Yvonne: “‘Laten we gaan’, zei mijn man toen de juf zich pas net klassikaal had voorgesteld, hij gedroeg zich zo vreemd, wat had dit te betekenen?”

|

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen

Lees eerst deel 1: Yvonne: “Alle ouders waren binnen en De juf van onze dochter startte: “Welkom, ik ben Anna”, mijn man schrok en liep rood aan

Jeroen was zichtbaar gespannen

Terwijl juf Anna verder praatte en vragen beantwoordde, werd ze langzaam maar zeker door verschillende ouders geclaimd. Iedereen wilde even een praatje met haar maken, haar hand schudden of iets over hun kind vertellen. De rij voor ons groeide en het werd al snel duidelijk dat we er voorlopig niet tussen zouden komen. Jeroen was nog steeds zichtbaar gespannen. Zijn ogen schoten telkens naar juf Anna, maar zodra ze zijn kant op keek, wendde hij zijn blik snel af. Ik voelde hoe hij ongemakkelijk met zijn handen in zijn broekzakken friemelde.

Na een paar minuten boog hij zich naar me toe en fluisterde: “Zullen we gewoon gedag zeggen en gaan?”

Ik was heel nieuwsgierig wat er in hem om ging

Ik keek naar de rij ouders voor ons en realiseerde me dat het inderdaad nog een tijdje zou duren voordat we aan de beurt waren. Met een schuin oog keek ik naar Jeroen. Hij was duidelijk niet op zijn gemak, en ik was inmiddels razend nieuwsgierig naar wat er in hem omging.

“Ja, laten we maar gaan,” besloot ik.

We liepen naar de deuropening, zwaaiden kort naar juf Anna en stapten de school uit.

Ik besloot het hem direct te vragen

Zodra we in de auto zaten en Jeroen de motor startte, draaide ik me naar hem toe. “Oké, vertel,” begon ik direct. “Wat gebeurde er daar met jou?”

Jeroenzuchtte diep en hield even zijn handen om het stuur geklemd zonder weg te rijden. Ik zag hoe hij zijn kaken op elkaar klemde en twijfelde of hij moest praten. Uiteindelijk kwam het er met een zucht uit.

“Ik ken Anna van vroeger,” begon hij.

Mijn wenkbrauwen schoten omhoog. “Hoe bedoel je, je kent haar?”

Hij keek me even aan en keek toen weer voor zich uit. “Dit is de Anna waarmee ik een relatie heb gehad. Twee jaar lang.”

Hij had een relatie met de juf gehad van onze dochter gehad?!

Nu moest ik echt even schakelen. Ik wist heus wel dat Jeroen relaties had gehad, maar dat de juf van onze dochter er daar een van was? Wat een bizar toeval. Dat had ik nooit kunnen bedenken.

“Wacht even,” zei ik, terwijl ik mezelf een houding probeerde te geven. “Hoe lang was dat ook alweer geleden?” 

Jeroen haalde zijn hand door zijn haar en zuchtte opnieuw. “Ik was twintig toen we iets kregen. Het heeft twee jaar en drie maanden geduurd.”

Mijn mond viel open. Dit was geen korte vakantieliefde. Dit was een serieuze relatie geweest. 

Hier moest ik meer over weten

“En… hoe serieus was het?” vroeg ik voorzichtig.

Jeroen schudde langzaam zijn hoofd en staarde uit het raam. “Best serieus, voor mij dan,” gaf hij toe. “Ik was tot over mijn oren verliefd op haar. Ze was altijd bij me in mijn studentenkamer, we gingen samen op vakantie.”

Ik wist even niet wat ik moest zeggen. Hij had het het een en ander verteld natuurlijk toen we 10 jaar terug bij elkaar kwamen, maar door deze situatie wilde echt alle ins en outs weten.

“En hoe is het dan geëindigd?” vroeg ik uiteindelijk.

Jeroen klemde zijn kaken op elkaar. “Zij maakte het uit. Zomaar. Zonder waarschuwing.”

Het leek Jeroennog steeds wat te doen

Ik zag hoe zijn handen zich verstevigden om het stuur. “Na twee jaar en drie maanden,” herhaalde hij zacht. “Ik zag het niet aankomen. Van de ene op de andere dag was het klaar. Ze had het ineens niet meer naar haar zin en wilde verder met haar leven.” Het leek hem nog steeds wat te doen.  

Ik ben zelfs een tijdje niet meer uitgegaan, gewoon omdat ik bang was haar tegen te komen. Elke keer dat ik haar ergens zag, voelde het alsof iemand me een stomp in mijn maag gaf.”

“En nu is die jeugdliefde van jou de juf van onze dochter!”, ik weet niet waarom maar ik kon mijn lachen niet meer inhouden. Het leek Jeroen goed te doen, want er leek wat zwaarte van zijn gezicht te vallen. 

“Dit is gewoon een slechte film”

Ik probeerde me in te houden, maar het lukte niet. “Sorry,” zei ik. “Maar kom op, hoe groot is die kans? Dat precies zij nu de juf van onze dochter is? Dit is gewoon een slechte film!”

Jeroen keek me aan: Ja, het is inderdaad een slechte film. En ik wil er zo snel mogelijk uit.”

Ik lachte nog steeds. “Nou, dat gaat niet gebeuren. Ze is de juf van Jolie. Je zal er toch echt aan moeten wennen.”

Jeroen kreunde. “Vreselijk.”

Ik besloot hem ermee te plagen

Ik keek hem plagerig aan. “Ach, misschien is het een mooie kans om eindelijk closure te krijgen?”

Zijn blik sprak boekdelen: “Ik wil gewoon dat dit schooljaar zo snel mogelijk voorbij is. En jij doet de oudergesprekken, mij niet gezien” 

We moesten er samen om lachen.

De oudergesprekken heb ik inderdaad dat jaar gedaan. En ik moet zeggen: wat een leuke, enthousiaste vrouw. En Jolie was eigenlijk even enthousiast. Misschien maar beter dat Jeroen niet mee is geweest naar de gesprekken.

YVONNE

Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids&Kurken op Instagram en HIER om ons op Facebook te volgen

3 gedachten over “Yvonne: “‘Laten we gaan’, zei mijn man toen de juf zich pas net klassikaal had voorgesteld, hij gedroeg zich zo vreemd, wat had dit te betekenen?””

  1. Dat lachen is de beste manier om de spanning uit de lucht te halen. Goed gedaan om dit gelijk zo open te gooien en de papa bij de juf weg te houden. Wat geweest is, is geweest. Mooi verhaal zoals het ook kan gaan tussen twee geliefdes die het goed hebben samen en dat willen beschermen.

    Beantwoorden

Plaats een reactie