Het briefje zat al een paar dagen op de koelkast geplakt
“Bas mag afzwemmen voor zijn A-diploma!” stond er met dikke letters op gedrukt. De datum en tijd stonden eronder geschreven, met een vriendelijke noot van de zwemleraar: “Bas doet het hartstikke goed! Nog even oefenen op het door het gat zwemmen, dan komt het helemaal goed.”
Bas deed het inderdaad goed
Hij had de afgelopen maanden keihard geoefend. Armen netjes over elkaar bij de rugslag, onder water blijven bij het drijven, netjes in een rechte lijn schoolslag. Maar dat gat… dat stomme gat op de bodem van het zwembad, waar hij doorheen moest zwemmen, dat bleef een probleem. Telkens als hij ervoor lag, keek hij ernaar alsof het een zwart gat was dat hem zou opslokken.
“Je hoeft niet bang te zijn,” had ik al zo vaak gezegd
“Je kunt het, lieverd. Echt.” Hij knikte dan dapper, maar ik zag de twijfel in zijn ogen. Toch lukte het hem vaak om er toch door heen te komen. Maar heel soms ook niet. Soms had hij paniek. Hij voelde zich hier heel onzeker over. Ik hoopte vurig dat het goed zou gaan, bij het afzwemmen. Hier zou de spanning nog meer oplopen namelijk. Ik wist niet of dat hem goed zou doen…
Op de dag van het afzwemmen zat Bas stilletjes in de auto
Normaal kletste hij honderd uit over van alles en nog wat, maar nu zei hij amper iets. Ik voelde spanning in de auto. Zijn handen friemelden aan de rand van zijn broek. “Mama, als ik het niet haal…” begon hij zacht. “Niet aan denken,” zei ik snel. “Je gaat het gewoon doen. En als het niet lukt? Dan komt er een volgende keer. Maar jij kan dit.”
Bas knikte, maar ik voelde een klein beetje spanning van hem afglijden
Bij het zwembad was het druk. Ouders stonden langs de kant, sommige met telefoons in de aanslag, broertjes en zusjes renden rond. Het was een feestelijke sfeer, maar Bas leek het amper te registreren. Hij stond al bij de rand van het bad, zijn voeten net niet in het water, en keek strak voor zich uit. Ik zag dat hij zich zorgen maakte. En ik ook.
De zwemleraar blies op zijn fluitje
“Goed jongens en meisjes, we beginnen!” Bas deed alles goed. De schoolslag, de rugslag, de onderwater zwemproef. Ik klapte hard mee met de andere ouders. Hij deed het echt! Mijn hart zwol van trots. Dit ging gewoon lukken!
En toen kwam het gat
Hij stond aan de rand van het bad, klaar om onder te duiken. De andere kinderen voor hem waren soepel door het gat gegaan, een paar met een beetje moeite, maar allemaal kwamen ze erdoor. Bas ging als een van de laatsten. Ik hield mijn adem in. Het was nu of nooit. Ik wenste hem zo dat succesmoment, en dat diploma. Hij dook, zwom naar beneden… en kwam te snel weer omhoog. Aan de voorkant van het doek.
Ik wilde opstaan en roepen: “Kom op!”
Ik bleef zitten. Hij probeerde het nog een keer. Weer hetzelfde. Hij dook, maar trok zich op het laatste moment terug. De zwemleraar wenkte hem en zei iets. Bas knikte, maar ik zag hoe hij zijn lippen samenperste. Kaken op elkaar. Hij was in paniek. Ik wist dat hij zich schaamde. Bas was altijd al een gevoelig kind geweest. Hij voelde alles. Als iemand boos was, als iemand verdrietig was. Hij had die antennes, dat extra zintuig voor emoties. En nu voelde hij niet alleen zijn eigen teleurstelling, maar ook de blikken van iedereen op hem gericht.
