Ja, dat klinkt gek he? Toen wij na een zwangerschap van precies 39 weken een wolkje van een tweede kind kregen, hadden wij ook nooit voor mogelijk gehouden dat het kon. Maar het kan. Hidde is ons tweede kind. De oudste was een ‘huilbaby’, maar zo noemden we het liever niet. We zijn er eigenlijk nooit achter gekomen wat er precies met hem aan de hand was. Hij was veel ziek, sliep ’s nachts niet of nauwelijks (of op mij) en leek een lactose intolerantie te hebben. Na een maand of acht was ik zo bang voor zijn huilen, dat ik er letterlijk een fysieke reactie op kreeg. De angst dat de situatie zich zou herhalen met een tweede kind zat er flink in, maar ik wist ook dat het heel anders kon lopen. En dat bleek.
Een blauwe wolk
Hidde is geboren in een klein uurtje. Ik had vanwege een forse fluxus bij mijn eerste bevalling een verplichte ziekenhuisbevalling. Dit keer kwam de placenta keurig mee. We mochten de nacht in de verloskamer blijven salpen. Hidde was direct een droombaby: hij was heel lief en rustig. Hij wilde nog niet goed drinken, omdat de bevalling erg snel was gegaan. De verpleegkundige vertelde dat dat niet erg was. De volgende dag gingen we naar huis en stond de kraamhulp klaar. We kregen een geweldige kraamhulp waar ik, eerlijk gezegd, even aan moest wennen. Al op de eerste dag kwam ze niet direct naar boven voor mij en de baby, maar dronk ze eerst koffie met mijn man beneden en praatte ze met hem. Ik vond het toen nog belachelijk, maar na twee dagen zag ik de meerwaarde van dat koffiemoment en ontstond er ook bij mijn man een oase aan rust. Ze was ontzettend vrolijk, legde alles goed uit, had haar focus op ons en niet op de schoonmaak, maakte grapjes en speelde zelfs voor ‘kraampiet’ op haar laatste dag bij ons.
Een gek hoestje
Hidde deed het voortreffelijk. Hij werd echter wat geel, maar kwam weer helemaal zelf op kleur. Daarnaast viel hij 10% af, maar met bijvoeding kwam hier weer terug op zijn geboortegewicht. Na twee nachtjes bij mij, sliep hij op dag drie keurig in zijn wiegje ’s nachts. Er was een ding dat de kraamhulp opviel: Hidde had een ‘hoestje’. Wij hadden het ook gehoord, maar omdat hij met enorme veel vruchtwater werd gelanceerd, maakte ik me nog niet zo druk. De kraamzorg benadrukte op haar laatste dag om toch een afspraak te maken bij de huisarts, en ik beloofde haar dat als het hoestje bleef, ik een afspraak zou maken.
Huisartsbezoekje
De kraamhulp kreeg gelijk. Een huisartsbezoek leek nodig. Hidde bleef hoesten. Het klonk heel diep en pijnlijk. Ook ademde hij soms wat snel. “Dat doen baby’s allemaal. Toch?”, vroeg ik me af. De huisarts keek hem na, begreep wat we bedoelden, maar zijn longetjes klonken schoon. Ons mannetje zag er heel gezond uit en keek helder uit zijn oogjes. Helemaal waar. We mochten naar huis. Er volgde nog een tweede afspraak en uiteindelijk ook een derde. Bij de derde afspraak, met drie maanden oud, had ik beeldmateriaal van een grauw mannetje dat ‘hijgde’. Ook had ik het hoestje opgenomen. De huisarts snapte dat ik niet gerust was en stuurde ons door naar de kinderarts. En dat is waar alles veranderde. Hidde kreeg direct bij de eerste afspraak een verwijzing voor longfoto’s en bij de tweede afspraak bleek hij een luchtwegafwijking te hebben. We kregen veel informatie, waar we op moesten letten, en mochten naar huis onder een aantal voorwaarden. Eén daarvan was dat hij niet mocht afbuigen op zijn groeicurve. Veel kindjes groeiden over deze aandoening heen, dus ik maakte me geen zorgen.
Consultatiebureau
Hidde is nooit een gemiddeld kind geweest. Hij werd geboren met een goed gewicht van 3900 gram en schoot al snel omhoog op het lijntje dankzij mijn moederslagroom. Hij zag er uit als een michelinmannetje en was altijd vrolijk. Toch ontstonden er na vier maanden wat problemen met de borstvoeding. Hij meldde zich nooit voor een voeding en inmiddels dronk hij ook niet echt meer. Ik voedde op de klok, schoof wat met de tijden en haalde er uiteindelijk een voeding af. Dat ging beter, maar fantastisch was het niet. De eerste controle bij het consultatiebureau was dat ook te zien aan de groeicurve van Hidde. Hij zakte toch ineens naar beneden op zijn lijntje.
Lees HIER het vervolg
LUCY
