Kou. IJskoud. Sneeuw. Uitglijden. Glad. IJs. Wind in je gezicht. Gele sneeuw. Vallen. Regen. File. Zomaar een aantal steekwoorden van dingen die je tegenkomt als je op wintersport gaat. Klinkt geweldig toch? Klinkt in mijn oren als de ideale situatie om een baby mee naar toe te nemen. Dus dat doen wij dan maar he. Op reis naar de kou met een baby van zeven maanden. Top idee. Als je niet zo van de sarcasme bent, stop dan met lezen. Niet klagen niet, gewoon einde verhaal.
Dus. Terwijl ik dit type vertoeven wij in het Oostenrijkse zonnetje (klinkt al een stuk positiever toch). Overdag genieten wij van de mooie pistes, het lekkere eten, een heerlijk witbiertje in het zonnetje en ‘s avonds spelen we heel veel spelletjes. Dikke prima. Maar we zijn wel met onze lieve baby op stap. Nu moet ik er bij zeggen dat we met opa’s en oma’s op pad zijn, dus ik mag echt niet klagen. Ze passen op Sophie zodat wij lekker kunnen skiën en zo. Top. Nu ga ik weer verder met klagen. Zo ben ik. Hier een aantal dingen die met een (lief, knap, schattig, leuk) baby’tje nét ietsjes anders zijn als je op wintersport gaat.
Reizen
A. Autorijden en dan 13 uur lang. Vliegen deden we al eerder en ik moet zeggen dat je met een vliegtuig een stuk minder file hebt (newsflash). We hebben zo’n vier uur in de file gestaan. Één groot feest. Hoe vermaak je dan je baby? Cadeautjes geven maakt weinig indruk. Verleiden met snoepjes heeft weinig zin. Kiekeboe is 30 seconden leuk (oké Sophie vindt dit 30 minuten leuk, maar ik niet). Lastig dus. Waarom rijden we niet gewoon over de vluchtstrook?
B. Als je met een baby op autovakantie gaat, moet je vaak stoppen. Heel vaak stoppen. Pauze voor dit, pauze voor dat. Denk je gezellig te eten in een heerlijk wegrestaurant, Sophie ook wat te eten. Ik wil Sophie helpen met eten. Ligt Sophie haar eten (letterlijk, ik overdrijf niet) door heel het wegrestaurant. Fijn Sophie. Tschüss wegrestaurant, wij zijn er weg van.
C. Sophie verschonen bij een Duits benzinestation. Kijk in principe is het daar goed geregeld. Maar als je een beetje op mij lijkt, kun je ten eerste de baby verschoon wc niet vinden en ten tweede plast je baby dan al haar kleren onder. Loop je dan met een natte baby tegen je aan, te zoeken door heel dat doolhof wat een wegrestaurant heet, betaal je voor de wc, zit de baby verschoon wc (hoe noem je zoiets!) ergens anders. Poortje van de wc waar het dus niet is weer terug door, weer met natte baby en alle toestanden de trap af klimmen en verder op zoek. Zweten als een otter. Het was allemaal de schuld van mijn vriend. Daarom. Hij had moeten weten waar de baby verschoon wc was (en ook hoe je zo’n hok noemt).
D. Die maxi cosi’s. Ik heb zo veel enge verhalen gelezen over hoe slecht die dingen zijn voor baby’s dat ik minstens tien keer per minuut moet checken of ze nog wel ademt.
Tijdens de vakantie
A. De zon. Sophie houdt niet van zon. Einde punt A.
B. Sophie haar skipak. Sophie houdt niet van het aantrekken van haar skipak. Einde punt B.
C. Slapen op één kamer met Sophie in een campingbedje. Korte samenvatting: voor niemand is dit fijn. Sophie snurkt (sorry lieve baby, love you, maar het is waar, en ja oké je bent verkouden, en nee dat maakt het snurken niet minder erg). Dus. Sophie snurkt = mama ligt wakker. + Sophie huilt in slaap (is heel zielig maar) = weer mama ligt wakker. Sophie haar luiers zijn niet meer waterdicht = mama moet Sophie ‘s ochtends erg vroeg verschonen. Tel dit bij elkaar op en het is een wonder dat mama de berg nog niet is afgevallen. Moe!
D. De kinderwagen door de sneeuw duwen. Vroeger had ik respect voor langlaufers maar joh, wat een watjes. Kinderwagen duwen door sneeuw, DAT is pas een sport. O ja, voor de geïnteresseerden, effect op mama: zweten als een otter.
Wat kan ik toch zeuren he. Want eigenlijk ben ik super happy. Het in de auto zitten met mijn twee liefdes vond ik al genieten. Lekker met z’n drietjes, zonnetje, heerlijk. Zo knus en dicht bij elkaar. Daarnaast ben ik net uiteten geweest met mijn vriend, dus we hebben hier op vakantie ook echt quality time. Heerlijk en dankbaar dat onze lieve familie op Sophie past. Ook houd ik enoooorm van skiën. Vorig jaar heb ik het moeten missen door zwangerschap (ik voel een volgende klaagblog opkomen, wie nog meer), en nu kan ik weer heerlijk mee de pistes af racen. En Sophie in haar skipak, hou op met me. Veeeel te schattig.
Wat ik misschien een beetje probeer te zeggen met mijn ‘geklaag’ (besef ik me pas nadat ik dit geschreven heb), insta life is niet hetzelfde als real life. Natuurlijk hebben wij het hier heerlijk en is het genieten geblazen. Maar het is soms ook gewoon bekvechten en een krijsende baby. En daar post niemand foto’s van, want ja likes enzo. Zo ik heb mijn zegje weer gedaan hè.
Mocht iemand mijn adviezen nog opvolgen (ja ik ben me er van bewust dat nu echt iedereen is afgehaakt): op wintersport met een baby is geweldig! Als je een oppas bij je hebt dan. En als je niet om slapen geeft. En als…. Nee grap. Het is genieten! (Meestal. Oké ik hou op).
Liefs,
ESMEE (klik hier voor haar Instagram)
@mamensoof