Ouders langs de kant keken toe, sommige met ingehouden adem
Een paar moeders fluisterden tegen elkaar, niet uit gemeenheid, maar uit medeleven. Ze zagen hem worstelen. Iedereen zag het. Ik wilde hem het liefst uit het water trekken, hem tegen me aandrukken en zeggen dat het allemaal niet uitmaakte. Maar ik kon niks doen. Alleen kijken. Wachten. Hopen. Het laatste onderdeel werd afgerond en de kinderen klommen uit het bad. Ouders juichten, kinderen gilden van blijdschap. Iedereen kreeg een handdoek en werd klaargemaakt om hun diploma op te halen.
Behalve Bas
Hij stond nog in het water, naast de zwemleraar. “Bas, je mag het nog één keer proberen,” hoorde ik hem zeggen. “Gewoon rustig. Je kan dit. Je hebt dit eerder gedaan.” Het hele zwembad werd stiller. Andere ouders keken nu ook. Ik voelde mijn handen zweten. “Kom op, lieverd,” fluisterde ik.
Bas dook opnieuw
Ik zag hoe hij zich schrap zette. Maar weer gebeurde hetzelfde. Hij kwam niet door het gat. Toen hij bovenkwam, zag ik verdriet in zijn ogen. De zwemleraar schudde zijn hoofd. “Het spijt me, Bas. Ik kan je nu niet het diploma geven. We moeten het echt hier zien.” Mijn maag draaide binnenstebuiten. Iedereen kreeg het diploma. Iedereen behalve mijn kind. Het voelde gemeen. Ik zag hoe hij uit het water klom, zijn hoofd gebogen, zijn schouders hangend. Hij wist zich geen houding te geven.
Ik rende naar hem toe en sloeg een handdoek om hem heen
“Lieverd, het is oké. Echt.” Maar hij zei niks. En dat brak mijn hart nog meer. Ik nam hem direct het kleedhokje in en maakte dat ik wegkwam. Ik vond het niet goed dat ze hem niet alsnog door hebben laten gaan, en het A-diploma niet gaven. In de normale lessen heeft hij namelijk laten zien dat hij het wel degelijk kon.
Ik werd thuis aan het einde van de dag gebeld door de zwemleraar
Ik werd boos. En zei: “Dit kun je een kind toch niet aandoen!”. Hij zei dat dat gat echt een harde eis was. Bas kon de volgende zwemles komen, en ik ook als kijker, en als hij dan door het gat kon, kreeg hij het diploma alsnog. Dat hebben we gedaan. De spanning viel van Bas zijn schouders en hij zwom direct door het gat. Echter heeft het dilploma-moment een flinke knauw gegeven. We gingen niet door voor zwemdiploma B. Dit. Nooit. Meer.
RICHONA
Weet niet bij wat voor strafkamp je kind zwemles heeft gevolgd?! Bij ons is het zo, afzwembriefje in je hand betekend geslaagd. Dat hele afzwemfeest is slechts een bijkomend iets om het bijzonder te maken. Onze zoon had zijn afzwembriefje gekregen, maar kon door omstandigheden niet bij het afzwemmen zijn, hij kreeg gewoon zijn diploma a.
wel erg sneu. Het legt ook wel veel druk op zo’n jongen als er zoveel publiek kijkt. Waar onze indelen een diploma haalden kregen ze vlak na het examen (als het grote publiek weg was) nog een kans.
Onze zoon heeft last van de spanning en dat uitzich op verschillende manieren. Zijn a diploma heeft hij in de les gehaald, zonder dat hij het wist. Hij is van het weekend met vlag en wimpel geslaagd voor C! deze heeft hij wel gehaald tijdens het afzwemmen.
Zwemmen kan hij als de beste.
Bii zijn andere sport, haalt hij zijn karate banden tijdens de les. Tijdens de examens blokkeert hij.
het is lastig voor kinderen van die leeftijd om zo onder druk te staan. bij mijn kinderen werd dan ook gesproken over proefzwemmen. niet over diplomazwemmen.
