Met de 20 weken echo bleek dat bij één van onze tweeling de hersenbalk mist

Marjolein schrijft een reeks. Dit is deel 1.

Ik voelde het aan alles: zwanger!

Mijn lijf deed echt al een week raar. Dingen waar ik nooit last van had, staken nu al de kop op. Ons vermoeden werd dan ook bevestigd met een positieve test (10/06/2022). Ik was heel moe en kreeg echt al wel een buikje. Ergens wel lekker dat die oversized t-shirt jurkjes in waren, kon ik mijn buik ten minste verbergen, want één wandelingetje in het dorp en iedereen zou het meteen weten.  

Zou deze enorme moeheid erbij horen?

Maar goed, moe, heel moe. “Dit was mijn eerste zwangerschap, het zal er vast bij horen.” De woorden die ik thuis zei voordat we naar de verloskundige gingen voor de eerste echo. “Stel je voor dat het er twee zijn”. Mijn vriend moest lachen. Uiteindelijk zag de verloskundige twee kloppende hartjes. Mijn eerst gedachte was: “Je hebt gelijk!” Ergens in mijn onderbewustzijn wist ik het gewoon. We kregen vervolgens een uitleg over waar de zwangerschap nu in de gaten gehouden gaat worden en waarom. Wij maakten de keuze om in Den Bosch naar het ziekenhuis te gaan omdat baby’s daar al eerder geboren kunnen worden dan in het streekziekenhuis bij ons in de regio.

Mijn vriend moest op uitzending

Ik genoot zo van het feit dat onze kindjes in mijn buik aan het groeien waren. Naar een aantal afspraken ben ik samen met mijn vriend gegaan. Helaas, nog voor mijn 13e week moest mijn vriend op uitzending voor 2,5 maand. Samen met mijn moeder ben ik naar alle afspraken die volgden gegaan. De 13 weken echo was gelukkig helemaal goed. Tijdens een controle echo heb ik gevraagd of de gynaecoloog het geslacht op een papiertje wilde schrijven en dat vervolgens in een envelop te stoppen. Al video bellend hebben we deze envelop samen geopend; een meisje en een jongen. Alles wat ik maar kon wensen!

Credit: @Studioromy

Bij baby A konden de hersenen niet goed in beeld worden gebracht

Reguliere echo’s volgden. Uiteindelijk was daar de 20 weken echo. Ik was nog geen enkel moment met zenuwen naar een afspraak gegaan, zo ook deze dag niet. Baby B (onze zoon), daar zat alles op en aan. Bij baby A kon ze het niet goed zien in de hersenen en er moest direct een nieuwe afspraak ingepland worden. Nog steeds gingen bij mij geen alarmbellen aan. Mijn moeder had zich wel al een beetje voorbereid op minder goed nieuws, zo bleek achteraf.

Wij wilden dit kindje niet weg laten halen

De volgende dag bleek dat bij onze dochter de scheidingsbalk tussen de hersenen niet aanwezig was. Dit kon iets betekenen van 0 – 100 en alles daartussen. Met een omweg werd de vraag gesteld wat je hiermee wil. Onderzoeken? Het hartje laten stoppen? Doorgaan met de zwangerschap? Voor ons was dit een hele gemakkelijke keuze. Wij wisten het al, wij gaan geen kindje weg laten halen. Zo fijn dat we dit gesprek samen al eens gehad hadden. Nu hoefde dit niet via de telefoon.

Ik besloot mijn vriend op te zoeken

Een MRI scan die geadviseerd werd, hebben ze pas later ingepland. Ik ben met 19 weken zwangerschap mijn vriend gaan opzoeken. We hebben het er even over gehad maar daarna ook gelaten. Wij wilden ons focussen op al het moois rondom de zwangerschap en het feit dat we volgend jaar twee kindjes rijker zouden zijn.

We kregen de uitslag van de MRI

Eenmaal terug in Nederland hadden we afspraken in het WKZ in Utrecht waar ik op dat moment aan overgedragen was vanuit Den Bosch. Als eerste een MRI scan van onze dochter haar hoofd, en dat in mijn buik. En vervolgens een groeiecho. Aan de hand van deze groeiecho werd vastgesteld dat het nodig was de zwangerschap nauwlettend in de gaten te houden. De agenda werd volgepland. 8 december kreeg ik de uitslag van de MRI. De uitslag van de MRI was volgens de artsen positief, het leek een op zichzelf staand iets. 75% van de kindjes merkt hier zelfs niks van, zou het dan toch goed komen?

Lees HIER het vervolg.

MARJOLEIN

Insta: marjoleinvanweelden13

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen.