Laura schrijft aan haar zoon: “Ik maak veel fouten in je opvoeding, maar bedenk dat ik alles uit liefde heb gedaan”

Toen ik kinderloos was wist ik het allemaal; ik had pedagogiek gestudeerd, werkte in de kinderpsychiatrie. Ik kon kinderen opvoeden als de beste, zo vond ik zelf. Hahahahah. Oke, en toen werd ik moeder. Een babytje in leven houden, dat fixte ik wel. Lekker cocoonen, borstvoeding, huid- op huidcontact, beetje rommelen. Nee, dat ouderschap had ik compleet onder controle.

Toen ik binnen 10 maanden weer een positieve zwangerschapstest in mijn hand had, dacht ik; “Ahh, dit kan ik wel!” En ik kon het… Maar wat als je kind een uitdaging is? Kijk, die slapeloze nachten daar kom je wel weer doorheen. En ook de 800 driftbuien van het kind en de 900 huilbuien van mijzelf heb ik achter me gelaten.

Ik weet precies welke opvoedingsstijl bij me past. Maar op de één of andere manier lukt het bij één kind gewoon niet. Ik kan er van huilen. Maar voornamelijk voel ik me schuldig. Want doe ik er wel alles aan, creëer ik dit niet zelf? Bovenal, hoe zou hij terugkijken op zijn jeugd? Met “Mama was altijd boos op mij?” Ik hoop het niet. Ik wil dat niet. Ik hoop dat hij ziet dat ik net zoveel van hem hou als van de anderen, en dat hij net zo bijzonder, geliefd en waardevol is.

Lieve Noudje,

Ik schrijf je een brief, en ik wil je nog heel veel meer brieven schrijven. Zodat je later weet wie je was, hoe je in je leventje stond, welke vreugde je bracht in het gezin en ook welke uitdagingen we hadden. Het is nu 14 april 2020. Het is een gekke tijd. Er heerst namelijk een virus. Het COVID-19 virus dat wij kennen als Corona. Vier weken geleden werden de scholen en alle horeca gesloten en sindsdien zijn jullie allemaal thuis. Geen school of BSO, geen kinderdagverblijf voor Joepie. Niet meer op visite bij opa en oma of spelen met vriendjes en vriendinnetjes. Over vier dagen ben je jarig, dan word je alweer vijf jaar. Afgelopen weekend hebben we dit alvast ‘gevierd’, omdat het toen zulk lekker weer was. Met 18 graden lekker in de achtertuin. We hebben voor deze dag gekozen zodat opa, kleine en grote oma en ome Ben en tante Eline nog even langs konden komen buiten. Op 1.5 meter afstand, maximaal drie personen tegelijk op visite. Je vond het jammer dat er geen springkussen stond en dat er geen vriendjes en vriendinnetjes waren. Met een trillend lipje vroeg je mij; ‘Mam, krijg ik nu geen feestje?’. ‘Als Corona voorbij is lieverd, dan krijg je nog een kinderfeestje’. Maar ja, hoe lang gaat dit nog duren? Nieuw geopende restaurantjes kunnen alweer sluiten en hoe gaat het straks met de verkoop van ons huis? We gaan dit jaar ons huis verkopen en een nieuw huis laten bouwen. Het is een spannende tijd. Maar ondanks dat de structuur van school nu weg is, doe je het heel goed. De eerste week kwam je helemaal tot rust. Het niet hoeven haasten in de ochtend doet jou goed. En mij ook. Maar echt hoor. Wij zijn ’s morgens tussen 07:45 en 08:30 het slechtste team ooit. Ik zeg 500 keer :Noud eet je broodje op’ en 600 keer ‘Noud doe je schoenen aan’. ‘Doe je schoenen aan, NOUD DOE NU VERDOMME JE SCHOENEN AAAAAN!’ Nee, de ochtenden zijn sinds de Corona een stuk relaxter geworden.