Door het gat zwemmen, is een “examen” onderdeel. En dat is niet voor niks. Onder water coordinatie is van levensbelang. De zwemleraar deed het goed. Hij moet zichzelf verzekeren dat je zoon niet verdrinkt en dus gaf hij geen diploma. In Nederland is iemand dus zwemvaardig als alle examenonderdelen positief zijn afgerond. Als je de hellingproef of het file parkeren niet haalt: geen rijbewijs. Beter sterk je je zoon een beetje door het simpel te houden en zelf niet zoveel emotie rond het thema te plakken: het is vandaag niet gelukt maar ik beloof je, eens zwem jij door dat gat als geen ander, het komt echt goed.
Voor jonge kinderen, zeker gevoelige kinderen kan dit veel teveel druk geven. Dat is niet te vergelijken met een volwassene die af moet rijden. Een volwassene kan over het algemeen genomen in dit soort situatie emoties veel beter hanteren en reguleren dan een kind dat kan. Het brein van een kind werkt niet hetzelfde als van een volwassene. Helaas had dit makkelijk voorkomen kunnen worden. Dit is heel traumatiserend voor een kind, dit kan echt gevolgen geven in de zin van (meer) faalangst/perfectionisme in de toekomst. Mijn kinderen moesten proefzwemmen tijdens hun les. Ze wisten niet beter dan dat dat een oefening was waarop besloten werd of ze mochten gaan afzwemmen. Maar eigenlijk was dit al het afzwemmen. Het afzwemmen zelf was eigenlijk voor de “show”. Geen 1 kind was nerveus voor het proefzwemmen, het was gewoon een normale zwemles voor hun. Dit werkt veel beter voor kinderen, een zwemleraar zou dit moeten weten. Want waarom een kind op deze manier vernederen en hem alsnog een paar dagen later een diploma geven omdat hij het in de les laat zien terwijl hij het voor die tijd ook al meerdere keren heeft laten zien. Jammer! Ik heb het zelf ook als kind meegemaakt, het lukte me de laatste keer wel. Ik zwom altijd een heel eind verder na het gat, het was puur spanning dat het op dat moment niet ging. Ik ben het nooit vergeten, schaamde me ervoor als kind
pamperen heet dat. kinderen worden gepamperd. Niet opgevoed. Mijn dochter heeft drie x niet gehaald. Now wat zou dat. Dan wat langer. Maar als ik je verhaal lees. Lees ik meer de emotie van jouw. Ook meteem niet door gaan. tjonge jonge. Mijn dochter heeft alle diploma’s behaald. en ook al deed ze er langer over. Nooit een moment van druk. lukt het niet dan de volgende keer. maar er niet z’n punt van.
Wat jammer dat dit zo moest. Wij zijn met onze zoon een aantal dorpen verder gaan zwemmen. Omdat het qua tijd hier niet uitkwam, maar de beste keus ooit. Veel persoonlijker met 2/3 leraren in het water. En afzwemmen mocht ook in de les, en dan kreeg je ook nog de keus of het vooraf bekend werd of niet.
Mijn zoon heeft dus 2x afgezwommen zonder dat hij het wist. Weg druk.
ons pleegkind had t bij A ook lastig veel geoefend en toen lukte het. bij het proefafzwemmen worden ze echt getoetst bij het afzwemmen zelf niet dan is het het kunstje laten zien voor de fam.
echter bij B had ons pleegkind het wel lastig hij kwam net niet verder bij proefafzwemmen na 4x nog niet door het gat dus helaas niet diploma zwemmen.
wij zijn de volgende dag gaan oefenen er was een speciaal oefen uurtje maakt niet uit of je daar ook op zwemles zit of niet.
na wel 10x oefenen lukte het hem wel (hij wilde t zelf) hij kreeg tips van de meester hoe te duiken hoe te zwemmen.
volgende zwemles in 1x door t gat. de juf die beslist of jij mag afzwemmen moest het ook even zien en hij t nog een x doen zo ver dat ze dachten die komt niet meer boven.
toen zei de juf jij mag afzwemmen volgende week voor je B hij glom van trots. bij t afzwemmen ging t ook super goed. ook weer zo ver dat we zeiden die komt niet meer boven😇.
echter waren ze vergeten zijn diploma te schrijven en geven maar dat vond die niet erg 🤣. inmiddels ook c en nu druk snorkelen.
Langs het gat op diepte kan toch ook in nood.
doet je kind ook aan bosgevechten?
