Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen.
Ik voel het meteen als het misgaat. Een warme golf tussen mijn benen. Ik voel direct paniek. Niet nu. Niet hier. Ik kijk snel om me heen, doe alsof ik iets in mijn tas zoek. Niemand lijkt iets door te hebben. Toch voel ik mijn hoofd al vuurrood worden. Ik zoek direct naar het dichtstbijzijnde toilet. Gelukkig heb ik altijd een extra setje ondergoed en kleding bij me, want dit is zo langzamerhand dagelijkse kost.
Mijn bekkenbodem is zo slap als een pudding
Dit is mijn realiteit sinds Lou geboren is. Na Jip en Puck had ik er al last van, maar dit? Dit is next level. Mijn bekkenbodem is zo slap als een pudding. Een niesbui, een sprintje naar de bus, zelfs als ik Jip optil omdat hij zijn schoen niet aankrijgt – het kan allemaal een natte verrassing opleveren. Soms hoef ik er niet eens iets voor te doen. Gewoon zitten, opstaan, een verkeerde beweging maken, en hup, daar gaat het weer. Ik word er gek van en ik vraag me af of het ooit beter wordt.
Ik kan het niet meer, na de eerste kilometer voel ik de eerste druppels al
Voor dit alles was ik fanatiek aan het hardlopen. Heerlijk, even mijn hoofd leegmaken. Hardloopschoenen aan en gaan. Maar ik kan het niet meer, na nog geen kilometer voel ik de eerste druppels al. Nadat het een paar keer misging ben ik er maar mee gestopt. Dan maar thuis op de hometrainer, minder urineverlies en als er wat gebeurt ben ik thuis.
Mijn tas zit standaard vol met extra ondergoed
Ik heb van alles geprobeerd. Bekkenfysiotherapie, oefeningen thuis, zelfs dure siliconen balletjes die je spieren zouden moeten trainen. Soms lijkt het even beter te gaan, maar dan is het weer mis. Mijn tas zit standaard vol met extra ondergoed, een broek, dikke inlegkruisjes of van die speciale broekjes. Als ik ergens heen moet, denk ik altijd in scenario’s. Waar is het dichtstbijzijnde toilet? Kan ik ergens ongemerkt mijn kleren wisselen als het nodig is? Wat als het doorlekt en iemand het ziet?
Als ik nu nies of hoest, dan is het klaar
Op het schoolplein van Jip sta ik met mijn benen strak tegen elkaar. Ik doe net alsof ik geïnteresseerd luister naar een andere moeder die enthousiast vertelt over een nieuwe speeltuin in de buurt. In mijn hoofd tel ik af. Nog vijf minuten, dan kan ik naar huis. Ik voel het al aankomen. Het bonkende gevoel in mijn onderbuik, de spanning in mijn spieren die het niet meer volhouden. Mijn lichaam verraadt me. Ik knijp alles samen, maar ik weet: als ik nu nies of hoest, is het klaar.
Ik voel me vies, ik loop rond met luiers voor volwassenen
Het is niet alleen fysiek slopend, maar ook mentaal. Ik voel me vies. Ik ben 33 en ik loop rond met luiers voor volwassenen. Mijn zelfvertrouwen is compleet verdwenen. Seks? Laat maar. De angst om tijdens een intiem moment ineens mijn blaas te verliezen maakt dat ik me volledig afsluit. Mijn man probeert begripvol te zijn, maar ik zie de teleurstelling in zijn ogen. En eerlijk? Ik mis het ook. Ik mis mijn oude lijf, mijn oude ik. De vrouw die zonder nadenken op de trampoline sprong met Jip, die zonder zorgen een dagje weg kon zonder zich druk te maken over natte plekken.
Hoelang gaat dit nog duren?
Soms sta ik in de badkamer, kijkend naar mijn eigen reflectie, en vraag ik me af: wordt dit ooit beter? Moet ik hier gewoon mee leren leven? De bekkenfysiotherapeut zegt dat het tijd nodig heeft, dat het maanden kan duren, maar ik ben nu bijna een jaar verder. Hoe lang nog? Hoe lang voordat ik zonder angst een lachbui kan hebben zonder dat ik doorlek? Voordat ik weer zonder nadenken kan rennen, springen, dansen?
Het voelt alsof ik mezelf kwijt ben
En toch, ik blijf doorgaan. Omdat ik moet. Omdat ik moeder ben, want stilstaan is geen optie. Omdat ik weiger te accepteren dat dit mijn nieuwe normaal is. Maar eerlijk? Het is verdomd zwaar. Het voelt alsof ik mezelf kwijt ben. Ik heb altijd een groot gezin gewild en we twijfelden of we na drie kinderen compleet waren, maar het risico dat dit nog erger gaat worden, wil ik niet nemen. Niet als dat betekent dat ik dan helemaal incontinent wordt.
