Ik voelde de warmte mijn lichaam vullen
De stroom van liefde en genot gedragen door mijn mamahart. ‘Hij is klaar, wij zijn klaar.’ Het was middernacht toen ik maar bleef draaien in ons bed. Mijn voeten gidsten me naar beneden, rechtstreeks naar mijn yogabal, waar mijn heupen zich op konden rusten. Mijn lichaam maakte zachte draaibewegingen. Mijn ogen waren dicht en pure overgave liet zich tonen, liet zich voelen. Ik stond op om terug naar boven te gaan en Juul te laten weten dat het is begonnen. “Snel gaan we onze zoon in de ogen kijken en dragen in onze armen.” De trap opgaan was al wat moeilijk, merkte ik op. Mijn geliefde Juul dacht nog even te willen doorslapen, maar vanaf dat hij in mijn ogen keek, wist hij het. Hij stond op en begeleidde me mee naar beneden. Ondertussen was het rond 1 uur.
Beneden aangekomen, legde ik mijn armen op de keukentafel, om mijn benen en vooral onderrug in zachtheid te ondersteunen
De krampen werden sterker, aanweziger. Juul drukte zijn handen tegen mijn onderrug en masseerde me. Ik voelde Adam dalen, steeds dieper, steeds dichter, steeds intenser. ‘Het is oké Adam, we doen dit samen.’ Puur genot kon ik voelen op dit moment. De pijn was zacht aanwezig, gedragen door pure ontroering. Ik voelde zijn hoofdje zakken en alles aanraken. Mijn yoni stond ontspannen open, begeleid door zachte kreungeluiden en rustige ademhalingen. Juul was ondertussen aan het bellen met de vroedvrouw en mijn mama. Hij verlichtte ons hutje in het bos met kaarsen en vulde de ruimte met muziek. Na even aan de tafel te hebben gestaan, kreeg ik behoefte aan lekker warm water.
Ik ging in de douche staan en liet mijn onderrug de stralen van het water opvangen
Zalig was dit. Mijn vingertoppen waren ondertussen zachte cirkelende strelingen aan het maken op mijn buik. Hmm, ik voelde me zo één met alles. Plots leek het alsof ik naar het toilet moest. Ik ging even op het toilet zitten en alles wat vrij gemaakt moest worden, kreeg de ruimte. De krampen werden steeds intenser. Ik hoorde dat mijn mama en wens-papa waren aangekomen. Even had ik geen zin in anderen. Even had ik zin om enkel bij mezelf te zijn en in verbinding te blijven met Adam. Mijn benen begonnen te trillen. Rechtstaan werd moeilijk. Ik voelde tranen opkomen. De pijn werd zo aanwezig. ‘Ssht, mama, alles is oké. Ik ben er bijna. Dit is waarom het zo intens wordt. Weet je nog, we doen het samen.’ Ik deed de badkamerdeur open. Juul had ons bevallingsbad al gevuld. Mama kwam naar me toe, gaf me een zachte streling. Ze fluisterde: ’Je doet het zo goed.’
Direct ging ik in het bad liggen
Hmm, dat heerlijke warme water dat mijn lichaam zo deed ontspannen. Juul ging achter me liggen. Twee naakte lichamen die elkaar ondersteunden, twee open harten, die samen één werden. Hij streelde me, gaf me een veilige haven, een sterke basis, de kracht van liefde en vertrouwen. Leen, onze vroedvrouw kwam binnen en legde alles klaar. Ze was heel stil en toch krachtig aanwezig. Ze gaf enkele keren een sterke, vertrouwde en verzorgende blik. Mijn keel begon open te staan, om de pijn weg te ademen, weg te roepen, weg te kreunen. En toen gebeurde het. Ik schoot in mijn hoofd: “F*ck! Dit kan ik niet! Dit is onmogelijk.” Mijn hand ging naar mijn yoni, streelde het hoofdje van Adam, dat er al zachtjes uit aan het komen was. Toen voelde ik het vertrouwen terug door mij heen stromen. Alsof ik de oermoeder in mij op dat moment had aangeraakt. Na enkele keren te duwen, kwam Adam op de stroom van een orgasme aan op deze wereld. De vroedvrouw liet hem nog even nagenieten onder het water. Ik keek naar hem. Pure herkenning, dat was wat ik kon voelen. Juul streelde door mijn haren, keek me in de ogen en liet me zijn trotsheid en fierheid voelen. Ik legde Adam aan mijn borst, terwijl Juul en ik hem met bewondering, ontroering en pure liefde bekeken.
Snel daarna werd de placenta geboren
In haar kracht en liefde volgde ze Adam mooi. We legden haar in de zelfgedraaide kom van onze vroedvrouw. Versierd en verzorgd met kruiden, nadat we een afdruk hadden gemaakt van haar. Als herinnering voor wat ze allemaal heeft betekend voor ons en voor Adam. De placenta is nog drie dagen aanwezig geweest, verbonden gebleven via de navelstreng met Adam. We hebben haar verzorgd als een tweede kindje. Toen ik Adam borstvoeding gaf, bewogen zijn voeten rondom de navelstreng. Toen Adam sliep had hij de navelstreng vast met zijn tedere handje. Dit waren de momenten dat ik in elke cel voelde dat we het juiste hadden gedaan. Het was juist om de lotusbevalling in te gaan.
SOFIE