Ik begrijp het gevoel en ik zou het voor mijn kind ook verschrikkelijk vinden. Maar er is wel een maar….hoe moeilijk en verdrietig maar kinderen horen ook om te gaan met tegenslagen. Dat niet alles gaat zoals je zou willen is een teleurstelling maar niet einde van de wereld. Mijn dochtertje vind alles ook heel spannend en is extreem gevoelig en heel erg streng voor zichzelf. Maar ik leg telkens uit naderhand of voor die tijd dat het helemaal niet erg is dat soms dingen niet lukken als enigste en de rest wel. Dat iedereen zijn/haar eigen moeilijkheden heeft en dat dat is om van te leren. En dat er dan wel een oplossing komt zoals nog een kans. En ik had juist mijn Dochtertje wel door laten gaan voor B diploma. Niet voor B laten opgaan door een tegenslag vind ik erg spijtig. Je leert je kind “opgeven” en de rest van zijn leven waarschijnlijk niet goed kunnen zwemmen. In dit geval is het verdriet van de moeder belangrijker lijkt het wel want ze wil de teleurstelling zelf ook niet meer mee maken. Ja ik vind het verdriet wat mijn kind heeft verschrikkelijk en het gaat door merg en been. Ik zou waarschijnlijk zelf ook een traantje weg pinken omdat ik het zo zielig vind. Maar ik ga haar niet leren op te geven en ergens mee te stoppen omdat het even tegen zit.
wat sneu, al had ik als ouder juist wel voor b gegaan. maargoed dat is een keuze die je zelf overwogen hebt gemaakt.
hier is onze dochter in november voor haar a gegaan. de 4e keer haalde ze het gat,
nu mag ze eind deze maand afzwemmen voor haar b. we gaan het zien.
sorry maar ik heb ook gewoon in de jaren 90 mijn A gehaald zonder door een gat te zwemmen en moest duiken. Daarna B en C met duiken mar dat kan ik nu echt niet meer. Mag ik dan nu niet meer het diepe in? En ookal is het leuk dat je een diploma hebt. Het staat nergens geregistreerd of er is niet of nauwelijks controle. Ook als je als 10 jaar niet zwemt is er een herhaling. Je bepaald gewoon sla volwassenen zelf of je kan zwemmen. En waar staat mijn diploma met als mijn rijbewijs geregistreerd?
En proef zwemmen? Doen ze daar niet aan? Als het niet toe is aan het afzwemmen waarom ze de leraar het kind dan op het examen? ik zou een klacht indienen.
ohw lieve Bas en de mama van Bas. Een hele dikke knuffel voor jullie! Hartbrekend verhaal.
Ik zou zelf ook helemaal stijf van de spanning staan als ik voor het oog van al die vreemde mensen moest afzwemmen. Bij de zwemschool van mijn dochtertje hebben ze het vind ik beter geregeld. Daar doen ze eerst proefzwemmen zonder dat ouders mogen kijken. Dit proefzwemmen is eigenlijk al beslissend of je je diploma krijgt of dat je nog even moet door lessen. Het afzwemmen zelf is wel met ouders maar is niet doorslaggevend voor het diploma. Daarna is het met zn allen diploma ophalen en iedereen gaat trots naar huis.
Zelf zou ik niet zeggen we gaan niet door voor B omdat dat mogelijk het idee versterkt dat als iets niet goed lukt je beter kan stoppen, maar als de keuze voor deze moeder en haar kind juist is, dan is dat het belangrijkste.
Dat was hier ook. Maar toen oudste moest afzwemmen was er een meisje dat toen niet door het gat ging. Uiteindelijk na 10 pogingen ofzo wel gelukt, tijdens en na het officiele afzwemmen. Zat toen ook nog net een controleur van de zwembond bij. Ze had anders haar diploma niet gekregen.
