Mijn dochter is een goede eter. Niet gedacht dat ik dit ooit zou gaan zeggen. Als baby dronk ze namelijk niet. Ziekenhuisopname volgde en met behulp van logopedie heeft ze leren drinken. Vervolgens hebben we nog negen maanden maagzuurremmers gegeven en verschillende technieken moeten gebruiken om haar goed te laten drinken. Vanwege de reflux begonnen we met vier maanden met vast voedsel. Dit ging er meteen goed in. Wortel, bloemkool, courgette, pompoen. We begonnen met groenten en daarna ook met wat fruit. Banaan, appel, alles ging er in als zoete koek. Ook pap, brood en andere koolhydraten gingen prima. Aardappel, rijst, pasta. Ik maakte zelf alle hapjes en dochter at braaf alles op. Ik voegde vis en vlees toe en ook een boterham ging er wel in. Op een gegeven moment gaven we ook potjes voeding en ook dat at ze zonder tegenstribbelen. Binnen 10 minuten was er een potje leeg en daarna ook nog yoghurt of appelmoes. We genoten er van hoe goed onze dochter at. Ze werd een heerlijk mollige dreumes. Na al onze zorgen over haar drinkgedrag in haar eerste maanden, was het nu onwijs dankbaar werk om te koken en alles opgegeten te zien worden. Op het consultatiebureau zagen we een lijn die als een raket omhoog ging de eerste maanden van haar leventje. Eindelijk een normale curve!
Toen ze de 1 gepasseerd was, ging ze steeds meer met de pot mee-eten. Ze at hetzelfde als wij en het ene gerecht ging er beter in dan het andere. Maar honger had ze altijd. Naarmate ze ouder werd, bleek er geen rem te zitten op haar honger. Ze vroeg de hele dag om eten. Appels, banaan, rozijntjes, koekjes. We hadden niet echt een ritme, hielden ons aan twee tussendoortjes per dag en drie maaltijden. Maar ach, als er een koekje meer werd gegeten, daar letten we niet zo op. De groeispurt die ze maakte bleef aanhouden en ze liep eigenlijk vanaf die tijd een of twee kledingmaten voor op haar leeftijd. Voor verschillende dingen waren we vaak op controle in het kinderziekenhuis. Daar werd ons ook een paar keer gemeld dat onze dochter wel erg hard groeide. Zowel in de lengte als breedte. Toen zijn we iets beter gaan opletten. Maar man, wat is dat lastig. Een keer een tosti als lunch, vla als toetje. Als je kind iets te zwaar is, kunnen die dingen dus ook niet. Ben je op visite, dan zou je dus eigenlijk moeten zeggen dat je kind iets niet mag, terwijl de rest van de kinderen het wel krijgt. Ik ben er niet goed in. Mijn dochter is een lekkerbek en geniet van eten. Ik geniet van het feit dat ze alles goed op eet en openstaat voor nieuwe dingen die ze nog nooit geproefd heeft. Zo eet ze gewoon Thaise kippensoep mee, probeert ze sushi, is ze dol op feta, spruitjes en alle soorten pasta. Het is heel fijn om te koken voor een peuter die zo aan het smullen is. Iedereen vindt ook dat ik daar gewoon van moet genieten en me geen zorgen moet maken om haar gewicht. Mijn dochter is ook echt niet te dik, maar gewoon lekker stevig.
Waar ik me wel zorgen om maak is de manier waarop ze met eten omgaat. Er zit geen rem op, ze kan slecht omgaan met lekkers dat op tafel staat. Als ik met een vriendin aan een kop koffie zit en er staan chocolaatjes op tafel, dan blijft dochterlief smeken. Terwijl ze heus al iets gehad heeft en er ook duidelijk afgesproken is dat er geen tweede chocolaatje gepakt mag worden. Ze blijft dan zeuren, hoe vaak ik ook weiger. Of ze pakt het stiekem. Alsof ze haar moeilijke start wat betreft eten probeert in te halen met haar eetlust van nu. ’s Ochtends wordt er al gevraagd wat we ’s avonds gaan eten. Een kwartier na de lunch kan ze al vragen om iets anders, ook al is dag in dag uit het antwoord ‘nee’. We proberen lekker veel te bewegen met haar, op vaste tijden te eten en vooral gezond te eten. Zodat we ook af en toe eens lekker naar de snackbar kunnen, of een snoepje kunnen nemen. En dat doen we dus ook gewoon. Zolang ze op gezond gewicht zit, ben ik vooral heel blij dat ik geen moeilijke eter (meer) heb. Het laatste bezoek aan het consultatiebureau gaf aan dat onze dochter prima op haar eigen curve groeit. Deze is aan de hoge kant, haar BMI zit in het oranje gebied wat betreft overgewicht, maar niets schokkends. In tegenstellingen tot ervaringen die anderen hebben met het consultatiebureau, werd ons niet verteld op streng dieet te gaan. Gewoon opletten, consequent blijven en een gezonde eetstijl aanbieden. Dat laatste is vooral een uitdaging. ‘Mond leeg eten voordat er een nieuwe hap genomen wordt’, is de laatste paar weken het leerpunt.
Hoe eten jullie kindjes? Gaat alles er in of is het dagelijks een strijd?
KELLY (klik hier voor haar Instagram)
