Vandaag de dag bestaan er al heel wat Facebookgroepen specifiek voor ouders met een kind met een allergie, uitgebreide allergieteams, gespecialiseerde diëtisten, osteopaten en kinesisten die gespecialiseerd zijn in allergieën als ook mensen die alternatieve geneeskunde beoefenen. Wel, ik heb dit pas bij mijn tweede kindje ontdekt, en ik heb inderdaad niet één, maar twee kinderen met niet één, maar meerdere (voedsel)allergieën en/of voedselintoleranties.
Op 25 juni 2016 werd ik voor het eerst mama van onze zoon Finn. Een droom van een baby, zo ziet iedereen zijn eerste eigen kind toch?! Omdat het mijn eerste was, dacht ik ook dat alles normaal was, jij niet? Want elke baby geeft toch meerdere malen per dag zijn melk terug? En elke baby heeft toch krampen? En uitslag, dat hoort er toch bij? Slapen, dat is toch ook bij ieder kind anders? En niet te vergeten, is het nu een sprongetje of tandjes waar hij last van heeft?
In het begin is het toch heel wat zoekwerk vond ik. Een osteopaat en wat medicatie hebben hem geholpen bij zijn verborgen reflux. Toen hij drie maanden werd en we overschakelden naar gewone poedermelk kreeg hij last van constipatie. Op aanraden van de kinderarts werd héparwater onze redding. Het was niet top, maar hij was er wel mee geholpen. Toch bleven er vage symptomen zijn voor mij, waar de kinderarts toen geen oor naar had, maar wel de huisarts. Zo had hij naast de constipatie ook héééél vaak oorontstekingen en altijd slijmpjes in zijn keel. Bij 8 maanden kreeg hij zijn eerste buisjes, maar ook de NKO-arts had geen oor (haha, dat is een goeie!) naar mogelijke allergieën. Hij had gewoon pech. Bij 1 jaar ben ik opnieuw bij de kinderarts geweest om toch eens een bloed- en huidtest te laten doen. Hij kreeg namelijk bij heel wat groenten en fruit ook atopische eczeem, krampen en diarree. Na de test begon ze me plots wel te geloven… (Say whaaat?!). Jaja, ook al waren zijn bloed- en huidtest negatief; nadat hij het allemaal had opgegeten stond hij helemaal in de rode vlekken. BEWIJS GENOEG! De kinderarts maakte een attest op en eindelijk kon ik hiermee naar de crèche en mijn familie! Ze moesten me nu wel geloven. Na de vaak lelijke en kwetsende (zeker niet zo bedoelde) woorden, kon ik eindelijk rust vinden. In de crèche zijn de weekmenu’s helemaal veranderd, zodat op de dagen dat hij er niet was, er worteltjes of tomaat op de menu stonden en andersom. TOPCRECHE toch!?
Nu denken jullie dat alles zo onder controle was?! Nee, nee, de constipatie bleef, hij bleef ziek worden en de atopische eczeem bleef aanhouden. Toen zijn we toch eens overgegaan van gewone groeimelk naar sojagroeimelk op aanraden van de kinderarts, al geloofde de kinderarts nog steeds niet in een andere allergie. Bij 19 maanden hebben we in overleg met de huisarts een lactosevrij-dieet uitgeprobeerd, want misschien was het al die tijd wel gewoon lactose? Na vier dagen heeft de huisarts ons doorgestuurd naar de kinderarts. Zijn atopische eczeem was nog nooit zo erg, en hij was in die paar dagen al anderhalve kilo afgevallen. Finn had blijkbaar een echte koemelkeiwitallergie en ook soja kon hij dus niet hebben. Na drie maanden, wat ongelukjes in het dieet bij oma en opa, kwam hij er bovenop en begon hij weer goed te eten en aan te komen. En nu zou je denken dat het weer goed is gekomen?! Dan moet ik je teleurstellen: ons vriendje is nu al twee jaar en vier maanden en is ondertussen ook al drie maanden op glutenvrij dieet! Onze kinderarts ging er zelfs gewoon in mee en schreef een attest uit zonder een bloedtest uit te voeren. De verschillen met en zonder gluten waren zó uitgesproken!
Na al die tijd kan ik zeggen dat mijn kind nergens meer last van heeft, geen opmerkingen meer krijgt over zijn ‘donkere wallen’ of dat hij zoveel slaapt (ja het leest het goed: naast zijn 12 uren nachtslaap, deed meneertje ook vaak een middagdut dat 4 à 5 uur duurde). Na 1 week op (ook) glutenvrij-dieet had ons mannetje geen zin meer in een middagdut. Hij heeft geen ‘donkere wallen’ meer onder zijn ogen, geen ‘ballonbuik’ of (ja zo noem ik het) ‘dretsige stinkkak’ meer. Finn is al enkele maanden een energiek mannetje met (hoe kan het ook anders) al heel veel kennis over wat hij wel en niet mag eten, en wat hij nog niet weet: hij zal een grote hulp zijn voor zijn kleine zus! Want in tegenstelling tot haar, heeft hij al bij al nog geluk gehad met zijn niet-IgE-gemedieerde allergieën en intoleranties.
CINDY