Als moeder voel ik je emoties helemaal. Dit wil je niet voor je kind. Misschien was het ook net te vroeg om op te gaan voor het diploma en had hij nog wat extra lessen nodig puur voor het zelfvertrouwen zodat hij zeker wist dat hij het kon. Maar dat is achteraf natuurlijk. Zijn B diploma daarentegen had ook een mega boost voor zijn zelfvertrouwen kunnen zijn als daar op een zorgvuldige manier naartoe was gewerkt. Dat had zijn eerdere ervaring overschreven en hem een positieve mindset gegeven voor andere examens. Ik hoop dat je hem die kans alsnog gunt.
de zwemleraar heeft prima gehandeld, de eisen zijn nu eenmaal zo. als je kindje zo gevoelig is dan had je beter hem in kleine groepjes les kunnen laten kringen en dus ook in kleine groepjes afzwemmen. b diploma is gewoon beter en dat het niet lukt in 1 keer en je meteen daarna opgeeft daarmee bevestig je zijn faalgevoelens en dat hij dus maar moet opgeven i.p.v dat je een betere oplossing zoekt.
snap echt dat het heel vervelend was voor je zoontje maar de manier hoe je erna mee omgaat bepaald hoe het daarna voor hem voelt.
ik vind dat je gelijk hebt hoor. het gaat puur om prestatie. als ze proefwerken hebben ze gewoon d’r diploma. beetje kinderachtig om dan te zeggen je hebt het niet. ik zou er ook niet meer heen gaan.
Ik snap je verdriet ,hij heeft gewoon faalangst dat is het hele euvel. Mijn dochter is al 3 keer gezakt voor haar rijexamen. Ik zeg altijd ,jammer dan vraag het gewoon weer aan…. zeg altijd dat er veel vanaf hangt en je moet ook deels geluk hebben. De aanhouder wint 💪
Kost een beetje veel geld maar we gaan gewoon door 😇
hoi herkenbaar het verhaal van je dochter.Hier ook teveel x afgereden wegens faalangst .Rij-instructeur gaf zelfs aan om te stoppen…gelukkig niet gedaan en uiteindelijk toch mijn rijbewijs gehaald.
als ik dit zo lees ben ik super blij met de zwemschool die ik voor mijn meiden gekozen had 🫣
als ouders mocht je alleen de eerste zwemles een paar minuutjes kijken en voor de rest van hun zwemles avontuur konden ouders de kinderen niet afleiden maar dus ook niet zien hoe het ging.
mijn oudste mocht afzwemmen voor haar A diploma tijdens de corona periode waardoor ouders helaas niet bij het afzwemmen aanwezig mochten zijn! mijn dochter wist niet dat ze mocht afzwemmen voor haar A diploma (dit had ik bewust ivm zenuwen verzwegen).
toen ze voor haar B diploma mocht afzwemmen mochten we wel kijken en dit had haar bijna het diploma gekost omdat ze super nerveus was en meer op ons lette dan op de zwemleraren.
het C diploma heeft ze uiteindelijk ook afgezwommen tijdens de reguliere zwemles zonder publiek! mijn jongste dochter heb ik nooit zien afzwemmen voor A, B en C ze heeft alle 3 de diploma s behaald tijdens de zwemlessen.
ik heb het altijd jammer gevonden dat we niet konden kijken ook tijdens de lessen niet maar voor mijn kinderen was dit alleen maar positief! geen toegevoegde stress omdat ze wisten dat ze diploma mochten zwemmen, en 2x 3 succesvolle afzwem resultaten. geen traumatische ervaringen en 2 blije meiden die nogsteeds heel graag zwemmen en als het aan hun lag nog vele extra diplomas zouden willen behalen
wij hebben ook nooit bij de zwemlessen mogen zijn. en ook niet bij het afzwemmen er was een camera in het zwembad die de kinderen niet wisten en de ouders konden kijken op groot scherm met afzwemmen en 1 keer in de 3 maanden de les volgen via het scherm hoe je kon zien hoe ze het deden tijdens de les
er bestaan extra diploa’s, je kan kijken naar reddingszwemmen of bijvoorbeel zwemvaardigheid of snorkelen. ik heb op die manier 12 officiele zwemdiploas behaald want ik vond het superleuk altijd
Jammer, je kunt een kind niet overal tegen beschermen.
