Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Mijn kindje heeft nooit echte interesse gehad in het leren van getallen of letters
Hij is meer van het bouwen en kleuren. Het viel me wel op dat de andere kinderen uit groep 2, hun naam konden schrijven. Het was dan wel in hanenpoten en spiegelschrift, maar al echte letters. Daan kon dat echt niet. Ook met verstoppertje op het schoolplein telden kindjes van 1 tot 10, soms vergaten ze een getal, maar het was al een hele reeks. Toen Daan dat ook niet deed, begon ik me best zorgen te maken.
Ik besloot mijn zorgen te delen op het schoolgesprek
Ook de juf viel het op dat Daan achterbleef op de rest. “Aan de andere kant hoeven ze ook nog niets te presteren in groep 2. Het mag nog allemaal. Pas in groep 3 gaan we echt met letters en getallen aan de slag.” We besloten het nog even aan te zien tot halverwege groep 2. Misschien kwam de interesse vanzelf opzetten.
Maar er kwam geen interesse
Daan had geen behoefte om zijn naam te schrijven. Een ander kon tellen bij spellen. Hem niet gezien. Als ik vroeg om samen te gaan tellen, zuchtte Daan diep en zei: “Nee, mam, daar heb ik geen zin in”. Kleuren kon hij wel goed. Keurig binnen de lijntjes. Uren zat hij aan tafel kleurplaten te maken. Ik maakte me al zorgen voor groep 3. “Dit gaat nooit goedkomen”, dacht ik.
Daans juf wilde graag een voortgang gesprek
Ze gaf aan dat Daan nog erg ‘klein’ is. “Hij speelt veel met de jongere kinderen in de klas. Ook doet hij niet graag werktaakjes. Hij speelt liever buiten of binnen met de blokken.” De juf wil dat hij oefent en dat ik thuis taakjes met hem ga doen. “Zo heeft hij een betere basis in groep 3”, legt de juf uit. “Moeten we hem niet een extra kleuterjaar gaan geven?”, vroeg ik. “Laten we hem eerst proberen wat bij te spijkeren”, antwoordde de juf.
Thuis ging ik aan de slag met tellen
Ik vond het ontzettend moeilijk om Daans aandacht te krijgen en houden. Ik wilde niet boos worden, maar soms irriteerde ik me echt aan hem. Hij deed niet zijn best. Ik kon hem niet duidelijk maken dat dit belangrijke kost was. Ik maakte er een spelletje van, maar ook hier trapte hij niet in. Liedjes zingen wilde hij wel, dus we zongen “Eén, twee, drie, vier, hoedje van”. Waren er nog niet, want hij moest tot 10 tellen. We oefenden het liedje van ‘Berends bootje”. De laatste 3 getallen komen niet in het hoofd van Daan. Hij vergeet ze iedere keer.
Iedereen twijfelde
Op het evaluatiegesprek met de juf, bleek dat iedereen twijfelde. Had Daan een extra kleuterjaar nodig of niet? We wisten het niet zeker. Ik hakte de knoop door en liet mijn moedergevoel spreken. “Gezien dat Daan ook jonge vriendjes (uit groep 1) heeft, laat hem maar doubleren. Zo blijft hij bij zijn vriendjes, kan hij nog blijven bouwen, maar ook zijn letter- en getallenkennis vergroten, voordat hij naar groep 3 gaat. Ik heb het gevoel dat hij geen goede basis heeft. Ik zie hem niet als kind dat klaar is om te gaan leren”. De juf beaamde dit.
Nu doet Daan groep 2 over
En ik twijfel nog steeds. “Hebben we hier goed aan gedaan?”, vraag ik me regelmatig af. Hij is nu één van de oudste jongens. De twijfel blijft knagen. Ik denk dat dat nooit weggaat. Pas over jaren kan ik terugkijken en beoordelen of we de juiste keuze hebben gemaakt.
TESSA
AA advies, wat is dat?
Wij hebben onze zoon ook in groep 3 laten doubleren. we moesten praten als brugman maar het is ons wel gelukt. hier hebben we nooit maar dan ook nooit spijt van gehad. nu 15 jaar verder zien we dat het echt zijn vruchten heeft afgeworpen. Met 2 vingers in zijn neus havo gehaald en tot nu toe alle jaren met A.A. advies het schooljaar doorlopen. hij kon het mooi op zijn eigen tempo doen en dat heeft hem sterker gemaakt.
mijn zoon heeft groep 2 overgedaan. na groep 4 ging t niet meer en naar SBO gegaan. Op de basisschool raadden ze ons extra huiswerk maken af, omdat hij anders een hekel aan schoolwerk zou krijgen, thuis moest hij spelen.
