Sinds juli 2019 waren wij klaar voor onze kinderwens. Helaas, nog geen zwangerschap een jaar later. Ik stond er aardig relaxed in. In september 2020 gingen we naar de fertiliteitskliniek en eind november 2020 hadden we de eerste IUI-poging. Ik verwachtte er niks van, maar wat bleek: ik was zwanger!
Een missed abortion
Helaas een missed abortion bij zeven weken in januari 2021. Heel jammer en verdrietig, maar ik kon wel zwanger worden. Dat was voor mij al een overwinning! Ik zag de toekomst positief in. Wat ik pittig vond was de coronatijd. Alles was dicht. Ik had weinig om naar uit te kijken. Maar goed, ik had zoveel vertrouwen in de IUI’s. Zwanger worden zou ik sowieso.
Opnieuw zwanger
Midden in de vijfde IUI in juni 2021 vond ik het zwaarder en zwaarder worden. Ik vroeg een gesprek aan voor IVF. Vanwege de vakanties zou ik na deze IUI-poging nog één poging doen en daarna starten met IVF. Maar in die vijfde poging had ik zeven dagen na de IUI een bloeding. Ik dacht: “Goed nieuws!”. Daarna veel krampjes en borsten die niemand aan mocht raken. Dit herkende ik van mijn miskraam, dus eigenlijk had ik na die bloeding heel veel vertrouwen. En ja hoor, ik had gelijk. Ik testte iets eerder dan mocht van het ziekenhuis, maar ik zag echt hele dikke strepen en Clear Blue zei ‘2-3 weken zwanger’.
Zou ik zwanger zijn van een meerling?
Ik was vanaf moment één heel ziek, zwak, misselijk, alles stonk. Doordat er bij IUI meerdere follikels werden gerijpt, twee à drie, werd ons verteld dat de kans op een meerling 20% was. Ik wist zeker dat ik niet één kindje droeg. De klachten waren zo hevig. Bij vijf weken hing ik al elke dag boven de wc. Bij 6,5 week hadden we een eerste echo en jawel twee kloppende hartjes! Gek, maar wij schrokken er niet eens van. We hadden dit al verwacht. Wat bijzonder: het was eeneiig. Dus het had helemaal niks met de behandeling te maken. De arts dacht zelfs dat ze samen in een vruchtzak zaten. Maar wat betekent dat?
Credit: pexels
Risico’s
Vanaf dat moment ging ik Googlen en Googlen. Inmiddels had ik gelezen dat het de meest risicovolle zwangerschap is. Slik! Na zoveel jaar eindelijk zwanger en dan dit… Bij 9.3 weken mochten wij terugkomen in het ziekenhuis voor een echo. Er werd een tussenvlies gevonden, dus twee aparte vruchtzakken. Hierbij werden wij wel meteen op alle risico’s gewezen bij dit type tweeling. Ik ben dan ook heel bang geweest en kon moeilijk geloven dat het echt goed zou komen. Maar dacht al die tijd wel: “Er zijn zoveel gezonde tweelingen, daar moet ik op vertrouwen”. Naarmate de weken vorderden met goede echo’s, een goede NIPT en een goede 20-weken-GUO, kreeg ik vertrouwen. Ze zouden er komen, onze twee jongens. Ik durfde ook eindelijk wat te kopen, iets wat ik al die tijd niet had gedaan. Na 20 weken had ik hun eerste pakjes gekocht. Bij 21 weken de kinderwagen en babykamer.
Ik verloor wat bruin bloed en slijm
So far so good, tot vrijdag 22-10-2021, ik was 22 weken zwanger. Ik voelde me een beetje gek en had donderdag een keer wat bruin bloed met slijm verloren. Dit had ik wel vaker. “Als het ophoudt, geen zorgen”, werd mij telkens gezegd. De bloedingen hadden bij mij altijd een reden, bijvoorbeeld door de gemeenschap die ik had gehad. Maar dat was nu niet met geval. Ik had vanaf de 20 weken echo geen bloeding meer gehad. Ik zag die vrijdag weer wat bruin slijm, dus belde het ziekenhuis. Ik mocht meteen komen. Ik was aan de telefoon al in paniek, daar schrok ik eigenlijk van want ik ben normaal niet zo. Ik barstte in tranen uit. Mijn vriend snapte er niets van. Er was toch niks aan de hand?
Een verkorte baarmoeder
Alles bleek goed met de kindjes, maar er werd meteen al een verkorte baarmoedermond gemeten rond de 1,8 cm. Bij de 20-wekenecho was dit nog 4 cm. De artsen maakte zich niet veel zorgen. Rust moest ik houden en kreeg utrogestan tabletten. Ze waren heel positief, ook omdat ik rustig was en mijn buik ook. Ik ben nog een nachtje in het ziekenhuis gebleven, maar ze konden verder toch niks doen. Een cerclage bandje plaatsen durfden ze niet vanwege het triggeren van de bevalling. Ze waren wel duidelijk; op deze termijn kunnen ze niks doen. Ze konden de kindjes niet redden en de weeënremmers hebben geen zin op dit termijn.
Lees HIER het vervolg.
RUBY
