Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Ingestuurde vraag van één van onze volgers:
“Mijn dochter van 3 wil bijna niks eten. Samen koken en proeven vindt ze geweldig, daarna is het drama. IK weet niet meer wat we moeten doen, het is zo frustrerend”
Hallo lieve ouder, dankjewel voor je vraag. Omdat ik jullie natuurlijk niet persoonlijk gesproken heb en een antwoord formuleer op basis van jullie ingestuurde informatie, wil ik erbij zeggen dat het uiteraard kan zijn dat ik hierin nog dingen mis en het antwoord niet allesomvattend is. Ik zal proberen daar waar ik nog belangrijke aspecten mis, vragen mee te geven. Ieder kind, iedere ouder en ieder gezin is uniek. Afstemmen hierop en op de context is de kern van mijn werk. Wat bij jullie werkt hoeft bij een ander gezin niet te werken en andersom. Ik hoop dat jullie in ieder geval verder op weg kunnen met jullie vraag na dit antwoord.
Het is belangrijk om de focus te houden op een fijn eetmoment
Jullie vraag gaat over eten, zeker in de leeftijd van jullie dochter kan dit voor veel vragen zorgen. Kinderen groeien en genieten van samen dingen doen, in verbinding met hun ouders/verzorgers. Mooi om te lezen dat jullie dit al inzetten door samen te koken en proeven en haar te betrekken bij het bereiden van het eten. Wat bij jonge kinderen het allerbelangrijkste is om (uiteindelijk) goed te gaan eten is om de focus te houden op het creëren van een fijn eetmoment, niet zozeer op wát er gegeten wordt. Dit klinkt misschien tegenstrijdig, maar het is de basis; verbinding. Alleen als er verbinding is, is sturing mogelijk. Ik hoor vaker van ouders terug dat het een strijd lijkt te worden, omdat ouders (logisch ook) er steeds meer op gebrand raken dat hun kind eet. ‘Want het moet toch eten’. En dat is helemaal waar, ik snap dat deze bezorgdheid dan omhoogkomt.
Probeer je kind waar mogelijk regie te geven
Juist om de druk hier even af te halen en het zo gezellig mogelijk te maken en je kind waar mogelijk regie te geven komt het eten meestal vanzelf. Dit geldt in het algemeen als er geen andere (medische of emotionele) zaken spelen. Hier heb ik geen weet van bij jullie. Mocht er in de afgelopen tijd iets gebeurt of veranderd zijn bij jullie of in jullie gezin is het raadzaam hiernaar te kijken. Dit kan van invloed zijn op het (eet)gedrag van jullie dochter. Verder zijn er zeker nog andere punten die ik jullie mee wil geven vanuit jullie verhaal, om eens over na te denken of mee aan de slag te gaan.
Het avondeten vindt plaats als je kind al moe is
De eerste gedachte die bij me opkomt als ik lees dat ze haar lievelingsavondeten niet wilt eten en begint te huilen en bij papa op schoot wilt: het avondeten komt aan het einde van de dag. Kinderen zijn dan vaak moe. Mogelijk is jullie dochter al over haar moeheid (en mogelijk honger) heen en maakt dit mede dat ze niet tot eten komt. Verder zie je bij (jonge) kinderen dat zeker aan het einde van de dag, opgestapelde spanningen eruit komen in de vorm van huilen, schreeuwen of gillen (we noemen dit ontladen). Dit hoeven geen grote dingen te zijn. Een dag met veel indrukken (ook leuke!) of bijvoorbeeld een dag op de opvang/bij opa en oma kan al veel doen voor kleine kinderen, wat er dan ook weer uit moet. Mogelijk is het dus niet zozeer het eten wat het probleem is op dat moment, maar wel een trigger voor haar. En heeft ze juist even een time-in nodig en dus wel bij papa op schoot om even te huilen of knuffelen. En vraagt ze hiermee dus eigenlijk om verbinding en geborgenheid. Er hoeft dan niks ‘opgelost’ te worden, ze wilt dan mogelijk gewoon gehoord worden.
