Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Laat je email achter via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een bericht zodra er een nieuw deel van deze reeks wordt geplaatst!
Lees eerst deel 1: Wij vonden ons droomhuis op een bijzondere plek en deel 2: Gladys emigreert met haar gezin naar een warm en zonnig land en deel 2: Gladys: “De eerste nacht in ons huis in Spanje was vreselijk: ‘Hoe kon het dat we hier niet aan hebben gedacht?’, zei ik tegen mijn man”
Hoewel de eerste nacht bloedheet was, was de tweede nacht al beter. We hadden ventilatoren gekocht en dit maakte het een stuk beter om te slapen. De airco’s lagen al weken buiten te wachten om geïnstalleerd te worden, maar in augustus ligt Spanje een maand zo goed al plat in verband met de hitte. Een monteur hadden we vrijwel gelijk na het kopen van de airco’s al geregeld, alleen moesten we daarop wachten. En dat soort kleine dingen zijn wij niet gewend vanuit Nederland, waar je alles de volgende dag in huis hebt en waar alles gelijk nog geïnstalleerd kan worden. Maar zoals ik al zei mañana, mañana is de nieuwe mindset en dat is heerlijk. Het komt wanneer het komt en tot die tijd redden wij ons prima met onze ventilatoren.
Scheve hobbelige vloeren en muren die niet goed gestuct werden
Ondanks dat wij er al woonden werd er nog steeds hard gewerkt aan ons huis. We hadden van tevoren alles goed gepland en doordacht. Maar in iedere verbouwing – zelfs in Nederland – heb je tegenslagen waardoor het langer duurt of anders loopt dan gepland. Ook wij hebben veel tegenslagen gehad, van scheve hobbelige vloeren, muren die niet goed gestuct werden en aannemers en bouwers die steeds meer steken lieten vallen. Maar ook dit hoort erbij en wij zijn nooit bij de pakken neer gaan zitten en optimistisch doorgegaan en op zoek gegaan naar andere mensen. Uiteindelijk is ons huis aan de binnenkant geworden zoals wij willen en dat was soms met een kleine omweg, maar dat is prima.
Na een paar keer code geel met maar 3 druppels regen, nam ik het minder serieus
Toen wij er net een paar weken woonde, kregen wij in oktober code geel voor regen. In Spanje regent het niet vaak, maar we zijn altijd gewaarschuwd dat als het regent het met bakken uit de lucht komt. Dus we waren een soort van voorbereid en ik was wel altijd alert met code geel. Maar na een paar keer code geel ontvangen te hebben en 3 druppels die vielen, nam ik het iets minder serieus. Tot 27 oktober.
In 10 minuten gingen we van code geel naar code rood
We hadden die dag ervoor weer code geel ontvangen en dit keer regende het wel wat harder. Die ochtend twijfelde ik of ik Matteo naar school wilde brengen. De angst dat het zou losbarsten en hij vast zou komen te zitten op school en ik hem dus niet kon halen overwon en dus besloot ik hem niet naar school te brengen. Eigenlijk gek want in Nederland zijn we echt veel regen gewend, maar dit voelde anders. Die dag regende het, maar over het algemeen verliep het rustig. Tot einde van de dag. Toen gingen wij van code geel naar code rood in 10 minuten. Het was echt alsof de hel losbrak! Het begon keihard te waaien, regenen en onweren.
Takken sloegen tegen de ramen en onze zonneschermen werden half losgerukt van de muren
Ik ben niet zo snel bang voor het weer, maar ik merkte toen echt dat ik bang was en voornamelijk voor mijn kids. Takken sloegen tegen de ramen, onze zonneschermen werden half losgerukt van de muren.. Binnen enkele minuten viel er niet normaal veel regen. Het kwam via de ramen, voordeur en in ons washok/keuken zelfs via de plinten omhoog. De stroom viel uit en het was opeens pikdonker in huis. “Het komt goed jongens, we maken het gewoon gezellig.” Ik heb de kinderen opgepakt en op de bank in de gang gezet met een filmpje aan op de iPad ter afleiding en we zijn als een gek gaan dweilen. Het regende zo hard dat het letterlijk dweilen met de kraan open was.
Hele bruggen werden weggespoeld
Ik had boven snel flessen water en wat eten neergezet, indien we naar boven moesten vluchten. Ons huis ligt naast ons dorp, een stuk hoger op een heuvel. Wij hadden niet door hoe erg de schade op dat moment in ons dorp was want we stonden zelf in overlevingsstand. Toen er geen uitzicht was op verbetering heb ik de kids in bed gelegd en zijn wij de hele nacht doorgegaan met dweilen. Ik heb een stofzuiger waar je water mee kunt opzuigen, maar het kwam met zulke grote hoeveelheden naar binnen dat die binnen no time vol was. De stroom kwam gelukkig terug. We kregen berichten van bezorgde familie en vrienden dat het er beneden in ons dorp heftig aan toe ging en dat hele bruggen werden weggespoeld.
