Marieke ontwikkelde PTSS door haar bevalling

| ,

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.

Lees eerst deel 1: Marieke had een positieve zwangerschapstest, maar het blije gevoel bleef uit

Ze voelde zich machteloos

Ik leunde achterover en bood haar zoveel mogelijk veiligheid om haar verhaal toch te doen. Ze vertelde mij dat ze in de zwangerschap last heeft gehad van veel braken (hyperemesis gravidarum) en dat haar bevalling te vroeg was begonnen bij 35 weken zwangerschap. Ze wilde heel graag thuis bevallen en ze had hierop een bevalplan gemaakt. Doordat de vliezen zo vroeg waren gebroken werd het plan anders, maar echt tijd om te schakelen was er niet. Met het breken van haar vliezen ging het snel. Ze belde direct de verloskundige en die kwam bij haar thuis. Het was een verloskundige die zij niet kende en ze deed streng tegen haar, zonder uitleg zei ze wat er moest gebeuren. Marieke voelde zich machteloos en paniek opkomen, maar kon dit niet uiten want haar lijf bevroor dus deed ze maar wat er van haar verwacht werd. Eenmaal in het ziekenhuis stonden er veel mensen om haar heen en werd er gevraagd of er een student bij de bevalling mocht zijn omdat dit zo belangrijk was. Ze wist eigenlijk niet wat ze wilde maar heeft toch ingestemd. Marieke kreeg een weeënstorm en binnen twee uur had ze volledige ontsluiting waarna ze mocht persen. Het voelde alsof ze geen controle had en ze werd overvallen door de pijn. Het lukte haar niet om haar partner, verloskundige of student duidelijk te maken dat zij in paniek was. Ze sloot zich af van iedereen.

Jullie stonden er allemaal bij maar ik moest het doen

Gevoelens van falen (dit moet ik toch kunnen, ik begrijp er niks van), eenzaamheid (jullie staan er allemaal bij maar ik moet het doen) overvielen haar. Ze oordeelde over haar eigen gevoelens. Deze mochten er niet zijn en daardoor werden de gevoelens steeds heftiger.
Na tien minuten persen was ze bevallen van haar dochter Fay. Ze ademde zelfstandig en alles ging goed met de kleine. Iedereen in de kamer was blij en op papier was dit een prachtige bevalling van een eerste kindje. Voor Marieke voelde dit anders. Ze voelde zich lamgeslagen, machteloos en leeg. Ze beschreef dat zij een gevoel had dat ze er fysiek wel was, maar dat haar geest ergens anders naartoe was gegaan.

Bij de tweede zwangerschap kwamen angstgevoelens weer naar boven

Na een moeizame kraamweek waarbij Fay veel huilde en de borstvoeding niet op gang kwam, had ze het besluit genomen om nooit meer te bevallen. Na een aantal jaar begon het te kriebelen en werd ze zwanger van haar tweede kindje. Direct voelde zij weer angstgevoelens want ze wilde echt niet meer bevallen dus sloot zij zich wederom af. Haar tweede bevalling was een kopie van de eerste bevalling: opnieuw heeft zij zich machteloos, hulpeloos en eenzaam gevoeld. Haar overlevingssysteem zag dit als gevaar en heeft haar beschermd door afwezig te zijn en vooral niet meer te voelen om door te kunnen gaan.

Ik kan toch geen trauma hebben na zo’n snelle bevalling?

Ik vertelde haar dat ik een trauma vermoed, die is ontstaan tijdens haar eerste bevalling. Ze schrok want dat klonk wel heel heftig. En hoe kun je een trauma oplopen als je zo’n snelle bevalling heb gehad mét een gezonde dochter als resultaat? Dat is toch niet normaal? Ik legde haar uit dat een trauma niet iets is waar je voor kunt kiezen. Het overkomt je. Trauma slaat zich op in het lichaam, alsof de bliksem is ingeslagen. Doordat haar overlevingssysteem is geactiveerd en doordat zij hiermee haar emoties en gevoelens heeft onderdrukt, is er veel energie in haar weggelopen. Dit kan een oorzaak zijn van haar burn-out, ook nog vijf jaar na de bevalling. Waar ze eerst dacht dat haar werk de storende factor was, kwam zij tot inzicht dat onderdrukken van haar emoties de oorzaak was. Ik vertelde haar dat het onderdrukken van nare emoties vaak gepaard gaat met het wegdrukken van positieve emoties. Je vlakt als het ware af, om jezelf pijnlijke herinneringen te besparen. Het was voor Marieke heel herkenbaar en we zijn een coachtraject gestart.

