Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Laat je email achter via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een bericht zodra er een nieuw deel van deze reeks wordt geplaatst!
Lees meer blogs uit de reeks van Juf Iris
Ik zat klaar voor een spannend gesprek
Ik zat klaar na schooltijd in mijn lokaal. Binnen vijf minuten zal een belangrijk gesprek van start gaat. De schoolpsycholoog komt de uitslag van het intelligentieonderzoek van Noah bespreken. Zijn ouders hebben lang aangedrongen op dit onderzoek, overtuigd dat hun zoon hoogbegaafd is en daarom onder presteert.
De psycholoog begint te vertellen…
Ze vertelt eerst over zijn werkhouding: Noah heeft duidelijk zijn best gedaan, ook bij moeilijke opgaven bleef hij doorzetten. Ze ging al snel door naar de resultaten, de spanning was dan ook om te snijden. “Dan nu de resultaten…”, start ze. In tegenstelling tot de verwachting van ouders blijken er hele andere cijfers naar voren te komen: Noah scoort beneden gemiddeld.
Ik voel de spanning toenemen…
Ik voel de spanning in de lucht toenemen terwijl de psycholoog rustig de cijfers uitlegt. Noah heeft vooral veel moeite met abstract denken, werkgeheugen en verwerkingssnelheid. Dit verklaart zijn leerachterstand en waarom hij het in de klas zo moeilijk heeft. Maar ik schrik ook. Het past totaal niet in het beeld dat zijn ouders van hem hebben. En ik moet eerlijk toegeven: ook voor mij kon het nog beide kanten op gaan.
Zijn vader zegt direct:
“Dat kán niet kloppen”
Zijn moeder trekt haar wenkbrauwen op:
“Maar we weten zeker dat hij slim is”, zegt ze, alsof de uitslag een vergissing moet zijn.
Zijn vader knikt instemmend. “Zijn zussen zitten allebei op het vwo. In onze familie zit iedereen op een hoger niveau. Noah is geen uitzondering. Dat kan niet.”
De psycholoog haakt er direct op in
Ik werp een snelle blik op de psycholoog, die geduldig blijft. “Intelligentie is niet per se erfelijk in de zin dat elk kind hetzelfde niveau moet hebben,” legt ze uit. “Soms zijn er verschillen, zelfs binnen één gezin.”
Zijn moeder schudt haar hoofd. “Maar hij was als peuter al zo pienter! Hij kende de namen van alle dinosaurussen.”
De psycholoog knikt begripvol. “Dat kan. Intelligentie is complex. Maar de testresultaten laten zien dat Noah vooral moeite heeft met leren zoals dat op school gevraagd wordt.”
Zijn ouders kijken elkaar aan. De vader wrijft over zijn kin. “Maar betekent dit dan dat hij nooit naar het gymnasium kan?”
Ik adem diep in. Dit is het moment waar ik tegenop zag.
Wat betekent dit voor Noah’s toekomst?
De psycholoog is duidelijk. “Het gymnasium is erg theoretisch en vraagt veel van zijn cognitieve vaardigheden. Op basis van deze testresultaten is het niet realistisch om te verwachten dat Noah daar gelukkig zal worden.”
Zijn moeder’s ogen worden groot. “Maar hij heeft gewoon uitdaging nodig! We hebben altijd gedacht dat hij zich verveelde in de klas.”
Ik probeer voorzichtig aan te geven wat ik in de klas zie
Ik meng me voorzichtig in het gesprek. “Ik snap dat het moeilijk is om te horen, maar we hebben al een tijd gezien dat Noah niet tot leren komt, niet omdat hij zich verveelt, maar omdat de stof hem echt veel moeite kost. Hij heeft moeite met automatiseren, onthouden en verbanden leggen.”
Zijn vader zucht diep. “Dus hij is dom?”
De psycholoog schudt direct haar hoofd. “Absoluut niet. Intelligentie is meer dan alleen een IQ-score. Maar hij heeft wél extra ondersteuning nodig om tot leren te komen.”
Ik zie de grote teleurstelling op hun gezichten. Dit is niet het toekomstbeeld dat ze voor hun zoon hadden. Maar het is ook de realiteit.
Hoe gaan we Noah nu helpen?
Na een lange stilte stelt zijn moeder de vraag die ertoe doet. “Wat kunnen we nu doen?” Haar stem klinkt al wat zachter, minder strijdlustig.
De psycholoog glimlacht begripvol. “Wat belangrijk is, is dat we Noah ondersteunen op een manier die bij hem past. We kunnen kijken naar extra begeleiding, een aangepast leertraject en een schooladvies dat hem wél succeservaringen geeft.”
Ik knik. “Er zijn veel mogelijkheden. Het belangrijkste is dat hij gelukkig wordt.”
Ouders gaan met een lastige boodschap naar huis
Zijn ouders zijn stil. Dit nieuws moet even landen. Ze kwamen binnen met het idee dat hun zoon hoogbegaafd zou zijn, en gaan nu naar huis met een totaal ander beeld. Maar ik hoop dat ze uiteindelijk zullen inzien dat het niet gaat om wat zij hadden gehoopt, maar om wat Noah echt nodig heeft.
Als ze opstaan om weg te gaan, leg ik mijn hand even op zijn moeder’s arm. “Noah is een fantastische jongen. Laten we met elkaar goed gaan kijken wat hij nodig heeft om te groeien.”
Ze knikt langzaam. “Ja…” zegt ze zacht.
Duidelijk is dat we dit nieuws eerst allemaal even goed moeten laten bezinken, zowel ouders als ik.
IRIS
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Laat je email achter via de roze button onderaan deze blog, dan krijg je een bericht zodra er een nieuw deel van deze reeks wordt geplaatst!