Auto’s werden meegesleurd alsof het speelgoedauto’s waren
Door ons dorp loopt een soort rivier die droog ligt en waar mensen normaal lopen om hun hond uit te laten. Deze was helemaal tot de rand gevuld en overstroomde. Auto’s werden meegesleurd alsof het speelgoedauto’s waren. Het was echt bizar en verdrietig om te zien. De rivier de Túria, waar wij naast wonen, was helemaal overstroomd en uit zijn oevers getreden. Het hele natuurgebied, waar wij afgelopen zomer graag kwamen om even lekker af te koelen met de kids, was verwoest. Weggeblazen door de hoeveelheid water..
Er was geen drinkwater meer te krijgen
Gelukkig hadden wij de nacht doorgewerkt en kregen wij halverwege de dag het huis eindelijk wat droger. Geen enkel huis is hierop gebouwd en iedereen om ons heen had wel lekkage. De een heftiger dan de ander. Ook dat hoort er een beetje bij als je in Spanje gaat wonen. De volgende dag hadden wij geen water uit de kranen maar gelukkig wel stroom. De supermarkten waren helemaal leeg. Er was geen drinkwater meer te krijgen. Wij hadden wel wat grote flessen drinkwater in huis, maar daar ben je ook zo doorheen. Als volk zijn wij niet goed ingelicht van te voren en niemand was hier op voorbereid..
We zijn niet alleen elkaars vrienden hier, maar ook elkaars familie
Gelukkig hebben wij in die tijd een hele fijne groep vrienden uit de buurt om ons heen verzameld en probeerde iedereen elkaar te helpen. Eén vriendin bracht ons flessen met water en bij de andere vriendin konden wij douchen (sommige dorpen waren gelukkig minder erg getroffen). Je gaat zo terug naar de basics als je geen water uit de kraan hebt en dus niet fatsoenlijk je handen kan wassen, douchen of de wc kan doorspoelen. Onze vriendschappen hier zijn in een stroomversnelling gegaan, omdat we allemaal geen familie hier hebben waar wij op terug kunnen vallen. We zijn niet alleen elkaars vrienden hier, maar ook elkaars familie. En dat is fijn. Dat we op elkaar kunnen rekenen en op elkaar kunnen bouwen!
Door alle stress die we allemaal hadden, maakte dit ons weer even gelukkig
Zelf hebben wij ook vrienden kunnen helpen. Toen ik nog in Nederland woonde ben ik in contact gekomen met Eline en zij zou samen met haar man en twee zoons rond dezelfde tijd als ons naar Valencia emigreren. Haar dorp was nog erger getroffen dan dat van ons en zij kwamen hun dorp niet eens meer in na boodschappen te hebben gedaan. Ook al hadden wij elkaar nog nooit gezien, wilde ik ze graag opvangen. We konden ze dan geen warme douche bieden, maar wel een fijn bed en een dak boven hun hoofd. En de klik was er meteen want je zit allemaal in hetzelfde schuitje. De kinderen konden fijn spelen en dat was voor ons allemaal een goede afleiding want de scholen waren gesloten en door alle stress de we allemaal hadden, maakte dit ons weer even gelukkig.
As we speak maken wij ons weer op voor een storm
Door DANA – zoals ze de natuurramp noemen – zijn er heel veel mensen overleden, levens verwoest, want mensen zijn alles kwijt geraakt.. het is echt vreselijk verdrietig.. nu maanden later zijn ze nog steeds bezig met het opruimen van alle schade die DANA heeft aangericht. De angst is hoog en as we speak, zitten wij weer allemaal binnen met code oranje en maken wij ons weer op voor een storm. Scholen zijn deze week weer dicht omdat er weer zoveel regen wordt verwacht en is gevallen afgelopen maandag. Ziekenhuizen hebben hun afspraken gecanceld en er worden overal voorzorgsmaatregelen genomen. Wat er in oktober is gebeurd, mag nooit meer gebeuren.
Spijt hebben wij niet, want het leven hier is verder geweldig
Op zo’n moment denk je wel waar zijn we aan begonnen. Waar hebben wij ons kinderen mee naar toe genomen. Maar spijt hebben wij niet, want het leven hier is echt geweldig en daar neem ik jullie graag in mijn volgende blog weer in mee!
GLADYS
Insta: @gladys.cheryll
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Laat je email achter via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een bericht zodra er een nieuw deel van deze reeks wordt geplaatst!
