Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen
Hij zit daar maar, compleet verzonken in een virtuele wereld
Ik moet eerlijk zeggen: het frustreert me. Elke keer als ik mijn zoon zie gamen, groeit mijn irritatie. Hij zit daar maar, compleet verzonken in een wereld vol virtuele gevechten en spannende missies, terwijl ik hem al zo vaak heb aangespoord om een bijbaantje te zoeken. Hij is zestien, bijna zeventien. Oud genoeg om iets te doen met zijn tijd en om te leren wat het betekent om verantwoordelijkheid te nemen. Maar nee, hij lijkt niet te luisteren. Hij zit liever binnen, achter dat scherm, terwijl ik mezelf op mijn veertiende al in het zweet werkte.
Waarom lukt het mij niet mijn zoon hetzelfde besef bij te brengen?
Toen ik zijn leeftijd had, werkte ik in een winkel. Elke zaterdag stond ik vroeg op om kassa te draaien en rekken in te vullen. Dat deed je gewoon. Het gaf me niet alleen een gevoel van zelfstandigheid, maar het leerde me ook de waarde van geld en wat het betekent om ergens voor te moeten werken. Dat was belangrijk voor me. Het heeft me geholpen om te groeien en mijn eigen weg te vinden. Dus waarom lukt het mij niet om mijn zoon hetzelfde besef bij te brengen? Waarom lijkt hij totaal niet geïnteresseerd in een bijbaantje?
Ik weet dat ik soms streng klink als ik het onderwerp aansnijd
“Je kunt toch wel rondkijken? Gewoon een paar uur per week,” zeg ik dan. Maar elke keer krijg ik hetzelfde antwoord: “Mam, ik hoef geen bijbaantje. School is al druk genoeg.” En ik weet dat school niet makkelijk is. Hij haalt zijn cijfers net, met moeite, maar hij haalt ze. Toch denk ik dat het hem juist goed zou doen om eens buiten dat klaslokaal te kijken. Om te leren hoe het is om met andere mensen samen te werken, verantwoordelijkheid te dragen en te ervaren hoe het voelt om je eigen geld te verdienen.
Dit is niet genoeg, dit is niet de realiteit
Maar wat doet hij? Gamen. Urenlang. Ik zie hem lachen, vloeken, overleggen met vrienden via die headset. Hij zit in een andere wereld, eentje waarin hij duidelijk gelukkig is. En natuurlijk wil ik dat hij gelukkig is. Welke ouder wil dat niet? Maar er is ook een stemmetje in mijn achterhoofd dat zegt: dit is niet genoeg. Dit is niet de realiteit. Straks is hij achttien, klaar met school, en heeft hij nooit gewerkt. Geen idee wat het betekent om een dag hard te werken of om voor een baas te staan.
Hij ziet het nut niet
Laatst had ik een gesprek met hem. Een serieus gesprek. Geen verwijten, geen boze toon, gewoon een poging om hem te laten begrijpen waarom ik dit belangrijk vind. “Kijk,” zei ik, “Het gaat niet alleen om het geld verdienen. Het gaat om wat je ervan leert. Het gaat erom dat je jezelf ontwikkelt, dat je begrijpt hoe de wereld werkt.” Hij haalde zijn schouders op. “Ik snap het wel, mam, maar ik zie het nut niet. Ik red me toch prima zonder?”
Het blijft aan me knagen
Dat raakte me. Want ergens heeft hij gelijk. Hij redt zich. Zijn cijfers zijn niet geweldig, maar hij haalt het. Zijn uitgaven redt hij van zijn zak- en verjaardaggeld. Hij is geen probleemkind. Hij is respectvol en aardig. Maar toch, het knaagt. Ik wil dat hij meer ziet van wat de wereld te bieden heeft. Dat hij leert wat werken met je doet, hoe het je sterker maakt. En eerlijk? Ik wil ook dat hij mij begrijpt. Ik werk nog steeds hard, elke dag weer. Ik wil dat hij inziet wat dat betekent.
