Ik wist drie weken terug al van de kinderarts dat jij in quarantaine moest, omdat je door alle luchtweginfecties vatbaar bent. We kregen een kuur mee, zodat je niet meer zo ziek zou worden als de week daarvoor. Toen had je ineens 41.5 koorts en was je erg suf. Je had een ontsteking aan de luchtwegen. Misschien is het wel het Corona virus geweest.
Ik loop de eerste hulp binnen en loop rechtstreeks naar de bekende kinderkamer op de eerste hulp. Daar ligt mijn kleine meisje. Weer aan alle slangetjes en kabeltjes. Er was al bloed geprikt en er waren röntgenfoto’s gemaakt. De kinderarts gaf aan dat er een plek te zien was op de longen wat leek op een longontsteking. Direct werd gestart met een AB-kuur en extra zuurstof. Daar liep ik weer over de bekende gang richting de kinderafdeling. Weer werden we vriendelijk ontvangen. Weer een andere kamer met ander uitzicht. Weer het leven op z’n kop. Normaal moeten we in quarantaine, maar nu niet. Ze denken niet aan een (rs)virus, maar echt een longontsteking. Gelukkig knap je vrij snel op en na een paar dagen mag je thuis uitzieken. Eenmaal thuis krijg je een allergische reactie op de AB-kuur. We mogen ons weer melden op de Eerste Hulp. Vanuit het werk kom ik weer snel naar je toe. Gelukkig valt het mee. We krijgen een andere kuur en mogen weer naar huis.
De week erna blijft Lissa veel ziek. Ze ligt veel in bed en heeft dagelijks koorts. In november, twee maanden na de laatste opname komen we op controle bij de kinderarts. Ze ziet dat Lissa beiden oren ontstoken heeft. We mogen ons diezelfde dag nog melden bij de KNO-arts. Aldaar blijkt dat ze flinke ontstekingen heeft in de oren, een grote neusamandel en erg verkouden is. We worden in verband met het vermoeden van een slecht gehoor doorgestuurd naar het audiologisch centrum. En wat we niet verwacht hadden, blijkt toch waar: Het gehoor is slecht en dit is mogelijk op te lossen met buisjes en het weghalen van de neusamandel. Haar eerste operatie wordt gepland. Ze is dan anderhalf jaar. Het is nu een periode van weer heel veel ziekenhuisbezoeken. Alle vrije dagen en vrije uren zijn we in het ziekenhuis. Ik hoop nu dat na de operatie alles beter gaat worden.
Daar gaan we dan. Een simpele ingreep, maar het is toch spannend. Zo klein en dan al onder narcose. Eenmaal op de kinderafdeling worden we weer verwelkomd en krijgen we een bedje. Om 08. 00 uur geef ik je al en kusje en laat ik je achter op de operatietafel. Jeetje, wat is dit heftig. Binnen15 minuten ga je al naar de recovery. Daar lig je. Je neus bloedt en de verpleegsters staan bij je. Je hebt soms een dipje met ademen en krijgt soms wat zuurstof. Al snel ben je wakker en mogen we naar de afdeling. Je bent een bikkel. Toen dachten we toch echt dat alle ellende klaar was. Helaas is broer Lev aan de beurt. Hij heeft nog steeds erg veel last van neusbloedingen die niet meer stoppen. KNO-arts geeft aan dat er nog maar één optie is en dat is wederom opereren. Binnen één week sta ik weer op de OK en weer op de kinderafdeling. Elke keer denk ik weer dat het ditmaal ECHT de laatste keer zal zijn. Ik wil mensen waarschuwen voor wat een virus kan doen. Het RS-virus zet het leven op de kop bij ons. Voor heel veel mensen is dit nu het Corona virus. Ik werk zelf bij de politie en kan niet thuis blijven. Lissa blijft wel thuis. Ze is altijd verkouden en heeft bijna dagelijks koorts #stayathome
In het volgende deel zal ik over de volgende 3 operaties vertellen van mijn kleine meisje.
MARLEEN
