Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Stel je voor… Je bent een kleuter en woont bij je moeder. Dat is je thuis, je bekende veilige plek. Je kent er elk geluid, elke geur. Je weet welke blikjes je mag hebben en welke niet. Je kunt al heel goed zelf eten pakken en je kent de weg buiten de tuin ook al heel goed. Je bent het liefste bij mama, want die ken je als geen ander. Als ze boos is, als ze huilt, als ze moe is, en als ze leuke dingen met je doet. Heel vaak mag je helpen want dat kan je zo goed!
Ze komen je ophalen
Soms komen er mensen die met mama willen praten. Ze zeggen dat ze komen om te helpen maar ze praten alleen maar. Steeds vaker komt er iemand in je huis, je vindt het wel gezellig. Maar opeens zijn er weer mensen en ze zeggen tegen je dat ze je komen ophalen. Je mag je knuffel mee en gaat logeren, zeggen ze. Nu, direct, opeens. “Huh nee, en mama dan? En hoe moet het nu?”.
Een vreemd huis
Ze nemen je mee, in de auto en je moet best ver rijden, tot de auto stopt. Ze brengen je naar een mevrouw in een vreemd huis. Alles ziet er zo anders uit! Hier ga je logeren, maar waarom? Er is veel speelgoed en ze zijn best aardig dus je vergeet alles gelijk. Tot het eten op is en de vreemde mevrouw zegt dat je naar bed gaat. “Nee, nee!” Heel boos roep je dat je naar mama wil, maar de mevrouw zegt dat het nu niet kan. “Het kan écht wel, ik kan heel goed helpen, dan is mama niet meer moe of verdrietig hoor!”. Je slaat om je heen, je schreeuwt en duwt. Je wil niet. Hard huilend val je in slaap. Bij het wakker worden is er wéér eten, en speelgoed. Je vergeet dat je niet wilde, maar op elk moment dat je iets anders wil of iets niet mag weet je het weer en sla je om je heen. Je snapt er niks van…
Onmacht
En zo gaan de dagen en nachten voorbij. Je went aan de nieuwe mensen, je rust uit, je eet elke dag… En je doet steeds een beetje minder boos. Want eigenlijk ben je niet eens boos, maar verschrikkelijk bang. Je snapt niets van wat er gebeurt en je maak je vreselijk veel zorgen hoe het nu net mama gaat. Je probeert uit alle macht de grip terug te krijgen, controle te houden op alles en dit is jouw manier vanuit onmacht.
Beetje bij beetje went het
Gelukkig lach je steeds vaker, speel je graag , kruip je geregeld even tegen de mevrouw aan en lijk je wat rust te vinden. Je hoeft niet meer voortdurend op te letten en om je heen te slaan. Je weet niet hoe het verder gaat, maar je kent het huis nu goed. Je herkent de geuren en de geluiden.
Je verdient het
Ook hier moet je weer weg en zal je opnieuw moeten wennen aan een nieuw plekje, maar hopelijk heb je nu iets meer vertrouwen in de mensen om je heen. Ze zijn er voor jou. Óók als je boos doet, als je niks meer wil omdat je het nou eenmaal anders gewend bent en dat zo mist. En ook als je zo verdrietig bent. Ik gun je dat vertrouwen kleintje, want je verdient die rust en aandacht voor jou. Je verdient iemand die je schreeuwende stem begrijpt en je verdriet hoort. Iemand die verder kijkt dan wat je kan zien kan, omdat jij jij bent ♡
GRIAN
Insta: gri_enzo
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