Verwacht ik teveel?
Soms vraag ik me af of het probleem misschien bij mij ligt. Verwacht ik te veel? Misschien zijn dingen veranderd sinds mijn jeugd. Misschien is het normaal dat jongeren tegenwoordig minder snel gaan werken? Maar zelfs als dat zo is, wil ik niet opgeven en hem blijven aansporen. Ik zie het nut namelijk wél.
TANYA
vanaf 16 geen zakgeld meer.
Het klinkt misschien raar, maar het is een skill om net genoeg te studeren om een 6 te halen, en eentje waar je later wellicht meer aan hebt dan je denkt. Om het anders te fraseren: het is een skill om te weten wanneer je ergens genoeg tijd in hebt gestoken voor een voldoende resultaat en daar dan vrede mee te hebben. Zolang het voldoendes blijven zou ik me daar niet al te druk om maken.
Blijkbaar komt hij financieel ook rond, en houdt hij met dit alles tijd over om te doen wat hij leuk vindt. Een goede werk-prive balans. Hij leert skills op andere vlakken dan jij op zijn leeftijd, leren doet hij ook wanneer hij gamed. Dat kan idd betekenen dat hij meer moeilijkheden gaat vinden wanneer hij zichzelf financieel moet gaan onderhouden, maar ook dat komt waarschijnlijk wel op zijn pootjes terecht.
Zolang de situatie niet is dat jij tegen je zin in heel hard moet werken zodat hij kan gamen, gaat het goed genoeg zo.
Als een kind hele dagen en avonden aan het huiswerk zit dan snap ik dat je hem/haar niet kunt opschepen met een baan. Maar als ze de hele dag gamen zou ik persoonlijk zeggen: je gaat werken. Op die leeftijd de hele dag gamen is niet gezond, als je hier als ouders niet de controle over kunt hebben met bv max 2 uur gamen dan wordt het tijd dat ze elders verantwoordelijkheid leren. Bovendien heeft hij toch tijd zat om zelf geld te verdienen ipv z’n hand op te houden? Het kan zijn dat hij onzeker is over hoe hij het moet aanpakken, dat had ik tenminste wel, maar dat is iets waar je als ouders hem in kunt begeleiden!
Ik zal het je uitleggen waarom . Femenisme is zo ver gegaan dat mannen , veelal zonder male model figuur opgevoed zijn . Mannen zijn sacrificable en altijd fout in de huidige maatschappij . Mannen hebben geen kans op het beloofde leven . Mannen zijn altijd schuldig , vrouwen initiëren 70 + en afgestudeerd werd 90+ procent plus van scheidingen , vaak zonder significante reden .
Om vervolgens de kinderen te verliezen en met financieel verplichting. Mannen worden niet gewaardeerd in de huidige maatschappij . Mannen delen deze info en je zoon is waarschijnlijk bekend met MGTOW en red pill community . Ik ben trots op hem hij kiest voor zich zelf en laat zich niet gebruiken door een maatschappij die hem bedankt met afwijzing opoffering , devaluation , toxit masculinity.
Ben trots dat je zoon een echte man is die genoeg zelfrespect heeft om hier boven te staan
Sommige opmerkingen
bah bah.jullie pamperen de kinderen. met gevolg. bij druk burnout. lui. geen verantwoordelijkheid hebben. Dat is bijna de hele generatie. uitgesloten van jongeren die wel goed zijn opgevoed.
Herkenbaar hoor.
Wij hadden de regel, tot je de middelbare school hebt afgemaakt krijg je zakgeld, en kledinggeld. (standaard bedrag)
Daarna moet je voor je eigen financiën zorgen. (behalve de zorgverzekering, dat ging pas in op hun 18e)
Dit zeiden we, op een goeie manier, met regelmaat, dus de kinderen wisten precies waar ze aan toe waren.
