik had m’n wekelijkse saunadagje weer gehad na zo’n uurtje zwemles en ik ging dan ook drijfnat van het zweet weer naar buiten.
Het B-diploma had zoonlief inmiddels ook behaald en hij ging door voor C. We hadden ook kunnen stoppen maar dacht nu we er toch zijn…en door! Met het C-diploma werd ook de tas voller, want het T-shirt werd lange mouw, de korte broek werd een lange broek en er moest ook een regenjas aan. Het kwam dan ook met enige regelmaat voor dat ik één van de dingen vergat of dat er maar één schoen in de tas zat. Gelukkig ging C vrij snel en waren we voorzien van 3 zwemdiploma’s. Klaar!! dacht ik…
Nu was zusje 2 aan de beurt, ik had al wel bedacht van te voren dat ik dit anders ging doen. Turbozwemmen, gas erop, veel uren maken en in een korte tijd je zwemdiploma behalen. Nou dat is gebeurd! In 1 jaar tijd haar A,B en C gehaald Yess! Klaar, O, néé nummer 3 nog.
Zusje 3 ging weer volgens de reguliere lessen en leert snel. Ze mag binnenkort afzwemmen voor haar C. Wat een FEEST!!
Jaren heb ik uitgekeken naar het moment dat mijn 3 kinderen voorzien waren van hun zwemdiploma’s en dit jaar in de Meivakantie was het de eerste keer zonder stekende en priemende bandjes of “Ik wil géén bandjes om!!” en kon ik met een gerust hart langs het zwembad liggen terwijl de kinderen héérlijk van de glijbanen gleden, ik kon zelfs een boek lezen!
Met toch enige weemoed zeg ik de zwemlessen vaarwel, de blije gezichtjes als ze stralend kwamen vertellen dat ze een badje verder mochten en het afzwemmen, wat toch altijd een feestje was met de hele familie.
Ik ga de beloofde appeltaart bakken voor de badmeesters en juffen als bedankje, ik ben inmiddels een bekend gezicht in het zwembad en zeg DAG tegen de zwemlessen, op naar weer een volgende fase, op naar een nieuwe sport!
Liefs,
W.
