Michelle schrijft een reeks op Kids en Kurken. Lees eerst de eerdere delen.
Deel 1: Van onze wens naar nachtemerrie
Deel 2: Onze zoon gaat stil geboren worden
Een broertje of zusje
En hoe gek het ook klinkt; kort na de geboorte van Mickey hadden mijn man en ik al gesprekken over hoe we verder zouden gaan en wanneer wij weer het traject in wilden gaan voor een broertje of zusje. Want mocht het weer bijna drie jaar duren, kunnen wij maar beter snel weer beginnen. We hadden afgesproken dat wij bij de controle zes weken na de bevalling opnieuw het traject in wilden gaan mocht ik hersteld zijn.
Opnieuw het fertiliteitstraject in
Zes weken later was ik inderdaad hersteld en zag alles er weer goed uit. We hebben ons aangemeld voor een nieuw traject en zijn eind juni weer gestart. Wij kregen weer een ovulatie inductie met Clomid. Dat houd in dat je van cyclus dag 3 tot cyclus dag 7 (in totaal 5 dagen) en dan vanaf cyclus dag 10 om de dag naar het ziekenhuis gaat voor echo’s om op te volgen hoe de eitjes groeiden. Al snel bleek dat ik met de dosis waarmee ik zwanger werd, te heftig reageerde. Ik kreeg twee eitjes en zelfs een ronde vier eitjes. Meerdere rondes moesten wij afbreken. Stiekem waren wij er toch voor gegaan, maar helaas zijn wij niet zwanger geworden.
Veel bijwerkingen
Zes rondes hebben wij Clomid gekregen. We begonnen met 75 mg, maar gingen daarna elke ronde naar beneden wegens meerdere eitjes en cystes. Daarna zijn we over gegaan met Gonal f en Ovitrelle injecties. Vier rondes heb ik dit vol gehouden, maar wat was dit hormoon terror. Tijdens de meeste rondes met Gonal f duurde mijn cyclus wat langer dan met de Clomid. Ik kreeg vele malen meer bijwerkingen. Ik was negatief, heel erg emotioneel, veel huilen, hele dagen hoofdpijn en een kort lontje. Ik kon gewoonweg amper opgewonden kon zijn, zelfs op de momenten dat we gemeenschap moesten hebben. De pijn die ik ervaarde tijdens de gemeenschap en waardoor ik mijzelf aan alle kanten voelde falen als vrouw. Ik wilde het een kans geven maar wel tot maximaal een zekere hoogte. Ik mocht hier niet aan onderdoor gaan. We gingen het gesprek aan met onze nieuwe vaste behandelaar voor een nieuw plan. Het hoefde voor mij nog niet in de vorm van IVF of ICSI, als ik me maar beter voelde dan met de Gonal f.
Een nieuw behandelplan
We starten ronde 11 met Letrozol 1,25 mg. Ze zien hier over het algemeen meer positieve verhalen mee, we gaan ervoor! Het plan is nu dat ik begin met Letrozol op cyclus dag 3 tot cyclus dag 7 en dat ik vanaf cyclus dag 10 terug kom voor een echo om te kijken of de Letrozol wat gaat doen. En dan om de dag terug voor een echo tot het eitje groot genoeg is en we gemeenschap kunnen hebben. Afhankelijk van hoe groot het eitje is, gaan we ongeveer één week na de vermoedelijke eisprong bloed prikken om te kijken of mijn progesteron een goede waarde heeft. Dat geeft aan of ik een goede eisprong heb gehad of niet. Het plan is dat zodra we twee rondes hebben gehad dat er een eitje groeit en er een goede eisprong is geweest, dat we dan hormonen voor een paar maanden mee naar huis krijgen. Dit zodat we niet meer naar het ziekenhuis hoeven en verder thuis aan de slag kunnen. Mocht het dan na die paar maanden niet raak zijn, wordt er gekeken of we nog zes maanden zo door gaan of ander plan gaan maken. Hopelijk gaan we de juiste dosis snel vinden. En gaat dit hormoon leiden tot een prachtig kindje!