En heel belangrijk: we hielden ons eraan!!
Met wat voor zielig verhaal ze ook kwamen!!
Dus we gaven hen advies om alvast een buffer op te bouwen, oftewel om te sparen, zodat ze konden overbruggen als ze niet gelijk een bijbaan konden vinden.
En af en toe gamen, geen probleem toch?
Wel een tijdslimiet.
Bij ons max anderhalf uur per dag.
Dit was een hele duidelijke afspraak waar we ons ook aan hielden!!
Werdt er moeilijk gedaan, dan ging de wifi uit, en ging het van de speeltijd af van de volgende dag.
Dat gaf mij minder frustratie.
En de kinderen weten waar ze aan toe zijn.
Ouders horen voor hun kinderen te zorgen, toch? Dat is hun taak. Kinderen hebben maar één taak: zo goed mogelijk hun best doen op school. Werken, komt later pas.
Wie betaald zijn telefoonabonnement? Zijn gamecomputer? Wie betaald de cadeaus als hij een feestje heeft? Wie betaald zijn uitjes met vrienden? Wat is er afgesproken over toekomende kosten? Daar zou een prikkel moeten zijn om te gaan werken. En nee, dat hoeven niet veel uren te zijn. Eerst school, dan bijbaan en dan vrienden en gamen. Die prikkel krijgt hij niet door een moeder die vertelt hoe zij het vroeger deed. Wel door een moeder die met hem meedenkt én een moeder die niet alles voor hem betaald. Succes! Het lijkt me lastig want pubers en pubers zijn verschillend. Hier begonnen ze met 13 en 14 al als afwashulp in een restaurant. Omdat ze het graag wilden. Omdat ze graag een rijbewijs willen als ze 18 zijn. Omdat ze weten dat wij niet alles voor ze kunnen betalen. Helaas. Gelukkig hebben ze er plezier in.
Beste A….
Wie betaalt……..enz enz…
Betaalt is met een t.
Klopt.
Mijn zoon is ruim 17 en heeft al zijn 3e baan in 3 jaar tijd. Grotere locatie, meer mogelijkheden, hij is zelfs gevraagd om shiftleider te worden als hij 18 is. Hij werkt hard en graag en ergens tussen de 9 en 20 uur per week. Hij studeert, gamed, kijkt met ons films en series en doet af en toe wat leuks met vrienden. Ik ben trots op hoe hij in het leven staat 🥰
Hij moet al zoveel en heeft het al druk? Waar haalt hij dan de tijd vandaan om dagelijks uren te gamen?
Miss moet hij die uren aan school spenderen zodat hij iets ruimer in de cijfers komt te zitten.
Of anders lekker aan het werk. Geldkraan dicht, wifi uitzetten weet ik veel. Tegenwoordig is de jeugd overal te beroerd voor. Worden overal moe van, kunnen mentaal niks dragen. Wij als ouders zijn hier verantwoordelijk voor. Ze moeten een schop onder hun kont krijgen. Er wordt een hele softe generatie grootgebracht momenteel…
Tegenwoordig is de jeugd helemaal niet overal te beroert voor. Mijn zoon van 13 wil heel graag een bijbaan, zijn vrienden hebben ook allemaal gesolliciteerd bij de supermarkt of lopen een krantenwijk. Ze hebben er plezier in, vinden het leuk om hun handen uit de mouwen te steken en houden er ook nog geld aan over. Daarnaast sporten ze allemaal graag en veel. En er zijn ook kinderen die liever gamen. Die moet je misschien een beetje helpen/forceren. Zodat ze er achter komen dat werken en geld verdienen ook veel doet met je zelfvertrouwen en je portemonnee.
