Opvoedhorror: open dagen van de middelbare scholen

| ,

Het is een regenachtige donderdagavond rond 19.00 uur en we parkeren de auto ergens in een donkere straat. We stappen uit en kijken vol verwondering om ons heen. Mijn god, waar komen al die mensen toch vandaan? Zouden zij allemaal dezelfde kant op gaan als wij? Jazeker!

We lopen in één lange stoet achter elkaar aan en gaan door een grote deur naar binnen

Het lawaai binnen is oorverdovend en overal zien we geïrriteerde ouders en vermoeide kinderen om ons heen. “Welkom bij onze open avond”, zegt een vriendelijke dame bij de deur. We zuchten diep, zetten onze schouders eronder en beginnen voor de vierde keer in de afgelopen twee weken aan het verplichte rondje om te zien of dit misschien een passende middelbare school is voor onze zoon Sol.

Sol zit op dit moment in groep 7 van de basisschool

Je zou denken dat het misschien wat aan de vroege kant is om alvast rond te gaan lijken op middelbare scholen, maar niets is minder waar. Wij wonen in Amsterdam, en daar moeten de kids zich op 6 tot  zeker 12 scholen inschrijven om er zeker van te zijn dat ze ergens een plekje krijgen. Het aantal inschrijvingen op scholen ligt uiteindelijk aan het school advies, maar er wordt je met klem aangeraden om in groep 7 al te beginnen met scholen bezoeken, want 12 scholen bezoeken in een tijdsbestek van een paar weken als ze in groep 8 zitten, is echt niet te doen.

“Appeltje, eitje”, dachten wij eerlijk gezegd, maar niets is minder waar 

Een tijdje geleden kregen wij een onofficieel voorlopig advies van de basisschool mee plus een keuzegids over de middelbare scholen in Amsterdam, zodat we alvast aan de slag konden. Vol goede moed begonnen Sol en ik aan het boek, maar we kwamen al snel van een koude kermis thuis. Mijn god! Wat zijn er een hoop scholen! Noem me ouderwets of naïef, maar ik had in mijn hoofd dat alle middelbare scholen gewoon klassikaal les gaven, maar dan op verschillende niveaus, net als vroeger. Nou ja, je had natuurlijk wel Montessori onderwijs, maar daar bleef het wel een beetje bij. Niets is minder waar.

Er zijn echt 1001 verschillende vormen van middelbaar onderwijs

Je hebt brede scholen, die in de brugklassen alle niveaus bij elkaar stoppen. Maar ook scholen die “gewoon” in hun eigen niveau les geven. Dan heb je scholen die “gewoon” klassikaal lesgeven, scholen die alleen maar in projectvorm lesgeven en alle denkbare vormen die ertussen liggen. Grote scholen, kleine scholen, grote klassen, kleine klassen, internationale scholen en scholen die zich richten op een bepaalde geloofsovertuiging. Scholen die zich met name richten op kunst, scholen die zich richten op duurzaamheid en innovatie, tweetalige scholen, scholen die veel aan sport, levenslust en beweging doen. Scholen die in oude gebouwen zitten, scholen die in hele moderne gebouwen zitten. Scholen die je kind opleiden tot wereldburger en autonome personen, maar ook scholen die waarmaken wat je belangrijk vindt. Scholen waar je in de brugklas Spaans krijgt en scholen waar je begint met Duits. Scholen met geduldige docenten, scholen met bevlogen docenten, scholen die je lesgeven in Millennium Skills, maar ook in Levend Latijn of Sterrenkunde. Tja, je voelt hem al aankomen, waar moet je nou in godsnaam beginnen?

We besloten we om een paar totaal verschillende scholen in de straal van 5 km te bezoeken

Te beginnen bij mijn oude middelbare school. Deze was amper te herkennen als ik eerlijk ben. Er was een compleet nieuw gebouw neergezet. Uiteindelijk herkende ik een gedeelte van het gebouw waar vroeger de aula en garderobe waren. En er was zelfs nog een lerares van vroeger aanwezig! Een paar dagen later volgde een kleine school die veel aandacht geeft aan kunst en cultuur en gemengde niveaus in de brugklas bij elkaar zet. Dit was een open dag waar de kinderen alleen moesten komen en een rondleiding kregen van de leerlingen. Sol ging schoorvoetend naar binnen, en kwam een uur later naar buiten met de opmerking: “Wat een rommeltje daar binnen”. Wij hadden in de tussentijd eens even goed rondgekeken naar de ouders die stonden te wachten en voelden al snel dat we er totaal niet tussen passen.

Nog meer scholen…

De school die we een paar dagen later bezochten staat nog in de kinderschoenen en gaat deze zomer opstarten met een innovatief Daltonconcept. Over een paar jaar zullen ze verhuizen naar een heel nieuw schoolgebouw. Het huidige schoolgebouw staat op fietsafstand van ons huis, en had een prettige sfeer. De open dag op de volgende school was enorm druk, maar ze hadden alles goed georganiseerd. Ze kenmerken zichzelf ook als een gestructureerde school, en dat was te merken. Voor ons iets te gestructureerd, we voelden ons niet helemaal thuis binnen deze muren.

Volgende week staan er nog twee scholen op het programma

Een kleinere school met een vrij “ ouderwetse”  benadering en een grotere school die veel aandacht geeft aan diversiteit van de samenleving. Mijn oren suizen en mijn hoofd loopt over. Wat past nou het beste bij Sol en welke omgeving brengt hem wat hij nodig heeft? Op dit punt heb ik echt nog geen idee en krijg ik het Spaans benauwd aan het idee dat ik een keuze moet maken. Gelukkig hebben we nog een jaar voor de boeg. En duim ik mijn vingers stuk voor een helder inzicht. Duim je mee?

Liefs,

NATASJA (klik HIER voor haar Instagram)

Plaats een reactie