Ik zit met mijn moeder in de sauna en ze zegt tegen mij dat ze Sinterklaas vroeger echt een verschrikkelijk kinderfeestje vond. Ze had constant het gevoel dat ze in tweestrijd zat. Sommige kinderen in mijn klas mochten vroeger elke avond hun schoen zetten, kregen er spelcomputers in en ander duur spul. Mijn moeder weigerde daarin mee te gaan. Wij kregen tijdens Sinterklaas vooral spullen die we nodig hadden. Wanten, mutsen voor de winter. pyama’s en sokken, omdat we daar keihard uitgroeiden. Af en toe speelgoed, dat we eigenlijk genoeg hadden, maar anders was het wel heel oneerlijk tegenover klasgenoten.
Maar hoe verklaar je dit naar je kinderen? Waarom mag de één elke dag zijn schoen zetten? En een ander niet? Is dit kind dan liever geweest? Ik hoor de kinderhersentjes al kraken. Wat mij betreft is daar geen logische verklaring voor. Ik ben best wel voor rechtlijnigheid. Kan er misschien een wetsvoorstel komen over wat sociaal acceptabel is tijdens Sinterklaas? Grapje natuurlijk. Heel eerlijk ik denk dat je het als ouder op je af moet laten komen. Laat ze zelf de vragen stellen en probeer een zo objectief mogelijk antwoord te geven. Of stel de vraag terug als je kind vraagt waarom ‘Keesje’ uit de klas wel elke dag zijn schoen mag zetten. “Nou waarom denk jij dat hij elke dag zijn schoen mag zetten?”. Ze kunnen met verrassende antwoorden komen, maar ook gewoon het simpele ‘Ik weet het niet’, aan je terug geven. Je zou dan kunnen zeggen, “Ik ook eigenlijk niet”. Of je geeft terug “Mama heeft met Sinterklaas afgesproken dat wij twee keer per week de schoen zetten (want we hebben al zoveel speelgoed in huis of Sinterklaas is al zo druk)”.
Ik denk oprecht dat kinderen dit feest een magisch iets vinden en wij degene zijn die op alle vlakken er emoties inleggen. Probeer zo ‘normaal’ mogelijk antwoord te geven zonder een oordeel er in te leggen en ze zullen het vaak accepteren.
Andere opvoedkwesties tijdens Sinterklaas is het dreigen met hem. De week in voorbereiding totdat die oude heer vertrekt, kan je hem inzetten om van alles gedaan te krijgen van je kinderen. Is dit een pedagogisch advies? Zeker niet! Maar stiekem krijg je tijdens deze tijd waarin kinderen weken vol spanning en suikers zitten, veel meer dan anders voor elkaar. Nog een tip die totaal niet pedagogisch verantwoord is. Er is dus een app waarmee je Sinterklaas kan laten bellen. Je kan dan de naam, de reden van het telefoontje en het advies van de Sint mee nemen. Het lijkt dan of je echt door hem gebeld word. De app heet: ‘Bellen met Sinterklaas’. Vorig jaar toen Mila tijdens deze periode waardeloos at, hebben we hem ingezet, stiekem pieste we onze broekvol van het effect. Maar even een echt pedagogisch advies, dreigen is natuurlijk waardeloos, maar he we zijn allemaal net mensen.
Afgelopen vrijdag haalde ik voor mijn werk een kindje uit school en er ontstond een verrassend gesprek. “Melany, weet jij wie er morgen komt?” “Nou, vertel.…”. “Sinterklaas natuurlijk!”, zegt het meisje naast mij. Ze is zes jaar oud en zit in groep drie. “Mag je dan ook je schoen zetten?”, vraag ik. “Ja en dan doet mama een cadeautje in mijn schoen!”. Verbaasd antwoord ik, “Huh? Bij mij thuis komt Sinterklaas hoor”. Ze kijkt mij verbaasd aan. “Maar dat kan toch niet?”. “Ik hoor hem nooit op het dak hoor en we hebben ook geen schoorsteen”. Ik leg uit dat Sinterklaas ook over straat loopt en bij alle huizen naar binnen kan, maar hij doet alleen snel een cadeau in je schoen en gaat dan meteen weer. Twee grote ogen kijken mij aan en ze begint over een ander onderwerp. Na dit gedeeld te hebben begrijp ik van andere moeders dat meer kiezen om dit zo te benoemen. Om spanning weg te halen bij de kindjes. Want ja, een Piet en Sint in je huis, de plek die veilig voelt voor buitenstaanders. Dat is best spannend! Mila loopt al twee weken op eieren, wallen onder haar ogen, hoofdpijn van de stress. Dan snap ik het wel hoor, dat ouders hiervoor kiezen.
Mila, mijn dochter van vijf, heeft onwijs oog voor detail. Zij ziet dus exact dat alle andere Sinterklazen anders zijn dan die van het Sinterklaas journaal. “Mam, dit is niet dezelfde hoor”. Ook dit is heel makkelijk uit te leggen. Wij hebben verteld dat Sinterklaas nooit in alle plaatsen tegelijk kan zijn en dus hulp heeft. Het leuke is dat in het platenboek van Charlotte Dematons ‘SINTERKLAAS’ een plaat is waar je ziet dat Sinterklaas andere ‘Sinten’ op sollicitatie gesprek heeft. Mila vertelt daar altijd bij wie volgens haar de echte Sint is.
Persoonlijk vind ik dat als de magie er met vijf of zes jaar al af is, het best wel jammer. Vanaf drie jaar gaan ze er pas echt wat van mee krijgen, dat betekent dus dat het maar twee jaar een echt kinderfeest zou zijn. Op school gaan ze vanaf groep 6 starten met surprises maken en lootjes trekken. Dan zijn ze ongeveer acht jaar. Er word dan denk ik vanuit school ervan uit gegaan dat ze dan niet meer geloven. Best een mooie leeftijd. Ik vind vanuit pedagogisch oogpunt niet dat een bepaalde leeftijd een moment is om het te vertellen. Kinderen leren het met en van elkaar. De vragen komen vanzelf. Al zullen sommige kinderen langer geloven, omdat ze denken dat ze anders geen cadeautjes krijgen. Mochten ze al heel vroeg die conclusie trekken of nog jongere broertjes en zusjes hebben, is er het boek ‘Sinterklaas voor grote kinderen’. Op de kaft staat; VERBODEN VOOR KINDEREN ONDER DE 7 JAAR. In dit boek kunnen kinderen lezen over het grote Sinterklaas geheim en het coolste is dat ze aan het eind een heus contract kunnen tekenen. Daarin beloven ze het grote geheim voor de jongere kinderen verborgen te houden.
Nog een leuk Sint weetje voor jonge kinderen. In de peuterleeftijd tussen de 3-5 jaar is de fantasie van kinderen zo sterk dat juffen en leidsters zich kunnen omkleden als Sinterklaas waar de kinderen bij zijn. Wanneer ze dan in vol ornaat zijn, zien de kinderen Sinterklaas ook al weten ze dat de juf zich omkleedde voor hun neus. Cool he? Dit noemen ze magisch denken. Dan lopen fantasie en werkelijkheid nog door elkaar heen.
Eind conclusie, een kinderfeest. Ik denk dat wederom het volgen van je kinderen, neutraal antwoord geven op hun vragen en je eigen emoties op zij zetten ervoor zorgt dat het voor alle kinderen een gezellig feestje blijft.
Benieuwd hoe wij Sinterklaas vieren? Volgende blog is een heuse plog!! Keep you posted…
PEDAGOOG MELANY