Gevoelens willen gevoeld worden

Na een aantal coachingsessies en EMDR lukte het Marieke weer om emoties te voelen. Tijdens het traject kwam zij tot inzicht dat de bevalling waarbij zij zich machteloos en eenzaam heeft gevoeld, gekoppeld was aan een eerdere ervaring uit haar leven (misbruik en de eenzaamheid die zij voelde als kind). De bevalling was voor haar een trigger waardoor gevoelens die altijd in haar kluis veilig lagen opgeborgen, naar buiten konden komen. Doordat dit lang is onderdrukt, werd zij letterlijk door haar lijf uitgeschakeld. Gevoelens willen gevoeld worden en als het emmertje vol is dan gaat het overstromen wat zich kan uiten in verschillende psychische diagnoses.

Stapje voor stapje ging het beter

Na het coachingstraject voelde zij zich 10kg lichter en emoties kwamen weer terug in haar leven, alsof er een deur naar haar hart en gevoel is opengegaan. Het effect hiervan was dat zij weer kon slapen, kon eten en dat er meer plezier was in werk. We hebben de hechting met haar oudste kind overgedaan met als effect dat zij minder om negatieve aandacht vroeg. Door aan zichzelf te werken was zij in staat om weer verbinding te maken met haarzelf en met haar kinderen. Een groter cadeau kon zij zichzelf en haar dochters niet geven.   

Van falen naar balen

Als verloskundige is het mij opgevallen dat veel vrouwen met een nare bevallingservaring vinden dat ze gefaald hebben. Diana Koster schreef al in haar boek (Perfecte bevallingen bestaan niet): hoe kunnen ze gefaald hebben als ze hun doel hebben bereikt? Hun kind is geboren, dat was het doel. Als de omstandigheden anders waren, bijvoorbeeld een ongunstige ligging van de baby of wanneer het lichaam onvoldoende hormonen aanmaakte om sterke weeën aan te maken, dan is dat niet falen maar balen (Diana Koster). Eén letter maakt veel verschil in de beleving van kraamvrouwen.

Symptomen van PTSS na de bevalling

Een PTSS kan verschillende symptomen geven. De meest voorkomende symptomen zijn:
Herbelevingen: er zijn flashbacks of nachtmerries over de bevalling
– Vermijding: ze vermijd om over haar bevalling te praten, ze wilt geen foto’s zien van de bevalling, ze wilt niet op kraambezoek gaan.
– Verhoogde staat van paraatheid: het lukt niet om te ontspannen, er zijn concentratieproblemen, ze is snel overprikkeld (kort lontje), voelt zich opgejaagd en reageert emotioneel op triggers.

Wat helpt?

Misschien herken jij jezelf in bovenstaande verhaal of in symptomen, wat kun je hieraan doen? Allereerst is het belangrijk om te praten over de ingrijpende gebeurtenis met familie, vrienden, een coach of therapeut. Daarbij kan het helend zijn om jouw ervaring van je bevalling op te schrijven.

Verwerken van het trauma

Praten en schrijven kunnen helend zijn. Echter zijn beiden cognitieve processen waarbij een ander deel van de hersenen betrokken is dan waar trauma wordt opgeslagen. Trauma wordt in het zogenoemde limbisch systeem opgeslagen waar gevoelens zich bevinden. Door alleen over de gebeurtenis te praten, worden de gevoelens dus niet verwerkt. Mocht je klachten hebben van een PTSS of je hebt andere mentale klachten zoals depressie, angst of somberheid, wacht niet te lang om hulp te zoeken. Een bevallingsverwerkingsspecialist, coach of therapeut kan jou helpen om een ingrijpende bevalling of gebeurtenis te verwerken zodat jouw levenslust weer terug kan komen.

SABINE

Wie ben ik?
Mijn naam is Sabine van der Meer (34 jaar). Ik ben weduwe en moeder van drie kinderen in de leeftijd van 10, 8 en 6 jaar. Ik heb een achtergrond als gezondheidswetenschapper en ben werkzaam geweest als verloskundige. Tijdens mijn werk en door eigen levenservaring heb ik veel verschillende mensen leren kennen en ben ik geboeid geraakt naar de persoon achter de mens: wat maakt dat iemand doet wat hij doet? Hoe ontstaan blokkades en hoe kan een mens zich helen na heftige gebeurtenissen? Na het volgen van verschillende opleidingen en masterclasses ben ik in 2020 gestart met mijn eigen coachpraktijk waarbij mijn specialisatie ligt in de begeleiding bij (bevallings)trauma, angst en burn-out.

Voor meer informatie klik HIER om haar instagram account te gaan.

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen

Plaats een reactie