Lieve Koen,
Deze is voor jou. Gewoon omdat ik vind dat jij ook wel eens genoemd mag worden. Onze kinderwens heb ik namelijk niet alleen, maar die heb ik al vele jaren samen met jou. Toen wij elkaar leerden kennen was het voor ons al heel snel duidelijk, wij wilden graag een kindje van ons samen. Nooit wetende dat onze weg naar een kindje zo hobbelig zou gaan verlopen.
Deze maand zijn we 12 jaar samen en gaan we ons 6e jaar in dat we bewust met onze kinderwens bezig zijn. De afgelopen periode is me meer dan duidelijk geworden dat ik never nooit meer zonder jou zou willen, ik ben nog meer van je gaan houden dan ik al deed. Klinkt heel klef, maar ik meen het uit de grond van mijn hart. Jij bent mijn rots in de branding, jij bent mijn held. In de afgelopen jaren hebben we veel meegemaakt samen. Wat begon als een leuke droom, veranderde langzaamaan in een hele slechte en langdurige nachtmerrie. Een kindje van ons samen bleek niet zo makkelijk te zijn als we in eerste instantie hadden gehoopt. We gingen een fertiliteitstraject in zonder te weten waar we aan begonnen, we geloofden er samen in dat wij dit aan zouden kunnen. En ik kan je vertellen dat ik verdomd trots ben op ons samen. Wij rocken dit zo hard. Natuurlijk is het zwaar, natuurlijk zijn er momenten waarop ik denk dat ik niet meer wil of kan en ik de handdoek in de ring wil gooien, maar boven dat alles is er nog steeds hoop. Hoop op een kindje van ons samen, hoop op een gezin van jou en mij.
We weten immers dat zwanger worden lukt, dat is ons al meerdere keren gelukt. Helaas mochten al deze zwangerschappen niet lang genoeg duren om onze armen te vullen, maar ondanks dat zijn we nog steeds een team. Ondanks al dat verdriet wilde jij toch met mij trouwen, sta je nog steeds aan mijn zij en kunnen we nog steeds enorm met elkaar lachen. Daar ben ik je dankbaar voor lieve Koen. Dankbaar dat onze onvervulde kinderwens ons niet uit elkaar drijft, maar juist dichterbij elkaar heeft laten komen. Jij bent degene die me weer opraapt wanneer ik het niet meer zie zitten. Jij bent degene die me weer laat lachen wanneer ik een rotdag heb. Jij bent degene die me weer moed inpraat wanneer ik denk dat ik het niet kan. Jij bent degene die me troost biedt wanneer ik verdriet heb. Jij bent degene die er altijd voor me is.
Vaak staan de vrouwen in het middelpunt bij een fertiliteitstraject, de mannen zijn maar “bijzaak”. Zij hoeven er immers niet zoveel voor te doen. En ergens kan ik dit begrijpen, jij bent niet degene waarbij de zoveelste hormooninjectie naar binnen gaat, of degene die de pijn van de punctie moet doorstaan. Maar hoe frustrerend is het als je als man zijnde niets kunt overnemen om het voor je vrouw wat makkelijker te maken. Ook al zou je dat heel graag willen. Je hebt me zo vaak gezegd dat je de rollen wel zou willen omdraaien, zodat ik rust aan mijn lijf heb. Maar zo werkt het niet. Het feit dat je dit tegen me zegt verzacht het echter wel een heel klein beetje. Daarnaast heb jij honderden hormooninjecties in mijn lijf geprikt, omdat ik het zelf niet durfde. Jij draaide je handen er niet voor om, kreeg mij (half) rustig en zorgde ervoor dat de injecties op de juiste tijd gezet werden. Ondertussen lukt het me zelfs om dit zelf te doen, dankzij jouw steun. Mocht het een dag toch niet zo makkelijk gaan, weet jij me altijd genoeg moed in te praten zodat het me uiteindelijk toch lukt. Ook was jij degene die me na de zoveelste miskraam weer overeind hielp. Ik stortte op dat moment volledig in, voelde me zo enorm falen, voelde me zo schuldig dat ik jou wederom geen kindje kon geven. Het was ons kindje, onze toekomst, die wederom uit elkaar spatte. Je was op dat moment niet thuis, maar op zakenreis. Toen ik je belde hoefde jij er geen seconde over na te denken en pakte je de eerste beste vlucht terug naar huis. Ondanks jouw eigen verdriet hield jij je sterk en heb je mij door de zware periode die volgde heen gesleept en me laten inzien dat het leven zonder kinderen ook mooie dingen heeft.
Ik vind het lastig om te zien dat jij soms geraakt wordt door anderen, ook al zal je dit niet zo snel laten zien of merken. Wanneer we op een feestje staan en er bijvoorbeeld grapjes gemaakt worden over hoe goed alles daar beneden nog goed werkt wanneer ze hun vrouw of vriendin hebben zwanger gemaakt, of wanneer iemand zegt dat het weer Kerst is geweest en hun vrouw wederom in een bepaalde maand is uitgerekend. Het liefst ga ik op die momenten finaal uit mijn plaat voor jou, omdat ik weet dat dit soort opmerkingen jou raken. Maar dat doe ik niet, omdat ik weet dat jij dat niet fijn vindt. Je lost het op je eigen manier op en dat is helemaal oké. Maar weet dat ik het lastig vind voor je.
Ik wil je even laten weten dat ik trots op je ben, enorm trots. Trots op hoe jij met de hele situatie omgaat, hoe jij mij er op bepaalde momenten doorheen weet te slepen, hoe jij voor me opkomt op momenten wanneer mij dat zelf niet lukt, hoe sterk je bent en trots op nog zoveel meer dingen. Daarnaast wil ik je bedanken, bedanken voor het feit dat je me nooit in de steek laat, dat je altijd aan mijn zijde staat, dat je er altijd voor me bent. Ik hou van jou!
MANOUK