INES
Wil jij ook niets missen van deze verhalen en artikelen?! Klik HIER om Kids & Kurken op Instagram te volgen.
Ik ben er voor naar de uroloog geweest en heb een bandje gekregen,totaal geen last meer,ik durfde niet eens meer te wandelen….1 nachtje ziekenhuis en ik kon alles weer doen
netje laten plaatsen door de gynaecoloog, kleine ingreep…meteen alle problemen van de baan!! wacht niet langer, na een maand ben je de oude!!
Klopt helemaal ! Ik durfde bijna de deur niet meer uit ! Na de ingreep was ik gelijk van het hele probleem af ! Ik zeg : DOEN !
opnieuw naar de huisarts en bekkenbodemfysio. De huisarts kan je doorverwijzen want het klink heftig.
stress maakt het erger. dus voor nu even maatregelen nemen waarvan je zelfbeeld niet zo omlaag gaat zodat je stress minder wordt en ook de lekkages.
doe standaard menstruatie onderbroeken aan. die zien er echt wel leuk uit hoor!
Wat vervelend ! Ik begrijp je volledig… Vooral met het hardlopen, ik zeg altijd een dag niet hardlopen, een dag niet geleefd. Wat je zou kunnen proberen is als je de mogelijkheid hebt om ’s ochtends vroeg voor ontbijt en dergelijke (zodat je spieren nog niet “moe” zijn van hele dag aanspannen ) een rondje hard te lopen en een (grote) tampon te gebruiken, hierdoor zul je waarschijnlijk minder urine verliezen (zie het niet als een kurk wat alles tegenhoud maar op de een of andere manier reageert je bekkenbodem erop) en anders zou ik inderdaad naar de huisarts gaan voor een verwijzing naar het ziekenhuis, hier kunnen d.m.v. een kleine ingreep een soort netje plaatsen en zul je waarschijnlijk van bijna alle klachten af zijn. Ik heb gegrepen dat heel veel vrouwen er last van hebben maar hier niet over praten en voor vrouwen die niet sporten, die zullen er minder last van hebben.
Heel veel succes ermee en wacht niet te lang met stappen ondernemen, je moet kunnen genieten van je prachtige gezin en dit zou geen belemmering moeten zijn.
Een tampon gaat niet in je urinebuis…
Maar verder: ga inderdaad naar je huisarts en probeer een doorverwijzing naar het ziekenhuis te krijgen
ik heb de SUN therapie gevolgd van Erna Beers .kost geld maar het is een fantastische cursus. niet mee blijven lopen hoor.!!!
Ga naar Bergman Clinics vrouw en laat je adviseren. ik heb sinds een half jaar nergens meer last van. Dat gun ik iedere vrouw. inderdaad een bandje laten plaatsen.
Vraag aan je huisarts of gynaecoloog om lokaal vaginaal oestrogeen, bv Vagifem, Vagirux of Synapause. Dat zijn lokaal werkende hormonen, die oa je vagina beschermen tegen uitdroging en steeds terugkerende blaasontstekingen, maar óók tegen urine-incontinentie, doordat het de spieren van de bekkenbodem versterkt.
Het zijn lichaamsidentieke hormonen, maar die komen niet in je lichaam, mocht je daar bang voor zijn, en is volledig veilig. Helpt zowel vóór als na de overgang.
Meer weten? http://www.overgangenhormonen.nl
Vervelend al die gevoelens van onzekerheid.
Zou datgene wat je voelt en meemaakt zeker delen met je echtgenoot. Jullie krijgen de kinderen samen en dat betekent dat hij zeker op de hoogte mag zijn van de consequenties voor jou. Hopelijk helpen therapieën en tijd je naar een meer stabiel beterschap.
Vervelend voor je. Gelukkig lees ik veel tips. Ik denk dat er wel meer zijn maar er een taboe op heerst. Jammer want er is niet iets om voor te schamen. Mijn vriendin heeft dit ook en kreeg een ring ofzo wat goed helpt. Kortom laat je levensgenot niet door beheersen als er echt wel mogelijkheden zijn.