zeur niet zo! dat vonden jou grootouders ook van jou namelijk dat jij een verpeste verwende generatie was en dat zegt elke oude generatie over de jongere. zoek maar op naar oude Griekse quotes daar staat precies dit: de kinderen van nu houden van luxe, hebben slechte manieren en moeite met autoriteiten. hebben een grote mond tegen ouderen, en zijn liever lui dan moe. de kinderen van nu zijn tiranen (Socrates 469- 388 b.c)
Waarom krijgt hij nog zak geld geef hem gewoon geen geld meer laat hem maar het van eigen geld betalen werken is belangrijk en niet het zelfde als stage
Ben het volkomen eens met jou en degenen die ook vinden dat een bijbaantje op je 16e volstrekt normaal is. Gewoon op zaterdag in een winkel (misschien Mac of een broodjeszaak als hij houdt van gratis happen😂). De voordelen zijn legio: je kunt sparen voor wat duurdere zaken ( ik vergat te vermelden dat ik zelf vond en vind dat ik geen wandelende flappentapper was/ben). Mijn jongens kregen vanaf hun 16e geen zak- of kleedgeld meer: als je iets wilt kopen, spaar je er zelf maar voor. En inderdaad: ze leren de waarde van het geld kennen (begonnen te sparen voor hun rijbewijs) en mijn man en ik hadden toegezegd te betalen wat ze tekort zouden komen, en – als ze drank en drugs lieten staan, alles. Dat hebben we ook gedaan. Ook spaarden we voor ieder € 50 p.m. en dat hebben we uitgekeerd op hun 18e, op voorwaarde dat het bedrag (totaal € 10.000,00 pp) zou worden besteed aan (het aflossen van) hun studie, of voor inrichting van een (toekomstige) woning. De oudste heeft het geld gebruikt voor zijn opleiding tot piloot ( totale kosten € 120,000,00) en de jongste liet het op een spaarrekening staan totdat hij op zichzelf ging wonen en het geld toen gebruikte voor de inrichting van zijn appartement. Dus ja….
Eens met Kimo. Persoonlijk vind ik dat je teveel jezelf op je zoon projecteert.
Als jongeren en student heb ik nooit een bijbaan gehad. Dat had ik ook echt niet gered.
Later als (alleenstaande) moeder dit dik en dwars met de kinderen die ook de krantenwijk meededen ingehaald. Ik werkte en werkte alleen maar en met name mijn oudste dochter ook (achteraf gezien had ik misschien toen toch beter het paard eruit kunnen doen) ook al is hij 21 jaar bij me geweest. Voor mijn dochter was het teveel dat ook kwam dat ik oververmoeid was en daarin onredelijk veel vroeg. Teveel.
Gelukkig zijn ook mijn kinderen allemaal goed terecht gekomen.
mljn advies, geniet van je zoon, laat los die bijbaan en je zult nog verrast zijn later hoe goed werk hij kan doen met zijn IT skills!
ik had op die leeftijd genoeg aan stages lopen (10 weken, 10 weken & 20 weken over 3 jaar studietijd mbo) en in combi met studeren was het best veel mentaal. zeker omdat tegenwoordig alles online gegooit wordt van het huiswerk tot de boeken. als ik thuis kwam was ik gaar om dan nog een bijbaantje te nemen? daar had ik de mentale capaciteit niet meer voor… ik ben pas nadat ik gestopt ben met hbo gaan werken en werk nu alweer bijna 3 jaar. en als je zo graag wilt dat ie werkt kijk dan of er iets mogelijk is in de vakantie periodes.
Lastige situatie hoor! Thuis laten zitten en gamen met z’n maten of werken en dan het licht uit je ogen zuipen. Kun je daarna gaan klagen dat hij nooit thuis is en alleen maar werkt en zuipt. Netelige kwestie…
Als hij 18 wordt draai je de geldkraan dicht en misschien zeggen: betaal je eigen ziektekostenverzekering maar.