Tegenslagen horen bij het leven.
En een zwemdiploma is een must.
Dus moeder maak je kind weerbaar en laat hem falen, dat hoort ook bij het leven.
Dat is ook opvoeden
wat een onzin dat het een must is. Alleen in Nederland maar in de UK en Ierland is het geen must. snap u niet zo
Het is leuk en handig. niemand controleert bij de ingang het diploma van een 8 jarige. Hm
Jemig, wat zijn jullie hard in je reacties.
Prima als je er een andere mening over hebt, maar een beetje compassie en begrip voor deze moeder lijkt me ook op z’n plaats.
Wat een bijzondere reacties allemaal..
Ik snap deze moeder helemaal. Deze prestatie maatschappij verziekt een hoop voor kinderen. Het verbaasd mij dat mensen niet begrijpen dat niet iedereen door de mal van de maatschappij heen geperst kan worden. En ja, dit soort dingen kunnen kinderen jaren lang last van houden. Ik heb mijn kind destijds gepushed onder het mom van, je moet het toch doen. Want dit hoort zo. Hij is nu oud genoeg dat hij terug geeft daar nog last van te hebben. Onze 3e hebben we dus ook niet gepushed nadat hij bij zijn B niet door het gat kwam. We hebben hem van zwemles afgehaald. Dat was een last van zijn schouders. Hij zwemt super goed, en is heel watervrij. Mijn kinderen waren heel gevoelig voor het mega onaardige personeel.
O ja, en er is al lang bewezen dat we veel te veel toetsen. Steeds meer kinderen bezwijken onder deze druk.
Kinderen die op zwemles zitten, zijn meestal tussen de 5-7 jaar. Ze hebben echt nog jaren om al die teleurstellingen tegen te komen. Deze maatschappij vind het nodig dat kinderen snel opgroeien. Dat is zo zonde en zo’n leugen…
En voor des betreffende moeder, goed gedaan hoor! Volg je instinct, jij kent je kind het best ❤️
Ik heb exact hetzelfde meegemaakt: ik was Bas in dit geval. Elke zwemles huilen. Elke avond ervoor al buikpijn. Mijn ouders schonken er weinig aandacht aan maar ik hoefde niet op voor B.
Nu ben ik 32 en heel eerlijk? Ik kan niet goed zwemmen.. mijn vrouw en ik maken er grapjes over maar van binnen had ik stiekem toch liever wat meer geoefend en toch B gehaald.
je kan nu toch ook gewoon verder naar volwassen zwemmen? gewoon voor gaan
Ik zeg tegen mijn kinderen altijd dat je alleen af mag zwemmen als de meester en juf weten dat je het al kan. Hier helpt dat erg om de druk er vanaf te halen.
Dit ons ook overkomen bij de oudste. bij ahaar c-diploma nog wel.In de les ging alles hardstikke goed maar tijdens het afzwemmen kon ze niets meer. Een paar jaar later heeft ze diagnose ASS gekregen. Wat had ik dat toen graag willen weten.
Bij de tweede hebben we het anders aangepakt. Steeds als hij in de les ergens moeite mee had hebben we een priveles geboekt. Dan kon hij het rustig oefenen in een 1 op 1 sessie. Ook alle afzwemmomenten heeft hij prive gedaan. Zonder spanning en stress.
Ik zou op zoek gaan naar een andere zwemschool en dit ook doen voor je zoontje. Om echt goed te kunnen zwemmen zijn B en het liefst ook C heel belangrijk. En het is ook goed voor zijn zelfvertrouwen als het hem wél lukt!
Typisch een curling ouder, alle problemen wegvegen voor het gevoegelige kind. Het A diploma is gewoon onvoldoende, zelfs het C diploma stelt niet veel voor. Ik zie dat dagelijks.
Probeer niet alle problemen op te lossen voor je kind, laat het kind fouten maken. Daar leren ze van, anders krijg je geen doorzetter maar later een volwassen die bij het minst of geringste opgeeft.
Niet voor diploma B gaan ? Hier gaat het dus mis. Teleurstelling hoort bij het leven, het kind kan dat wel aan, de moeder duudelijk niet.