Jose,, inmiddels 65. ik had na de tweede bevalling ook last van al deze dingen. Op een gegeven moment was ik het zo beu dat ik een verwijsbrief voor de genecoloog heb gevraagd. zijn antwoord:. Dit gaat alleen over door het plaatsen van een bandje. Zo het geschiedde, bijna nooit meer last van gehad van urineverlies. Had ik het maar 10 jaar eerder laten doen.
ik begrijp je onzekerheid heel goed en je bent te jong voor dit soort problemen. Het gaat je leven beheersen! ik adviseer je, wees eerlijk tegen je man zodat hij kan begrijpen waarom je hem soms afwijst en haast nergens meer naartoe durft. Laat je doorverwijzen naar een uroloog, want er zijn andere mogrelijkheden dan oefeningen! Sterkte en een hartelijke groet van Ingrid
ik heb ook de ring en bij mij werkt t.
Hi,
Wat onwijs vervelend voor je zeg. Ik heb ooit van iemand gehoord die ook klachten had rondom urineverlies, een operatie heeft ondergaan. Geen idee wat ze hebben gedaan, maar zou toch eens verder informeren bij de huisarts. Dit is toch geen doen? Je bent nog jo g en moet nog lang mee. Gun jezelf wat beters dan accepteren dan dit is wat het is.
Wat naar Ines dat je zoveel last hebt van urineverlies. Mijn naam is Yildiz van der Zijden van Jouwbekkentherapeut.nl
Ik ben ruim 27 jaar werkzaam als oefentherapeut en bekkenoefentherapeut.
Ik heb met mijn programma al 1000den vrouwen geholpen om van urineverlies of verzakking af te komen.
Je mag me ook even mailen met wat je al gedaan hebt aan therapie, dan kan ik inschatten of ik je met mijn programma verder kan helpen of advies geven wat voor jou een goede stap is om te gaan nemen.
Je kan als eerste stap naar een geregistreerd bekkenfysiotherapeut kunnen gaan. Daar is geen verwijzing voor nodig en bij de meeste zorgverzekeraars wordt urineverlies vergoed via de basisverzekering. Kijk dit wel goed na bij die van jou.
Ook is er een app die wetenschappelijk ondeboud is en al veel vrouwen heeft geholpen. Dit kan je gewoon thuis doen en het heet URinControl.
Blijf er niet mee lopen hoor! Er is vaak iets aan te doen.
Misschien heel ingrijpend maar je hebt ook een blaas stoma. Ook niet ideaal maar je bent dan van de ongelukjes af.
Sterkte gewenst 💐
Een bekkenbodem trainer lijkt me dan een minder ingrijpende oplossing 😉 Kan je gewoon thuis doen!
help bij mij ook al niet. zelf bij het uit ďe auto stappen of van de bank opstaan is een ramp
nou prima reacties hier, het meeste is wel gezegd, in elk geval niet zo laten, Ines! dit is ook geen leven zo, snel naar de huisarts voor een doorverwijzing. veel succes, en: je bent niet de enige, zoals we hier kunnen lezen. fijne steun en tips hier.
ines. jij bent niet de enige. ik denk dat er op dat schoolplein meer moeders zijn die het zelfde probleem kennen en net als jij dat proberen te verbergen. ik zou gezien je leeftijd toch via de huisarts naar de gynaecoloog gaan. zoals ik in andere reacties hoor kan een kleine ingreep je misschien helpen. ik ben 58 en heb er ook wat last van. maar niet zo erg als jij. ik kan er mee leven. kinderen baren vergt veel van je lijf. maar aan de andere kant , zou je zonder ze kunnen? ik niet.
probeer wat te ontspannen, stress verergerd soms het probleem en ga hulp zoeken bij je huisarts.
ik hoop dat je snel geholpen wordt en je weer jezelf kunt zijn.
gr
Wat vervelend voor je. Dit is niet normaal en ook niet iets waar je je bij neer hoeft tr leggen. Een operatie is niet altijd nodig! Ik had dezelfde klachten, en na een bezoek aan de gynaecoloog heb ik nu een uitneembare “ring” waardoor ik helemaal geen last meer heb. Ik was van plan hem alleen te gebruiken met sporten, maar ik merk zo veel verschil dat ik hem eigenlijk standaard in heb. Zie ook https://www.degynaecoloog.nl/onderwerpen/pessarium-ring-verzakking/
Ik ken het probleem ook. Met wandelen, niezen en lachen. Ben naar de gyneacoloog geweest omdat ik via via hoorde van een operatie met tvt bandje die om de plasbuis bevestigd wordt. Ik heb meteen aangegeven dat ik geen therapie wilde alleen een operatie. Het is nu 4 weken geleden en er gaat een wereld voor mij open. Gisteren 5 km gewandeld onderweg hoestbui gehad en helemaal droog gebleven.