Een andere mindset
Nieuw hormoon, geen ovitrelle meer voor een eisprong en gewoon wachten tot je eisprong komt. Dat betekent in mijn hoofd best even schakelen en hopen dat mijn lichaam het weer oppakt. En daar was toen de positieve ovulatie test. Zo trots en blij om een springend ei. Maar dan rust de vraag ook of het een goede eisprong is of niet. Mijn ziekenhuis geeft aan dat als je een week na je vermoedelijke eisprong je progesteron meet en dit boven de 15 is, heb je een eisprong. Maar ze zien hem het liefst boven de 20 à 25 voor een goede kans op een zwangerschap. Ik hoopte dat ik minstens boven de 30 zou zitten!
De inwendige echo’s wennen gewoon
Ik heb mijn uitslag binnen en de progesteron was dus 40 wauw! Met veel verdriet bleek ronde 11 niet onze ronde te zijn en gingen wij vol positieve moed ronde 12 in. Op cyclus dag 13 was het weer tijd voor een echo. Tegenwoordig loop ik naar binnen en meteen door voor een echo in plaats van eerst een praatje maken. Steeds meer begin ik te beseffen dat het “normaal” voelt om op die stoel te gaan liggen voor een inwendige echo. Waar ze in het begin nog heel netjes een theedoek gaven om er overheen te leggen, vergeten ze die nu negen van de tien keer. En dat is niet alleen de medewerker die er niet aan denkt. Maar voor ik het weet loop ik door de kamer van onder uitgekleed richting de stoel. Alsof de schaamte weg is… Niet dat het prettig is om jezelf zo vaak bloot te moeten geven, maar het is inmiddels zo een routine dat ik het zelf vaak ook vergeet te vragen. Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe anderen dit ervaren. Gewenning of blijft de schaamte?
Het eitje is nog klein
Inmiddels lag ik in de stoel en werd er een echo gemaakt. Het baarmoederslijmvlies was nog maar 5,9 mm. Door de dikte van het slijmvlies weet ik al dat de eitje(s) nog niet zo groot zijn. We kijken verder. Grappig is wel dat ze mijn linker eierstok alleen kon vinden toen ik zei waar ze heen moest. Ik begin het inmiddels goed te kunnen zien. En daar was het eitje in beeld: 10,3 mm. Inmiddels weet ik dat als ik geen medicatie neem om mijn eitje te laten springen maar alleen om te laten groeien, mijn eitje vaak groeit door tot 22 à 23 mm dus we hebben nog even.
Eén follikel die groot genoeg is
Op cyclus dag 15 mocht ik weer terug komen. In twee dagen tijd was de follikel hard gegroeid. Mijn baarmoederslijmvlies was 10,8 mm wat minimaal 6 mm moet zijn en ik meestal tussen de 9 en de 10 mm zit. Wat dikker gelukkig! Hopelijk een lekker zacht bedje voor een kleintje voor de komende 8/9 maanden. Follikel 1 was 23,1 mm, die heeft de grootte dat hij op springen staat. Dus lang zou dat niet duren. Ook was er een tweede follikel; 14,2 mm. Vanaf 16 mm is de kans dat een eitje rijp is dus misschien gaat deze mee doen, misschien niet. De afspraak was in de ochtend en in de middag hebben meteen een ovulatie test gedaan en deze was positief! Nu zorgen dat manlief en ik elkaar kunnen zien de komende dagen en dan hopen wij op twaalf keer is scheepsrecht.
Zou het deze ronde raak zijn?
Alles liep perfect. Het baarmoederslijmvlies, de follikel die groeide, de duur van de de cyclus, de positieve ovulatie test op dag 15. Wij waren zo toe aan een goud eitje. Een week na de eisprong mocht ik bloed prikken of ik een goede eisprong heb gehad. Spannend!
WORDT VERVOLGD
MICHELLE
