‘Als je moeder bent dan voel je het, je weet het, je ontkent het, maar je geeft uiteindelijk toe. Jouw lieve kind heeft het druk, niet qua activiteiten maar van binnen in haar lijfje, haar hoofdje. Chaos en hyperactiviteit domineren en rust is ver te zoeken’
Ik ben zo’n moeder, een moeder van een lief hyperactief meisje die vooral erg druk is in haar doen en laten is en in haar denken en haar ‘zijn’. Onrust waait door haar heen en laat zich van buitenaf vooral in wiebelen, constant kletsen en tic gedrag herkennen ook beheersen paniek en angst met enige regelmaat haar dag. Wanneer je diagnose ADHD krijgt denk je even … “en nu dan?!“ Stiekem wist je het, maar bevestiging is altijd werkelijkheid. Aan het ‘drukke’ waren we wel gewend, maar het constante ‘doe eens rustig’ leek wel een plaat die bleef hangen.
Er moest iets gebeuren….
Altijd zijn wij bezig met voeding. Wat is gezond? Wat kan je beter laten? Het was altijd al een onderdeel in ons huishouden. Het leek mij dan ook erg interessant wat stoppen met suiker zou doen voor de onrust die mijn dochter voelde. Je hoort vaak het excuus als kinderen druk zijn: ‘zo heb je de hele snoep pot leeggegeten?’ Of de welbekende ‘Sugar rush’ die ze krijgen op een feestje na het ongelimiteerd grijpen naar taart, gevulde snoeptorens en flessen limonade. ’Nee hoor dit is limo zonder suiker!’. Wij wisten beter. Ook in deze snoepjes en limo zat suiker. De welbekende verborgen suikers, ook wel zoetstoffen. Aan de slag gingen we! Limonade werd vervangen door water, fruit werd in grote aantallen gekocht. De fruithapjes van mijn zoontje goot ik in een ijsjesmalletje en werd een heerlijk ijstoetje. Een jaar lang heb ik elk etiket gelezen en bestudeerd. Zo werd ik steeds creatiever in het bedenken van vervangingen. Veel merken spelen al in op de suikervrije behoefte en deze maken het dan iets eenvoudiger. Gelukkig heb ik twee fruitmonsters wat al veel ‘zoete’ trek wegneemt.
Langzaamaan is het bij ons ‘normaal’ geworden. We weten nu niet beter en ondanks dat het altijd nog best een doolhof is, vinden we altijd wel een weg. Of het haar ADHD ook aanzienlijk verminderd? Hier twijfel ik soms over, maar feit blijft wel dat overmatig suiker eten en lekker snoepen niet echt bijdraagt en dat het weglaten van de suiker zeker bij ons iets van de onrust wegneemt. Dit zal niet voor iedereen zo zijn, maar voor ons werkt het.
Dat ze nu rustig na een feestje of verjaardag thuis binnenloopt en haar verhaal kan vertellen is al anders dan rollend van de achterbank uit de auto vallen. Of als een tornado druk binnenstormen en totaal geen touw meer kunnen vastknopen aan wat ze eigenlijk vertelt. Deze voorbeelden zijn voor mij bevestiging genoeg. Er zijn veel onderzoeken gedaan bij ADHD en voeding ook hier over zijn zoals velen onderzoeken vooroordelen en de meningen verdeeld. Wat werkt wel, wat werkt niet? Het is één van de velen dingen waar het internet mee vol staat, maar waarvan de definitieve uitslag nog niet bekend is. Daarom doe ik eigenlijk altijd waarvan ik denk dat het beste is. Het werd uiteindelijk ook iets van ons samen. Iets van het gezin. Samen met haar boodschappen doen en haar grondig de etiketten zien bestuderen deed me deugd. Het was niet iets wat ik van haar afnam, nee ze deed zelf gewoon ook echt goed mee!
Thuis was inmiddels alles redelijk op de rit……Check! Dus we trokken het experiment door tot buitenshuis feestjes en ook de schooltraktaties werden aangepast. In de klas staat een grote pot gevuld voor haar hier pakt zij wat uit als er een kindje jarig is. Deze blijft echter lang gevuld, want ook de lieve jarige houdt vaak rekening met haar en dan voelt ze zich ook altijd even bijzonder. Iemand die speciaal voor haar iets maakt en aan haar denkt, waardeert ze enorm! Iedereen denkt mee en met de tijd zorgde dit er ook voor dat de acceptatie hierin een feit werd. Conclusie? Voor ons is het experiment gelukt! Ondanks dat ik soms nog best wel zoekende ben, is ook dit gewoon weer een onderdeel van onze ‘way of life.’
Vaak krijgt ze de vraag van kinderen op een feestje of ze het niet erg vindt of ze hoorg ‘dat vind ik echt zielig voor je’ vaak. Haar antwoord daarop is: “nee ik vind het niet erg…en …nee, ik ben niet zielig”. Inmiddels kan zij namelijk net zo genieten van haar brownie op basis van dadels en cacao als een ander van een punt slagroomtaart.
IRIS
