“Nooit meer een kindje”, was onze gedachte na het verlies van Nova (2 jaar)

| ,

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen

Lees eerst de vorige delen:

Deel 1: De oogjes van baby Nova stonden raar

Deel 2: Het bericht van de arts komt keihard binnen: “Uw baby heeft een hersentumor”, maar er is nog veel meer aan de hand…

Deel 3: De chemo bij kleine Nova moet stoppen, ze is te ziek

Deel 4: We krijgen de uitslag van de MRI van onze kleine Nova. Ik voel het goed aan: we krijgen zeer slecht nieuws…

Deel 5: Nova is op 2-jarige leeftijd overleden aan een hersentumor

Een tweede kinderwens

Toen Nova 1 jaar was is het onderwerp ‘een tweede kinderwens’ wel ter sprake gekomen. Ik stond ervoor open, niet op dat moment maar ooit. Mijn man (Ruben) had er moeite mee om daar überhaupt over na te denken gezien de grote zorgen en het traject waar we in zaten met Nova. Verder hebben we het er ook nooit meer over gehad tot ongeveer drie maanden na het verlies van onze dochter.

We voelden enorme angst

Angst en onzekerheid speelde in het begin een grote rol, een worsteling met mijn eigen gedachten. Gedachten zoals: “Ben ik wel in staat een gezond kindje ter wereld te brengen?”, “Kan ik het wel aan?”, “Ik zit nog thuis en werk nog niet volledig, ben ik egoïstisch als ik probeer zwanger te worden?” Ook bij Ruben speelde angst een grote rol, de angst dat ons volgende kindje weer geboren zou worden met een hersentumor, die gedachte alleen al was ondraaglijk.

“Pure pech”, kregen we te horen

Eén maand na het verlies van onze dochter hebben we een eindgesprek gehad in het Prinses Maxima centrum. We hebben vooral besproken hoe de afgelopen periode was gegaan. En wat voor ons ook belangrijk was, was het uitspreken van onze angst, angst voor nog een ziek kindje. Toen we erachter kwamen dat Nova en hersentumor had, werd na onderzoek van de tumor al aangegeven dat het niet genetisch of erfelijk was. We hebben ook nog met een extra wetenschappelijk onderzoek meegedaan op DNA, ook hieruit kwam dat het pure pech is wat Nova was overkomen. Met het gesprek bevestigden de artsen dit nogmaals.

De bevestiging was fijn

Ook was er hulp voor ons beschikbaar, als de behoefte ernaar was. Gesprekken over een DNA gerelateerde ziekte, meer bedoeld als informatie die onze onzekerheid weg zou kunnen nemen. We hebben het eindgesprek als heel fijn ervaren; een terugblik op de meest intense tijd van ons leven en extra bevestiging die we nodig hadden over eventueel een nieuwe kinderwens.

We hadden allebei nog zoveel liefde om te geven

Een aantal maanden gingen voorbij en we besloten samen op vakantie te gaan, de behoefte aan echt even samen te zijn en rust was groot. Op vakantie hebben we heel veel gepraat en in alle rust konden we weer meer naar ons gevoel gaan. Het gevoel wat bij ons beide sterk naar boven kwam was het gevoel van liefde. Liefde voor een kind, we hebben allebei nog zoveel liefde te geven. De gedachten daar aan gaf ons veel vreugde en het werd al snel overheersend. Het overheerste de angst die we in het begin zo hadden gevoeld. Ruben was er al wat eerder klaar voor dan ik. Ik had nog wat meer tijd nodig om uit mijn hoofd te komen en meer naar mijn gevoel te gaan.   

We gingen ervoor!

Samen besloten we om er weer volledig voor te gaan. De liefde is er en samen kunnen we alles aan, wat er ook op ons pad komt. We voelden ons rustig en relaxed. We hadden allebei de instelling: ‘Als het ons gegeven wordt, word het ons gegeven’, het lot bepaalt. Het klinkt misschien wat zweverig maar zo voelde het voor ons.

Ik ben in alle staten

Vijf maanden na het verlies van Nova raak ik in verwachting, heel snel na het besluit. Het is Ruben zijn verjaardag en als hij in de ochtend even weg is doe ik een zwangerschapstest. Ik denk dat ik wat laat ben en voelde me de afgelopen dagen wat ‘anders’. Het zal toch niet? Wat een prachtig cadeau zou dit zijn! De test slaat al snel positief uit. Ik ben in alle staten, alle emoties schieten door me heen, een soort explosie in mijn hoofd en lichaam. Het lijkt wel een eeuwigheid te duren voordat Ruben thuis is, maar als hij er eindelijk is kan ik niet wachten om het nieuws te delen. Tranen van vreugde maar ook zo ontzettend spannend. Het voelt als een geschenk van Nova.

Lees HIER verder over mijn zwangerschap.

DANA

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen

Plaats een reactie