Wie ben je eigenlijk? Nou lieverd, als je dit leest terwijl je volwassen bent en ik waarschijnlijk 100.000 dingen fout heb gedaan in je opvoeding, bedenk dan dat ik alles uit liefde heb gedaan, en soms mezelf gewoon staande heb proberen te houden. Je bent een super intelligent kind. Heel sensitief, heel gevoelig en lief. Maar bij jou gaat niets vanzelf. Alles heeft kneedwerk, voorbereiding en uitleg nodig. De waarom-vraag bij jou gaat diep en met een ‘gewoon, omdat ik het je zeg’ neem je geen genoegen. Je kunt mij alles vertellen over de ruimte, het heelal, de oerknal, dino’s, Egypte en allerlei bizarre dingen (ik ben blij dat Google bestaat). Maar ‘Noud, eet je korstjes op’ daar begrijp je werkelijk niets van. Ik zal dat volgende keer voor jou Googelen. Over Google gesproken. Wij hebben Apple in huis, en in plaats van Google hebben wij Siri. Jij denkt dat Siri een persoon is en voert daar momenteel volledige gesprekken mee. Het is hilarisch! Jij bent hilarisch. Je bent een grappig kind met een fantasie waar de gemiddelde science fiction film jaloers op is. Van alles kun jij iets spannends en interessants maken. Wanneer jij aan iemand iets vertelt dan is dat de waarheid. Je vertelt het op zo’n manier dat zelfs de beste predikant er wat van kan leren. Je bent overtuigend en weet heel goed wat je wil.

Fysiek ben je beresterk. Op 17 februari 2016 liep jij los. Je was toen bijna 10 maanden oud. Toen je één jaar oud was crosste je op je loopfiets door de straat en toen je bijna drie was fietste je zonder zijwieltjes. Nu zit je op zwemles bij meester Andre. Hij is best wel streng en daar heb je moeite mee, toch doe je je best (op de momenten dat je niet met Danee aan het klieren bent). Danee is is je beste vriendin of all times. Juf Jolanda van groep 1/2a haalt jullie altijd uit elkaar in de kring en soms werden jullie zelfs buiten de kring gezet. Je wil met Danee trouwen vertel je elke dag. Bij deze verliefdheid komt een overmatige hoeveelheid uitsloverij aan te pas. Gillen, schreeuwen, gek doen, maar ook heel lief samen spelen. Nu dat jullie elkaar niet meer zien doen jullie videobellen via Whatsapp. Tante Steph en ik hebben geen flauw benul waar het in hemelsnaam allemaal over gaat, maar tering wat hebben jullie een lol samen!

Hier in dit gezin ben je de middelste. Sommige mensen zeggen: “De middelste is de moeilijkste”. Maar hoe zat het dan toen in de tijd dat jij de jongste was? Je bent geboren toen je zus 1.5 jaar was. Tijdens de bevalling had je het moeilijk gehad en je kwam met een blauw hoofdje ter wereld. Ik was op slag verliefd. En jouw haren! Jemig, ik had nog nooit een baby gezien met zo’n pruik. Fantastisch. Als baby had je weinig slaap nodig, als dreumes was je een kleine onderzoeker, een rechtopstaande baby die rondwaggelde met zijn dikke pamperkont. Als peuter was je een kleine driftkop. Bij jou was het óf schaterlachen, óf meppen en dat is nog steeds zo. Praten kun je als de beste, maar als er iets stoms is, dan vliegen de spullen door de kamer of heeft er iemand in de buurt een klap van je te pakken. Je zus is trouwens jouw redder. Ze verdedigt jou altijd en wil niet dat jij op je kop krijgt. Jullie zijn heel close en kunnen niet zonder elkaar. Jullie hebben bijna nooit ruzie met elkaar en vinden elkaar voornamelijk heel erg lief. Voor kleine Joepie zijn jullie ook lief. Toen Joep geboren werd 10 maanden geleden was jij zó trots. Jouw gezicht glom van alle kanten. Ik had nog nooit iemand zo gelukkig gezien met het krijgen van een broertje. Vorige week vroeg je of er nog een broertje kwam, want mijn buik was een beetje dik. Ik moest je helaas teleurstellen schatje, want voor alsnog zijn wij super gelukkig met jullie drietjes! En mama maar weer koolhydraatarm eten. Je bent een heerlijk kind. Elke avond voor je gaat slapen, dan zing ik wel 10 liedjes uit ‘den oude doos’ en kriebel ik je rug tot je slaapt. Ik hou van jou.

LAURA