Gosia woont in Thailand: “Mijn dochters gaan naar een plaatselijk schooltje in de jungle”

Laat je email achter via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een bericht zodra er een nieuw deel van deze reeks wordt geplaatst!

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Facebook te volgen.

Goia schrijft over hun gezinsleven in het buitenland. Dit is deel 1. 

We pakten onze spullen en gingen op naar Bangkok

Toen mijn man zes jaar geleden een jobaanbieding kreeg in Bangkok, twijfelden we geen moment. Het kriebelde al langer bij ons om een buitenlands avontuur aan te gaan. We verkochten ons appartement in Antwerpen, ik zei mijn baan op en al onze spullen werden in een container geladen. Spannend!

Onze dochters werden in Bangkok geboren

In Thailand begon een heel nieuw hoofdstuk in ons leven. We wilden graag kinderen, en niet lang na onze verhuizing raakte ik zwanger. Onze eerste dochter Cleo werd in Bangkok geboren, via een spoedkeizersnede. Twee jaar later volgde ons tweede meisje, Rae, deze keer met een natuurlijke bevalling. Zwanger zijn en bevallen in Bangkok was een hele beleving, met enkele nadelen (veel en soms onnodige controles, druk om keizersnede uit te voeren) maar vooral voordelen (ik werd beide keren enorm goed verzorgd in het ziekenhuis, heel fijn als nieuwe mama).

Wonen in Thailand beviel ons goed

Ondanks de hitte en drukte van Bangkok, hebben we daar met veel plezier gewoond gewoond met onze dochtertjes. Er valt altijd wat te beleven en Thaise mensen houden enorm van kinderen. Onze meisjes, met hun blauwe ogen, kenden op den duur iedereen in onze wijk. En voor mij als mama was er altijd een helpende hand.

Onze tweejarige dochter werd met een schoolbusje opgehaald

Onze eerste schoolervaring vond in Bangkok plaats: elke ochtend kwam een pastelkleurig schoolbusje Cleo (toen bijna twee jaar) ophalen. Door de hectische straten vol brommers en streetfood, naar haar schooltje. Elke ochtend werd de Thaise vlag gehesen en zong ze mee het volkslied. Balletjes “sticky rice” was haar favoriete gerecht en al snel sprak ze een mondje Thais, met het lokale dialect.

Tijdens Covid besloten we te proeven van het eilandleven

Toen Covid aanbrak, moest mijn man verplicht thuiswerken en besloten we van het rustigere eilandleven te proeven in Phuket. Daar gingen Cleo (en later ook Rae) naar school in de jungle, een hele nieuwe ervaring. Elke ochtend klommen ze de heuvel op, naar een grote bamboe hut. Daar kookten ze mee, plonsden ze in een rivier en speelden ze met de lokale kinderen. Elke dag genoten we van de zonsondergang op het strand, met een bordje rijst erbij.

Dat we niet dichtbij onze familie waren was een groot gemis

Onze tijd in Thailand heeft ons alle vier enorm veel bijgebracht: het geluk vinden in kleine dingen en niet jagen door het leven, voor mij. En onze kinderen groeien op met een open geest voor andere culturen, talen en gewoontes. Maar graag we ook in Thailand woonden, vonden we het jammer dat onze meisjes geen band konden opbouwen met onze familie. We besloten terug naar Europa te verhuizen, maar konden/wilden de zon en zee niet meer missen.

Portugal werd onze nieuwe woonplek

We besloten daarom om onze kans te wagen en naar Zuid-Europa te verhuizen, meer specifiek naar Portugal. Deze keer was de verhuizing wat riskanter: mijn man werd freelancer, en we hadden dus geen ondersteuning meer van een werkgever. We hadden nog een tweede inkomen nodig om onze plannen waar te maken, dus besloot ik van mijn reispassie en -ervaring mijn beroep te maken. Ik startte een webwinkel met reisgidsen en reizen op maat. Deze begon zo goed te draaien dat ik ook coaching begon aan te bieden.

We wonen nu op een heerlijke boerderij

Via air bnb vonden we een huis op een boerderij in het noorden van Portugal, wat ons een leuke plek leek voor de meisjes. We pakten het hoognodige mee in onze auto (de rest van onze spullen lieten we in een opslagplaats in België) en trokken er op goed geluk naartoe. En geluk hadden we: de boerderij werd uitgebaat door een lief ouder koppel, die ons warm ontvingen. Ze komen er elke dag de dieren verzorgen, en zijn intussen als grootouders voor onze meisjes. Het leven op het Portugese platteland bevalt ons erg: de rust, vriendelijke mensen, de mooie natuur. En vlakbij de zee, waar we samen van genieten. De meisjes zijn naar een lokale school gegaan, waar ze intussen de taal hebben opgepikt. En onze vrienden en familie komen geregeld op bezoek, wat we misten in Thailand.

We hebben ons droomhuis onlangs gevonden

Intussen zijn we op huizenjacht gegaan, op zoek naar een permanente(re) woonplek. We hebben een tijdje moeten zoeken, maar tijdens een bezoek aan Alentejo (ten zuiden van Lissabon) kwamen we plots ons droomhuis tegen. Een traditioneel Portugees huisje omringd met bos, en met een tweede huisje erbij. We zijn nu bezig om beide te renoveren, wat weer een heel nieuw avontuur is. Hopelijk zal alles goed gaan en zullen we hier voor het eerst een echte thuis kunnen uitbouwen voor ons gezin.

WORDT VERVOLGD

GOSIA

Insta: wandermama.diaries

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Facebook te volgen.

Laat je email achter via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een bericht zodra er een nieuw deel van deze reeks wordt geplaatst!