Voor tv zetten en eten geeft juist meer prikkels en minder verbinding
Je ziet vaak dat als deze behoefte is bevredigd, ze erna gewoon weer ‘mee doen’. Er bestaat een kans dat ze daarna gewoon mee eet. Mogelijk kun je haar ook bij papa op schoot laten eten. Het kan zijn dat ze dit even nodig heeft in deze fase. Als dit zo is verdwijnt dit ook weer zodra die behoefte er niet meer is. Als dat voor jullie oké is zou ik dat lekker doen, als dat er op dit moment voor zorgt dat ze de verbinding ervaart, het eetmoment fijn is en ze ook eet. Haar voor de tv zetten zoals jullie nu doen om rustig te worden geeft haar juist meer prikkels als ze op dat moment al veel prikkels te verwerken lijkt te hebben. En kan ze ervaren als juist niet de verbinding met jullie krijgen die ze wel nodig heeft op dat moment. Wat jullie natuurlijk absoluut niet zo bedoelen. Daarnaast wordt ze hiermee onbewust afgeleid van haar gevoelens, die ze eigenlijk met jullie communiceert op zo’n moment door te huilen en te schreeuwen. Jonge kinderen vragen dit nog op wat onhandige manieren, wij als volwassenen kunnen hen helpen dit straks op een meer passende manier te laten weten aan ons.
Vervolgens nog wat meer algemenere tips en gedachten die bij me opkomen bij jullie vraag:
- Eten is net als bijv. plas en ontlasting iets waar kinderen controle mee kunnen uitoefenen. Voor kinderen wordt al veel bepaald (wanneer ze naar bed gaan, wanneer ze mogen eten, op opvang/peuterspeelzaal hoe dag eruit ziet etc) terwijl ieder kind (net als iedere volwassene) ook een grote autonomie behoefte heeft. Het zou kunnen dat jullie dochter op deze manier haar autonomie wilt laten gelden. Mocht dit zo zijn, zou je kunnen kijken naar hoe je haar meer autonomie zou kunnen geven rondom eten, of andere momenten op een dag. Bijvoorbeeld zelf haar kleren uit laten kiezen. Of welke kant jullie op lopen als jullie een wandelingetje maken. Rond het eten zou je kunnen kijken of het bijvoorbeeld mogelijk is dat ze zelf mag opscheppen (met wat aansturing mogelijk). Mooi dat jullie haar al de controle geven over haar tussendoortjes. Hoe gaat ze hiermee om?
- Hoe zijn jullie regels verder? Moet ze haar bord leegeten? Moet ze aan tafel blijven zitten. Ieder gezin heeft z’n eigen normen en waarden. Voor jonge kinderen raad ik altijd aan dat vooral het hebben van leuke, fijne eetmomenten heel belangrijk is, zeker voor de lange termijn. Als kinderen plezier hebben eten ze makkelijker, en het kan ook nog erg wisselend zijn in hoeveel honger ze hebben. Ook dit is autonomie; heb je je buikje vol? Dan hoef je het bord niet leeg te eten. Zo leren ze luisteren naar hun lijf. Uiteraard hebben ze hier ook nog wat sturing in nodig. Mocht je kind structureel aangeven dat ze hun buikje vol hebben maar tussendoor steeds vragen om snacks/koekjes dan is het raadzaam hiernaar te kijken.
- Ook is het voor jonge kinderen nog lastig om lang stil te zitten. Als jullie het zelf ook oké vinden zou je kunnen kijken of ze al van tafel mag als zij klaar is, terwijl jullie nog eten. Als ze dan tussendoor toch weer trek krijgt (zien eten doet ook eten), kan ze altijd weer terug aanschuiven waardoor ze toch meer eet.
- Kun je een spelletje maken van eten? Bijvoorbeeld groene knikkers sparen ipv erwtjes eten. “Wie is de koningin van de aardappel”, enz.
- Wat als ze toch vlees mag krijgen in het begin? Misschien eet ze dan wel alleen vlees. Zou dat erg zijn als dat soms gebeurd? Mogelijk eet ze juist wel meer als ze zelf heeft mogen bepalen met vlees te starten (nu eet ze dan niks als ze geen vlees mag, dus dan is het sowieso winst). Het is natuurlijk persoonlijk en een beslissing die alleen jullie kunnen maken, maar zouden jullie dit los kunnen laten voor een tijdje? Jullie bepalen wat er op tafel komt, maar zij bepaalt wat ze ervan (gelijk) op haar bord krijgt? (wat is de achterliggende gedachte om het tot het laatst te bewaren en wat zou er op tegen zijn om het haar toch gelijk te geven?)
- En een laatste heel praktische tip: altijd iets op het bord doen wat ze lust/gemakkelijk eet, al is het tijdelijk elke dag komkommer/andere rauwkost oid. Of alles apart geven (bijv de pasta nog niet met de saus overgieten, zodat ze zelf kan bepalen of het er wel of niet over gaat of hoeveel).
Mochten jullie nog vragen hebben nav dit antwoord, of je leest dit als ouder en zit zelf met een soortgelijke vraag, schroom niet om me een bericht te sturen.
EEFJE
Voor meer informatie klik HIER om naar Eefje Schoonewille haar instagram account te gaan.
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