Ja, heb ik ook gedaan. En mijn zoon werkte al al 14 jarige als afwashulp. Kreeg geen kleding geld. Moest alles toen duur hebben aan merkkleding. Maar hij heett allemaal zelf betaald. Zelf de iPhone afgelost met werken. Hij moest toen wel werken om zijn maandelijkse kosten te betalen.
ik heb het ook gered zonder een bijbaantje te hebben gehad. Oké, in de vakanties had ik wel een baantje voor zo’n 4 weken, maar verder naast school heb ik nooit gewerkt. Ik had geen interesse in dure ( merk) kleding of make-up, dus kon het ook prima redden met mijn zakgeld en kleedgeld. ik ben nu bijna 60 en heb het al die jaren prima gedaan op de arbeidsmarkt.
ik denk ook niet te veel zakgeld. Wel alle dingen zelf laten betalen. Mocht hij kleedgeld krijgen ook net genoeg voor de nodige dingen. Ik weet ze zijn jong maar een beetje verantwoordelijkheid en een bijbaantje maakt ze niet minder. Onze 3 kinderen hebben allemaal een krantenwijk gehad. Ook dat levert soms veel strijd maar ze zijn er niet slechter van geworden
Hoeveel zakgeld krijgt hij? Mijn pubers kennen op die leeftijd 30 euro per maand. Geloof mij, dat is niet genoeg als je leuke dingen wilt doen met vrienden. Een avondje bioscoop kost al gauw 25 euro, film met drinken en iets lekkers. Dus zakgeld verlagen indien nodig en verjaardagsgeld eisen dat de helft in de spaarpot gaat of op de spaarrekening. Moet jij eens kijken hoe snel hij een baantje heeft. En vertrouw erop dat hij op een gegeven moment nadoet wat zijn vrienden doen. Als die werken volgt hij snel genoeg.
Fijn dat je zelf werkte vanaf je 14e, maar jouw zoon is jou niet en wat voor jou toen paste hoeft niet voor hem ook te passen. De middelbare school en het hele puber zijn is ingewikkeld genoeg voor veel jongeren en als het nu gewoon prima met hem gaat, snap ik eerlijk gezegd niet dat je je hier zo druk om maakt. Zelf werkte ik ook niet tijdens de middelbare school omdat er genoeg andere dingen waren die mijn aandacht en energie vroegen. Ik ben nu bijna 25 en het is helemaal goed gekomen, met zowel het leren omgaan met geld als met het leren verantwoordelijkheid te nemen. Als een baantje nu voor hem niet past moet je dat als moeder, naar mijn mening, accepteren en respecteren. 16/17 is hartstikke jong en hij heeft nog een heel leven om te groeien op dat vlak.
Als school echt al druk genoeg is, en hij het redt zonder baantje, zou ik het nu laten. Ik had mijn eerste bijbaan ook pas na de middelbare school, omdat het te druk was. Na school is er nog genoeg tijd om te werken.
Zelf ben ik 22 en ook altijd fanatiek gegamed, cijfertjes net gehaald maar werkte er wel altijd hard en veel naast.
Uit eigen ervaring is de grootste reden dat jongeren niet werken is dat ze genoeg krijgen thuis (zakgeld + kleedgeld, maar dan nooit shoppen), niet bezig zijn met hoe duur t later is (studie, nieuwe gaming PC..).
En voor sommige komt t gewoon later tijdens de studie of daarna voor t eerst. We/ze redden ons wel.
Een jongen van bijna 17 hoeft u toch geen zakgeld meer te geven. ik zou de afspraak met hem maken vanaf je zeventiende verjaardag stoppen we met zakgeld geven. Ook geen kleedgeld meer. Dan moet hij wel gaan werken. Hij woont toch ook gratis bij jullie dan mag dit er op die leeftijd tegenover staan. het is belachelijk dat hij zo met zijn vrije tijd om gaat en u maar werken om hem te onderhouden.
idd je mag iets terug verwachten. een bijbaantje hoort er gewoon bij. waarschijnlijk geeft ie niet veel om kleding of zakgeld die leven niet in de echte wereld. ik zou eisen dat hij tenminste iets gaat doen.