Daarna met zeer veel tegenzin 4 jaar middelbare school gedaan. Na t diploma gaan werken. met 20 jaar kocht hij een huis. Dat heeft hij plat gegooid en een prachtig vrijstaand huis helemaal zelf gebouwd. Nu is hij 26 en beroemd om zijn handigheid. 10 jaar geleden berucht om zijn gedrag. geloof me, jouw kind komt er op zijn manier!
Mijn zoon is nu 20 en doet hbo Journalistiek 3de jaar. Gaat prima en met veel plezier.
In groep 1 en 2 kende hij alleen het getal 8 verder niets. Hij was niet geïnteresseerd in tellen dus tot 4 tellen redde hij al niet. Schrijven deed hij helemaal niet, terwijl zijn zus van 3 al prima haar naam kon schrijven. Wij hebben hem gelaten. Lekker laten spelen. Hij is gewoon naar groep 3 gegaan en toen kwam de interesse vanzelf. Ik denk dat het veel belangrijker is dat een kind goed in zijn vel zit en zelfvertrouwen kan opbouwen. Juist door veel te spelen bouw je een basis op om de cognitieve ontwikkeling te stimuleren.
Zo ging het ook bij mijn zoon. maar op sociaal vlak ging hij wel goed dus maar door. Achteraf is het vanaf groep 3 ellende voor hem geweest. vanaf groep 5 kreeg jij aangepast werk maar ook dat had geen zin. in de corona tijd thuis ,heg lukte echt niet. maar ja om uiteindelijk voor het laatste jaar nog naar speciaal onderwijs te gaan zag ook niemand zitten. nu zit hij op de Praktijkschool. maakt met zijn 14 jaar Spiderman pakken op de naaimachine, allerlei maskers van foam en bijbehorende zaken op de 3D printer. rekenen en sprellinv blijft ellende maar op social media spreekt hij prima Engels. Hij komt er wel , niks bang voor.
de gedachte “hebben we hier goed aan gedaan?” moet je laten gaan. Je hebt een keuze gemaakt en dit is hoe het is. Een klas zit vol verschillende kinderen, met verschillende ontwikkelingen en verschillende interesses. Een van mijn kinderen is ook 1 van de oudsten, maar loopt ook voor. Hij vermaakt zich prima met zijn vriendjes en de extra uitdagingen daar zorgen de juffen wel voor. Als ze zich maar goed voelen op school.
heb je hem al laten testen op dyslexie?
een kind in groep 2 laten testen op dyslexie? hoe dan? er moet dan zeer zeker al een paar jaar leesonderwijs zijn voordat er getest kan worden. mijn oudste dochter heeft enkelvoudige dyslexie de jongste kan volgend jaar getest worden. dan voldoet zij pas aan de eisen voor de test.
ik doe voor mijn studie veel onderzoek naar bewegend leren. ga vooral lekker veel spellen met je kind, bal overgooien (richten en ontvangen), voetballen, springen, balanceerspelletjes. ga ook de fijne motoriek oefenen; kleien, knijpertorens maken, of gewoon de was ophangen en dergelijke. Bouwen met allerlei materiaal. Praat hierbij, vertel ze en laat vertellen.
Door alle zintuigen bij het spel te betrekken ontstaat er veel hersenactiviteit.
Het lijkt totaal niet op wat een kind moet leren, maar het zorgt ervoor dat er in de hersenen verbindingen worden aangelegd, die straks heel erg nodig zijn bij het leren lezen en schrijven.
Ik had gewild dat ik jaren geleden mij. kind in de kleuter ipv in groep 3 had laten doubleren.
Helemaal mee eens, spelend en bewegend ‘leren’. Megawaardevol en vooral heel leuk voor het kind dat zo niet het idee heeft iets te moeten voor school!!
Laat een kind een kind zijn. Ga thuis niet dingen met hem oefenen.Jij bent zijn moeder en dat moet je ook blijven. Thuis moet hij lekker zichzelf kunnen zijn. Volg je moeder gevoel. Later in zijn leven moet hij zoveel dus laat hem lekler genieten om nog een jaar kleuter te zijn. Nu is hij ëén van de oudsten en dat is meestal voor een jong kind leuk en stoer. Later zou hij niet één van de oudsten zijn.Er zijn zoveel kinderen die van schoolrichting veranderen of later een tussenjaar nemen.