Stel jezelf en je gezin even voor.
Ik ben Annemiek, 34 jaar, werkzaam als stylist bij een modebedrijf en ik woon samen met mijn man Koert in Bussum met onze drieling Balt, Pip en Loeki.
Hoe reageerde je toen je hoorde dat je moeder was van een drieling
Op de eerste echo waren twee kloppende hartjes zichtbaar, op de tweede echo rond de 11 -12 weken bleken dit er drie te zijn, er lag er nog een verscholen. Dit was wel echt even schrikken (huilen en lachen tegelijk) … Meteen kwamen er praktische vragen in ons op, even later de eventuele risico’s wat deze zwangerschap met zich meebrengt en of mijn lijf dit fysiek wel aan kon. Kortom, er schoot van alles door ons heen.
Hoe gaat dat allemaal met een drieling na de geboorte?
Mijn vliezen braken spontaan met 33 weken. De baby’s zijn toen via een keizersnede gehaald. Baby nummer 1 en nummer 3 lagen in stuit, dus een natuurlijke bevalling was niet reëel en teveel risico. Nadat de kids de dag van de bevalling op de NICU (intensive care voor baby’s) hebben gelegen zijn ze diezelfde avond nog naar de couveuse afdeling van een ander ziekenhuis verplaatst. Pip had nog een klein beetje ademondersteuning nodig en mocht na twee dagen ook die kant op. Na vijf weken mochten we ze mee naar huis nemen.
Hoe is de rolverdeling tussen jou en je partner?
Ik neem de grootste zorg voor de kids waar, aangezien ik drie dagen werk en mijn man fulltime. Dus twee dagen per week ben ik alleen thuis met de kids. De rest van de dagen doen we alles samen en zijn de rollen gelijk verdeeld. ‘s Avonds als de kids slapen staan we samen de was op te vouwen, ruimen we de boel op en kook ik.
Wat is het irritantste en het leukste aan een drieling?
Het irritantste aan het hebben van een drieling zijn de nieuwsgierige mensen die je te pas en te onpas aan spreken in het openbaar, brutale vragen stellen en ons sterkte wensen met de kids. Daarnaast kan het ook heel irritant zijn dat je ze niet tegelijk kunt oppakken en troosten wanneer ze alledrie overstuur zijn en een knuffel nodig hebben.
Het leukste aan het hebben van een drieling is de gezelligheid die het met zich mee brengt, ze hebben altijd elkaar en er gebeurt telkens wat. Het is een groot feest naar ze te kijken en ze met z’n drieën bezig te zien (veel hilarische momenten vooral).
Gaat alles goed met de drieling?
Ze doen het heel goed. Dat ze prematuur zijn geboren zie je en merk je niks meer van.
Hoe vond je de bevalling?
Ik vond het vooral een hele bizarre ervaring. Nadat mijn vliezen braken begonnen de weeën al snel op gang te komen en werden van kwaad tot erger en binnen no time had ik 5 cm ontsluiting waarna ik in een weeënstorm terecht kwam. De VU was ondertussen nog steeds op zoek naar een (academisch) ziekenhuis waar ze plek hadden voor drie baby’s. Alles zat vol. Uiteindelijk is er een noodsituatie opgezet en ben ik kort hierna toch bevallen in de VU. Een heel groot team aan artsen, verplegers en assistenten stond klaar in de OK om de baby’s te halen. Kort na middernacht toen ik inmiddels jarig was, heb ik de baby’s een voor een uit mijn buik gehaald zien worden. Na de volledige check en het doorknippen van de navelstreng door Koert werden de kids in de couveuse naast mij op de operatie tafel gereden en mocht ik ze even bewonderen en aanraken, hierna werden ze naar de NICU gereden. Zo bijzonder ze eindelijk allemaal te mogen ontmoeten en dat op mijn eigen verjaardag (met 33 weken zwangerschap op mijn 33e verjaardag een drieling op de wereld gezet op 9-9 blijft een soort ‘meant to be’ verhaal en krijg ik telkens weer kippenvel als ik er over nadenk).
Hoe zijn jullie op de kindernamen gekomen?
Balt komt van Balthazar en is een naam die Koert altijd voor ogen had of heeft onthouden, omdat zijn ouders deze naam eens hadden laten vallen. Ik vond het ook meteen een stoere naam.
Pip vooral een leuke korte naam en de naam Loeki hadden we in gedachten en toevallig zagen we niet veel later een heel leuk vrolijk meisje met lang bruin haar op tv voorbij komen met de naam Loeki. Toen wisten we het zeker. Balt , Pip en Loeki vonden we erg lekker smoelen met elkaar.
Wat is je tip voor mama’s to be?
Regelmaat is wat voor ons het best werkt. Geef voeding op gezette tijden zodat de kleine weet waar hij/zij aan toe is (maar ook zeker heel fijn voor jezelf). Relaxt blijven is ook zo belangrijk. Een kind voelt alles aan, dus ook wanneer je gestrest bent. Probeer zo veel mogelijk rust uit te stralen.
ANNEMIEK
