Ik zat eindeloos in een fertiliteitsbehandeling, mijn huis leek een drugslab met Clomid, Fostimon, Pregnyl en Puregon. Ik startte met het pilletje Clomid. De weken en maanden verstreken, maar helaas geen zwangerschap. Klik hier voor mijn eerste blogdeel.
Het was in de zomer van 2015 dat ik startte met Puregon, nadat ik al tijden aan het rommelen was geweest met andere hormonen. We waren inmiddels dus al ruim 1,5 jaar verder, maar nog geen centimeter opgeschoten! Gelukkig was Puregon zoveel fijner in gebruik dan het middel, Fostimon, dat ik eerder gebruikte. Puregon zat in ampullen die ik in een prikpen deed. De prikpen stelde ik in op het aantal eenheden dat de gynaecoloog had aangegeven. Ik prik door middel van een mini-naaldje in mijn buik. Op wat blauwe plekjes na, was dit echt prima te doen. Ook van bijwerkingen had ik totaal geen last. Vanaf prikdag 5 moest ik om de dag naar het ziekenhuis om te controleren hoe de eiblaasjes groeiden. Bij een te snelle groei moest het aantal eenheden omlaag en als de eitjes te traag groeien stelde ik het wat naar boven bij of prikte ik langer door. Bij mij groeiden ze meestal heel mooi en had ik rond dag 14 een mooi eitje. Dat betekende dat ik dan Pregnyl moest gaan spuiten. Dat was wel een pijnlijke prik, ai! Maar alles voor het goede doel! Ongeveer 40 uur nadat ik Pregnyl had gespoten, was mijn eisprong en was mijn man aan zet, haha! Daarna was het afwachten. Twee lange weken. Bij alles wat ik voelde, dacht ik: “Zal het gelukt zijn?” Maar helaas, na 10 a 11 dagen werd ik telkens weer ongesteld. Wat een domper. We hebben dit echt heel vaak op deze manier geprobeerd, maar een zwangerschap bleef uit.
Wil je meer weten over fertiliteitsbehandelingen? Hier kan je veel meer IVF- en IUI-verhalen lezen.
In april 2016 zijn we gestart met IUI. Dit betekent dat ze zaadcellen van de man rechtstreeks in de baarmoeder spuiten. We kwamen er toen ook achter dat er met Thijs helemaal niets mis was, want dat was eerder nooit gecheckt. Na twee keer was het nog altijd niet raak en mijn menstruatie begon steeds op dag 10. Ik vond dat zelf echt te vroeg en ben gaan Googelen. Ik kwam uit bij verschillende fora en las daar positieve verhalen over Utrogestan. Dit wordt veelal gegeven tijdens IVF en ICSI. Het houdt een menstruatie tegen en het zijn bolletjes die je vaginaal moet inbrengen. Het geeft echt vieze troep daar vanonder, maar wederom: alles voor het goede doel! Ik vroeg aan de gynaecoloog of ik dat ook eens mocht proberen. Hij zei dat het waarschijnlijk geen verschil zou maken, maar ook zeker geen kwaad kon. Ik kreeg daarom na de derde IUI-behandeling voor 14 dagen Utrogestan mee. Het hielt de menstruatie inderdaad tegen, maar op dag 15, dus een dag na het stoppen van deze bolletjes, begon de menstruatie. Zo ontzettend balen! En aangezien je vaak maar zes IUI-behandelingen mocht in totaal, begon ik hem nu toch wel te knijpen.
Poging 4
We gingen er weer met frisse moed tegenaan. Poging 4 alweer. Van te voren was ik, zoals zo vaak tijdens dit traject, weer aan het Googelen geslagen. Ik was erachter gekomen dat veel dames Utrogestan langer door slikten, soms wel tot 16 weken (mits ze zwanger waren uiteraard). Ik stelde dit voor aan de gynaecoloog en hij vond ook dit weer prima. Ik kreeg dit keer voor 12 weken Utrogestan mee na de IUI. En toen, na al die vele en vele pogingen, hebben we op dag 15 voor het eerst een test gedaan. Daarvoor was het nooit nodig, want ik haalde dag 15 immers nooit. Met trillende handjes deed ik de test en legde hem weg voor een paar minuutjes. Zo spannend. Mijn hart zat in mijn keel. En toen we keken, na die eindeloze minuten, stonden daar twee streepjes! Het was ein-de-lijk gelukt! Ik was zwanger!
Lees je de volgende keer weer mee hoe deze zwangerschap verder ging en de angstige momenten die ik had in de eerste periode?
LINDA
