19 December 2018, de dag dat de vlag uitging bij ons nieuwe huis. Niet omdat wij zo blij waren met ons net gekochte huis (wat ook zo was!), maar omdat het de dag was dat Matteo na 5,5 week ziekenhuis thuis kwam. Mijn moeder en beste vriendin hadden het hele huis versierd en het was super fijn om thuis te komen met onze kleine jongen. Dit is het huis waar hij zal opgroeien en wat hij ‘zijn huis’ gaat noemen. Ik droomde lang van deze dag en wat was ik intens gelukkig. Wat ik echter niet wist was dat het eigenlijk wel heel spannend was. In het ziekenhuis heb je de monitor die ik in het begin heel eng vond, maar die later heel vertrouwd was! Ook de verpleegsters zag ik als veilig. Ik weet nog dat ik in het begin nog regelmatig de neonatologie-afdeling belde met vragen. Ik heb nooit kraamhulp gehad, omdat ik er vanuit ging dat ik na al die weken in het ziekenhuis het wel zelf kon. Overdag ging het op zich goed, maar zodra het dan nacht werd en ik moest gaan slapen dan kwam de angst weer om de hoek kijken. Ademt hij wel en is hij niet te warm? Ik was overbeschermend en soms sliep ik niet omdat ik zeker wilde zijn dat hij veilig was. Ook wilde ik hem het liefst bij mij in bed hebben, wat ik ook heel vaak deed. Ik merkte dat dit tijd en vertrouwen nodig had en uiteindelijk ging het beter.
Omdat Matteo veel te vroeg geboren is, heb ik altijd het gevoel gehad dat ik dat moet compenseren. Hij heeft zo hard voor mij gevochten, dat ik ook alles moet geven. En met alles bedoel ik letterlijk alles. Ik zat veel thuis omdat Matteo de eerste twee weken niet naar buiten mocht en wat doe je dan? Lang leven online winkelen!! Ik heb zoveel geld uitgegeven aan spullen die we niet nodig hadden, maar waarvan ik op dat moment dacht dat Matteo dat wel écht nodig had! Ik hield hem de hele dag bij mij, hij lag altijd op mijn borst. Ik voelde heel erg dat ik tijd met hem moest inhalen. Tijd waar hij eigenlijk nog in mijn buik had moeten zitten. Aangezien ik hem niet tot 40 weken in mijn buik kon dragen, wilde ik hem graag op mijn buik dragen. Ik legde hem nooit in de box en wilde hem alleen maar liefde geven. Wat vond ik dit heerlijk!
Wat ik ook echt een ding vond was het kolven. Het kostte Matteo te veel moeite en kracht om zelf uit mijn borst te drinken, daarom gaf ik hem maar één keer borstvoeding per dag met een tepelhoedje omdat zijn mondje nog te klein was. Toen Matteo in het ziekenhuis lag zorgde ik voor hem op de momenten dat ik daar was en daarnaast kolfde ik. Thuis was dat toch wel wat meer, want ik moest hem zijn fles geven en daarna ook nog kolven voor nieuwe melk. Het was heel zwaar en uitputtend, maar omdat moedermelk het beste is voor je baby deed ik dit met liefde. Uiteindelijk na 11 weken liep mijn productie terug. Normaal gesproken als je borstvoeding geeft heeft je baby regeldagen waardoor ze meer drinken en je productie toe neemt. Ik had dat niet omdat ik kolfde en hier toen geen idee van had. Ik heb uiteindelijk na veel research zelf regeldagen gehouden maar dit mocht niet baten. Na 12 weken moest ik stoppen met borstvoeding geven, omdat ik niet meer genoeg produceerde. Wat was ik hier verdrietig om. Ik voelde mij ‘weer’ tekortschieten. Nu weet ik beter en heb ik gezien dat hij op kunstvoeding ook gewoon hartstikke goed groeit.
Nu is Matteo inmiddels negen maanden oud en wilt hij niet in de box of maar heel even en zit hij liever bij mij! Hij leert wel steeds beter zichzelf te vermaken en dat vind ik leuk om te zien. Op latere leeftijd wil ik niet dat hij een verwend kind wordt en zal ik er ook alles aan doen om dat te voorkomen. Maar voor nu doe ik gewoon waar ik mij goed bij voel. Ik heb mijn handen vol aan hem en dat doe ik met liefde, want hij heeft ook voor mij zo hard zijn best gedaan. Ik heb nog steeds moeite met Matteo ergens achter laten en dat doe ik daarom ook niet vaak. Ook heeft hij pas één keer bij zijn oma geslapen en heb ik dit nu al een hele tijd niet gedaan, omdat ik daar nog niet klaar voor ben.
Qua shoppen gaat het ook beter. Matteo heeft nu ongeveer alles wat er qua babyspullen en speelgoed maar bestaat. Ik weet dat het komt door wat wij hebben meegemaakt en ik kan er niets aan doen. Hij verdient het allerbeste, hij verdient de wereld! Als ik de wereld kon kopen dan zou ik hem die geven!!
GLADYS (klik hier voor haar Instagram)
