Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
Lees eerst deel 1: Indra: “Ik lees in mijn dochter (14) haar telefoon: ‘Ik moet oppassen, stel dat mijn moeder mijn telefoon controleert’, ik schrik me rot, wat is hier aan de hand?”
Mijn dochter zit met een serieus gezicht op de bank en begint te vertellen…
Twee dagen later. Het is zaterdagmiddag en we zitten met z’n drieën in de woonkamer. Mijn man op de bank, ik in de stoel ernaast. Onze dochter zit tegenover ons, haar benen opgetrokken, haar gezicht serieus. Ze kijkt even naar mij, dan naar haar vader.
“Ik heb het aan Lisa verteld,” zegt ze plotseling. Haar stem is zacht.
“Lisa?” vraag ik, een beetje verrast.
Ze knikt. “Ja van school. Ik vond het spannend, maar ik moest het gewoon kwijt. Ze is een lieve vriendin.”
“Wat zei ze?” vraagt mijn man, terwijl hij rechtop gaat zitten.
Ze zucht diep. “Ze vond het raar. Ze schrok ook wel een beetje. Ze zei: ‘Maar hij is een volwassene, dat klopt toch helemaal niet?’ En toen ik zei dat hij had voorgesteld om af te spreken, werd ze helemaal stil.”
Wat als Lisa niets ervan had gezegd?
Mijn hart breekt opnieuw. Wat als Lisa niets had gezegd? Wat als niemand haar deze spiegel had voorgehouden?
“En wat voelde je toen ze dat zei?” vraag ik voorzichtig.
Ze kijkt naar haar handen. “Dat ze gelijk had. Dat ik het diep vanbinnen ook al wist, maar gewoon niet wílde weten. Hij zei zulke fijne dingen. Hij maakte me zekerder. Maar… het klopt niet. Dat zie ik nu.”
Mijn man staat op, pakt haar thee en komt dan weer naast haar zitten. Hij kijkt haar aan met die rustige, kalme blik van hem.
“Lieverd,” zegt hij, “ik ben zó trots op je dat je dit vertelt. En zo open bent naar ons”
Ze krijgt tranen in haar ogen, maar glimlacht ook een beetje.
Samen pakken we haar telefoon
“Maar,” vervolgt hij, “nu moeten we er ook echt iets aan doen. Dit contact moet stoppen. Helemaal.”
Ze knikt langzaam. “Ik wil dat denk ik ook. Maar ik weet niet hoe. Wat als hij boos wordt? Of doorgaat met andere accounts?”
Ik schuif mijn stoel dichterbij. “Ik snap dat je erover nadenkt. Maar daar gaan wij je bij helpen. Jij hoeft dit niet alleen te doen.”
We besluiten samen haar telefoon erbij te pakken. Ze ontgrendelt hem, iets wat ze een week geleden nog nooit vrijwillig zou hebben gedaan.
We beginnen met het maken van screenshots
We beginnen met het maken van screenshots van de gesprekken. De foto’s, de berichten, alles wat als bewijs kan dienen. Ik merk dat mijn handen een beetje trillen terwijl ik het doe. Daarna blokkeert ze zijn account. Ze doet het zelf, met een diepe zucht en trillende vingers. “Zo. Weg,” zegt ze zacht.
We bespreken of ze ook haar Snapchat-profiel wil verwijderen. Ze aarzelt, maar besluit dat het misschien beter is. “Voor de zekerheid,” zegt ze. “Dan kan hij me in ieder geval niet terugvinden.”
Dan bespreken we de volgende stap.
“We moeten hier melding van maken,” zegt mijn man. “Bij de politie. Dit mag niet. Hij mag niet zomaar contact zoeken met een minderjarige.”
Ze schrikt even. “Gaan ze me dan ondervragen? Of… hem opzoeken?”
“Weet je,” zeg ik, “wat jij gedaan hebt, is niet strafbaar. Jij bent een kind. Hij is de volwassene. Jij hebt niets verkeerd gedaan. Maar we moeten zorgen dat hij dit niet nog een keer bij iemand anders doet.” Maar dat is iets voor later, eerst deze stap.
Ze besluit Lisa te contacten
Later die middag krijgt ze een appje van Lisa. Ze leest het en glimlacht. “Ze zegt dat ik superstoer ben. En dat ik haar alles mag vertellen, altijd.”
Onze dochter stuurt haar een spraakberichtje. “Hey Lisa, bedankt hè. Echt. Je hebt me geholpen om te doen wat ik eigenlijk allang wist. Ik ga het nu echt stoppen.”
Die avond zitten we samen op de bank, een film aan, dekentjes over ons heen. We weten dat we er nog niet zijn, er komt vast nog een gesprek met de politie, misschien hulp van school of een professional – maar we hebben de eerste stap gezet. Samen.
Nu moet ik alleen nog bedenken hoe we verder gaan met haar telefoongebruik: blijf ik haar telefoon inkijken of geef ik haar het vertrouwen dat ze zelf de juiste keuzes kan maken nu ze deze ervaring heeft? Ik weet het nog niet…
INDRA
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram te volgen.
In de telefoon van je dochter kijken daar zou ik geen gewoonte van maken, maar het is goed dat je hebt aangevoeld dat er écht iets speelde. Dit is een rete-moeilijke situatie en jullie hebben het goed gedaan. Chapeau daarvoor! Ik ben opgelucht om te lezen dat de afspraak nooit is gekomen en hoop dat hij je dochter met rust zal laten. Succes met het vervolg hiervan.
Tja, als je je contacten op social media beperkt tot je eigen sociale kring, heb je niet te vrezen voor onbekende volwassenen.
Wat ga je bij de politie melden dan?
Wat fijn dat jullie dochter in zo’n liefdevol en begrijpend gezin opgroeit. En wat goed dat ze jullie zo vertrouwt dat ze dit durft te delen.
Succes met het vervolg.
De ouders hebben zeer goed gedaan echt klasse. Dochter moet het niet gevoel krijgen dat ze gestraft wordt en ook niet tegen die man. Politie moet hey nu.oppakken en achter die man aan. ik zou als ouders vragen aan dochter die mobiel even thuis te laten voor de goede zorg en kan checken of die griezel weer ergens online is. Probeer snel naar de politie te gaan en aangifte te doen dan kan de politie die gozer oppaken.