Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Laat je email achter via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een bericht zodra er een nieuw deel van deze reeks wordt geplaatst!
Ouders stuurden mij een email met zorgen
In november, toen het schooljaar alweer een tijdje bezig was, kreeg ik een bericht van de ouders van Nova. Ze vertelden dat ze zich zorgen maakten over haar concentratie. Thuis was ze druk, snel afgeleid en zat ze ongeconcentreerd aan haar huiswerk. Of ik dat in de klas ook zag?
Ik had nog niets bijzonders opgemerkt
Ik moet eerlijk zeggen dat ik op dat moment niets bijzonders aan Nova had gemerkt. Ze was een slimme en gestructureerde leerling die haar werk altijd af had. Maar ik nam de zorgen van haar ouders serieus en nodigde ze uit voor een gesprek.
We hadden een goed en heel open gesprek
Tijdens ons gesprek gaven de ouders aan dat het maken van huiswerk thuis een flinke strijd was. Nova leek overal tegelijk mee bezig te zijn: ze stond op, pakte andere dingen, raakte afgeleid door haar omgeving. Ook merkten ze dat ze soms moeite had met luisteren. Ik deelde mijn observaties en gaf aan dat ik in de klas geen opvallende concentratieproblemen bij haar zag.
Nova had zelf ook ideeën
Nova zat erbij en knikte. “In de klas gaat het gewoon goed,” zei ze zelfverzekerd. Ze gaf aan dat ze een wiebelkussen fijn zou vinden, omdat stilzitten soms lastig was. Ik vond dat een goed idee en stelde voor dat ze ook gebruik kon maken van de staanplek achter in de klas als ze behoefte had aan beweging. Haar ouders stemden in en we spraken af om in contact te blijven.
Ik besloot haar heel bewust te observeren
Na ons gesprek besloot ik Nova wat bewuster te observeren. Niet alleen of ze haar werk af kreeg, maar ook hóé ze dat deed. Al snel begon me iets op te vallen. Nova was inderdaad nog steeds een harde werker. Haar planning was uitstekend, ze wist precies wat ze wanneer moest doen. Maar tussen de momenten van geconcentreerd werken door, zag ik toch iets anders. Ze friemelde met haar potlood of een elastiekje, staarde regelmatig voor zich uit en leek soms even afwezig tijdens klassengesprekken. Als ik haar dan iets vroeg, had ze het vaak tóch gehoord en wist ze een goed antwoord te geven.
Ik kon niet ontkennen dat er opvallend gedrag te zien was
Ik bleef opletten, probeerde haar gedrag in verschillende situaties te bekijken. Haar resultaten leden er niet onder, maar ik kon niet ontkennen dat er een bepaalde onrust in haar zat. Een soort onzichtbare energie die haar steeds nét een beetje van de taak wegtrok.
Dit had ik niet vaak meegemaakt
Meestal zag ik bij drukke of ongeconcentreerde kinderen duidelijke patronen in hun gedrag: wiebelend op hun stoel, kletsen met klasgenoten, onafgemaakte opdrachten. Maar bij Nova was het anders. Ze presteerde goed, haar werk was af, en toch voelde het alsof er iets onder de oppervlakte speelde.
Deze puzzel wilde ik graag oplossen
Nu ik deze dingen zag, besloot ik haar ouders opnieuw uit te nodigen voor een gesprek. Niet om te evalueren, maar om samen verder te kijken. Was Nova écht ongeconcentreerd, of werkte haar hoofd misschien gewoon nét iets anders dan dat van andere kinderen?
Lees HIER verder.
IRIS