Waarom ga je niet naar een gynaecoloog, had dit probleem ook, moest ook incontinentie materiaal gebruiken. Mijn huisarts vond dat ik naar de gynaecoloog moest , als je geen operatie wil,kan je altijd nee zeggen. Ik ben aan de verzakking geopereerd en een half jaar later aan de blaas. had het veel eerder moeten doen. Wat een opluchting kan nu weer een boodschappentas dragen en mijn kleinkinderen optillen zonder 1 drup urine te verliezen. heb ik meer dan 20 jaar met dit probleem gelopen.
precies ik had hetzelfde. toen een TVT bandje geplaatst (1 nachtje ziekenhuis) en gaat sindsdien super.
Ik was voorheen ook naar fysio geweest voor mijn bekkenbodem spieren te trainen,ging paardrijden met de luier van mijn zoon….en was het na 4 jaar het zo beu ,toen ben ik naar de gynaecoloog gegaan voor dit probleem, maar zei zag het probleem niet,viel wel mee zei ze,nadat ik mijn ongemak vertelde …dat beetje vocht maar……maar ik legde me er niet bij neer en vroeg voor een vervolg afspraak(had een glas water gedronken,wat eigenlijk niet mocht…..) lag op de behandeltafel ,en de gynaecoloog vroeg me om te hoesten….dat heeft ze geweten😅….de ingreep werd snel ingepland…..
Ik ben zo blij met mijn tvt bandje,sindsdien geen ongelukjes meer gehad…..
Ik heb die ook afgelopen december gekregen. Serieus, een wereld ging voor mij open.
Wat een uitvinding. Kan nu indd niezen, hoesten tillen alles zonder het gevoel van urine verlies te hebben
wat een nonsens , je hoeft je daar niet bij neer te leggen . ik zal een lang verhaal kort houden…zoek op het internet naar de Mona Lisa Touch…ik heb 3 sessies achter de rug. het kost je geld ,maar nu is het echt beheersbaar…ik ben 72 maar ik herken je probleem…wacht niet maak actie…het is nietnodig door te zeuren.in Nederland kost het 750 euro maar in Spanje en België 250….euro…het is eigenlijk voor een strakkere vagina..maar helpt ook bij lekkage….succes
de behandeling kan incontinentie veroorzaken, gemeld door de gezondheidsdienst België.
dus jou advies zou het probleem eerder erger als beter kunnen maken.
wat mij heeft geholpen: een TVT bandje laten plaatsen operatief. Helpt prima. Maar let op! Wel een TVT bandje en GEEN TOT bandje. Die laatste geeft problemen. Dat was bij mij het geval
ga naar een goede gynaecoloog die zal een matje plaatsen ( het is een kleine operatieve ingreep) het heeft mijn leven volledig veranderd. ik ben nu 59 jaar en doe nog van alles wat betreft bewegen, ik heb een hooikoorts dus veel vaak niesen en geen last meer
ik begrijp je! ik heb geen kinderen, maar de problemen die jij hebt heb ik al vanaf mijn 16e! ik ben nu 30. heb altijd incontinentiemateriaal… maar eerlijk, het incontinentiemateriaal heeft me mijn leven teruggegeven! ik kan weer gewoon op een trampoline springen, en ik praat er nu gewoon open over na jaren schaamte. je bent niet de enige!
mijn tip: de broekjes zitten tegenwoordig best lekker, en ze geven je de zekerheid die je zo mist zonder dat je altijd extra kleding mee hoeft te nemen… je hebt 3 prachtige kinderen gebaard, je lichaam houdt daar iets aan over helaas. maar schaamte hoeft niet! er zijn er velen met jou!
ga naar de huisarts,een kennis van mij had t zelfde probleem, krijgt nu elk jaar een botox spuit en heeft nergens geen last meer van
ik heb ook na lang lopen en diverse trajecten en medicatie doorlopen de botox spuiten gedaan 3 maanden geleden en ik ben begin 40 maar wat is dit een uitkomst geweest voor mij eindelijk geen luiers meer aan weer vrijheid terug dit is een echte aanrader voor wie het zelfde probleem heeft vraag voor de botox spuiten is zogezet je staat een uur later al weer buiten geen moeilijke of pijnlijke behandeling
Ines, wat doe je jezelf aan. Ga naar de huisarts, laat je doorsturen voor een operatie. Dan heb je je leven terug. Vrouwen die het hebben gedaan zeggen allemaal ‘had ik het maar eerder gedaan’
Succes, groetjes, Annette