Niet alleen omdat teleurstelling nou eenmaal bij het leven hoort maar ook voor de veiligheid nan je kind zou B verplicht moeten zijn.
dit slaat dus helemaal nergens op jouw reacties.
en zie hier de 5.5 cultuur van Nederland.
je beheerst het of niet. en als je het beheerst, kun je het altijd. ooit eens onderzocht waarom hij het niet kon?
als hij zo het diploma had gekregen, was hij nooit meer door welk gat dan ook gezwommen… had het opgegeven.
en dat de ouder niet doorgaat naar B, echt triest. Het leven is niet altijd feest. jij als ouder moet eens leren omgaan met tegenslag
als Bas al eerder door het gat is gegaan dan heeft hij dat al bewezen diplomawaardig te zijn
voor sommige kinderen is diplomazwemmen geen feest …de zwemleraar had het gat ietsje terug kunnen leggen.
of diploma gewoon geven en benoemen dat hij het al vaak gehaald had en vandaag niet zo lekker was.
Dit veroorzaakt trauma’s bij kinderen
en vergeten ze hun hele leven niet meer.
het hele zwemplezier is weg
Typisch zon reactie. Jij wilt kadootjes geven. Als het niet lukt dat doen we toch net alsof het wel is gelukt. Kind houdt echt geen trauma over van een keer falen hoor. Jij bent vast zo’n ouder die altijd komt klagen bij de leraar als je kind weer eens een zesje heeft. Want toen ik hem gisteren overhoorde wist hij alles.
Dit typisch zo’n foute reactie. Hij zal vaker examens krijgen, schoolexamens, rijexamen etc. Moeten ze daar ook de regels aan Bassie aanpassen? Teleurstellingen horen bij het leven. Of heb je liever dat Bas verdrinkt omdat hij gestopt is bij diploma A? Diploma A stelt tegenwoordig niks voor! Met diploma A kunnen ze echt niet goed zwemmen.
Ik kan me voorstellen dat het verdrietig is om je kind te zien ‘falen’ op zo’n moment. Er ligt inderdaad druk op hem en helaas kijken anderen mee.
Toch, vanuit een docent perspectief, baal ik van je houding en reactie. Jouw woede op de eisen en het feit dat toevallig jouw kind nu geen diploma (even) kreeg, bevestigt voor Bas dat het idd een drama is om iets niet te kunnen. Wellicht heb je die woede bewaard voor een moment zonder hem, om je te uiten richtig de zwemleraar maar dan nog is je reactie in mijn optiek niet handig. Jouw kind komt op school ook voor toetsen te staan, toetsweken, schoolexamens, rij-examens, eindexamens…Ga je dan ook protest aantekenen tegen de eisen, als jouw kind een bepaald onderdeel niet kent of kan? Dat zal hem wel vaker gebeuren. Ook met grote dingen in het leven. Falen, vallen en opstaan hoort erbij. Niet alles kan in 1x en hoeft ook in 1x te kunnen. Maar jij als moeder kunt niet denken te bepalen wat er wel/niet moet gebeuren om ergens voor te slagen. nogmaals, ik snap je emotie, maar probeer je kind ook een beetje ruggegraat mee te geven voor wat komen gaat. In plaats van zo’n moeder te worden die wel even verhaal komt halen over……. just a thought
https://pointer.kro-ncrv.nl/toetscultuur-zet-jonge-kinderen-onder-druk-60-procent-leraren-schat-in-dat-leerlingen-buiten-school
typisch Nederland met zijn diploma en regelzucht. iemand die goed kan zwemmen maar niet door een gat in een doek onder water door kan. zo zit de hele maatschappij in elkaar. al ben je nog zo goed in je werk , geen diploma dus dan doe je niet mee. ik heb 50 jaar gelden mijn rijbewijs gehaald. in 5 keer. mijn vrouw in 1 keer maar rijdt nooit meer. ik dagelijks. mag je raden wie er beter kan rijden. al deze regels worden verzonnen door de hoog/theoretisch opgeleiden maar begrijpen helaas niets van de praktijk.