Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Mijn kinderen begonnen al met zeuren in de auto
Ik mis mijn moeder. Elke dag. Maar op sommige momenten voel ik het extra sterk. Zoals afgelopen zondag, toen we op bezoek gingen bij mijn schoonmoeder. “Moeten we écht mee?”, zeurden ze al in de auto. En hoewel ik ze streng toesprak en zei dat ze hun oma moeten respecteren, begreep ik ze eigenlijk maar al te goed.
Mijn moeder was de liefste oma
Mijn moeder overleed toen mijn jongste net één was. Ze was mijn rots, mijn steun, mijn voorbeeld. En wat was ze een lieve oma. Het soort oma waar je als kind tegen aan kroop met een dekentje en warme chocomel. Die je meenam naar de kinderboerderij, die eindeloos geduld had bij het voorlezen van hetzelfde boek, en die echt zag wie je was. Mijn moeder was zacht, warm, belangstellend. De band die ik zelf met mijn oma had, was al bijzonder. En mijn moeder zette dat voort voor mijn kinderen. Totdat het niet meer kon. Sindsdien probeer ik iets van die band terug te vinden voor mijn kinderen. In mijn schoonmoeder, de enige oma die ze nog hebben. Maar hoe graag ik het ook wil: het klikt niet.
Ze mogen haar niet
Mijn kinderen zijn acht en tien. Op een leeftijd waarop ze steeds beter kunnen uitleggen wat ze voelen. En wat ze voelen bij hun oma, is vooral… ongemak. En soms zelfs afkeer. En het stomme is: ik kan ze geen ongelijk geven.
“Ze zegt altijd dat we stil moeten zijn.”
“Ze vindt alles stom wat we leuk vinden.”
En eerlijk: ze hebben gelijk. Mijn schoonmoeder is streng. Ze houdt niet van rommel, lawaai of fantasie. Ze vindt dat kinderen “gewoon” moeten doen en zeker niet druk. Die ene keer dat ze een spelletje wil doen is het altijd domino, iets anders wil ze niet. Ze toont geen interesse in de belevingswereld van de kinderen, stelt geen vraag maar begint over een onderwerp wat haar wel ligt. Het zijn kleine dingen, maar ze stapelen zich op. Een kind voelt het feilloos aan wanneer het niet gewenst is. Wanneer iemand ze niet echt ziet of waardeert. En hoe vaak ik of mijn man, haar zoon, ook probeer te bemiddelen, het blijft botsen.
Ik wil het zó graag anders zien
Want het doet pijn. Ik gun mijn kinderen die warme, veilige oma-band. Zoals ik die zelf had met mijn oma. Zoals ik die heb gehad met mijn moeder. Dat je je als kind ergens thuis voelt, zonder dat je je hoeft in te houden. Dat iemand je knuffelt, koekjes voor je bakt, en oprecht geïnteresseerd is in jouw wereld. Ik wil niet dat mijn kinderen later zeggen: “Ik vond mijn oma eigenlijk niet zo leuk.” Maar ik weet dat ze dat nu eigenlijk al denken.
Mijn schoonmoeder is duidelijk van een generatie met een andere opvoeding
Het is heel dubbel want mijn schoonmoeder is niet per se een slecht mens. Ze is wie ze is: een vrouw van een andere generatie, met een andere opvoeding. Ze heeft niet geleerd om affectie te tonen. Ze weet niet goed wat ze met kinderen aan moet, ze kan onvoldoende op ze afstemmen. Ze kan lief zijn, maar op een manier die mijn kinderen niet aanvoelen. En ze heeft een scherpe tong — zelfs ik moet me soms vermannen als ze weer eens een botte opmerking maakt.
Een deel van mij begrijpt haar, een ander deel wil haar door elkaar schudden
Waarom kan ze niet wat zachter zijn? Wat liever? Waarom ziet ze niet hoe hard ik mijn best doe om haar een plek te geven in ons gezin? Waarom kan ze niet proberen contact te maken op hún niveau? Het hoeft niet groots of meeslepend. Een simpele glimlach, een luisterend oor, een beetje interesse. Het zou al zoveel schelen.
En dan voel ik me schuldig
Omdat ik verlang naar iets wat er simpelweg niet is. Omdat ik mijn overleden moeder projecteer op iemand die haar plek nooit had willen innemen en kan innemen. Omdat ik van mijn kinderen verwacht dat ze iets voelen wat niet vanzelf komt. Ik probeer te accepteren dat mijn kinderen hun oma niet leuk vinden, en dat dat legitiem is. Ze worden niet echt gezien. Ze voelen zich niet fijn, niet veilig bij haar. En ik kan ze daar niet in dwingen.
EVELIEN
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
