Babyloss Awareness Week is van 9 tot 15 oktober. Dit is een week waarin jaarlijks aandacht wordt gevraagd voor babysterfte. Dit keer met ons derde kleine meisje Leonoor levend in onze armen. In 2020 verloren wij onze tweede dochter Fréderiek* Je kunt hieronder het hele verhaal lezen.
Deel 1: De echo van Fréderiek gaf mooi beeld, maar de hartactie klopte niet
Deel 2: De neonatoloog praat ons kort bij: ‘Ik maak me ernstige zorgen’
Deel 3: Alles in mij schreeuwt dat ik haar uit haar bakje wil tillen en bij me wil nemen
Deel 4: Wat er allemaal gebeurde na het overlijden van baby Fréderiek*
Inmiddels zijn wij 12 weken geleden opnieuw ouders geworden van weer zo’n wondermooi meisje, Leonoor. Ook hebben wij een vrolijke, eigenwijze kleuter van vier, Robine.
Het is zo’n groot contrast
Ik ervaar deze week nu anders en ook weer niet. Het oneindige geluk wat we voelen, met de komst van onze derde dochter, kleurt alles om ons heen! Deze liefde bestaat naast de liefde voor onze andere dochters, Robine en Fréderiek*. Als je nog een kindje mag krijgen, is de liefde voor je andere kinderen niet opeens minder groot toch? Het gemis van Fréderiek* is daarmee ook niet minder. Met dat de tijd verstrijkt ben ik juist extra nieuwsgierig naar hoe Fréderiek* zou zijn geweest. Ik voel mij zo diep bewust van alles wat ik voor Leonoor kan en mag doen. Haar warme lijfje tegen mij aanvoelen is allesomvattend en staat in zo’n contrast met het koude, onbeweeglijke, stille en prachtige lijfje van Fréderiek*, wat mij zo helder voor de geest staat.
Mijn zwangerschap was zwaar
Twaalf weken geleden ben ik opnieuw bevallen. Mijn hele zwangerschap was een strijd, fysiek en mentaal. Verbitterd en jaloers was ik op andere zwangeren die in mijn ogen (niet eerlijk, ik weet het) geen echt grote zorgen hadden en met dat de zwangerschap vorderde meer konden ontspannen in plaats van steeds meer spanning te voelen. Ik vond het moeilijk om te horen van pas bevallen moeders die het zwaar hadden met hun baby’s, terwijl ik weet hoe dat kan zijn, ik kon er niet meer bij met mijn eenzame gevoel.
Ik denk nu: “Kijk mij nou!”
In mijn tijd als kraamvrouw nu, voelde ik zó mee met mijn lijf en ziel 2,5 jaar terug. Dat was ik ook, kraamvrouw zonder baby. Mijn lijf dat bloed, melk, zweet, huilde en mijn armen die wilden dragen en wiegen, maar zo verloren en leeg voelden. Dit is een ijskoude, snijdende pijn, die ik nog steeds kan navoelen. Nu kan ik ook trots zijn op mijn lijf in plaats van dat ik huil omdat ik het gevoel had (en soms nog heb) dat mijn lijf mij in de steek heeft gelaten. Ik denk nu: ‘Kijk mij nou’ in plaats van ‘Wie ziet mij?’ , wat zich toen steeds opnieuw in mijn hoofd herhaalde, terwijl ik achter mijn denkbeeldige kinderwagen liep. Onzichtbaar als moeder van een kleine baby, maar wel vol van liefde en trots en hormonen.
Fréderiek* nemen we altijd overal in alles mee
Nu kan ik ook met mijn lotvriendin praten over het warmhouden van onze baby’s in plaats van of we onze meisjes wel of niet koel moesten houden…Wij hebben en houden de meest onwerkelijke (maar voor ons de harde werkelijkheid) én liefdevolle gesprekken over Fréderiek* en Janne* die niet meer fysiek bij ons zijn. Fréderiek* nemen we altijd en overal in alles mee. In de beleving van de zwangerschap, de geboorte, kraamtijd en het opgroeien. Het blijvende gemis dat voortkomt uit de liefde voor haar. Voor altijd!
Onzichtbare ouders
Deze week staat in het teken van bewustwording van alle baby’s die levenloos ter wereld komen, of vlak na de geboorte overlijden. Ik denk dat het goed is vaker stil te staan bij de kindjes die niet zichtbaar zijn, maar er wel zijn. De onzichtbare ouders, om welke reden dan ook.
Ken jij iemand die zijn of haar (wens)baby moet missen? Vraag naar de naam van dit kindje, vraag naar het verhaal. Je hoeft niet ‘het juiste’ te zeggen. Luisteren betekent zoveel! In het kader van de Babyloss Awareness Week, lopen wij voor Steunpunt Nova. Dit steunpunt zet zich in voor ouders die hun baby verliezen door informatie en steun te verlenen aan ouders maar ook aan zorgverleners. Wij hebben dit zelf als heel waardevol ervaren en vinden het dan ook belangrijk dat dit steunpunt haar werk voort kan blijven zetten. Als je wil, kan je een kijkje nemen op onze pagina.
Vanavond is om 19.00 The Wave of Light, en deze gaat internationaal. Omdat over de hele wereld op een ander tijdstip kaarsjes worden aangestoken, ontstaat er een wereldwijde ‘Wave of Light’ ter nagedachtenis aan alle te vroeg overleden baby’s. Doe je mee? Steek jij ook een kaarsje op? Deel jouw kaarsje in jouw Instastory.
MARTHE
Lieve Marthe, wat heb je dit prachtig geschreven. Je woorden raken me recht in mijn hart. Die lieve mooie Fréderiek. Vanavond zullen we een kaarsje voor haar branden.